144 resultaten.
Verleden tijd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 138 Kwam je pas weer tegen
in een miezerige regen
een schuchtere groet
vanonder twee paraplu's
net of we elkaar
nauwelijks kenden
terwijl we een half leven
als verleden hebben
zag ze plots weer gaan
mijn idealen van destijds
met wat er nog van over is
slaat de balans door
naar onvervuld…
geest en machine
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 70 we tooien je met de
veren van de sterke
arend die zo hoog
vliegt dat hij dichter
bij de geesten kan
vertoeven
aan een magische
machine met klepjes
en buisjes zit een
tube die nauwkeurig
hemelse lucht in
je longen blaast
we varen rond jou
in een witte zee van
louter zoute druppels
we zoeken krachtige
kruiden om je boven…
De Nieuwe Wereld Orde
netgedicht
2.9 met 7 stemmen 161 Ze hadden daar de orde die er was
vervangen door een valse, zelfgemaakte
ze hadden die verspreid als 'n geurloos gas
-het was een leugen, maar een goedbewaakte-
Ze hadden daar de ongerepte sfeer
waar alles transparant en helder blinkte*
vermengd met roet en schoorsteenvegersmeer
wat ongemerkt hun wereldbeeld verminkte
Ze hadden instituten…
Toch ging ik
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 233 Futloos en totaal verschoond van zin
zei ik nee: ik stap er niet in
‘k bleef thuis, ‘t waaide te hard
binnen was ‘t warm.
Toch wanneer ik de zon zie komen
bedenk ik: ‘k kan wel boven blijven wonen
maar een tripje buiten is niet te versmaden,
ondanks de smog- \waarschuwing, me laten overhalen.
Eenmaal buiten, volkomen futloos,
ben ‘k maar…
uitgestorven
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 72 de nacht glijdt langzaam
langs de regenpijp omlaag
over straat tot waar het water
lonkt en soms ook plonst
vanwege een overmoedige wandelaar
al lang niet meer zo stabiel dus
als tweeduizend jaar geleden
en midden in het dorp
staat alleen nog een dode brievenbus…
Troosteloos weder.
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 267 het is een vreemd onrustig gevoel
't openbaart zich bij mij soms zomaar overdag
vooral als ik de zon weer opnieuw niet aanschouwen mag
misschien begrijpt u een beetje wat ik bedoel
komt voort uit de troosteloosheid van het Nederlandse weder
dat reflecteert bij mij niet aan 't voortschrijden der dagen
noch verandert het iets aan het vullen…
Het doel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 170 Wijs mij het land van zonneschijn en liefde
Het land van vrede en eeuwige rust
Daar waar nooit de haat een hart doorkliefde
Elke pijn of verdriet in de kiem gesust
Neem mij mee naar ’t land van eeuwige vriendschap
Daar waar zelfs vijanden vrienden willen zijn
Wij gevrijwaard zullen zijn van nijd en gramschap
Niemand zal benaderen met scherp…
Laat me lenten
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 139 Alvorens de lente bloeit
bloesemt al mijn hart
knoppen zwellen vreugdevol
nog heel even dan spreidt het blad
het bloemhart laat zich zien
bovendien de eerste bonte vlinder
raakt mijn ziel
in een fase van extase
op zulke momenten wil ik alleen zijn
om het hart te laten lenten
te delen met de jubeltonen
van de merel en de eerste zwaluw…
ordeverstoring
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 149 een waterdruppel blijkt
luchtdoorlatend
waarmee vrieskou zomaar
kan verdampen
het heelal weigert nog
langer uit te dijen
waarbij het uiteinde nog
zacht na blijft ijlen
ruggengraten rekken
zich gewichtloos op
zodat schouders elkaars
rug toekeren
verder in het nieuws;
man plast wild en
de tijd kan men niet doden…
idealen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 235 We drijven af door compromissen
steeds verder van ons werkelijke ik
concessies dreigen veel weg te wissen
besturen mijn wegen en mijn wik
steeds troebeler wordt het water
van wat jouw vijver ooit eens was
de helderheid verdwijnt langzaam later
en de vijver wordt een dooie plas
Niets wil er nog in bloeien
de waterlelie geeft het op
geen…
Wassend water
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 126 Het wassende water
zoekt zich
een weg, een uitweg
'r bedding verlaten...
