inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over rampen

192 resultaten.

Survivalkit

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 55
Wat neem je mee op reis of inderhaast bij overstroming bij aardbeving, explosie of bij fel uitslaande brand bij onverwacht bezoek van ongenode gasten Je geld en smartphone in een tasje als survivalkit? Heel goed, maar geld is slechts een substituut voor goed dat dag en nacht z'n werk doet hangend aan de deur en voor het raam en aan…
Maxim18 december 2023Lees meer…

Number nine

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 69
De disneydroom van hollywood van silverscreen en hall of fame van emmy oscar glitter glamour making money yankee doodle donald trump dagobert duck Bij angstdroom van de zeppelins bij ontij brandend in de nacht en ondergang van de titanic paniek verderf en ongeluk wordt number nine, het n-woord, doodgezwegen het t-woord van de torens…
Max14 september 2023Lees meer…

Mammons zetel

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 47
Het summum van amerikaanse dromen In mighty mountains tweelingkathedralen De mammon - zetel der heilige gralen Waar uncle sam nooit iets kon overkomen Geen steen die david naar de reus zou gooien Nooit had bush jr. in z'n bangste dromen Gevaar van flying eagles aan zien komen De zeppelins, nog brandend in hun kooien Geen mens weet…
Maxim14 september 2023Lees meer…

Huilend huis

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 52
Heb je ooit een huilend huis gezien vraagt ze een betraand gezicht lege onbewoonde kamers schimmel op het plafond dat piept en kraakt door regen en wind een huilend huis ja, ik woon daar in die arme woning zonder geld, vrijwel naakt ik leef daar ondersteboven antwoord hij, zijn tranen droog simpel in zijn verschijning.…
mobar10 augustus 2023Lees meer…

Hybris

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 47
Verbazingwekkend hoe diep die sonde moet zijn gedaald of zou zij in al hun hybris uiteengespat zijn afgedwaald of onwrikbaar vastgeklonken in het eeuwoud roestig wrak waar de duivel hen kwam halen om hen te straffen voor hun dwaling en hun onpeilbaar goddeloze waanzin en hun overmoed?…
Maxim22 juni 2023Lees meer…

levenslicht en littekens

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 63
in de capsule van een onderzeeër heeft tijd zijn eigen gewicht tijd rekent af met voorrecht of onrecht hier heersen slechts de wetten van de ijzeren krijger in tikkende tijd wie dacht bij vertrek aan de kortademige loodzware dief ongenood en noodzakelijk die druk opvoerende gast? dacht iemand aan het sterven van de tijd van…
J.Bakx22 juni 2023Lees meer…

weerwolf 1953

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 71
ik ben naar de rotonde en weer terug ik leg altijd een briefje neer als ik wegga ik ben bramen plukken ik ben aardappels lezen ik leg altijd een briefje neer dan weten ze waar ik ben…
J.Bakx17 februari 2023Lees meer…

in alle tinten zwart

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 62
elk wezen verandert in de duisternis van de nacht eenzaamheid is het donkerst in alle tinten zwart de aarde ruw wakker geschud in een zee van brokken steen de onzichtbare aanwezigen de schreeuwen van pijn verwarde raven cirkelen tussen hemel en aarde de vergeefsheid van alles staat vast nergens thuis in een onherkenbare stad…
J.Bakx15 februari 2023Lees meer…

De aarde schudt

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 107
Een vermoeide god dooft het licht in het zwart blaffen honden Poseidon aardschudder van het eerste uur jaagt ons naar de ijskoude nacht Nu de ene steen tot de laatste van de andere valt gloeit onze huid van angst de mensen van de dag verdwijnen Waar komen we vandaan? Is er wel een vroeger geweest? Büyük deprem We dansen op het…
J.Bakx8 februari 2023Lees meer…

Anatolia

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 103
Hephaístos, god van vuur met wilde baard Die edelsmeedkunst aan explosies paart Wat voert gij in uw schild der Tartarus Onder de Hellespont en Bosporus Van Istanbul tot Anatolia Is uw domein één groot Tectonia U kent geen grenzen in Tectonia Uw smidse schudt heel Anatolia Maakt korte metten met het land van Koerden Waar mensen '…

