5.301 resultaten.
Hedendaagse meditaties
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Je hoeft geen monnik te worden,
om Zen te kunnen waarderen.
Zen is met aandacht leren.
Is het leven proeven.
Is mediteren.
Laat elk terras uw Zendo zijn.
Elke brasserie. Elk koffiehuis.
Elk goed en beter restaurant.
Elke winter- en zomertuin.
Voel u er van harte thuis.
Geniet van Panamese koffies,
die barista's componeren.
Van mooi…
Verloren bestaan
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 48 heb weer
eens lekker
achterom
gekeken en ben
niet afgegleden
maar het niveau
waar ik toen
op stond
daarvoor
heb ik teveel
geleden in
de tijden dat
het goud in de
morgenstond
voor een nieuwe
dag uitbundig blonk
door afzien
en wegkijken
het nooit meer
willen horen bij
al die gedrogeerde
lijken zonder sprankjes
eigen wil…
Afscheid in pijn
netgedicht
3.0 met 122 stemmen 45 ik zag je op strand
gebruinde voeten
in slippers
je droomwinkeltje
onder de parasol
van riet waardoor
het lied ritselde
van winds warmte
in een brandende zon
jij verkocht niet
maar samen met
de klant een koude
sangria in de hand
verkenden jullie het
spirituele verband
van blauwgroen
gekleurde golfjes op
het mediterrane zand…
De mond gesnoerd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 40 Ik laks? Mooi niet,
ik heb juist goed geboerd
Me parlevinkend
in het zweet gewerkt
In 't Verre Oosten,
maar zoals u merkt
Wordt mij als crimineel
de mond gesnoerd
Als iemand vraagt
hoe zit het met die kappen
Ga ik alvast een voorraad
flappen tappen…
Nu. Hier. Vandaag.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 33 Wanneer weemoed me overvalt,
in de holsten van de nachten.
Wanneer angst niet wijken wil,
voor hetgeen eeuwig is.
Wanneer ik gedachten koester,
die me laten herinneren,
aan overleden tijden.
Zoals oude kranten overlijden,
in een overvolle krantenbak.
Gestorven schelpen leven,
op het stille strand.
Zwaarmoedig leef ik naar heden,
waar…
Hemel in blauw
netgedicht
4.0 met 70 stemmen 34 je schoof
het water naar
de kant met een
verbeten trekje
op de mond en
een koude hand
zand was er
in overvloed
ook de golfjes
rolden aan en af
het dijkje hield
zich verder goed
in het kleine
gevecht leek de
uitkomst beslist
ons werken op
strand miste
de ervaren hand
nog reikte ons
bouwsel naar de
hemel in blauw
met rondom…
Kleine boeketjes
netgedicht
2.0 met 53 stemmen 44 ik heb te vaak met
lucht geschreven
in de kleuren
van het leven
woorden wilden
wel botten en al
snel kwamen de
mooiste knoppen
zij ruizelden
in zachte wind
bloemen die je
nooit ergens vindt
ik mocht ze aan je
geven om te weten
hoe kleine boeketjes
schoonheid beleefden
jij verfriste het groen
vernevelde intimiteit
om zo…
Vacuüm klappers
netgedicht
4.0 met 95 stemmen 72 de motor
scheurde geluid
in de lucht
die dichtsloeg
met een serie
vacuüm klappers
de blinde helm
het patserpak
met stoere laarzen
pasten niet bij de
frêle gestalte met
bedeesde lach
hij heeft
de motor maar
laten staan
is via de achterdeur
in alle stilte
weggegaan
aandacht en
bewondering zijn niet
zijn deel geworden
was…
In chaos geordend
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 68 zij was alchemist
kende het boek
wist de namen
van de meeste
stoffen zo uit het
onzichtbare te halen
van base tot loog
en alle metalen
tijd etaleerde
pipet en petrischaal
in het donkere lab
waar licht valse info gaf
de stoffige
receptuur voor
een veelheid
van elixers bedekte
een hele boekenwand
in chaos geordend
zacht klonk…
Sneller dan licht
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 34 lief lachten
de demonen terug
ze spiegelde vaak
en als zij vervelend
werden toonde
zij hen de rug
zij was gewend de
stemmingsbeelden
te bekijken voordat
een meerderheid van
vormen op herkenning
begonnen te lijken
dan zweemde rest
heel traagjes
naar normaal
was aanspreekbaar
waren reacties
volkomen legaal
een leven lang
was…
Mijn draaiboek
