109 resultaten.
Zeven jaar oorlog
snelsonnet
5.0 met 4 stemmen 227 Soennieten, salafisten, alawieten
Iran, Irak, Turkije, Ba'ath, Assad
In Syrië, Levant of kalifaat
Ook koerden, druzen, christenen, sjiieten
Probeer nou toch eens met elkaar te praten
Maar zonder duizend bommen en granaten…
Wonder van Rome
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 196 Franciscus kon het nauwelijks geloven
Aanvankelijk sprak hij nog streng van laster
Maar menig bisschop kende een betaster
om daarna weer de doofpot te gaan doven
We zien Franciscus nu ootmoedig buigen
Daar kan Simonis nog een punt aan zuigen…
Verleiding op het water
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 130 rimpels op het water
nochtans is het windstil
geritsel in de struiken
reeds in de maand april
want een koppel wilde eenden
peddelen vroom en vrij
plonzen in de vijver
ze maken elkander blij
een woerd met groene kop
zwemt naarstig rond zijn wijfje
zo maakt hij haar het hof
en ja …zij vindt dat tof!…
post mortem
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 459 voor Joost Zwagerman
Annie M.G.Schmidt
Wende Snijders en al
degenen die niet meer
geloven in het hiernamaals...
'uit niets ontziende angst
de hand aan jezelf geslagen
om een punt te zetten
achter het leven'
de dood is slechts
een punt achter het leven
dacht je wellicht
om dit relaas te verwoorden
ben ik midden in de nacht
uit bed…
Kalenderdode
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 231 Nog steeds je verjaardag
op de kalender in de wc
of je nog altijd ouder wordt
niet dood sinds jaar en dag
hoe oud je ondertussen bent
voor mij toch eeuwig jong
beelden vervaagd tot foto's
met steeds meer eigen leven
als stoer blozend stadsmeisje
spelend op het grote boerenerf
bruidsmeisje werd opgebaarde dode
Madame Tussauds met bloemenkrans…
Groningen lijdt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 91 hoop ;
lente maakt honing
bloemen ;
lente brengt kleur
mijnbouwschade ;
lente treurt
Groningen
ik zie een vlinder scharrelen
over het bedolven land dat
ooit de naam Groningen droeg, monumentale
restanten ontstijgen het puin waar nu
de laatste bloemen hun kleuren nog trachten
te uiten - in een pracht als nooit tevoor
landerijen…
Bestemming onbekend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 192 Vlinders vliegen vrij
bestemming onbekend
zoals mijn ziel zijn reis onderneemt
ik weet niet waarheen
vlinders zijn vrij
mijn ziel zit geketend aan mij
de reis ongekend
bestemming onbekend.…
Voorstel ISLAM-partij
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 198 In bussen óf slechts vrouwen óf slechts mannen?
Hoho dat is toch “openbaar” vervoer!
Zo gaat de vrijheid naar haar mallemoer
Tsja, kuisheid vormt de reden van die plannen
Hun vrouw draagt daarom al een hoofddoek, dus:
Geef zo'n man maar een blinddoek, in de bus!…
Dromen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 207 Vannacht heb ik gedroomd dat ik moest kiezen:
de strijd te strijden of me laten gaan.
Ik dacht vanmorgen dan aan Jacob
die vocht met God en zich niet liet verslaan.
Het leven is soms hard en vol van zorgen
maar telkens komt er licht in druppels dauw
en 'k zie met vreugde weer de dag gaan blinken
en voel de vrede kiemen onder't wolkenblauw.…
Ween aan mijn borst
poëzie
4.0 met 1 stemmen 328 Ween aan mijn borst den schat der tranen
die rijk me maken van uw leed,
ik die van wankelende wanen
als gij het talmend smeken weet;
ik die, mijn kind, op andre schouder
om eendre vreze heb geschreid,
maar van elke onmacht oud en ouder,
weer om een nieuwe hope lijd;
ik die het goud van alle transen
voor de as van oude zonnen ken…
Hoera het wordt weer lente
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 86 Hoera het wordt weer lente.
