inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie van Albert Verwey

1856 - 1936

130 resultaten.

Licht mijner ziel

poëzie
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 687
I Licht mijner ziel! ik zag u steeds van ver, En wist wel dat gij eindlijk komen zoudt; - Woorden, die ik niemand heb betrouwd, Gaan uit als bleke vlammen, - als een ster, Die in 't azuur, maar blanker, lieflijker, Zie 'k in uw lokken liggen 't licht gelaat; 't Mysterie van veel leeds, maar nooit van haat, Droomt in uw ogen; - 'k zag…

Topzieke rups

poëzie
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 733
Topzieke rups, in 't stijgen Van blad op blad, van steel op stam, Denkt ge eindlijk te verkrijgen Het veld van blauw, de witte vlam? Te hoog! Ge kunt niet keren! Hangende aan hoogste top, Geeft ge, in verdwaasd begeren, Nog eens u op. -------------------------------------- uit: De getilde last (1927)…

Gij en wij saam.....

poëzie
4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.868
Wie is zo sterk dat hij de chaos temt? Wie kan het leed zien zonder schreiende ogen? Niet wij: maar juist daarom voelen wij ons voorbestemd Tot rustloos pogen. Gij en wij saam, wij moeten doen, Niet overwijs, niet over-koen, Naar ons vermogen. Wie waarlijk leeft, heeft in zijn hart Een onvernietigbare veer, Een stille kracht, die iedere…

Kom nu, bedroefden! al wie raad'loos klagen!

poëzie
4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 650
Kom nu, bedroefden! al wie raad'loos klagen! 'k Bèn niet de Schoonheid, maar 'k zal vóor Haar spreken. 't Bewijs? 'k Geef u mijn woord-zelf als een teken, Dat Zij mij zond en gij mij raad moogt vragen. Geloof alleen maar dat zij álle dagen Kan troosten al wie, lijdend, Háar aansmeken, En woorden weet, die 't lachen door doen breken Om…

De gerichte wil

poëzie
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.824
Wanneer ik stierf en zij die mij beminden Rondom mijn baar staan en de een d'andre vraagt: Wat had ge lief in hem: zijn menslijkheid, Zijn dichterlijke gaaf, zijn trouw aan vrinden, De zachtheid van een kracht die draagt en schraagt, Of de onafhanklijkheid van zijn beleid, - Dan hoop ik dat een zeggen zal:…

DE ZEVEN BOEVEN

poëzie
4.0 met 208 stemmen aantal keer bekeken 27.899
Een koning en een diender, Die gingen samen wandlen; De diender knoopte zijn handschoen dicht, De koning at amandlen. Zij kwamen aan een groot groot bos, Daar zaten zeven boeven. Toen zei de koning: diender, sluit Die boeven in de schroeven. Toen zei de diender: Sire, ik heb Geen schroeven,…

Onrust

poëzie
3.3 met 17 stemmen aantal keer bekeken 2.277
Dichter die uw laatste vragen Stellen zult wanneer gij sterft, Antwoord zonder zelfbehagen Welk een leed uw geest doorkerft Dat gij nooit tevree kunt zwijgen - Of ge uit iedre schemering Bleke maan van angst ziet stijgen Die uw mond tot klachten dwing'. "Bleke maan niet, maar het weten Dat mij, reizende in de nacht, 's Morgens weer…

De dood van een jaar

poëzie
4.2 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.038
Jaar, wat zijt ge een vreemd oud-jaar: Heet dát gaan sterven? Met bruine kransen in uw haar, Als een jong man, voor een feestmaal klaar, Zorg'loos, zie ik u zwerven... O vreemd oud -jaar! Hoé gaat gij dood, oud-jaar? Zult gij gaan zitten op een hoop Blaren, wel bruin, maar warm van zon, Midden in het licht en in een doop Van stralen…

De page

poëzie
4.3 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.383
In ’t donkere bos hebt gij mij gevonden, Mij, mat van wonden, En mijn lippen lachten nog over mijn zonden. Op uw blanke tel hebt ge mij geheven, Mij, bleek van leven, En mijn ogen haatten u om uw geven. Door een groene wei hebt ge mij doen rijden, Mij, flauw van lijden, Nauw zocht ik uw schouder mij bijzijden. In uw wit paleis hebt ge…

WANNEER IK DENK AAN U, DIE MIJ BEMINT

poëzie
3.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.782
Wanneer ik denk aan u, die mij bemint, Bloeien bij ’t eerst ontluikende geluid Mijn schone rijmen naar elkander uit Tot elk geluid zich wonderlijk verbindt. Als bloemenstengels bevende op de wind, Waar ieders bloem zich kronende aan ontsluit, En ’t jong gelaat kust d’andere als zijn bruid – Zo kust elk rijm, dat zich aan ’t ritme ontwindt.…

