Alle inzendingen, jaar 2002, week 22

gedeelde smart is halve smart is wat je mij steeds zei waarom zeg je dan niet wat er is? sluit je je af voor mij je ogen kijken langs mij heen ik krijg maar geen contact je bouwt een muurtje om je heen mijn hand wordt niet gepakt in alle voor- en tegenspoed hielden wij elkaar vast wat is er toch met ons gebeurd? ik lijk je wel…

Soms in een enkel ogenblik Wanneer blikken elkaar vangen Gaat er een tinteling door je heen Van onbestemd verlangen Soms in een enkel ogenblik Krijg je zomaar ineens een zoen Het is een blijk van saamhorigheid Daar wil je dus niets aan doen Soms in een enkel ogenblik Voel je een hand langs je rug Maar omdat het eerlijk gaat Trek je…

‘Alles wat die vrouw beweert ontken ik!’ Ron zit nogal met zoonlief in z’n maag Want die is dol op spellen en de vraag Die hij het meeste stelt is toch ‘Wie ben ik?’ De DNA-finale komt straks binnen En Ron maakt kans om dan een ton te winnen!…

de dagen slijt hij in een ver verleden omgeven door stellages met papier verborgen in een lusthof vol vertier z’n godentuin kent geen erfdienstbaarheden het later komt aan hem voorbijgeschreden in teksten nog geschreven met de hand wat vroeger was herhaalt zich haast gênant de nieuwste paden zijn reeds lang betreden wat is het leven meer…

In het heetst van mijn zinnen brand ik er vurig op los Zonder mezelf te verliezen stijg ik naar de hemel Wolken wijken uiteen de bliksem raakt mijn verhitte brein innerlijke fonteinen bloeien op De mist vervaagt heldere blikken vangen ieder detail schrijven de kern In kleurige regenbogen ontvouwt de droom en spreekt…

Een glimlach een grapje een beetje een stukje Woordjes lief een kusje een knuffel stukje bij beetje Dichterbij nog even een beetje zo dichtbij Een stukje een beetje stukje bij beetje verloren…

Als op hoog niveau de bazen ontsteken in bizarre drang, het paradijs nochtans verlaten, ontkenning is bewust in zwang. Als water draalt langs kale ruiten, de buitenwereld koud en bang, laat gretig twijfel ampel varen de weg van boven is te lang.…

Een blauwe avond, net als toen: de maan zeilt door de rode wijn in floers gehuld - net zoals toen - een nachtegaal, geur van jasmijn... een avond en een nacht als toen, er schittert kil een bleke ster, lichtloos geflonker zoals toen, een tanend dwaallicht van heel ver. Nachtelijke ronde net als toen: stappen op straat - er blaft…

Wat lang gekoesterd en gekuild wordt naderhand weer ingeruild: je ruilt je lust en ook je last, het oude pak dat niet meer past en ben je die gemakken zat ruil je het bed, bidet en bad ... maar - het is om te huilen: jezelf kan je niet ruilen! Je ruilt je hemd, je broek, je pet, je bungalow, je Bijlmerflat, ruilt je tapijt, je troetelbeest…

Zoek mijn sporen waar ik liep, waar op het zand gelopen is, verdwaald maar niet verloren. Tel mijn stappen achterwaarts terug, word water in regressie. Trek me uit mezelf en leg het vasteland weer in m'n handen. Herken me als ik morgen gisteren vergeet en een vreemdeling in de spiegel ben. Beloof het me vandaag…

zachtjes zwevend geeuwtjes gevend laat poes zich even strelen soepel spinnend muizen minnend mag ik haar ruimte delen kattig kroelend wollig woelend geeft zij kopjes langs mijn been bazig blazend ruziënd razend stoeit zij met mijn grote teen verdraaid veerkrachtig parmantig prachtig loopt zij dan weer weg zachtjes zwevend geeuwtjes…

Windstil, een zon die straalt Kalm water, groen gefluister Net of alles 'n beetje draalt Wachten op stemmen in 't duister Als de zon dan langzaam zakt En lange schaduwen gaat trekken De schemering je emoties pakt Je geest zich aan de horizon wil strekken Dan pas is alles tijdloos Los van elke bestemming Lijken dilemma's belangeloos…

Een keer teveel... ...heb je me pijn gedaan.... een keer teveel.. ...nu moet ik gaan... Je tranen raken me niet meer, ...Ik sluit me af... Ik denk aan mijn jeugd.. ...Die ik je gaf... Ik open de deur, ..ik kijk niet om.... Het is voorbij... ,,,Vrijheid,...ik kom...…

Verdronken In verdriet. Gestorven In dit kinderlied. Herboren Uit een traan. Je bent verloren In een oceaan Een oceaan Met mensen die denken, Tijdens het openslaan Van `het boek', Aan de wijze woorden Van een god Bij het vallen van het Definitieve doek…