De lente stelt ons vrij.
De vrijheid wordt geboren.
De lammetjes in de wei.
Hoera het wordt weer lente.
De eenden snateren blij.
De strenge vorst heeft verloren.
Watervogels zwemmen zij aan zij.
Al wat leeft spreidt open al zijn
zinnen. De lente komt en doet ons
het nieuwe leven beminnen.…
Niemand zoals jij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 159 Jij beredeneert niet
als een oude man
dat er een verschil is
tussen lust en liefde
wanneer jij mij uitdaagt
ontbreekt mijn verstand
in onbezonnen dommelen
maar dat zegt niets
over de hartstocht
van mijn verlegen verlangen
wanneer ik jouw tedere foto zie
ben ik als een verliefde puber
een onbevangen minnaar
met fladderende vlinders…
uitkijken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 in mijn weinig
bewogen bestaan
kan alleen zo
nu en dan een
kleine verschuiving
overleven
mondjesmaat staat
mijn geest geringe
sprongetjes toe
deze morgen is
een ochtend als
geen andere
ik kijk mijn ogen uit…
Bodrum
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 94 De landtong slurpt aan de zee.
Verrukt springen golven op.
Dit minnespel dooft uit, stilaan
wanneer de avond haar sjaal slaat
en het land tegen de bergen aanlegt.
Restanten van het festijn drijven
als verguld glas de haven in.
Nog lang pikken vogels
de dag al fluitend in.…
Een krimpend heden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 95 ik zag haar bij
de weg omhoog
zoekend en toch
duizendmaal gegaan
later op de dag
daalde zij af
gekromd, schuifelend
in de ouderdom
waarin tijd vervloog
in een slijtend bestaan
kleren, kleurloos bejaard
schoenen, sloffen
ooit stof van aard
zo ging ze traag vooruit
en doorheen de jaren
verdampte achter rimpels
iedere vraag
zij…
Pinnen
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 127 In tegenstelling tot wat wordt beweerd,
Betalen met de pin kent ook beperking.
Vooreerst doet niemand nog aan rouwverwerking,
Je ziet nog niet wat er is ingeteerd.
Daarna zie je de leegte van de kas,
En inderdaad, de klap komt later pas.…
Geloofd zij God
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 117 Geloofd zij God, met diep ontzag
Hij laat nooit varen het werk van Zijn hand
En houdt deze wereld nog steeds in stand
Hij is met ons, iedere nieuwe dag.
Geloofd zij God, die trouw is in eeuwigheid
Hij wil ons steeds nabij zijn in dit leven
Wij weten dat Hij onze zonden heeft vergeven
Daarom mogen we tot Hem gaan in alle vrijheid.
Geloofd…
Beeld
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.426 Hardheid glanst
Donkerte verzet zich
Weerschijn roept zwart
op: de maan zoekt
een rivier in de zwemmende
nacht
Het huis is vensterloos
De bewoners leven van
vergrendeling
In de bloemen
zijn de kleuren
vermengd en gesloten
in hun kelken
Ook de lippen
laten slechts vermoeden
wat hen onzegbaar
als gemompel
toe en talig…
Lente Lief
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 109 Vandaag was weer zo’n dag
de zon greep mij bij
m’n kladden
schudde me door elkaar
mijn zintuigen volledig open
wat ik op zo’n echt fraaie
lentedag met blijdschap
verwelkomen mag
Het was weer eentje zoals we
vorig jaar soms ook hadden
M’n hart wordt opgewarmd
mijn levenslust krijgt een boost
het leven wordt weer
volop omarmd
breng uit…
Later
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 155 Later, zeg je,
later kan ik het
nog wel gebruiken,
Later, als ik
het wie weet
nog eens nodig heb.
Maar -
Later komt niet,
later komt nooit,
Later is nu,
Later is de taal
die de tijd aan
stukken scheurt,
Later is nu.…
Strandjutten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 94 Grasduinen langs de zee
en nuttigen wat getijden brengen.