De kaden
huiveren
bij het zien
van zoveel spektakel
dat zich niet
laat weerhouden
door paal, hek of heg
ze zullen niet baten
Het schijnt....
de God Neptunus
die het water
als 'n hellehond
heeft losgelaten.…
liefdesgift
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 103 in haar vorstkoude handen draagt ze
een warme jas
ze geeft hem aan degene die hem past
en legt zachte woorden in haar mond, ze wast
daarmee het schuldgevoel
dat doelloos rond haar slapen doolt
in de haard verkoolt het laatste hout
en haar laatstgeboren kind
krult zijdelings in slaap
buiten giert de wind de dag tot natte flarden
maar…
Visioen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 148 De jonge man volgde de rivier
Zijn aderen
Zijn bloed
Gehuld in een pantser
Hij toonde moed
Dat was toen
vroeger
Nu een oude man
net voor zijn dood
krijgt hij een visioen
Hij begreep die vluchteling wel
Luisteren naar zijn verhaal
Gaf hem terug
zijn vroegere moraal…
Mijn langharige maatje
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 200 Haar simpele bewegingen houding en trouw
mijn goudmijn is zij, onmisbaar in mijn leven.
Ik lees al haar bewegingen in stilte en geniet
mede door haar begin ik liefde te beschrijven.
Door het water spattend van de Binnenmaas
de ochtendzon geklemd in ook mijn glimlach
die heuse brede volmondig voelen ontluiken
zijn onvergetelijke momenten van…
troost
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 158 Die morgen zocht ze
vertroosting in voedsel en
bakte een ijsje…
Getuigen van eeuwigheid
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 98 Ik kijk weer met blinde ogen,
naar een wereld die verdwijnt.
Ik luister opnieuw met dove oren,
naar geluiden die verstommen.
Wat is gebleven is geschiedenis.
Ik kijk weer met open ogen,
naar een wereld die ontstaat.
Ik luister met gespitste oren,
naar muziek die blijft.
Getuigen van eeuwigheid zijn wij.…
Hermes sonnet
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 144 Ik Hermes, zoon van de Oppergod Zeus
bergnimf Maia mijn geboortemoeder
niet alleen bode, benoem mij hoeder
der kunsten, lyriek, poëzie en heus
leraar van de schone zanggodinnen
men vergeet, ook ik laat mijn stem eens los
hoor het gezang alom Epidauros
luister Grieken, laat mij u beminnen
zodat ik uw ontroerend hart beroer
zet u neder op…
Het sonnet en het gesprek
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 124 -- toelichting van het gedicht is onderaan te vinden en is van toegevoegde waarde --
HET SONNET
Een man wil vrouw en kind'ren niets onthouden.
't Dak van steen en daaglijks eten op de plank.
Valt het hem wel, zegge hij God getrouw zijn dank,
wetend dat weinig man het gunnen zoude.
Zo tracht hij een leven op te bouwen
tussen de pest,…
Doofden in jouw ogen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 134 ik voelde nog
de warmte van je jas
die ik voorzichtig aan
de kapstok had gehangen
vleugjes jij
waren in de hal gebleven
als eilandjes leven van
jouw spirituele aanwezigheid
je dirigeerde
ongedwongen de
heerlijke sfeer die jou
vanzelfsprekend eigen was
je nam altijd
de grote wereld mee
zoals jij die kende en voelde
vol spirit…
Kleur
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 194 De dagen grauw, en grimmig nors de nacht.
Stil, kleurloos ligt het landschap in de mist.
