inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over tijd

1.733 resultaten.

En de tijd - voor C.M.

netgedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 75
Bij dageraad lees ik in slow motion jouw poëzie Een grote muur kruipt in het duister tot boven het geruis van esdoornbladeren Nog voor de dageraad ruisen de kabels van de lift in de verte knarst een spoorlijn Vogels ruisen met opschietende vleugels voorbij en de dag, ach de dag Op het binnenplein jammert een muzikant een…
J.Bakx23 maart 2024Lees meer…

Wolken in een waterplas

netgedicht
4.2 met 11 stemmen aantal keer bekeken 105
Ze bouwden een barricade een brak bouwseltje zonder naam. Niets om over te vallen even zwaaien soms met een theedoek-vlag. De jaren gingen tellen uit het donker rezen barrages iconen van vijandigheid. Op bittere grond beland achter zwaktes verschanst in onthechting thuisgeraakt. Zou het kunnen? het leven langzaam achterwaarts…
J.Bakx22 maart 2024Lees meer…

Tussen morgenlicht en schemering

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 132
De landman heeft zijn dagelijks werk gedaan de akkers rusten tot de morgen ook deze dag werd plant en grond verzorgd gegeven noodzaak en volkomen.…

Sterven

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 40
Merkwaardig dat ik maar niet wen aan dat ik dood zal moeten gaan en straks voorgoed er niet meer ben. Want ik negeer onaangedaan hoe lang ik al niet heb bestaan.…

Als de avond spreekt

netgedicht
3.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 33
Stilte verschijnt aan de blauwe avondhemel de natuur in rust Hoe laatste restanten van een dag nog even aan mijn huid blijven kleven op hetzelfde moment neemt avond langzaam de overhand in mij waarin er een prille stilte vestigt Uitdagend zorgt het daarbij horend licht- en schaduwspel voor mooie verstrooiing. Na de vroege opkomst en menig…
CB18 februari 2024Lees meer…

Wat niet meer zou gebeuren

netgedicht
3.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 100
Het eelt van haar geschiedenis heeft zich in slakkengang van hoofd naar achterzijde verschoven. Langs de kromming van haar rug kleven op dunne huid eilandjes van onbereikbare verhalen. De zon zakt in de kruinen van de bomen en alles wat niet meer zou gebeuren.…
J.Bakx29 januari 2024Lees meer…

Gedachte aan zee, strand en duinen

netgedicht
3.8 met 55 stemmen aantal keer bekeken 1.005
Witte vlinders incognito dansen graag in de wind ook vermomd op een oude fiets wij rijden in gedachten terug naar een moeiteloos voortbewegen op meer dan luchtledige banden in ons nog onbevreesd bestaan naar huis was samen verder terwijl de krekels tjirpten, gelukkig zijn kostte geen moeite bij een maagdelijk witte maan de eerste…

Hangend of mooi staand

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 34
Veel kan ik beslist hebben Van hartritmestoornissen Een coma, tot zowel baan- als Geliefdeverlies 'k Laat mij beslist niet (zo heel snel) kennen, want Tijd pauzeert echt niet De klok immer door, daar Een oude klok, ervaren Hangend of mooi staand Tikt met nooit tijd vergetend…

Geweest

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 34
Kijk, de bloem met zijn kleurige bladeren. in de wind Het is er maar even Zoals een steen vallend naar de aarde Als een rimpeling in het water Als een zuchtje wind Kijk, daar gaan we Wij lopen hand in hand Heel even Want de dag ging voorbij Ik weet nog goed toen de zon ging dalen Er was een nacht die ik nooit vergeet Maar…
Anton8 januari 2024Lees meer…

La durée

netgedicht
2.1 met 8 stemmen aantal keer bekeken 59
Bonjour ma chère, 't is inderdaad een feit het pièce de résistance zit in de uren- en minutendans van de durée, de innerlijke tijd de zinnenprikkelende buitenkant is tijd die slijt verglijdt als brandend zand dat glipt, verdwijnt door onze hand Voor M.W.…
Maxim1 januari 2024Lees meer…

oudjaarskater

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 28
als een uitgedragen jas tot op de draad versleten legt zich moegestreden het oude jaar stil neer niets en bijna niemand treurt vandaag nog hem zal wat hij deed en bracht zich morgen herinneren het oude jaar dood laat het nieuwe leven schreeuwt eenieder met in volle handen knallend vuurwerk geen oog hebben zij voor ver weg en dichtbij…