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 42 ik was blij
met mijn gezicht
het was een
warm en blij licht
als ik in de
spiegel keek
ogen die
sprankelden
en een lach
die schoonheid
in samengaan
verankerde
toch ging het
dramatisch
mis in een niet
van tevoren
aangekondigd
ogenblik
mijn draaiboek
miste wat luttele
seconden voordat
ik mij had hervonden
na een kleine…
Bemorst
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 32 bemorst met het vuil van de adders
strompel ik door
de polariserende straten
van mijn vaderland
het ijzeren monster
scheert rakelings boven mijn hoofd
spant de aders strakker
en strakker het bloed stolt
de luciferdoos
ligt op het witte kleed tussen de twee
kandelaars
meeuwen bouwen hun nest
in mijn haar
de olie verslapt…
De laatste lentebloemen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 50 ik zag je de laatste
lentebloemen plukken
uit de zomerwei
volle pluizenbollen
blies je nog leeg in
een lange ademtocht
toch speelden er
vleugjes nostalgie in
de lach die je achterliet
hoe koude wind de
bloei vertraagde en er nog
een schitterend palet van maakte
waar veilig geborgen
de knoppen voor de zomer
zich klaar maakten…
Huid gevoelig maakt
netgedicht
2.0 met 63 stemmen 62 je scherpte lucht
sprankelde pigmenten
om naast vele
verbondenheden
uniciteit ook zijn
kansen te geven
juist de kleur kent
het onderscheid
voor niet alleen
het velletje maar
ook gerelateerd aan
het sociaal contract
waar dan in tal
van boekwerken
alle ins en outs
zo omstandig zijn
beschreven dat het
bijna lijkt op leven
nog…
Vol fragmentatie
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 43 jij zag het
gebeuren
hoe mensen
zachte geuren
kapot scheurden
om hun kleuren
juist daar
waar niet weten
geen kwestie is
van vergeten
maar een gebrek
aan verbondenheid
er is geen
uitgewogen pakket
dat als wijzer de
maatschappelijke
blauwdruk kan volgen
of duidelijk zal uitlijnen
wij leveren
geen fijnheid
van zinnen maar
abstraheren…
De claim grijzer
netgedicht
4.0 met 191 stemmen 43 ook hij is ooit
jong geweest
kan zich zijn
eerste feest
nog heugen van
dat hij neerstreek en
mocht blijven liggen
zijn stofjes waren
een eerst verschijnen
van zijn geest
die in vele jaren
volgens een subtiel
aanwezig zijn er altijd
al blijkt te zijn geweest
wij zijn in de loop van
het leven steeds meer
drager geworden
van onafscheidbaar…
Vertroosting
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Mei en hagelstenen
in mijn hoed
verhinderd
storm hem op te tillen
de woeste wind schuift
donkere wolken open
herinneringen en intens verdriet
dat in vormen
en in linnen dringt
mijn steun
en vertroosting
tussen de muren die ik in die
jaren achterliet
de glibberige aarde voelend tot
onder mijn voetzolen
ik zet mijn…
Niemandsland
netgedicht
4.0 met 395 stemmen 57 ik warm me
altijd als ik het
vuur in je ogen
zie branden en
kleine vlammetjes
opkomend uit de
rood smeulende gloed
hun dansjes maken
dan even rust
weer oplaaiend tot
hun brandstofhonger
eindelijk is gesust
soms gaat het fout
dan knettert en sist
venijn het gebrek
aan voedingskwaliteit
loeien grotere tongen
sproeien vonkenregens…
Afscheid zonder eind
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 55 ik heb je gezien
maar kon je
niet raken of
heel even voelen
hoe jij het maakte
zag je lach
in een pijnlijk
glanzen want
je ogen zwommen
in plaats van te dansen
wij die altijd
zo close waren
met halve woorden
deden een hele wereld
steeds sneller draaien
wij zwaaiden
handenvol emoties
jankten eindeloze
tranen in een
afscheid…
Val- en slangenkuilen
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 44 nee zelf vliegen
kun je nog niet
maar toch
begeester je
wel het universum
met je netwerk
het fysiek gaan
heeft nooit jouw
interesse gehad
wel de influens in
al haar verleidelijke
val- en slangenkuilen
waar verborgen
verleiders de
geheime manuscripten
hebben verzameld
die de zwakheden van de
mens hebben blootgelegd
genadeloos…