192 resultaten.
Survivalkit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 55 Wat neem je mee op reis
of inderhaast bij overstroming
bij aardbeving, explosie of
bij fel uitslaande brand
bij onverwacht bezoek
van ongenode gasten
Je geld en smartphone in een tasje als survivalkit?
Heel goed, maar geld is slechts een substituut voor goed
dat dag en nacht z'n werk doet hangend aan de deur en voor
het raam en aan…
Number nine
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 69 De disneydroom van hollywood
van silverscreen en hall of fame
van emmy oscar glitter glamour
making money yankee doodle
donald trump dagobert duck
Bij angstdroom van de zeppelins
bij ontij brandend in de nacht
en ondergang van de titanic
paniek verderf en ongeluk
wordt number nine, het n-woord, doodgezwegen
het t-woord van de torens…
Mammons zetel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 47 Het summum van amerikaanse dromen
In mighty mountains tweelingkathedralen
De mammon - zetel der heilige gralen
Waar uncle sam nooit iets kon overkomen
Geen steen die david naar
de reus zou gooien
Nooit had bush jr. in z'n bangste dromen
Gevaar van flying eagles aan zien komen
De zeppelins, nog brandend
in hun kooien
Geen mens weet…
Huilend huis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 52 Heb je ooit
een huilend huis gezien
vraagt ze
een betraand gezicht
lege onbewoonde kamers
schimmel op het plafond
dat piept en kraakt
door regen en wind
een huilend huis
ja, ik woon daar
in die arme woning
zonder geld, vrijwel naakt
ik leef daar ondersteboven
antwoord hij, zijn tranen droog
simpel in zijn verschijning.…
Hybris
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 47 Verbazingwekkend
hoe diep die sonde
moet zijn gedaald
of zou zij
in al hun hybris
uiteengespat
zijn afgedwaald
of onwrikbaar
vastgeklonken
in het eeuwoud
roestig wrak
waar de duivel
hen kwam halen
om hen te straffen
voor hun dwaling
en hun onpeilbaar
goddeloze waanzin
en hun overmoed?…
levenslicht en littekens
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 63 in de capsule van
een onderzeeër
heeft tijd zijn
eigen gewicht
tijd rekent af met voorrecht
of onrecht hier heersen slechts
de wetten van de ijzeren krijger
in tikkende tijd
wie dacht bij vertrek aan de
kortademige loodzware dief
ongenood en noodzakelijk
die druk opvoerende gast?
dacht iemand aan het
sterven van de tijd van…
weerwolf 1953
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 71 ik ben naar de rotonde
en weer terug
ik leg altijd een briefje neer
als ik wegga
ik ben bramen plukken
ik ben aardappels lezen
ik leg altijd een briefje neer
dan weten ze waar ik ben…
in alle tinten zwart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 62 elk wezen verandert in
de duisternis van de nacht
eenzaamheid is het donkerst
in alle tinten zwart
de aarde ruw wakker geschud
in een zee van brokken steen
de onzichtbare aanwezigen
de schreeuwen van pijn
verwarde raven cirkelen
tussen hemel en aarde
de vergeefsheid van alles
staat vast
nergens thuis in een
onherkenbare stad…
De aarde schudt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 107 Een vermoeide god dooft het licht
in het zwart blaffen honden
Poseidon aardschudder van het eerste uur
jaagt ons naar de ijskoude nacht
Nu de ene steen tot de laatste
van de andere valt
gloeit onze huid van angst
de mensen van de dag verdwijnen
Waar komen we vandaan?
Is er wel een vroeger geweest?