Cirkelloop

poëzie
4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 2.406
Ik ben een vonk die doelloos, richtingloos, Geworpen in 't heelal mijn vaart begon, Toen bond me aldra aan zich een andre zon En wentlend leef ik ongemeten poos, Een kern van leven, in zichzelve voos, Vol van de kracht die in en rond mij spon. O dat ik zonder weten eeuwig kon Wentlen in de onbegrepen stralenroos. Oneindge wereld, onvoltooid…

HET MISDRIJF

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 680
Gij zijt mijn Heer, mijn Vader en mijn Vriend. Als ik misdreef dan deed ik het door u. Ik die misdreef, die van mijzelve gruw, Ik heb misdrijvend u alleen gediend. Ik die misdreef en die, uw straffen ziend, Staan zal gelijk uw zoon, niet blind, niet schuw, Straf mij en duld dat ik als eenmaal, nu Vóór u zal staan, wel bevend, niet ontvliênd…

Stille nacht

poëzie
3.6 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.931
Er zijn zo hoge tonen en zo lage Dat mensenoren Ze niet horen. Mogelijk wonen In bos of hage Vogels voor ons verborgen Zingende tot in de morgen.…

Oneindigheid

poëzie
4.1 met 10 stemmen aantal keer bekeken 910
Van honderdduizend jaren her Kwam tot mijn oog de straal van een ster, Hij kuste mij met zijn milde licht, Ik voelde mij leven als in een gedicht, Want wat is tijd? Meer mijlen ver dan mens verstaat Bewoog mijn oog dat stergelaat, Ik was nabij haar met mijn blik En ondervond een zoete schrik: Geen ruimte telt! Tezaam geschapen…

IK SCHRIJF DEEZ' VERZE'

poëzie
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 2.031
Ik schrijf deez’ verze’ uit liefde tot de gele Papieren met de kreuken glad-gestreken. De inkt vloeit, de pen haakt, harige vezels breken Af in het split en vlekken vegen vele. Daarom mijn hand die zo zwaar leit tot hele Lichte trekjes dresseer ‘k en ’t licht geteken Oefent de geest tot een licht uitgereken Van woorde’, ook niet àl te ijl,…

DE ROERGANGER

poëzie
3.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 744
Zal ik zijn als gij mij wenst, Varend tussen weerzijds banken, Als een schok de schuit doet wanken En het schuim de plecht beplenst, Leer mij dan altijd uw oog Boven mij te zien en onder, Als een weerzijds lokkend wonder, Afgronddiep en hemelhoog. Want de dreiging om en om Kan ik dan getroost verduren, Als door rechts of links te sturen…

De schone wereld

poëzie
3.2 met 16 stemmen aantal keer bekeken 2.177
Iedere morgen na het nachtelijk slapen Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen. Iedere dag heb ik haar weggegeven, Telkens één dag meer van 't eigen leven. Telkens een kortstondiger bewoner Zie ik haar belanglozer, dus schoner. Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…

Psychologieën I

poëzie
3.6 met 19 stemmen aantal keer bekeken 2.060
I Een koud vermoeden rilt mij door het brein: Ik zie mijzelf en weet thans wie ik ben: - Ik ben Erinn'ring van veel boeken, en Een Macht, waarmee 'k mijzelf en al mijn zijn, Gedachte en daad, gelijk maak aan de schijn, Die 'k daarin schoonst vond: - onbewust gewen Ik me aan dat ál-artiest zijn; - soms zelfs ken 'k Mijn schijn, die groot…

De schoonheid

poëzie
3.1 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.840
Schoon ben ik, stervelingen, gelijk een droom van steen. Mijn boezem, waar zich beurt aan beurt elk schepsel wondde, houdt alle dichters door een liefde aan mij verbonden eeuwig gelijk de stof, stom als de stof meteen. Een onbegrepen Sfinx zetel ik in ’t azuur, ik paar een sneeuwen hart aan zwaneblanke leden, het lijnverplaatsende gebaar blijft…

Op de oorlogsgrens

poëzie
3.5 met 15 stemmen aantal keer bekeken 2.282
Duizenden lijken, die de landen mesten, Tienduizenden die ziek en kreupel zijn, Veelhonderdduizend die in nood en pijn Hun dakloos dorp of platgebrande vesten Verlaten, 't zij beladen met de resten Van vroegre welvaart, of - nooddruftige trein - Met enkel 't lijf, rillend van 't koortsvenijn Waar vuil en honger de aadren mee verpesten, -…
Meer laden...