Oud en nieuw, onvoltooid

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 75
De nacht wordt de dag. Het oud wordt weer jong. Een frons wordt een lach. Een stap wordt een sprong. Een jaar ouder is de tijd. Een nieuw hoofdstuk in het boek. De mens een stap voorwaarts schrijdt. Een einde aan al het gezoek. Maar waarom steeds weer voorwaarts kijken? Sta eens stil en kijk weerom. Laat wat eens was het heden verrijken…

Een stofwolk van stilte

netgedicht
3.6 met 8 stemmen aantal keer bekeken 113
Boven elke afgrond bruggen aangelegd terwijl het licht naar beneden suist Strohalmen voor houvast doekjes voor het bloeden voor het stuurloze hart Geen handen als Hybris struikelt wankelt voor de val In een stofwolk van stilte met de mond vol tanden tussen gebroken porselein…
J.Bakx29 november 2023Lees meer…

menhir

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 50
Trots staand trotseert hij de ruige leegte, de elementen, de tijd. Millennia kwamen en gingen de seizoenen; geselden regen en storm, brandde de zon en beet de vorst; de steen bleef staan, toonbeeld van kracht en incasseringsvermogen. Fier baken van stabiliteit in de eeuwige stroom van verandering.…
Jack Stoop17 november 2023Lees meer…

Een rijk verleden

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 106
Het vervallen schuurtje ademt een sfeer van geborgenheid door de jaren heen nog vaak rusten de huismussen overgebleven uit mijn jeugd op haar scheefgezakte dak passend bij een ‘rijk’ verleden lang uit het straatbeeld verdwenen de rijtuigen en paardenhoeven hoe vertrouwd ze klonken ook de mensen in het zweet met hun ijverige handen…

De Dwingende Dagen

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 122
Daar gaan ze onze dagen Ze palmden allengs ons leven in Ze begonnen er aarzelend aan Tegenover een klein wezen met een immens speels ego kwamen ze nietig en weifelend schoorvoetend aan de deur kloppen We herkenden ze eerst niet als dagen Zoals we achteloos onze tijd namen Daagse geldingsdrang doet ons groeien Kleine mensen worden gestaag…

Wintergras

netgedicht
4.2 met 17 stemmen aantal keer bekeken 141
ze raken nooit uitgeteld stilte wil een hoofdrol in een huis dat blijft verhalen een draaiboek dat niet liegt ik heb het leven nu geleerd ik zal het water blijven dragen tot de avond binnenkruipt morgen zullen er branden zijn ik wil het wintergras zien groeien ik zal ontsnappen aan de tijd het moet me lukken om de snaren van een harp te tellen…
guy aarts16 oktober 2023Lees meer…

Tweede helft

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 62
Door het dikke wolkendek kon ik de maan niet meer zien Als Li Bai was ik naar haar aan het turen Hij zag zijn eigen schaduw en de maan als zijn metgezellen Een drinkende taoïstische dichter uit de achtste eeuw Misschien is het toch zo, zoals Mary Oliver zegt Dat je niet deugen hoeft Een vriendin deelde haar gedicht met me En gedroeg zich ernaar…

niemand die zo kraken kan

netgedicht
3.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 81
zij is stilaan oud geworden zilveren haren verdwalen op haar smalle schouders met het Largo van Ombra mai fu in de oren tooit ze zich in de schaduw in haar vechttenue met een fiere all season jas ontmoet zij de wereld die almaar groter wordt in een taal die nauwelijks hoorbaar is met niet aflatende verende tred treedt de dood haar…
J.Bakx26 september 2023Lees meer…

Geur en galm

netgedicht
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 74
Ooit woeien geur en kleur uit straat van ergens Verloren galm voorgoed uit de pendule Spoorloos verdwenen in een tijdcapsule Met noorderzon naar niemandsland van nergens De authentieke dorpseigen gebaren De onvermengde ouderwetse geuren Oorspronkelijke spraak van halve garen De slachters die hun eigen koeien keuren Rooms-katholieke…
Maxim22 september 2023Lees meer…
Meer laden...