879 resultaten.
ZOALS ALLEEN KINDEREN KUNNEN LACHEN
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 719 Bekend is Holland
om zijn molens
Traag wieken ze
bij weinig wind
Ze staan aan
waterloop of rivier
Als
aan een blauw lint
Armen om beurten
gestoken in 't blauw van lucht
Mijn kleinkind
volgt met oog en hand
De bruinbezeilde
wieken
Het kijkt omhoog
weet nu van wind
Windkracht
en windrichting
en...
het lacht
Zoals…
Eens...
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.218 Kom,
laat me je vertellen
over een wereld ver van hier
waar ooit - verscholen in het woud –
de mist met stralend maanlicht paarde
na de daad verdween de minnaar
liet zijn geliefde zwanger achter
zwellend tot - een cyclus later -
deze negen nevelkinderen baarde
de jonge moeder rolde blozend
al haar stralen rond en rond
tot zij – ver boven…
Buurmeisje
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 980 Achter het brede venster
zie ik rechts van mij
op twee verlichtingspalen afstand,
een meisje van omstreeks tien
tussen een blauwe auto
en de zilvergrijze ceder
in het voortuintje van mijn buur,
mijn gezichtsveld binnenglijden.
Als zij nadert
zie ik zeer precies
-sinds gisteren heb ik
overigens sterkere glazen-
dat zij een groene jas draagt…
dagje Efteling
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 865 wij waren er kind aan huis toen
Anton Pieck in ons dorp ooit
een sprookjeswereld schiep
waar schoentjes dansen konden
reusachtige paddenstoelen ons
met speelse deuntjes verbaasden
die pure verwondering voel ik
nog steeds als ik ‘t kasteel van
Doornroosje betreed
waar ik m’n kindertijd verslond
het jochie van toen pardoes
weer…
VERLICHTING
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 630 Mamma, kijk, de maan vannacht
is een heel groot oor.
Rechteroor! Het oor van Schuilevink
dat minder wordt.
Maar huilt een kind, dan vindt het
absoluut gehoor.
Doodgemoedereerd en koel
ziet zij beneden de maan
zonnebaden. Met een ruk
trekt zij de gordijnen dicht.…
Peutertijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 691 Peutertijd
de eerste stappen zijn gedaan
wat je aanraakt krijgt een naam
de bakens worden meer en meer verzet
je wil,
als een bloem nog in de knop,
doch zichtbaar reeds omhoog geschoten,
zoekt grijze grenzen op
de spiegel van je zijn is
ijl en transparant
de landkaart van je leven
zonder vaste rand
je zoekt
je kijkt verwondert…
Tien
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 884 voeten op andermans land
krijtwitte hinkelbaan
steentje in de hand
zwiepend touw
draaien, spinnen, springen
barsten van de kou
glijden, vallen, sneeuwbal
handen blauw
stalen buizen sprietlopen
passen, meten, evenwicht
zondag zoethout kopen
appels jatten, belletje trekken
schuilen, lachen, gezien
de weg was onze straat
Oh, was ik nog…
Kind vermist
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 655 Badend in
louter
licht
en
water
speelt
een kind
aan de
rand
van het
strand
met 'n
zuchtje
wind
en
nooit
wordt het
later...…
zandkasteel en haaientand
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 458 in de verte gloort het water
witte schuimkoppen
- ‘wie het eerst bij de zee is’-
schop, zeef, emmer en gerief
om een kasteel mee te versieren
en pistolekes, cécémel in de
frigobox, een pintje en veel
heel veel verborgen pijn en tranen
maar we bouwen, steeds hoger
een brug en een delta, torens
waarmee ge de zee kunt zien,
zijn handjes…
het mooiste moment
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 655 koperen piekjes
zeeën van honing
en gesmolten chocola
een toet vol koek
en een beetje zand
en in je oor
dat ene woord
waarin zijn hele wereld
besloten ligt…
zo simpel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 510 mam ik ben verliefd
op Laura
en we gaan trouwen
er spreekt oprechte liefde
uit zijn grote gouden ogen
gepaste ernst ook
en mag ze morgen komen spelen ?
zo simpel ligt het nu eenmaal
als je net vijf geworden bent…
In mijn tuin
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 1.602 er bloeien kinderen in mijn tuin
tussen rozen en margrieten
ogen stralen als duizendschoon
blond wiegt mee met groene sprieten
langs zonnebloem en hazelaar
drijven ijle stemmen op de wind
en mijn geluk groeit in klein genieten
van een zomer bloeiend kind…
Mama’s prinses
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.801 Enkel een persoon
vermorzelt en kwelt
schrikbarend vertoon.
Haar dochter fluistert
plakkerig rode jam
rond haar roze mond:
Mam enkel aan jou
blijf ik voor altijd trouw
Tot in de ijzige dood.
Zoals een groen blad
trouw aan de dorre plant
eenzaam stil verdroogt.…
verloren jeugd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 545 ik zie de livestream
een kamer, plenair zit men daar
vliegen af te vangen
ik verbijt Verbeet,
wat een tang van een wijf is dat,
laat toch eens uitspreken
jong geleerd zou
oud gedaan moeten zijn
maar daarbij verloor men
het kind uit het oog…
bim bam
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 555 voor linde
meisje met je blonde krullen
dansend aan mijn hand
op de maat van verre klokken
twaalf uren in de middag
bim bam bim bam
een glimlach in de regen
zon in mijn hart…
Jongetje
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.335 Er liep een jongetje voorbij
De basisschool was uitgegaan
Over zijn korte grijze jas
hing aan een koordje rond zijn hals
een veel te grote zware tas
Hij had zijn handen in de zakken
Het kortgeknipte blonde haar
liet zijn bewolkte voorhoofd vrij
Het hoofdje hing wat achterover
en op zijn sombere gezicht
waren de twijfels al geschreven
ze zogen…
Rolverdeling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 742 Een dag in mei:
gras knippen
onder een bloeiende kerselaar.
Maarten, naast mij,
verdeelt de rollen.
'Wij zijn twee honden.'
Ik zeg, want onderscheid moet er zijn:
'Jij bent een hondje.'
Waarop Maarten:
'Nee, ik ben de hond.
Jij bent de hond
met de grasschaar.'
Daarmee gaan we
beiden akkoord.…
Zeepbellen blazen
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.384 Drukke winkelstraat,
ieder gehaast en verloren,
een klein jochie op de stoep,
zeepbellen blazend.
Niets wordt gezien of gehoord
door dat kleine joch op de stoep,
zeepbellen blazend,
dan het licht dat kleurt
door de dunne wanden
van de zeepbellen
die juichen en springen,
dansen en zingen,
Niets wordt gezien of gehoord
dan leven en dromen…
Babyblues
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.372 Een bolle buik en ogen
als knikkers zo blauw
activeren mijn radar
wanneer haar aanstekelijke lach
de stilte splijt.
Met een geluid als een zaag
snorkelt zij door de ruimte
en beleeft
de dag als moment
terwijl zij in mijn vingers bijt.…
Jane
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 614 staat geschreven, eigenhandig,
onderstreept en met versierde kapitaal
op het rode memobriefje dat ik
plakte naast het beeldscherm
waarvan ik de kranten lees
op dit tijdstip zie ik haar door
wegdwalende gedachten fietsen
op de Zoeterwoudse Singel
in haar blauwe regenjack
steekt ze over naar de Garenmarkt
racet ze door de Raamsteeg
net…