109 resultaten.
Venus van Milo
gedicht
2.0 met 18 stemmen 4.144 Het schrijnt mij van mijn hart tot in mijn d
Ze is zo koud, en toch zo lief, zo licht
En haar gebrek vervult mij met erb
Och, kon ik haar slechts troosten en verw
Al was het met een incompleet gedicht.…
Roze versus blauw
gedicht
3.0 met 23 stemmen 3.853 Meisjes houden van roze
en jongens van blauw
en verder geen getob.
Geef je zonen
als cadeautje een blauwe barbiepop.
Meisjes houden van roze
en jongens van blauw
en verder geen gezeur.
Geef je dochters
als cadeautje een roze mitrailleur.
------------------------------
uit: 'Dichter' nr. 7, 2018.…
Op weg
gedicht
3.0 met 8 stemmen 2.454 Mocht ik in het holst van het hart
van donkerste dagen te lijf gaan
achter al het uiterwaardse een stuk of wat
verlaten kusten onder razende luchten
waar albatrossen op hun wieken sinds jaar
en dag en eeuwen worden weggeblazen-
graag zou ik boven lege oceanen regen zijn
op reusachtige hoeven, zinnentuimel
van tempeest, het stormend…
Voor Jan Arends
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.266 Voor mij
is angst
een
ziekte
daardoor
ben ik
nergens
bang voor
maar wel
bijna
overal
ziek van
-----------
Uit: 'De Allesvrezer', 1997.…
Beeld
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.424 Hardheid glanst
Donkerte verzet zich
Weerschijn roept zwart
op: de maan zoekt
een rivier in de zwemmende
nacht
Het huis is vensterloos
De bewoners leven van
vergrendeling
In de bloemen
zijn de kleuren
vermengd en gesloten
in hun kelken
Ook de lippen
laten slechts vermoeden
wat hen onzegbaar
als gemompel
toe en talig…
Liedje
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.629 Stuur me een brief
geef me een uitzicht
maak me een mantel
schrijf me een gedicht
breek me een steen
maak me een poort
stuur me een ster
geef me een woord
bouw me een cel
met vier wanden licht
schenk me de vrijheid
van jouw gezicht.
---------------------------------------------
uit: 'Een boek van wondere dingen', 2018.…
Mijn dochter en ik
gedicht
3.0 met 10 stemmen 7.942 Terwijl ik lees voel ik mijn dochter kijken;
ik laat niets merken en lees rustig door.
Haar leven doet zich helder aan mij voor:
het zal in alles op het mijne lijken.
Niets kan ik doen, opdat zij zal bereiken
wat ik, amper gevonden, weer verloor;
geen vindt van het geluk méér dan een spoor,
ook zij niet, en ook zij zal het zien wijken…
De creatieven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 124 ik zag kleuren tunnelen
van een verre zon
zij spiraalde warmte van
waaruit het ooit begon
haar koestering
schreef tekens met
een vlagende wind in de
liedmelodie van een kind
vol verbazing
herkende ik refreinen
als op het lijf geschreven
werden zij al snel de mijne
in een vreemde taal
zong diep in mij de
energie het verhaal van
ontstaan…
Apocalyptisch manifest
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 79 ik heb de tijden
erop na geslagen
het zal u niet
behagen maar
dit is alweer de
duizendste uitgave
van het veel te
vaak gepubliceerde
apocalyptisch manifest
ik ben gestopt
waar vissen kleine
plastic tranen huilen
in hun van afval
totaal vergeven zee
waar spiegels steeds
ondoorzichtige beelden
geven van vervuiling
door kleverig…
Het koningspaar
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 71 de poppenkast
zit vast tussen
heden en verleden
nog spelen handen de
personages en vertolken
stemmen hun geluid
maar het jeugdig
tegenspel geeft
veel te vaak niet thuis
dan gaan de poppen
in herstel met grote
wasbeurt van de kleren
schuren en plamuren
een likje kleur
past dan wonderwel
het boek met teksten
is altijd leeg…
Scheppingsgeluid
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 121 het gras
zingt groener
waar bloemen
kleuren orkestreren
in blauwe tonen
spant lucht
ruimte voor het
immens scheppingsgeluid
nog is de harmonie
onbestemd in
de veelheid van
gespeelde partituren
maar er is altijd
de dirigent die het
