inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over liefde

10.123 resultaten.

LAIS CCXCVIII

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 43
Ik wil schoonheid schoonheid laten raken jouw wimpers langs mijn lippen, wang aan oog, zacht, jouw lichaam zee, jouw lust mijn baken: beweging is geen doel van een betoog. Jij bent moment waarin het toen bewoog, straal waarin het licht zichzelf betekent, een stroom die in de stroom zichzelf herkent, parel in de zin van jouw verlangen, geheim…

LAIS CCXCVII

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 44
Door een veld van afgeknotte stengels, bevroren aarde, lage zon, verblind, verkleumd, de kraai crowd (ik breek in tengels) mischief brokkelt af mijn woord, niets verbindt mijn stelsel nog, eyes break, mijn huid vertint. Airborne mijn lijf wordt flies files lifes go up in designated lies, my name's a stub. Mijn hand crumbles into code, mijn nood…

LAIS CCXCVI

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 43
Fragiele stralen, noorderwind en schriel de meeuwen krijsen boven 't stort. Nood brandt in de magen der verdoemden, de kiel maakt water, het zoute wordt vuur, het zand verglijdt in de klemmende hand, de wand stuurt leegte naar de andere wand, niets houdt nog stand, het licht is van kant, iets heeft in mij een pop van stro verbrand. Ik wou je…

En elkaar

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 51
De grootste worden. Wat heb je gewonnen, wanneer je de hele wereld wint? Wanneer je de baas geworden bent? Wie ben je nog, wanneer iedereen denkt zoals jij. Wanneer je over alles heersen kan. Wanneer iedereen je gehoorzaamt. Wanneer niemand meer luistert, naar jouw liefdeloze macht. Niemand kun je meer vertrouwen, omdat niemand je vertrouwt…

LAIS CCXCV

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 52
Op het einde der tijden, de dood van de nacht zal mijn zachte ster verschijnen, minnaar van uw al. Ik kleur uw wangen roodzacht, mijn glans is jurk, glijdende zijde daar als uw oker zich onthult, luid gebaar van u in het nieuws van mijn verlatenheid. Ik laat mij door uw leden leiden, scheid hemel van aarde, hel van ons zijn, lik de tong van…

[ Ik ben verliefd spul ]

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 38
Ik ben verliefd spul en vergeet uit te stappen – verdwaald in haar geur.…
Zywa16 februari 2021Lees meer…

LAIS CCXCIII

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 49
Dag jij. Ik kus jouw huid, zilte parel van de dood die mij omsluit, ik draai om en om de zuil van git, het is een spel, staatsgreep, grijplok, ik voel mij heerlijk dom omdat ik zoveel later dan jou kom. De ochtend dan. Ik blijf erin bestaan. Jouw lach was nacht, geen zon wil in mij gaan. Rest mij de nevel in jouw vilten kleed dat ik tot golemrijk…

LAIS CCXCIV

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 95
Het inzicht flitst, de schichten verblinden en met haat zijn de randen afgezet en met verachting wil u verbinden verkregen kennis met de strakke wet, het eenzaam kot waar tijd werd stilgezet, al de dingen die in 't duister zweven, vol van wezens die er niets beleven. Alles is nu af en om het even, want uw leven wordt nu het gegeven dat het…

LAIS CCXCII

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 83
In eindig licht zie ik de ondergang bewegen van verlangen naar de dood en stilte sneeuwt haar wonderlijke zang: “o dwarreling, gebrek aan deel of nood, het ruisen van uw wit vergeet ik nooit”. En handen plooien rust in de handen. En aarde onttrekt zich aan de landen. En zeeën ruisen als een zijden kleed. En stormen vuur verglazen de stranden…

LAIS CCXCI

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 50
'k Zie de stemmen en de melodieën strak verstrengelen tot bazuin en klank. Eén toon verbrijzelt alle elegieën, 't geluk, 't gegeven leven zonder dank. Negeer vertwijfeling, blaas weg mijn stank, kots mijn denken uit in 't hopeloze, breek de oude ketting van het boze, verzet mijn hart tot slag in het gelid. Mijn lijf is offerande, verkozen word…

