Alle inzendingen, jaar 2018, week 20

De avondzon zinkt in een bloedrood bad een droomreis die een vreemde bestemming had? achter de einder liggen de levens verzwolgen laatste herinneringen onder wrakstukken bedolven een bange stilte hangt over Schiphol een huiverende kilte in een drukke vertrekhal hun namen genoemd in tranen gesmoord met bloemen getooid en een afscheidswoord…

Mag ik de zomerrozen begroeten die her en der in de plantsoenen teken zijn van mijn vijfenzestig jaren en het wisselende feeërieke licht op mijn muren Het licht en de rozen begroet ik met tranen om het afscheid, zo nabij om de liefde, zo groot en oneindig die ik droeg voor wat mij gegeven was.....…

Morgenlied. O, Heer, zij staan op en zijn mijn haters, men zegt:‘Niemand helpt, het zijn mooi praters!’ Ik weet beter en heb U tot mijn schild, U heft mijn hoofd; U heeft mijn eer gewild! U riep mij vanaf Uw Heilige Berg; ‘Ik heb je stem gehoord, het is heel erg! Vrees niet voor je zoon en zijn lage streken, ga maar slapen, zijn kansen zijn…

De fantasten hebben het opgegeven om ooit nog bloed te vergieten voor een eigen staat, eigen koning Overal kun je goed leven als er vrede is en de geboden van de mensen echt zijn Dan kan je lichaam wel sterven maar je ziel is wederzijds liefde, de liefde van de Kracht die je bijstaat in mislukkingen en rampen Dat…

er viel een stilte we keken elkaar aan lachten flauw maar dachten wie heeft dat gedaan waar stopten harmonieuze gedachten met raakvlakken in een gedeeld interessegebied zonder het bekende vuurwerk was iets kortgesloten waardoor verbinden geen optie liet een nieuwe start volgde de flauwe lach maar sloeg niet aan in overlevingskracht…

GDPR is vrijdag ingegaan. Wie data doorgeeft via slinkse routes wordt onverwijld bestraft met flinke boetes Schijnheiligheid is voortaan van de baan. Gelukkig dat dit ook voor Facebook geldt; ik had me immers bijna afgemeld.…

Niet om de dromen, die ook ik vergeefs heb moeten dromen en om de woorden niet door mij daaraan verdaan, noch om de herfst, die over deze landen is gekomen met slaande regens, nevel, werveling van blaên, maar om het overnieuw en allengsaan meeslepend stromen des bloeds, waartegen hier geen weerstand kan bestaan, ben ik bevreesd om nog eenmaal…

ooit vloeiden ze samen in alle opzichten gelijk tot in hun midden een prijs viel in plaats van het kwartje en hun wegen zich scheidden door verschil uiteengedreven hadden zij weinig meer gemeen ze druppelden uiteindelijk alleen…

De opstoot van wind errond bedwingt de burcht niet. De rots stoot relletjes van schuim af, terug de lege zee in. Verbeten altijd opnieuw weer vloed tot eb.…

hoera hoera hoera twee handen vol tien vingers oud is de jarige job die officieel althans nu puber is in spe een tiener ben je die meer en meer zijn eigen dingen doet zelf keuzes maakt ook of maken willen kan een ander kapsel nieuwe spelletjes stoerdere kleren zienderogen ook plots groei je sneller en groot je wilt liever en…

De laatste mens wandelt op straat, de straat vlucht met hem mee. Wat enkel nog bestaat is de actualiteit tot amusement gemaakt. Ze regeert in huis op ieders scherm. Straks worden zeker ook nog de kijkers uit henzelf gejaagd en prijken zij nog alleen als cijfer.…

Wees niet bang voor de stilte wees niet bang voor het brandend vuur wees niet bang voor het wilde water wees niet bang voor het donkere uur. Wees blij met wat er op je padje komt wees blij met de bloemen op je balkon wees blij met een fluitje van een cent wees-ondanks alles- blij met wie je bent. Maak je geen zorgen, hoop doet leven maak…

Had ik uw adem, Nachtegalen! Uw zilvertoon, Langs alle heuvlen, alle dalen, Zou ik uw smeltend lied herhalen, Zo vol, zo schoon! Ik prees die God in mijn gezangen, Die veld en woud Weer 't groene kleed heeft omgehangen Na zoveel maanden van verlangen Zo blijde aanschouwd. Ik zou die grote Schepper loven, Die, ongezien, Zijn troon gevestigd…

Wie zingt straks nog:“Geef mij maar Amsterdam”. De plannen van de linkse coalitie zijn tenenkrommend voor de oppositie. Geen gas, geen auto’s...leg de stad maar lam. Toeristen opgerot met dat geklier, behalve dan die groep van “We Are Here”!…

ik vraag me af: "waar zou moeder nu zijn"? ik hoor haar stem nog vaak in mijn gedachten en vraag dan raad en voel weer dieper pijn omdat ik 't antwoord hier niet kan verwachten noem mij niet dweperig, gun mij dit stil verdriet aan moeders leven had ik geen eind gedacht het zwarte vest, het onaf breiwerk heeft gewacht en ligt nog, zoals zij…

