Alle inzendingen, jaar 2017, week 51

Het leven is een heiblok Het is een rattenval Het jammeren der mensheid Weerklinkt langs berg en dal Zelfs in het woordje 'vrolijk' Bevindt zich al een lijk U zult dus wel begrijpen Waarom ik zo droevig kijk.…

De natuur zal zich herstellen De aarde wordt weer mooi In jou laten aarde en natuur zich voorstellen Zij stromen samen in elke huidplooi van jouw eindeloos prikkelende lichaam Grenzen zijn jou onbekend Jij bent een alles zuiverend membraam dat met overweldigend talent voortdurend geboorte geeft aan bedwelmende fantasie In jouw natuur leeft…

mijn vader de ogen kijkend zie ik alles wat ik ben wil ik het antwoord weten op wat mij bewegen laat fluister mij vader fluister mij dan ter bevestiging het antwoord op de vindtocht van mijn leven ook nu ik hier en jij daar bent vertel mij vader vertel mij dan ben ik grootgebracht geworden de zoon de man en de mens die jij wilde dat…

Zwarte nacht, door sterren verlicht Fonkelend geven ze ons een bericht van lichtjaren geleden, ver in het verleden. Het weer was ijzig koud Overal sneeuw en brandend hout. Mensen schuilden Dieren huilden! Verkleumd en stil zochten Maria en Jozef een droog plaatsje om te slapen Niets vonden ze, alleen een stal voor de schapen. Ze zouden…

Zij dwalen door verlichte straten zijn eenzaam - maar liefst alleen geen mens durft met hen te praten en blijven ‘t liefst ver van hen heen Zij lopen in lompen, vies gekleed als ‘t kou wordt, gaan ze schuilen in d’ opvang staan bedden gereed en dronken liggen ze soms te huilen Ze vinden er kompanen van hun soort al zijn ze niet vriendelijk…

Toen ik er stond In het vuur De arena Was mijn vriendschap duur Ik kon vrienden krijgen bij de vleet We proostten met elkaar Op het succes Maar toen kwam de les Ik viel naar beneden Wat heb ik geleden Ik dacht dat ik vrienden had Maar ze waren me zat Zagen me niet meer staan Wezen me de laan Ik was weer alleen Ik moest er doorheen De…

Wie wil het Michiel Kramer nou misgunnen, Zo ’n hartige, verrukkelijke snack. Zo af en toe gewoon een vette bek, Een voedzaam tussendoortje moet toch kunnen? Maar buiten deze heerlijke kroket Krijgt Michiel Kramer toch al vaak zijn vet.…

Wat een spektakelstuk! Kortweg: El Clásico Barça - Real, Een dramatisch duel Door het steeds luidere 'Independencia!' Is deze wedstrijd Veel meer dan een spel (CvM 2012)…

een reis duurt korter met de wind in je rug een reis vangt niet aan met je rug tegen de muur met je rug tegen de tijd heb je niet gereisd je reis is het begin van het verdwijnen in het landschap…

Bij het uitdelen van de gewetens stond ik per ongeluk te ver vooraan En dat heb ik geweten O wat knaagt en knabbelt zij Een konijn kan nog veel van haar leren Had ik ’t maar geweten Dan had ik me nog bedeesder opgesteld want echt ik heb het niet zo op konijnen…

Als je vindt dat je teveel tettert zwijg dan of tetter gewoon door je ligt toch al op de achterkanten van de tongen klaar om doorgeslikt of uitgespuwd te worden als je vindt dat je altijd je gelijk wilt hebben maak je dan niet moe je hebt toch weer gelijk maar het is futiel niets meer nul op het rekest dan verandering in het karakter…

De urgente klanken vallen door akkoorden uit het elektronisch brein van James Marshall H. Hij zag teveel manen en drie planeten te ver van de zon onrust rochelde na uit snoeren van gitaren versplinterd Een paarse nevel en een vergeten ring op de grond maken ogen rood de dood valt in een flits hij grijnsde.…

Er is een stem gekomen uit de stemmen Veler vogels, zingend in de morgen, Uit de klankroepers van de hoge dag, Uit de kleurzaaiers op de witte ruimte, Uit de verheugden is een lied ontstaan, En kleine mensen op de aarde horen, En kleine stappers op de bergen zien, Zij zien het zwevende alom ontstijgen, Zij worden zelve zwevenden, die…

ik las gezichten in de aftelmodus als voorbijgaand verkeer verschrikte ogen lijven uitdagend naar voren gebogen haren dwarrelend in de trekwind van passerende treinen heb niets met zielloos plasma dat vloeit op het moment heb er zelden eentje gekend waarvan het talent alle harten brak die met een lach en blik de wereld…

Ik snap het wel, die lichtjes wijd en zijd waarmee men huis en have heeft behangen. Ze spreken van een diep doorvoeld verlangen naar vreugde, vrede en verbondenheid. Genoeg gemauwd. M’n kip wordt koud.…

