616 resultaten.
De laatste trein
netgedicht
2.0 met 22 stemmen 1.802 Annabel uit Roosendaal
nam laatst de laatste trein
Daarmee dacht zij nog redelijk
vroeg weer thuis te zijn
De trein was verder helemaal leeg
toen zij daar ging zitten
Ze las wat in haar spoorboekje
over het vertrek van laatste ritten
Toen de trein eenmaal op snelheid was
verscheen de conducteur
Die Annabel vertelde
wij passeren nu Etten-Leur…
in-het water-gevallen-reis?
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.201 voor een weekje luieren wil zij wel in zee
en dobberen in zonoverstroomde baaien
kliploos opvarend in de mediterranee
doch bruinbakkende beelden blijken té fraaie
ploffend, aan de wind, de ingewanden draaien
plat op ‘t achterdek gedwongen golft zij mee
in stilte bidt zij de Mistral naar de haaien
op: ”nog zo’n zeilreis?” replikeert zij jachtig…
S-bahn
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.149 Waar het Westen
het glas heft
op het Oosten
werpt de laatste
het glas tegen de muur
van zijn kazerne, leeg
en niet langer leunend
tegen de muur
die eens de grens aangaf
tussen alles wat moet
en alles wat mag.
Dwaze drinkers in kroegen,
kreunend onder het gedreun
van de S-bahn
brullen broederlijk:
Oost - pas op
West -…
Beaumont du Lac
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.029 De bomen van het bergdorp
voeden zich met het water uit het meer
onbarmhartig stenigt de zon
d'eenzame wandelaar
die kuiert tussen de verdwenen schaduw
van de huizen
het dampen van de stoffige straat
wordt af en toe verlicht
door een vlaag van koele bergwind
een seconde opluchting wordt luid gezongen
door een vermoeide krekel
die huist in…
Hampshire
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 654 Hier leunt de avond tegen zachte heuvels aan.
Een sluier van zomers' licht wordt uitgespreid
over het koren, wachtend tot het wordt geschoren,
zoals ook koeien gemolken worden op hun tijd.
Ik ben hier op goed geluk naartoe gegaan,
omdat de brochure het heeft aanbevolen
en het graafschap niet minder dan Hampshire heet.
Uit de verte komt wat wind…
Droomstof
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 916 Door de waarheid ingehaald
Vertrekt ze naar het land der dromen
Waar visioenen binnenkomen
En haar dwaallicht vredig straalt
Voorbij de aardse woestenij
Raakt ze lucide sterren
Ziet de kosmos opensperren
Schouwt planeten van nabij
Maakt het gewillig brein
Haar eigen creaties
Restrictieloze impressies
Die werken als karmozijn…
Ademende stad
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.154 1
De stad dwingt hem sprakeloos op de knieën
Onder de hoge ark,
naast de Egyptische naald
Op de tombe van een soldaat zonder gelaat
Alsof de stroom fluistert:
Je moet mijmeren binnen mijn grenzen
tot de verveling jou tot daden dwingt.
Hij knikt zonder de weigerachtige zucht,
of het hoofd zinkend in de schouders.
Ze bliezen bijna de wazige…
Bombay (1)
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 830 Allebei wetende dat de ontmoeting zal komen
De ontmoeting zal komen als het tijd is
Als het tijd is voor een ontluikende liefde
Een ontluikende liefde die zal uitgroeien
Die zal uitgroeien tot een zoete liefdebloesem
Tot een liefdesbloesem bolstaand van een wederzijds
Een wederzijds verlangen laat ons nooit meer los
Nooit meer los zonder elkaar…
Trein
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.022 Door de bergen en haar tunnels,
waar de dalen ontluikend
in de ochtendgloren,
hun bestaan bewijzen
Reis ik
Slapend of wakend;
Ik nader de grens
Waarna de sleur
zich zal hervatten
en zij weer denken
dat ik ben
zoals ik was
Gepast zal lopen
in het dagelijkse en
vergeten dat ik,
vergeten was
Maar alles is anders
en niets zoals…
Niet voor me (weg) gelegd
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 823 Een kiosk in
om te kopen
om te lezen
onderweg
Mannenmode
trends & trips
puzzelblad
of liever bloot?
Loop weg met weer
een blocnote…
Saint' Chapelle
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 964 Op een boogscheut van de Notre Dame
Priemt de toren van de Saint’Chapelle,
gevat in ‘t keurslijf van de Cour de Mai.
Een eerste stap in de kapel beneden
zuigt je mee in ‘t middeleeuwse streven
te reiken naar de sterren en daar ver voorbij-
de eeuwigheid gevat in steen en gulden ornamenten.
Maar niets slaat ‘t gevoel dat je overvalt
na…
Kuieren door Parijs
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 843 Met enig ongeduld
loop ik in gedachten
van Montmartre naar Beaubourg
Kuier langs de Place des Vosgues
en dobber op de Seine,
de Notre Dame voorbij.
En terwijl ik
haastig weer een bladzij draai
van ‘t stratenplan,
verkneukel ik mij nu reeds
op ‘t weerzien met Parijs
Ik weet dat ’t een illusie is
de tijd te stoppen,
om te keren naar ‘t…
Brandglas
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 488 Aarzelend druipt
het zonlicht naar benee’
en transformeert de grauwe vloer
in diepe kleurenzee.
Ik zet me neer en kijk naar boven
steeds hoger gaat het hemels prentenboek -
gevat in brandglas, duizendvoud
Je voelt je stijgen, zweven haast
en tijdloos dromen - de voeten op de kille vloer
en ‘t hoofd haast in de wolken.
En terwijl de ijle…
Brandglas
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 564 Aarzelend druipt
het zonlicht naar benee’
en transformeert de grauwe vloer
in diepe kleurenzee.
Ik zet me neer en kijk naar boven
steeds hoger gaat het hemels prentenboek -
gevat in brandglas, duizendvoud
Je voelt je stijgen, zweven haast
en tijdloos dromen - de voeten op de kille vloer
en ‘t hoofd haast in de wolken.
En terwijl de ijle…
Jo'burg
netgedicht
4.0 met 48 stemmen 1.656 Gauteng stad van zware kledij; goud met vuur
Prachtig! Plek van werkende mensen alleen
Samen vallen bladeren van het stadsdak
Hoogten naar laagten.
Zwart en blanken zijn gelijk toen, daarbinnen
Zout der wonden, maar als de pijn... en ook nog
Wereld van een tengere vrouw: Johanna
Zang van de aarde.
Gauteng stad van jou en de rest van mijzelf…
Gras
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.167 het was heel vreemd ik wist het ook pas later
de trein was al het wit alweer voorbij
dat kievitwit van weiden en de snater
van ongehoorde eenden en toen hij
weer ademhaalde en mijn kaartje vroeg
was het alsof de nooit geweest vervlogen
herinnering dat lichte niet verdroeg
ik vond mijn kaartje met gesloten ogen
een muur vol graffiti een brug…