Ze kent me Als geen ander Beetje bij beetje Leert ze begrijpen Hoe het is Om mij te zijn De moeilijkheid Om iedere keer Weer af te wachten Op een dag Van vrolijkheid Of lusteloos en chagrijn Ze kent me Reageert steeds beter Op de signalen Die ik geef Het tempo in mij Dat steeds verandert Dat wereldje waar Ik ook in leef Dat…

Het is zover, de gekte kan beginnen. De lusten en de passies laaien op, de bierverkoop bereikt een nieuwe top door zij die ’t bal- en benenspel beminnen. En heeft er al eens een een zware kop, of raakt er soms al iemand buiten zinnen, door al te hevig smeulend vuur vanbinnen, geen nood, die komt er heus wel bovenop. Al kan ik zelf die…

Waar zijn de mussen gebleven? Merels roodborstjes de pimpel en de koolmees en her en der wat vinkjes en al het ander kleine vogelgrut laat zich zien of horen zo ondertussen heel even bedenk ik misschien zitten ze ergens over in de put of hebben ze zich misschien in slaap laten sussen en liggen ergens verscholen in verborgen holen in niets…

Gepantserde stad Zo komt het over Met al dat staal en glas De ‘vernieuwende’ architectuur We staan hoog tegenwoordig Op de goeie lijstjes Hollywoodsterren die ons aanprijzen Hippe stad hoor We gaan Amsterdam achterna Het wordt nog eens wat Oud Rotterdam was keiharde humor op de man Maar met zelfspot Niet verfijnd Soms grof Maar werkend…

aan de rand van het graanveld ontgroeien we de wereld toon en kleur raken de dunne huid meer dan ooit Schaue hier Herz und Auge weint vor dir Bitterlich de fado verblindt ons met tranen op de dag dat het nauwelijks waaide het intense lila blauw van de pruimen in de boomgaard het stralend geel van een fiere…

Ik ken de boeken van de wijsheid en de regels hoe te leven zonder afgoden en toch bescheiden ik weet: een koning doet er toe, hij maakt trots en onderdanig, hij zit op een troon van geweld ik weet: mislukking verdeelt nationalisten in fanaten en fantasten, hun bitterheid likken ze achter muren van verstokte…

Wat doen wij hier, waarnaar zijn wij op zoek wanneer de onrust ons zo komt verteren; wat wil het leven en die vraag ons leren dat wij niet kunnen vinden in een boek? Ga, wandel even buiten in het licht en vang de zonneschijn op je gezicht.…

Tranen Tranen van verdriet, vaak voelbaar en begrijpelijk in het leven. Je moet verder, zonder die persoon, die jou liefde gaf. Een ding is zeker De mooie herinneringen blijven je trouw.…

Wit hing en stil de dauw over de weiden. – Onwereldlijk, onwezenlijk, een schim, Stond, hoog, in ’t west wit licht boven de kim. – Niets werk’lijks was er meer, niets dan wij beiden. En op die heuvel, op die bank van ons, Boven de dauw, zaten we als op een eiland; En ’t wit doorschijnend licht, het witte weiland Leek stilte; en de stilte was…

Verpletterend een geschenk uit de hemel Lamgeslagen kind voor jullie beide Onthutst een zoon volgroeid en prachtig mooi Complicaties dat het jou moest overkomen Vechten voor je leven zo klein als je bent zal je moeten knokken Met de liefde van je mama en papa is jullie band héél bijzonder…

We laten de dingen zoals dingen zijn, alles is wijn, tij ontwikkelt ranken steeds zoals reeds is gebleken al vele weken, het is zoals gras aangroeit en gemaaid weer groener oogt, elke dag verfraait. We hebben geen angst dat alles vergaat ook de zomer straks niet in haar volle glorie opstaat en graan als goud zo fraai verhult, we betrachten…

Ja, ik weet van wie ik stam nooit voldaan zoals een vlam waaraan ik mij gloeiend bezeer vuur, zuurstof en dikke teer Licht wordt alles dat ik pak tot brandstof word ik in een zak door warmte naar de maan gedreven Ik ben waarlijk een gestage vlam vuur geworden om te verbranden dood een vonk die woedt in de ingewanden…

De stemmen in mijn gedachtes zijn illusies van al jouw dromen met fantasieën tot wonderen door innerlijk passioneel geluid. De dageraad verlicht het begin met zonnestralen tot het donker als in een flikkerende carrousel door jouw rotatie wat mij zuivert. Ik omarm jouw stemgeluid in het gebundelde licht van je nieuw…

zacht trillen energieën om me heen in een harmonieuze balans zo voelt leven zonder storing eeuwenlang een feest van warm samenzijn waarbij blokkades zoals pijn en minder functioneren voor altijd uitgesloten zijn een cohesie waarbij info delen is en het geheel rijker maakt met velen in omvang naar een toekomstig perspectief de…

Het rotsblok dat vanuit het niets opdook - Een eigenzinnige asteroïde - Die moeten we de toegang streng verbieden, Die eigenheimer zweeft hier bloedlink spook. Wellicht valt hem een warm onthaal ten deel, Mits hij wel keurig zweeft in het gareel.…