Mr. Pieter wil ons graag beschermen Alléén Defensie is beperkt terrein Een veiligheidsminister moet er zijn Hij wil zich over deze post ontfermen Dan plakt hij straks (want Pieter heeft wel lef) ‘Is dodelijk’ op elke Joint SF…

'K zie nu al hoe 'k, als jij gestorven bent, Zal zitten, kijkend naar je stil gezicht; Wel vol verleden, toch pijnlijk verlicht, Dat jij ten minste geen verdriet meer kent. Mijn handen zullen, vroeger lang gewend, Van zelf aaien je haar, waar levend ligt, Als vroeger, nog het diep glanzende licht, Dat uit de dood mij jouw vergeving zendt…

Eenzaam ben ik wie ik zoek als het geluk mij wijst waar het eenzame vuur mijn schaduw verbrandt en de dood mij vraagt of ik mijzelf weer een kans wil geven.…

terwijl mijn hersens mijn hart besturen naar een kant die ik niet wil en mijn ogen doelloos turen door een veel te donkere bril terwijl mijn lichaam schreeuwt om aandacht van een bedenkelijke aard is het mijn geweten dat mij uitlacht is dit het allemaal wel waard? terwijl mijn handen zich verstoppen in de zakken van mijn jas en mijn…

We mogen dus een burgemeester kiezen. De man die de gemeenteraad voorzit. We kiezen dus iemand met flink wat pit. Hij mag in de campagne niet verliezen. Een goede slogan is de eerste stap: “Vakmanschap is burgemeesterschap”.…

De laatste druppel aan het hangend blad valt langzaam naar beneden De zon schijnt in het vallend nat spiegelt beelden uit het verleden Verloren gegaande dorre gebieden kwetsbaar aangetast door droog klimaat Geen water voorhanden, alzo geschiede meedogenloos in de zon gebraad Thans veranderd in onvruchtbare woestijnen duinen van…

Het huis mijns vaders waar de dagen trager waren, was stil, daar 't in de schaduwing der tuinen lag en in de stilte van de rust-gewelfde blaêren. - Ik was een kind, en mat het leven aan de lach van mijne moeder, die niet blij was, en aan 't waren der schemeringen om de bomen, en der jaren om 't vredig leven van de roereloze dag. En '…

De zon straalt in mijn bestaan verkwikt en geeft mij kracht warmte is wat ik voelen zal maar ook de kilte van de nacht. Aan het begin van mijn bestaan vol leven en tomeloze kracht tel ik de dagen en de jaren het leven vliedt aan mij voorbij maar ook de kilte van de nacht. Schaduwen spelen een dansend spel van licht en donker; kleurenpracht…

in het kuiltje van het gras verdween de puberjongen vulde hij zijn longen voor enkel zacht gekreun in het kuiltje van het pad verdween zijn blauwe jas in een vroege voorjaarsplas gaf hij haar arm steun in het kuiltje van haar bed vertelde hij geheimen liet zij zijn woorden rijmen zette hij zijn masker af In het kuiltje van haar wang…

Waarom of toch de Dichters Zo graag een teugje drinken? Dit vroeg ik aan mijn Zangster, En zij gaf mij ten antwoord: 'Er was in oude tijden, Een bron, die aan de Dichters En vuur, en geest kon geven; Hier dronken ze uit, en zongen Ter ere van hun Goden, En dappere oorlogshelden. De schoonheid der Nature, Het lachen van de lente, Het zoet…

Als weldra centrum-rechts het land regeert wordt al wat 'rood' en 'groen' hadden gepland met groot anti-milieu ressentiment verworpen, teruggedraaid, geasfalteerd. Wij danken (hoe ironisch) dit bewind aan Van der G., natuur- en dierenvrind...…

En nu 'k mijn mensenleed heb weggeschreid, En weer, en weer, en weer - nu 'leer ik rijzen Uit slik van werelddwarrel met gepeizen', En 'k zie, 't was alles hoogste Werklijkheid. Zo wil ik dan, genezen voor altijd, Mij zalig om mijn grootste droefheid prijzen, Die aan 't verganklijk Ik het Zelf kwam wijzen In vergezicht op de een'ge…

Wat ‘demissionair’ nou echt betekent, Dat snap ik niet, want Els praat rustig door, Nu roept ze weer, ze schaamt zich er niet voor: “De wachtlijsten zijn dus verkeerd berekend.” Daarom mag volgens mij nu wel gesteld: Minister Borst: u bent echt uitgeteld.…

Sinds hij door een blessure is geveld Moet Richard Krajicek revalideren, Maar het moment waarop hij terug zal keren Wordt elke keer opnieuw weer uitgesteld. Geheid meldt hij ook in 2010 Van een rentree vooreerst nog af te zien.…