1.539 resultaten.
zwemmen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 60 laat me zwemmen in mijn taal
want daar ligt mijn deemoed
uitgerekt als een elastisch
verhaal zonder een iets
van dynamiek of een clausule
van iets wat altijd tot niets zal leiden
mijn taal, mijn eigengereide
persoonlijkheid heeft het
zich als een autodidact
eigen gemaakt en met
metselen en voegen
tot een stenen obelisk
gebalsemd om de…
Single party
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 vanavond is het weer zo ver
een week naar uitgekeken
tachtig singles van her en der
in Borculo neer gestreken
gezellige uitgaansavond
samen koffie drinken en praten
blonde vrouw keek naar mij
maar had niets in de gaten
feestjes van dating oost
voor mannen en vrouwen
zijn elke week een troost
om contacten op te bouwen
zit al twee…
Bloem in voorjaarsregen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 101 de zee spoelt de oudste dromen
door het onderwaterwoud
zwart groeit door het grijze heen
ongepolijste sporen van erosie en verval
hoe zacht deze hemel van schelpenkleuren
het licht beeft van verlangen
in de blauwe koelte
bloemen vogels en vroege dromen
een milde voorjaarsregen
vult de verweerde letters van jouw naam
verre tonen…
Gespreksstof voor ouderen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 Er loopt een kat door m’n tuin
Niets bijzonders hoor
Die loopt hier elke dag
z’n vaste rondje
Zo loopt ook elke dag
een man langs met z’n hondje
Niets bijzonders hoor
Ook zijn vaste rondje
Tot op een dag
zowel kat als man
van de ándere kant kwam
Ik had het meteen door
Héél bijzonder hoor…
Eenzaam
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 74 niets anders om van te houden
dan de donkere regenwolken
de natte grijze luchtkastelen
die over zijn heimwee hangen
hij proeft voorzichtige genegenheid
bij vreemden die op vrienden lijken
hij voelt berekende afstandelijkheid
bij verre familie die ooit dichtbij was
en schrijvers, ze roepen hem toe
blijf jezelf in wat je bent
hoe je ook…
Rode reus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Ik ben eenzaam
eenzaam ten twee saam
samen vliegen bekwaam
Samen vliegen
naar zo’n zon
magistrale zon
defect kanon
voorhoofd winterzon
Vlieg en vlieg rond
cirkels draai me om
eenzaam stille afscheidszon
eenzaam twee saam als het ooit kon…
Laatste boodschap
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 134 Niet veel maskers te verbergen
om in het alleen zijn te ontpoppen
als een vlinder die ooit rups was
ook geen daden van roem of faam
alleen met een onbekende naam
gevleugeld op weg naar de zon
laatste boodschap aan de ontheemden
we zijn tenslotte allemaal vreemden
stille getuigen van zwijgend water
in een verleden van verloren tijden…
Alleen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 55 Je zegt niets
over mijn status
er is een alleen zijn
en af en toe maanstralen
alles wat overbodig was
heb ik achtergelaten
in voorgaande jaren
er zijn er zo vele geweest
alleen wil ik zijn
onder het heldere maanlicht
nu de avond vroeg is gevallen
en het maakt me niet angstig
dat de stilte zo eenzaam voelt
er schuilt een droeve wijsheid…
Onzichtbaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 52 Ik voel me
Ongehoord
Onzichtbaar
En klein
Op momenten
Dat ik
Niet mezelf
Kan
Zijn…
DAN MAAR EENZAAM STRIJDEND VERDER
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 38 Duizend emmertjes
heb ik vergeefs naar zee gedragen, alleen
maar om je te winden
om mijn vinger, maar
helaas, je koos voor een winnaar
die alles heeft wat een vrouw kan wensen
en ik niet zijn kan,
dus:
dan maar eenzaam
strijdend verder gaan…
eenzaam samen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 39 dag tot dag rijdt hij
van huis naar school
groot en kleine kinderen
dagelijks vervoert hij
de mannen en vrouwen
van en naar hun werk
bij het in- of uitstappen
steunt hij de ouderen
naar familie op weg
van luilak tot student
voor wie zich verslaapt
neemt hij gas terug
voor wie niet lekker is
haltert hij bij de deur
van arts of ziekenhuis…
De schaduw van de maan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 73 de schaduw van de maan
toont beweging op het gras
het schijnsel door de bomen
maakt licht wat donker was
de schaduw van de maan
speelt met mijn gedachten
graaft in de herinnering
wat we samen verwachtten
de schaduw van de maan
maakt lucide dromen wakker
ontmoeting was geen toeval
jij zocht in mij een makker
de schaduw van de maan…
Onderweg in de novembernacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 118 Je probeert het begin te begrijpen
van een wonderbaarlijk vers gedicht
dat gaat over echte liefde en genegenheid
het einde van de nacht nog lang niet in zicht
het is november met die stille momenten
wanneer de herfststorm is gaan liggen
alle contact met de wereld voorbij
dromendans in kalme eenzaamheid
onderweg in de novembernacht
naar…
Bomen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 187 Bij nacht wanneer er niemand getuige is
op het onvolprezen groene kerkhof
van de eigentijdse melancholische narcist
waar bomen simpel bomen zijn
is de echo in haar oren te horen
nymfomane van het woordgebied
met beide voeten op de grond
geworteld in het ruwe heden
buigen de ontbladerde takken
voor woedende wind, weerbarstige regen
breken…
Eenzaamheid Haiku
netgedicht
4.0 met 443 stemmen 178 Als je met niemand
Kunt praten over wat je
Het meest bezighoudt
Als je hart zeer doet
Van verlangen naar contact
Welk contact dan ook
Als je huilt omdat
Iemand zomaar aardig is
Zomaar uit het niets
Als mensenschuw zijn
Automatisme wordt door
Beschaamd vertrouwen
Vertrouw dan jezelf
Ook deze tijd gaat voorbij
Adem jezelf…
Straatboekenkast
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 We zitten niet meer
op dezelfde golflengte
jij altijd ijverig bezig
in een lucide wereld
vol belangrijke
veranderingen
ik geworteld
in het nu
van eenzaamheid
en overleven,
je probeert een vergelijking
te maken tussen een gedicht
en een straat die wankelt
onder natte regensluiers
woorden, die vochtig zijn
door tranendrop…
In Gent
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 langs lange trambanen
staren ramen als speurende ogen
kraaien wachten op kantelen
en op slanke draden
tot de laatste halte
die niemand ooit zag
soms klimmen woorden
als wollige dekens omhoog
langs gevels van huizen
en langs holle buizen
eens dacht ze dat hij het was
het rollen van het vehikel
deed het ovenrooster tikken
de kaarsen…
Droombeeld
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 89 Er hangt een lage grauwe wolk
boven de kale kruinen
van de wuivende bomen
in de getroffen straat
het is nu herfst
in mijn gedachten
Even ben je terug
in diepste kern
van mijn gevoelens
en ik koester je
in stille bewondering
droombeeld van liefde
ik koester je
Bescherm mijn zoet verlangen
laat nu geen regen vallen
het is al…
duren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 haar gekromde vingers
borduren een woord
steek na steek
voortborduren tot
de naald zich vastzet
in haar gebalde hand
het monotone neuriën stokt
hoe lang zal het duren
voordat iemand je mist?…
bij kaarslicht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 119 de zon
lichtend en rood
een ballon geland op de stroom
aan zijn donkere boorden
het eethuis
bij kaarslicht
over kreeft en wijn
langs fonkelende glazen
staart een man de avond in…