Een grijs waaruit het zonlicht is gewist
houdt ons de hele maand al in zijn macht.
Gelukkig passen aso’s voor mineur
en geven met hun zwerfvuil nog wat kleur.…
Anima
netgedicht
3.8 met 12 stemmen 1.416 Is zij het hoogtepunt
van goddelijk verdriet en falen?
Is zij ontstaan
uit de verdorven wreedheid
van de natuur?
Is zij wat overblijft
als de bezieling der beschaafdheden
ons in duisternis achterlaat
om te vergaan in ons verloren zijn?
Is zij de belichaming van het kwaad
dat uit de diepste diepten
van de meest afgrijselijke woestenij…
Scheppingsmuziek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 144 Klanken als geïmproviceerde sonate
Een fuga aanzwellend in tonen
Afrollend tot golvende cantate
Een compositie die dagen vult met rust
En mijn gedachten zweven mee
Als dwarrelend herfstblad in de wind
Kleurend zinnen en woorden
Tollend en draaien in zwierige maat
Begeleid door deinde akkoorden
Die klinken van storm tot zachte bries
En…
In de stilte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 Een zingende vogel fluit in de stilte haar melodie.
Adembenemend en fascinerend.
De stilte is voelbaar.
Bewustwording van de rust die je soms nodig hebt.
Het besef kwam pas,
toen ik haar in stilte hoorde fluiten.…
Space Oddity
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 110 aan zijden draden
verbonden met het
zoemende moederschip dat
zwoegend zuigt en piept
om jou kleine astronaut
te bewaren voor de aarde
zo stil ben je zo wit
zo ver buiten de wereld
kun je ons horen
zie je de blauwe aarde
dappere ruimtevaarder
kom nu alsjeblieft naar huis…
Nachtbraken
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen 125 Zoveel nacht
En zoveel duister
Vage beelden
Om mij heen
Ik lig hier stil
Denk na en luister
Minuten smelten
Één voor één
Onwaarschijnlijk
Is de stilte
Vreemde tekens
Op de muur
De slaap blijft weg
Ik dwaal in het donker
Zo verstrijkt
Er weer een uur
Nog steeds veel nacht
Omringt door duister
Nog steeds geen
Dromen, slaap of rust…
dorpsfeest
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 141 gekleurde lichtjes en blauwe streeptent
al van verre
’s avonds beesten
drank en meisjesondergoed
begerige handen komen
dapper doorspelende band
en brakende biergangers
achter de coulissen
in prille liefde
voor het eerst genomen…
8 jaar alleen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 133 Die dag komt weer
Ik ben alleen
het gaat niet weg
waar ben je heen
een ieder zegt
is lang genoeg
maar ja
voor mij nog steeds te vroeg
ik mis je
bij alles wat ik doe
ik overleef
weet soms niet hoe…
voor iets van warmte
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen 236 er wordt een
nepvuur aangestoken
zij die zich willen
warmen zijn welkom
soms kan gefingeerd
geluk wonderen doen…
wij horen gewoon samen.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 134 niemand weet wat ik van jou moet pikken,
niemand ziet wat voor tiran jij kunt zijn,
niemand weet wat ik van jou moet slikken,
nee niemand ziet aan de binnenkant van mij mijn pijn,
maar het universum kent jouw daden,
daarom vind ik steeds weer de kracht,
en ondanks alles blijven wij kameraden,
want ik bezwijk nog steeds als jij lacht,
ach…
Recitaties
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 67 We werden toegezongen
teksten uit oude veda's.
We luisterden,
vielen in slaap
om deste helderder te ontwaken,
we zaten lang en voelden hoe
die onbekende woorden
in ons geslapen, in ons ontwaakten,
een taal die binnen leefde, opende
alsof mijn innerlijk haar verstond.
Toen eenmaal afgelopen
lag op ons gelaat
een eerbied, dankbaarheid, een…