109 resultaten.
LANDSCHAP
poëzie
4.0 met 2 stemmen 278 0, verre beemden, draagkracht mijner vreugde.
Er staat een reiger met mijn blik te staren:
Een visser schrijft de lijn der piramiden
En knielt voor zoete Boeddha, nu hij inlegt.
De Griekse krekel des te luider roept,
Nu 't christlijk vesper de avondkerkklok luidt.
Eens leg ik af de oogopslag der ziel..
'k Reik u de hand, mijn allerschoonste…
Stukjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 55 veelvoud
mijn gezicht
dezelfde uitdrukking
in andere proporties
-de spiegel stuk-…
Aldus gezwegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 98 Maak een beeld, schep wat licht en een vlak.
Dan een huis, naast een dijk,
laag, onder korenblauwe luchten.
Het is etenstijd, onverbiddelijk heden.
Het volk trekt over de velden.
Honger vindt de kliek opgeschept.
Genoeg voor picknickdagen, maar te karig
voor de velden
van verschroeiend licht en stugge aren.
Een oerbeeld van de eenvoud…
Als de beesten praten konden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Als beesten praten konden;
waarin zouden zij de mens
dan willen corrigeren.
Wat zouden zij aan ons
willen leren.
Over hoe de beesten een rol
spelen in ons bestaan.
Over dat wij bij de beesten af
met ons rentmeesterschap over
de aarde wensen te gaan.
Als de beesten praten konden
dan zouden zij ons respect
voor de natuur willen leren.…
Apocalyptisch manifest
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 79 ik heb de tijden
erop na geslagen
het zal u niet
behagen maar
dit is alweer de
duizendste uitgave
van het veel te
vaak gepubliceerde
apocalyptisch manifest
ik ben gestopt
waar vissen kleine
plastic tranen huilen
in hun van afval
totaal vergeven zee
waar spiegels steeds
ondoorzichtige beelden
geven van vervuiling
door kleverig…
Barmhartigheid
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 87 Barmhartigheid; ontferming bieden aan
mensen in nood. Groot is het mededogen
daar waar hulp geboden wordt aan een
medemens in de goot.
Gelijk de barmhartige Samaritaan
achter een behoeftig mishandeld medemens
ging staan; kiezen de moedigen onbaatzuchtig
voor een ongelukkige ander. Want met die
ander moet worden gebouwd aan een vredig
bestaan.…
Beeld
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.424 Hardheid glanst
Donkerte verzet zich
Weerschijn roept zwart
op: de maan zoekt
een rivier in de zwemmende
nacht
Het huis is vensterloos
De bewoners leven van
vergrendeling
In de bloemen
zijn de kleuren
vermengd en gesloten
in hun kelken
Ook de lippen
laten slechts vermoeden
wat hen onzegbaar
als gemompel
toe en talig…
Beknopt verhaal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 159 Van sommige dingen hou je iets over
een mooie herinnering, liefdesverdriet,
een kind, een ziekte, gedichten.
In dit geval zat het zo
je zocht op internet
en stuitte op een foto
van iemand nonchalant geleund
tegen de deurpost
tussen tal van tulpen
een bloemenkoopman,
dacht je
hij vroeg bij die foto of je
een verhaal met hem
durfde te…
Bestemming onbekend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 190 Vlinders vliegen vrij
bestemming onbekend
zoals mijn ziel zijn reis onderneemt
ik weet niet waarheen
vlinders zijn vrij
mijn ziel zit geketend aan mij
de reis ongekend
bestemming onbekend.…
Binden en scheiden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Kijk naar wat elkaar bindt
en
niet wat elkander scheidt
Want van dat scheiden
krijg ik
letterlijk en figuurlijk
de schijt!…
Blijheid.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 356 Kom broeder, snijd het riet
In ongelijke pijpen,
Dat fluks tot vrolijk lied
Uw vruchtloos zuchten rijpe.
Dit riet had oók zijn tijd
Van wenen over waatren,
Nu zij 't aaneengerijd,
Dat wíjsjes daaruit klaatren.
Vrees niet met juichgefluit
Uw zwijgend leed te ontwijden;
Het valt tóch eens ten buit
Aan ’t alverwinnend blijde.
Heeft…
Bodrum
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 94 De landtong slurpt aan de zee.
Verrukt springen golven op.
Dit minnespel dooft uit, stilaan
wanneer de avond haar sjaal slaat
en het land tegen de bergen aanlegt.
Restanten van het festijn drijven
als verguld glas de haven in.
