1.413 resultaten.
vrienden
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 740 we waren vrienden
en nu zit ik hier
met een ravage aan blauw
luchtpostpapier…
bij het overlijden van Gerrit Komrij
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 476 Het boek ligt opengeslagen op de grond.
Plat open, waar zoveel dichters in leven,
en nu zijn schepper, verzamelaar dood.
Een groot schrijver met een groot hart.
Komrij, hij is niet meer, op het nieuws
een stilstaan, en ik denk aan de vele blad-
zijdes die ik gelezen heb, aan zijn venijn,
zijn spot en zijn humor, ongeëvenaard.
De bladzijdes…
BIS Gerrit dixit
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 410 Men vond haar versjes maar zozo,
tot Gerrit riep: "Bravissimo!"
(Dit eerder geplaatste distichon moge
dienen als een minimaal in memoriam.
De verwijzing naar de uitdrukking
´Ipse dixit´spreekt voor zich.)…
Hoort allen: KOMRIJ IS DOOD!
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 423 De nacht zo zwoel dat mij het slapen benam
lakens gekronkeld en vast aan het lijf geplakt
draaiend, woelend, elk half uur naar de klok kijkend
en smekend om het morgenrood
de tuin een vijver na een verwoestende storm
de lavendel, gisteren nog zo rijk en vol bloeiend,
nu neergesabeld en gegeseld door woeste regen
zou er nog meer te gebeuren…
Het mysterie van de dood
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 668 De dood schrijdt
op dit late uur
Het kaarslicht danst
zijn vretend vuur
De zieke ademt zwaarder
De ziel strijdt
om de hemelpoort
Het lichaam
wordt een nijpend oord
dat men graag wil verlaten
En koortsig
stroomt het leven weg
heeft geest
en tempel opgezegd
Men gaat over de drempel
Wat daar een mens
te wachten staat…
Voorbijgaan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 516 Even was je hier
Een mensenleven lang
Een seconde
In de eeuwigheid
Even was je hier
In het voorbijgaan
Een indruk
Van menselijkheid…
Terminaal
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 2.712 Onsterfelijk achten wij ons cerebraal
als groots concept en diep in gedachte,
belijden elkaar eeuwige liefde en trouw,
wenden onze blik graag "ins blauen hinein",
zien de zon die altijd lijkt te schijnen,
en doen alsof de eindigheid niet bestaat.
In ontkenning spelen wij een spel,
want terminaal zijn we natuurlijk allemaal.
We weten het, we…
verdriet
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 505 Roos
Ik denk dat Kees zou zeggen
op jouw verdriet:
Hou nou maar een keer op
je verdriet is mooi genoeg geweest
en bedankt mijn schat
maar ik ben dood
en jij moet leven.
Denk verder gewoon aan mij.…
mail
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 374 Hoi Roos
Ik moet nu terug in m'n e-mails
om die adressen te vinden,
dus terug naar het moment dat Kees is overleden.
Merk dat het me moeilijk valt, hoe stom ook.
Ik word overigens de laatste tijd overvallen
door een soort paniek: als ik doodga
heb ik niets op orde eigenlijk, al was het maar adressen.
En daarnaast opeens in beslag…
Waar blijven ze -
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 550 de zielen, de geesten;
overleven ze?
Of verdwijnen ze
in de eeuwige nacht,
zonder besef daarvan?
En is dat mooi,
of verschrikkelijk?
Of is het wat het is –
sporen
die vervagen
in de kantlijn
van Geschiedenis?…
wat je toevoegt
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 469 wat je toevoegt is later
nu is er alleen maar alleen
een paar dingen in je hoofd een herinnering
niet eens de geur van een koekje terwijl
je denkt aan alles maar zo weinig
ik ben je kwijt je leeft niet in me voort
als je dood bent ben je dood en elke hersenschim
daarna is wat het is en geen verder leven maar alsjeblieft
leef nog door…
even
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 418 even al is het maar even
hoeft niet lang te duren maar
even wil ik je nog horen
al was het maar over
fietsbanden of de schilderijen
van Vermeer of noem nog eens wat
of bloembolvelden die je onder water zet
blijkbaar doen ze dat ergens voor
we hadden het verder over wind en tegenwind
we namen een tomatensoep
zo zeker van onszelf…
rouw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 471 vlees en bloed en bijna
de nacht en de woorden
alles heel donker groen
angst voor een vampier
bedolven onder bloemen
het bevroren slachtoffer
tijdens een lange begrafenis
iets is van glas
grind onder schoenen
in de verte een vlakke zee
tijd als tussentijd
gordijnen gaan dicht
vogels blijven in de lucht en
dromen glippen…
Ben van 1933
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 541 Op sommige dagen van de week
lijkt er meer te gebeuren.
Donderdag een etentje aan de haven
op donderdag raakt de dood
om op 31 mei terug te keren
definitief dit maal.
Op donderdag een dienst
de banken stijf en ongemakkelijk.
Wij zouden volgend jaar
jouw verjaardag vieren
jij glimlachte omineus daarbij
zo zul je altijd blijven.…
Het was maar voor "even"
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 443 Ik had je even,
toch ook weer niet,
want dat korte leven,
wat jij beleefde,
was niet genoeg
om iedereen
te kunnen zeggen,
hoe je heette,
want hoe kon ik
in vredesnaam uitleggen,
dat ik je had,
voor even,
maar ook eigenlijk weer niet,
want de gedachte alleen,
is alles wat je me achterliet.
Dag liefste…
Aarde
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 363 uit aarde ontstaan
moeten we geen angst hebben
in haar te rusten…
iets blijft - voor R & G
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 880 als de kast wedergeboorte prijsgeeft
beklimmen zij de hoogste steigers
om zich in kleuren en geuren
een ornament te kronen
hij en hij samen
de ziel van hun huis
zingt uit kloppende kamers
van eros en amor
uit volle borst zingt zij
in een - zich steeds herhalend - refrein
tot op t sterfbed toe
en ver daarbuiten
want er is iets dat…
bijna dansend
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 474 bijna dansend
achter de lijkwagen aan
de kinderen
je witte ballon wil wat
wil naar boven wil los…
het kindskind
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 523 het kindskind
schreef de dode een brief
en hief zo aan:
‘toen jij nog bestond, zei jij...’
- het wist nog van de ziel…
GAAN
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 516 't Leven glanst bij wat men kan verwerven
in kunst of werk, heel het aardse bestaan.
Doorgaans wordt onnoemelijk veel gedaan.
Bewondering wil een ieder beërven.
Er zal van alles bloeien en bederven,
waarbij een denkende geest mag verstaan:
"Hetgeen tastbaar is, moet eens vergaan.
Hoe beschouwt elke mens zijn komend sterven?"
Gods geheimen…