fenomeen lente kent en
naar een grootse finale brengt…
Echoloze muziek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 104 ik heb je
op een stoel
voor het voetlicht
gezet zonder tekst
alleen je ogen
presenteren open boek
je lichaamstaal
is de standaard die
jouw aanwezigheid
dragen moet in
het bedrijf dat ik
de voorstelling noem
jij bent en blijft
mimisch schouwen
ik dans en zing
grap en grol in
gefixeerd zijn door
alleen mijn eigen ding
toch voelt…
Hoge tonen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 ik heb je
nog nooit
horen zingen
in de veelheid
van jouw
expressief vocaal
is het er nooit
van gekomen
of zit jij liever
te dromen bij
een talentvol
muzikaal onthaal
jij hebt de
mystieke sfeer
van ballads in
hun weemoedig
vertolken van
het levensverhaal
juist de hoge
tonen waarin
eenzaamheid klinkt
mogen niet verwijlen…
Warme wisselstromen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 102 als ik je zie
in ogen die dansen
dan is er altijd die lach
de ultieme uitnodiging
om mee te gaan
weer samen op jacht
we weten
dat spanning huist
in warme wisselstromen
het is de droom
die we altijd zullen spelen
zonder ons ooit te vervelen
dan raak ik jou
jij schrikt want je
weet bij god niet waar
in het onverwachte
verzamelen…
Tromboreva
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 201 Toen de linkerkant van het centraal bestuur
door een trombose onooglijk werd geraakt
reageerde de rechterkant lijflang verzuurd
Neuronen ijlden waar ze niet flitsen konden
Het rechterbeen wou zijn eigen gang gaan
De rechterhand pakte er al eens naast
Ik gooide de eerste bal na overstuur
Spreken was kort wazig vreemd avontuur
Mijn lijf en…
lentejazz
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 124 bij de eerste warmte geurt het bos zanderig en zoet
zijn ontdooide kleuren in het palet dun aangezet
er schuilt een thuiskomst in dit fluwelen bruidsbed
van pas losgelaten oogweelde en dromerige gloed
dan ziet iemand een zwaluw bij volle maan
en lijkt ‘t alsof de zon nooit is ondergegaan…
Inspiratiebronnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 90 Zacht zie ik ‘t riet langs de waterkant wiegen
en golfjes daar hun eigen ritme slaan
genietend blijf ik daar aan de oever staan
bewonder vogels die over het oppervlak vliegen.
Een bootje voor de wind met bolle zeilen
trekt zijn voren over het watervlak
spiegelt contrasterend met blauwe hemeldak
urenlang kan ik hier verwijlen.
Rondom wijdheid…
Kalenderdode
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 230 Nog steeds je verjaardag
op de kalender in de wc
of je nog altijd ouder wordt
niet dood sinds jaar en dag
hoe oud je ondertussen bent
voor mij toch eeuwig jong
beelden vervaagd tot foto's
met steeds meer eigen leven
als stoer blozend stadsmeisje
spelend op het grote boerenerf
bruidsmeisje werd opgebaarde dode
Madame Tussauds met bloemenkrans…
Dromen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 207 Vannacht heb ik gedroomd dat ik moest kiezen:
de strijd te strijden of me laten gaan.
Ik dacht vanmorgen dan aan Jacob
die vocht met God en zich niet liet verslaan.
Het leven is soms hard en vol van zorgen
maar telkens komt er licht in druppels dauw
en 'k zie met vreugde weer de dag gaan blinken
en voel de vrede kiemen onder't wolkenblauw.…
Loslaten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 228 De vraag is
mag en kan ik je vergeten
waarom zou ik en wanneer
ik zou het niet weten
Mag ik mij van jou verlossen
waarom zou ik willen en wanneer
de tijd zal het leren
de tijd zal het oplossen
Maar als ik het niet wil
en jij toch langzaam naar
de achtergrond van mijn
gedachten verhuist
Dan nogmaals de vraag
mag ik jou vergeten
wat…
Vissen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 94 Geen enkele dag
kan ik
m'n hobby missen:
..........vissen
Op deze paal
zit ik
stille uren
in deze plas
te turen
nooit knijp ik
m'n ogen toe...