LAIS CCXC

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 63
In Onterecht woon ik, en Nergens ga ik ’s zondags heen: die ene dag van licht telt de weken duisternis en week na week vergroot in mij ’t gruwelijk inzicht dat ik ontbonden word en zonder zicht op toekomst, bij ontstentenis van hoop vernauwt aldus mijn nare levensloop. Mocht morgen mij alsnog jouw beeltenis d’ ogen schroeien, dan wordt mijn…

LAIS CCLXXXIX

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 66
De ochtend breekt, aanhoor mijn schittering: scherven met lijfelijke resten, klaar licht, ijzig brandende herinnering. Zotte maan, haar zweten, het rosse haar, het droge ja (je hebt toch geen bezwaar?). 't Niets niest. Niets helpt goed. Ik kan 't ermee doen, een vet verhaal dat eindigt in een zoen, vrouwentongen om te likkebaarden, passie tussen…

LAIS CCLXXXVIII

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 83
Gans de wereld liep in het verloren, alles dwaalde, wemelde en het zocht vergeefs zijn plaats, lichamelijke sporen, maar de tijd had het slechts dood verkocht. Elke zang zonk weg in het grauwe krocht. Alles van waarde is gratis. Ik geef voortaan dus maar mijzelf weer prijs en streef als iedereen het zachte sterven na. Voel je mijn klank? Zie…

traliedeur

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 61
ik wil deze zei de vrouw en ik dacht het gaat over de kooi naast mij want ik heb in drijfzand vastgezeten en voor dood in grachten gedreven ik heb in huizen gewoond waar ik niets te zoeken had over eenzame paadjes geslopen gesnuffeld langs kanalen gezworven over pleinen en gebalanceerd in hoge goten ik ben bespot en weggejaagd en eens heb…

Verliefd

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 62
Schrander, grappig, boeiend, lief, Hartelijk en sensitief, Vrolijk, monter, speels en blij Bloos weer want ze lacht naar mij Vlinders maken mij van slag Vierentwintig uur per dag...…

LAIS CCXXXIV

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 48
Het raam. Rondom raast hongerig de storm. Het zag haar dolen in het huis dat huilt. Het vrat zich door de tijd heen als een worm. Lust is wanhoop waarin angst zich verschuilt. Het schone heeft zich met zichzelf vervuild. Alle wegen lopen dood in Rome. De mensen zijn doden die nog dromen. Een wolk scheurt weg, de straal verbindt het oog met…

LAIS CCXXXIII

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 70
Het raakte haar: de woorden schoten los van elke zin en letters verdwenen in de flits van genot: ring in het bos waar niets nog ademde. Zacht het wenen van de nacht fluistert heel allene dat het ene is verdwenen. Heilsfeit: de eeuwigheid spleet open in de tijd. Verlangen had het uit zichzelf gebracht, verleden tijd die niemand hem benijdt.…

Domweg gelukkig zijn

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 59
Dat wij mensen een gedachte zijn, die we zelf hebben uitgedacht, zoals een bedacht gedicht. Dat we zijn wie we denken te zijn, zijn ongelofelijke wetenschappen. Zoals theologen die god kennen, als een zelfbedachte grap. Dat mensen zichzelf begrijpen, is een belachelijk vergrijpen, aan een onbegrepen waarheid. Is een lachwekkend begrijpen…

LAIS CCXXXII

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 82
Het schrijft haar neer: zij daalt in binnenrijm, haar huid is volle glijvlucht vederklank die in stralen spreekt. Zij is hun geheim. Het bergt haar naam in bladen zilverrank, haar letters druipen, nat van minnedrank. Men mag haar lezen hier, maar de woorden worden sluiers, knopen letterkoorden tot alle tekst in haar gevangen is. Later kan het…

LAIS CCXX

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 47
’t Verlangen loopt verloren in een land dat nergens is, niets dat niets betovert. ’t Beminde reine snelt van hand naar hand en de stilte die het nu herovert is geschrift dat enkel schrift verovert. Het ijle vliedt het lege in, verdriet lost op in pijn en leed verdwijnt in ’t lied dat niemand lezen wil, dat niemand schrijft. Zij is haar niemandsland…
Meer laden...