De horizon drijft gedachten
in golven naar wie zwemt.
De zon beklemtoont beweging.
Nieuws ruist tot in ons hemd.…
Pitspoezen
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 147 Snel aan de kant daar komt ons Maxje aan.
Je weet nooit hoe die gast je in gaat halen
en achteraf is het te dikwijls balen
en sta je met je racecar langs de baan.
Ach, sinds de pitspoes plotseling verdween
kijk ik niet meer naar de Formule 1.…
Weerloos
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 110 zij schuifelde voorbij
de ogen gedragen in de
vluchtige geur
van een parfum roze
haar kleed knisperde, ritselde
een zachte wind zonder kleur
met raffinement
had zij de gang
van schrijden gekozen
alom trok men naar haar lach
een fee trad binnen
ook ik wist niet wat ik zag
was het liefde, warmte
een vrouw
het begin van beminnen…
Liedje
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.633 Stuur me een brief
geef me een uitzicht
maak me een mantel
schrijf me een gedicht
breek me een steen
maak me een poort
stuur me een ster
geef me een woord
bouw me een cel
met vier wanden licht
schenk me de vrijheid
van jouw gezicht.
---------------------------------------------
uit: 'Een boek van wondere dingen', 2018.…
Aldus gezwegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 98 Maak een beeld, schep wat licht en een vlak.
Dan een huis, naast een dijk,
laag, onder korenblauwe luchten.
Het is etenstijd, onverbiddelijk heden.
Het volk trekt over de velden.
Honger vindt de kliek opgeschept.
Genoeg voor picknickdagen, maar te karig
voor de velden
van verschroeiend licht en stugge aren.
Een oerbeeld van de eenvoud…
Machteloos Kind
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 112 Begrijp je het niet ?
Ik ben een kind van de wind
Niet zoals ik ben een kind van mijn vader want
hoeveel woorden heb ik niet verspild
En nog zijn wij elkaar geen geestestap nader.
Voor mij is slechts je gefluister voldoende
Het zachte geruis duidt op een verstaan.
Je vertelt me van landen waar slechts een blik is voldoende
om talen te doden…
LANDSCHAP
poëzie
4.0 met 2 stemmen 280 0, verre beemden, draagkracht mijner vreugde.
Er staat een reiger met mijn blik te staren:
Een visser schrijft de lijn der piramiden
En knielt voor zoete Boeddha, nu hij inlegt.
De Griekse krekel des te luider roept,
Nu 't christlijk vesper de avondkerkklok luidt.
Eens leg ik af de oogopslag der ziel..
'k Reik u de hand, mijn allerschoonste…
Goudklompjes
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 82 De klompjes komen en gaan
in Nederland zijn ze een bestaan.
Ze geven kleur en fleur
en hebben een meesterkeur.
Uit hout gesneden
geverfd en gemeten.
Ze zijn ons etiket
zelf als je ze voor de deur zet.
We kunnen niet zonder
ons Nederlands wonder.…
Brief aan een vriend
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.141 Tracht, na uw vijftigste jaar,
langzaam te leren, dat het goed is
als de bladeren vallen;
de sterken worden dan toch nog lang niet gerooid;
zeg tot u-zelf: ‘ik wil pas vallen
onder de winterstorm’. -
mij kan soms nu het verlangen al overvallen
naar onze latere jaren,
als ik niet meer gekooid
in dit zwerfziek verlangen
wonen zal in…
Op weg
gedicht
3.0 met 8 stemmen 2.460 Mocht ik in het holst van het hart
van donkerste dagen te lijf gaan
achter al het uiterwaardse een stuk of wat
verlaten kusten onder razende luchten
waar albatrossen op hun wieken sinds jaar
en dag en eeuwen worden weggeblazen-
graag zou ik boven lege oceanen regen zijn
op reusachtige hoeven, zinnentuimel
van tempeest, het stormend…