Büyük deprem
We dansen op het…
Anatolia
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 103 Hephaístos, god van vuur met wilde baard
Die edelsmeedkunst aan explosies paart
Wat voert gij in uw schild der Tartarus
Onder de Hellespont en
Bosporus
Van Istanbul tot Anatolia
Is uw domein één groot Tectonia
U kent geen grenzen in Tectonia
Uw smidse schudt heel Anatolia
Maakt korte metten met het land van Koerden
Waar mensen '…
GROOTSTE WATERSNOOD
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 In de namiddag
komen vele mensen bijeen
om aangenaam te huiveren
bij brullende golven
hemelhoog spattend schuim
die op de Zeeuwse kust
beuken en spoelen
's avonds davert
het woeste wind- en zeeorkest
rondom geborgen leven
in schijnbaar veilige huizen
is een nietig voorspel
van komend nachtgebeuren
omkneld door grimmig duister
rollen…
Als het vuur gedoofd is
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 55 De zon en maan zijn er niet meer
En alle sterren zijn verdwenen
Ik hoor de laatste mensen wenen
Er daalt opeens een vogel neer
Ik hoor gefladder, zie hem niet
Ik steek mijn linkerarm naar voren
Er wordt een requiem geboren
Hij vindt mijn vinger, zingt zijn lied
Een hersenschim met olielamp
Waardoor we worden meegenomen
Sommeert…
In de eerste cirkel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 Gelukbrengsters
Bewonderderaar, samen
Met de schepper van Regina,
mortem orat:
“Forget my fate”
De man
Zag van de ronden
De eerste, hij
Moest naar Hodikam
Goede laarzen
Brengen geluk
--------
Beatrice, bewonderd
Door de dichter
Die op 't midden
Van zijn levenspad
Gekomen was
Deez'poëet wandelde,
Met de schepper van
Aeneas…
Pakistan , en het andere einde van de wereld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 Toen het uur van het onheil
aangebroken was
konden de mensen
niet vermoeden
dat ze elkaar
niet meer terug zouden zien
Het is de hoop die als een bloem
in een graftombe bloeit
in het trieste uitzicht
koud en eenzaam
in de dagen van ontbering
Een sprankje hoop, de schreeuw
om hulp voor hun nood
dat het verdriet
enigszins…
Het Duister
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Ik had een droom, maar niet geheel een droom.
De zon was uitgedoofd en de stervende sterren
Zwierven in d' eeuwige ruimte, van stralen beroofd,
En zonder doel; en de donkere ijzige aarde
Hing blind en zwart in de maanverlaten lucht;
De morgen kwam en ging - en bracht geen dag,
En de mensen, uit angst om verlaten te worden,
Vergaten hun passies…
HOE KLEIN IS DE MENS NU
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Het water komt
gulzig, uitgehongerd
huizen, land, levende wezens
alles verorberend
ineengeslagen vechtende handen
wanhopig barricades opwerpend
hoe klein is de mens nu
het verhaal van een oude
geschiedenis schrijft verwoed
een volgend hoofdstuk
opnieuw laat de natuur zich
de les niet lezen…
Middaghitte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Lopend voel je:
het gras is moe,
onbarmhartig bestraald.
Fietsend
schroeit de wind je gezicht dicht,
kun je alleen nog 'amechtig' zeggen.
Autorijdend
ontmoet je geen kip.
Iedereen zit breed aan het bier!
Werkend weet je:
onkruid dient altijd bestreden.
Superbezweet zijg je terneer...
Middaghitte baart een monster:
een wild opzwepende…
Het einde der tijden nabij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 53 heeft u zich al ontworsteld
aan de winterslaap met vaak
onverwachte kwade dromen
waarin wij toch meestal met ons
ons internet- en schoolwerk
gedisciplineerd klaar moesten komen
en soms op de stoep konden zwaaien
naar hij of zij op weg naar 't laatste perk
behoorde u tot de groep
van isolement en lange dagen,
of de zachte helpende handen…
Tsjernobyl
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Een onzichtbare vijand
ademt een verroeste stad
De kermis is verlaten
Het levensspel is uitgespeeld
Een radioactieve pop wacht eenzaam
op de terugkeer van een ziekelijke dame
die destijds nog een kwiek meisje was
Doorweekt motiefjesbehang
probeert vergeefs te sieren
wat allang vergeten lijkt
De natuur knabbelt aan grauw beton
treedt brutaal…
vervlogen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 vol van opgewonden verwachting
waren zij op het vliegtuig gestapt
waarvan plots de motoren stopten
toen zij boven de wolken al waren
de machine hortte en stootte wild
de passagiers tot paniek gruwend
met de dan dagende werkelijkheid
dat er geen morgen meer zal zijn
het laatste gebed werd gebeden
onder een stortvloed van tranen
als de…