GROOTSTE WATERSNOOD

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 34
In de namiddag komen vele mensen bijeen om aangenaam te huiveren bij brullende golven hemelhoog spattend schuim die op de Zeeuwse kust beuken en spoelen 's avonds davert het woeste wind- en zeeorkest rondom geborgen leven in schijnbaar veilige huizen is een nietig voorspel van komend nachtgebeuren omkneld door grimmig duister rollen…
Han Messie2 februari 2023Lees meer…

Als het vuur gedoofd is

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 55
De zon en maan zijn er niet meer En alle sterren zijn verdwenen Ik hoor de laatste mensen wenen Er daalt opeens een vogel neer Ik hoor gefladder, zie hem niet Ik steek mijn linkerarm naar voren Er wordt een requiem geboren Hij vindt mijn vinger, zingt zijn lied Een hersenschim met olielamp Waardoor we worden meegenomen Sommeert…

In de eerste cirkel

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 60
Gelukbrengsters Bewonderderaar, samen Met de schepper van Regina, mortem orat: “Forget my fate” De man Zag van de ronden De eerste, hij Moest naar Hodikam Goede laarzen Brengen geluk -------- Beatrice, bewonderd Door de dichter Die op 't midden Van zijn levenspad Gekomen was Deez'poëet wandelde, Met de schepper van Aeneas…
Amateur13 december 2022Lees meer…

Pakistan , en het andere einde van de wereld

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 88
Toen het uur van het onheil aangebroken was konden de mensen niet vermoeden dat ze elkaar niet meer terug zouden zien Het is de hoop die als een bloem in een graftombe bloeit in het trieste uitzicht koud en eenzaam in de dagen van ontbering Een sprankje hoop, de schreeuw om hulp voor hun nood dat het verdriet enigszins…

Het Duister

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 131
Ik had een droom, maar niet geheel een droom. De zon was uitgedoofd en de stervende sterren Zwierven in d' eeuwige ruimte, van stralen beroofd, En zonder doel; en de donkere ijzige aarde Hing blind en zwart in de maanverlaten lucht; De morgen kwam en ging - en bracht geen dag, En de mensen, uit angst om verlaten te worden, Vergaten hun passies…

HOE KLEIN IS DE MENS NU

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 116
Het water komt gulzig, uitgehongerd huizen, land, levende wezens alles verorberend ineengeslagen vechtende handen wanhopig barricades opwerpend hoe klein is de mens nu het verhaal van een oude geschiedenis schrijft verwoed een volgend hoofdstuk opnieuw laat de natuur zich de les niet lezen…

Middaghitte

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 68
Lopend voel je: het gras is moe, onbarmhartig bestraald. Fietsend schroeit de wind je gezicht dicht, kun je alleen nog 'amechtig' zeggen. Autorijdend ontmoet je geen kip. Iedereen zit breed aan het bier! Werkend weet je: onkruid dient altijd bestreden. Superbezweet zijg je terneer... Middaghitte baart een monster: een wild opzwepende…

Het einde der tijden nabij

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 53
heeft u zich al ontworsteld aan de winterslaap met vaak onverwachte kwade dromen waarin wij toch meestal met ons ons internet- en schoolwerk gedisciplineerd klaar moesten komen en soms op de stoep konden zwaaien naar hij of zij op weg naar 't laatste perk behoorde u tot de groep van isolement en lange dagen, of de zachte helpende handen…

Tsjernobyl

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 104
Een onzichtbare vijand ademt een verroeste stad De kermis is verlaten Het levensspel is uitgespeeld Een radioactieve pop wacht eenzaam op de terugkeer van een ziekelijke dame die destijds nog een kwiek meisje was Doorweekt motiefjesbehang probeert vergeefs te sieren wat allang vergeten lijkt De natuur knabbelt aan grauw beton treedt brutaal…
M. Bos9 april 2021Lees meer…

vervlogen

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 50
vol van opgewonden verwachting waren zij op het vliegtuig gestapt waarvan plots de motoren stopten toen zij boven de wolken al waren de machine hortte en stootte wild de passagiers tot paniek gruwend met de dan dagende werkelijkheid dat er geen morgen meer zal zijn het laatste gebed werd gebeden onder een stortvloed van tranen als de…
Meer laden...