Dwalend baarde het gehoor zijn bloei in extase toen de paradijselijke klanken van haar naam, door het hart gekoesterd en behaagd en gekleed in de schoonheid van hun aard, ertoe kwamen. Als door de glans van hun pracht belaagd, trachtend hun strelingen te bedaren, viel het oor ten prooi aan het pralen van de zang die zong tot wat het raakt.…

Als wij eens de vrede van Kerst Echt zouden leren begrijpen Weer wensen het ware geluk Liefde voelen en tonen voor alle mensen Bereid tot delen van voedsel en bezit Dan zou de aarde hemelse glans vertonen Vrij van jaloezie en haat Wat scheidt ons nu dan nog ver van liefde Door egoïsme en dom gedrag Nee, als wij werkelijk Kerst leren begrijpen…

Het grote sprookjesboek Dat wij de bijbel noemen Prikkelt ons In de buurt van de kortste dag Tot exorbitant koopgedrag. Wij versieren ons huis en hof Met knipperende lichtjes Rendier, kerstman en arre-slee En vooral veel dennegroen Want wij willen voor de buren Niet onderdoen. Een opgetuigde boom Met kadootjes er omheen De kalkoen…

'Eva Jinek is zwanger' zwanger van de liefde Dexter is haar 'Adam' daar komt een liefdesbaby uit als je een beetje kunt rekenen zij en wij en dan zijn zij liefdes-ouders binnen een jaar!…

de Schipper zoomt vasthoudend in op onontkoombare horizonten achter hem een verslagen Captain Hook hij heeft het hoofd er niet bij always straight on wijst zijn ijzeren haak Persoonlijk Assistent Vetje staat hem zwijgend bij het driebeninge paard blind voor obstakels slaat over de kop de Schippersvrouw houdt zich…

Mooi, dat de rechter motorclubs verbiedt, Mijn mening kan ik onbestraft nu geven. Op drugsgebied is daar veel te beleven, Mijn ideale schoonzoons zijn het niet. Al is het bij zo ’n club voortdurend feest, Als je daar weg moet ben je er geweest.…

Zegen ons Heer, op de weg die we moeten gaan Want zonder Uw zegen kunnen we niet bestaan Wil ons ook nabij zijn in soms moeilijke tijden O God, blijf ons steeds met Uw liefde begeleiden. Zegen ons Heer, bij onze dagelijkse bezigheden Dat we onze tijd door u gegeven goed besteden Daarbij Uw onmisbare nabijheid mogen ervaren En wil ons daarbij…

in december lopen de dagen bij donker binnen met de lampen in het klaslokaal een bord staat open het donker heelal met tekens tijd is het krassen van krijt we zijn begonnen zonder haast bekend met het verhaal van de grote schoolplaat achter heeft de kachel een oud geduld met zacht gloeiende briketten gevuld we blijven nog een paar…

Sterren stralen overal letterlijk en figuurlijk wees nu een ster in de kerstdagen van 2017 en schitter, ook een beetje voor een ander en iedereen die je lief is doe het ook in 2018 in gezondheid en vooral met liefde en in licht...…

Het tengere lichaam van vroeger heeft de tijd overwonnen, ze past nog in maatje 38. De mooie ogen twinkelen nog altijd, maar hebben nu iets ondeugend. De mooie witte tanden zijn gefraudeerd, maar nog even verzorgd. Het haar is nog altijd zwart, maar de verfkwast is langs geweest. Alleen het verstand verbetert, heeft eerst…

Utrecht, stenen kraamwieg van herinnering, vergeeld dagboek bezaaid met zand, bed van klei met vergane minnaressen en uw grachten vol stromend stof. Uw stegen met onafgemaakte vrijpartijen en riolen overlopend van BH's, necropolis van verteerde vrienden met nagalmende dranklokalen. Uw stadswerven vol onverzonden brieven, half afgeschreven…

alles voltrekt onaf onder onafgewerkte tijd met zijn valse wimpers immer voortschrijdend knipperend en wij achterop hinkelend door het leven zonder houvast echter benevens de heipaal van de ambacht die we in ons bestaan gedreven hebben om wat tijd te ankeren en voor een paar stonden lijkt het alsof we weten waarmee we bezig zijn…

Het zijn wij die reizen maken naar en in andere oorden andere werelden willen zien en horen... in andere talen verhalen uit koffers van andere aardbewoners daarmee worden we onszelf.…

In regen op de klinkerstenen ritselen hun jassen tesamen met vallende bladeren en wanneer hun flessen stukvallen op stoeptegels zijn hun lippen gebarsten met rode ogen vragen zij om meer totdat een zondvloed van tranen losbarst door de goten en de nacht valt over metroroosters.…

Wij zaten afzijdig van de Friese stamcafégasten, die luidruchtig de sfeer aan het verpesten waren, waarschijnlijk getergd door onzichtbare lasten en ondanks de drank kwamen ze niet tot bedaren. Ik schaamde me een mens te zijn door hun geloer, een vadzige barmeid liet André Hazes weergalmen, de dorpse gekken ergerden zich aan ons gekoer, wat…