ik word 'het hengelen'
nimmer beu of moe
de plas....
een rustiek tafereel
en ik, hoofdrolspeler.…
Boom
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 235 Dank voor de schaduw die je bood
De sterkte van je bemoste schors
Waaromheen onze armen
Steunpilaar
Je blad zuchtte mee met ons
Vogelnesten droeg je
Aan je takken hing onze schommel
Bliksem en ziekte bleven je bespaard
Je viel niet ten prooi aan ontbossing
Bijl en kettingzaag velden wel verwanten
Die dienst deden als haardblok en boot…
Vervoering
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 87 Koplampen en straatlichten
Vervoeren mij
De rode draad op de snelweg
Gevoed door opritten
De onderbroken lijn
Naar de bestemming
Inhaalmanoeuvres van de geest
Langs een haag van geluidschermen
Op automatische piloot
Tussen De Panne, Aalter, Nevele en Gent…
Pavanne III
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 102 Ach mijn kind, wie zal jou leren
Dat jij niet verplicht bent aan de
Verkramping van het handbereik.
Het opdelende indelen,
Een catalogus van vakken
Wordt nooit een encyclopedie.
Het waagstuk van het verzuimde
Weten, de rede die omgeeft
En omvat, gaat buiten elk boek
En rang. Helaas een ontschoolde
Zul je zijn voor de leraar en
Zijn…
Het werd al donker
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 110 Over te lange wegen
zwierf ik door Stappegoor
moe en alleen
Er was een korter pad
naar huis, dat wist ik
zeker als verkenner
maar twee te grote jongens
van de boerderij schopten me
terug, stadskind in uniform
en dreigden met de hond
Het werd al donker
niemand zag mij
niemand om te helpen
Ik was moe en alleen
in mijn verdriet…
lacune
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 208 lacune...
het gedicht stokt
na de eerste zin
een leemte gaapt
de dichter zit er middenin
wanhoop stapelt huizenhoog
als woordeloos gegeven
wat rest is slechts
het schrijnend zeer
niets wekt de schijn
van ommekeer
des dichters hoop
houdt hem in leven…
locked in
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 in het ziekenhuisbed
strijken zijn
gedachten neer
in troebel water
zwom hij de
fuik binnen
gekluisterd nu
aan de geur van
dennenbomen
aan liedjes van het
kindeke en een
Stille Heilige Nacht
hoe houdt de
losgescheurde mens
zichzelf bijeen
niets om zijn hoofd
op te leggen als
hij kopje onder gaat
in de taal van de
dokter…
Harde naturen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 196 Mensen zijn soms stalen harken.
Onkruid in hun perken
kunnen zij niet verkroppen.
Hun mond - meestal een streep -
lijkt voor de ontkenning uitgevonden.
Dat u óók leeft, met óók een tuin,
zal nimmer in hun gemonkel naar voren komen.
Laat staan een milieubewuste vraag.
Niemand haalt het bij
De Gemodificeerde Kwekerij.
Mag u raden welke…
Rekening
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 138 De rondgang in dit paradijs op Aarde
als mens, als wezen, als bewustzijnsstraal
van moederborst tot 't laatste avondmaal
van wervelwind totdat de storm bedaarde
Bestaat uit rust'loos zoeken: slagen-falen
met hart en ziel en 't onderscheidend zwaard
van onze geest, wordt ons geen strijd bespaard:
't zijn oude mythes die ons lot bepalen
Wij…
Zwaartekrachtgolven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 86 Zij komen en gaan,
zonder vorm
zonder inhoud:
luchtrimpelingen
in de ruimtetijd
voor hun bestaan
geen aanwijsbare reden -
quarks en microben
in hybride netwerken
tekens van leven
als zwevend plankton
in de oneindigheid
van ruimtetijd.
zij komen en gaan
in een gapende diepzee
van miljoenen sterren;
op lichtjaren afstand
verdwijnt…