Nog lang pikken vogels
de dag al fluitend in.…
Boer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 In de grond gegrepen
door de aarde
waarin, waarop
geworteld groen
een weg zal vinden
aangelegd in voren
waaruit hij verwacht
de boer met weideblik
over de aarde
waarop, waarlangs
veel potig mals vlees
gretig groen zal grazen
tot liters en kakelig volk
geen windeieren leggen
boerengrond tekort
op de aarde
waarlangs, waarover…
Bomen
poëzie
3.0 met 5 stemmen 491 Van stomme schepselen en weet ik geen als bomen,
Die onze biddende gedaante nader komen:
Wij strekken evenzo ons handen hemelwaart;
Maar onze wortelen zijn machtig vast in d' aard.…
Boom
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 235 Dank voor de schaduw die je bood
De sterkte van je bemoste schors
Waaromheen onze armen
Steunpilaar
Je blad zuchtte mee met ons
Vogelnesten droeg je
Aan je takken hing onze schommel
Bliksem en ziekte bleven je bespaard
Je viel niet ten prooi aan ontbossing
Bijl en kettingzaag velden wel verwanten
Die dienst deden als haardblok en boot…
Brief aan een vriend
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.140 Tracht, na uw vijftigste jaar,
langzaam te leren, dat het goed is
als de bladeren vallen;
de sterken worden dan toch nog lang niet gerooid;
zeg tot u-zelf: ‘ik wil pas vallen
onder de winterstorm’. -
mij kan soms nu het verlangen al overvallen
naar onze latere jaren,
als ik niet meer gekooid
in dit zwerfziek verlangen
wonen zal in…
De creatieven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 124 ik zag kleuren tunnelen
van een verre zon
zij spiraalde warmte van
waaruit het ooit begon
haar koestering
schreef tekens met
een vlagende wind in de
liedmelodie van een kind
vol verbazing
herkende ik refreinen
als op het lijf geschreven
werden zij al snel de mijne
in een vreemde taal
zong diep in mij de
energie het verhaal van
ontstaan…
De eeuwige rust
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 372 De eeuwige rust
voorbij dat drukke leven
wat was zij hier aan toe
het leven met haar ziektes omgeven
Als dan ook je liefste is heengegaan
denk ik dat overblijft te zeggen
ik wil naar hem toe
dan kan ik het leven erbij neerleggen
Een leven lang zorgen voor het gezin
als vrouw, moeder en oma, altijd daar
met haar eigen persoonlijkheid en karakter
speelde…
De lentezon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Na een warme
zonnige lentedag
zal de zon
ondergaan.
Met liefde
hebben we haar
mogen begroeten.
Prachtige vlinders
zie je gelukkig
steeds meer.
Waardeer de dag met
woorden en liefde.
Deze zonovergoten dag
zal zeker een mooie
herinnering
blijven.…
De maan
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 63 Licht in het donker,
maan met je prachtig
sierlijk licht.
De ontmoeting is zichtbaar
dichtbij.
Zacht van kleur,
fraai van omtrek.
Lichtintensiteit weergaloos,
op de blauwe deinende
golven.
Maan, wat jij bewerkstelligt
is voor ons ongekend.
Foto Ad Elshout.…
De pluk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 42 zo hangt die daar
de rijpe vrucht
ik ben gaan liggen
de eerste druppels
geen deren
nog lig ik daar
natgezeken
kom niet overeind
de eerste aarzeling
hou je bek
zo speelt het als
gedachtevrucht
ik ben gevangen
geen ontkomen
rotte vrucht
nog lig ik er als
opgedroogd
verlangend zand
de vrucht verstrooit
in gedroomd fruit.…
De wilg geeft letters
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 76 De dag schept na een onrustige
nacht gelukkig lucht, naast
een vreemde werkelijkheid
zwelt het frêle licht glorend aan.
Op pad maak ik een gruttoimpressie
van het landschap, ga langs de dijk
die verderop iets begint te klimmen,
er huppelen hazen over de akkers.
Hoe mooi oogt ook nu dit gebied
het het hoger klimmende licht,
klinkt in de…
De zonsondergang
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 De zon gaat onder.
Het is te mooi
om waar te zijn.
De hemel op zijn
goddelijkst.
Kleurenbeeld,
toont een prachtig
hemelsblauw.
Feeërieke beelden alom.
In de nacht komen,
de prachtige kleuren
hopelijk nog even voorbij.
Foto Isabelle Houthoofd…
Dromen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 207 Vannacht heb ik gedroomd dat ik moest kiezen:
de strijd te strijden of me laten gaan.
Ik dacht vanmorgen dan aan Jacob
die vocht met God en zich niet liet verslaan.
Het leven is soms hard en vol van zorgen
maar telkens komt er licht in druppels dauw
en 'k zie met vreugde weer de dag gaan blinken
en voel de vrede kiemen onder't wolkenblauw.…
EHBP’er
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Ik ben een EHBP’er, in vol ornaat
voor je denkt wat bedoel je nou
zeg ik eventjes waar het op slaat
het gaat om haar en hem, misschien wel jou?
Een EHBO’er ; doet het bij ongevallen
nare bloederige zaken en wat dies meer zij
ik ben het bij de andere dingen
dus bloed komt er bij mij niet bij!
Vandaar die P, dat leg ik even uit
die staat…
Echoloze muziek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 104 ik heb je
op een stoel
voor het voetlicht
gezet zonder tekst
alleen je ogen
presenteren open boek
je lichaamstaal
is de standaard die
jouw aanwezigheid
dragen moet in
het bedrijf dat ik
de voorstelling noem
jij bent en blijft
mimisch schouwen
ik dans en zing
grap en grol in
gefixeerd zijn door
alleen mijn eigen ding
toch voelt…
Een krimpend heden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 95 ik zag haar bij
de weg omhoog
zoekend en toch
duizendmaal gegaan
later op de dag
daalde zij af
gekromd, schuifelend
in de ouderdom
waarin tijd vervloog
in een slijtend bestaan
kleren, kleurloos bejaard
schoenen, sloffen
ooit stof van aard
zo ging ze traag vooruit
en doorheen de jaren
verdampte achter rimpels
iedere vraag
zij…
Een traan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 133 Een traan geeft liefde
en verdriet.
Een traan toont je gevoel.
Vaak zie je ze,
soms ook niet.
Een traan, zo intens
in liefde of
verdriet.
Fotograaf onbekend…
Erkende illusie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 Heb vandaag gewandeld
Door een dag van mijn leven
Een dag verder van het verleden
Nog weinig stappen
In de toekomst
Een gedacht aan ’t zijn
Enige meters door ’t leven
Wandelend in vergane illusies
Een idylle uit verleden
Die een glimlach vormt in ’t heden.…
Gedicht in de branding
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 143 Hier sta ik in de branding
lees de woorden van mijn vel
Wacht op de grote verzanding
voel mij zwabberend in tel
Wind blaast mij heen en weer
water knabbelt aan mijn voet
Hier is thuis, voel ik mij goed…