de zee droogt nooit op er vloeien genoeg tranen om aan te vullen…

Een grasveld kleurt geel raapzaadbloemenexplosie in pure stilte…

Lieveheersbeestjes beleven kuis hun liefde onder een groot blad.…

de klokkenslagen van het Berchmanianum dragen de avond…

Vlinders achterna in het lentebos ik ben verdwaald…

door weidse deuren geurt de kamperfoelie zoet als de avond valt altijd heb ik je lief op aardse gronden nu de haiku zweeft hart in jouw boezem dromen over verhalen verlangen ligt stil steeds echter voel ik emoties bij anderen mensen zoals jij…

Wit tint de sierpeer met weelderige bloesems in voorjaarsmode De kersenbloesems fleuren grauwe straatbeeld op dwarrelen als sneeuw Er staat geschreven geen voorjaarbloesems plukken wind kan niet lezen Onder de bloesem met voorzichtige voeten over bloesem gaan…

Reiger in de sloot strekt zijn twee vleugels breed uit klaar voor het vertrek…

Lente "Springmadam" botjes in het struikgewas kriebelige buiken…

Ontsproten zwammen zitten op stam van een berk stervende schoonheid…

Ridder en elfje staan druk pratend bij elkaar: de aard van geweld en zachtzinnige sprookjes gaan samen broederlijk voort.…

Een vogel zingt als winterwolken voorbij drijven in de lentewind…

Een kameleon kleurrijk en onopvallend helemaal zichzelf…

verbrande boeken verwarmen nog steeds lezers oerdom nazidom...…

Sneeuwklokjes wiegen zacht, nietig en bescheiden, worden bemoedigd door heersende narcissen. Knipoogt dichter Staring nog?…

Een jonge zon streelt rode knopjes van kerspruim bloeit helemaal op…

Hoog in het nest twee klepperende ooievaars warme begroeting…

Maskers vallen af als Ensor tronies schildert We staan in ons hemd…

kan ik na Auschwitz eigenlijk nog dichten? schaamtevol gedicht…

Denken aan winter zowaar een vredige rust in stilte gehuld Wind waait door het park eenden bij winterse plas delen laatste nieuws Storm in de vijver twee woerden zijn zo verliefd weet niet wie zij kiest…