Alle inzendingen, jaar 2004, week 26

wat moet ik met de waddenzee daar zijn geen discotheken er is geen enkel bruin café (de stapper kan het shaken) dus weg ermee, snel weg ermee wat moet ik met de waddenzee daar is alleen maar wad het lijkt er niet op Saint Tropez (je hebt er Moddergat?) dus weg ermee, snel weg ermee wees eens wijs en recht door zee en verjaag de vogels…

[Stemme: Nu spreid uw kapje nedere, Het is zo mooie wedere etc.] Mocht ik verwerven hetgeen ik wou, Of zo ’t naar wense gevil, Ik kreeg een schone wijze Vrouw, Maar hoewel dat ik niet en trouw, ’t Schort mij niet aan de wil. De angst die in ’t verkiezen leit, Bezwaart mijn hart zo zeer, Dat mijn arme genegenheid zeer zelden ziet gelegenheid…

Zittend onder een boom Denk ik na over vervlogen dagen De bladeren vallen en ik dagdroom De mooie herinneringen vervagen Een wirwar van wegen Waar achter elke boom een verhaal schuilt Als de takken bewegen Is het of de boom huilt Het zijn echter niet de tranen van het bos Maar de wirwar van mijn gedachten: Een chaos…

Mijn onbeminde ik is dor als stervend gras de laatste bloem bloeide duizend jaren terug o! als toch een keer het gras weer kon groeien... 'k verlang ook naar bloemen al kan ik best zonder eisen doe ik allang niet meer ik wacht tot de bron van jouw liefde voor mij zal wellen als vroeger en drenken het gras opdat het weer groent dan bloeien…

in de boter snijdt het mes de laatste snede de boer verkoopt zijn grond aan de eerstgeborene en legt zich te sterven in de verbrande schuur zijn dochter haar kleed opgeheven in het zurig hooi bidden volstaat al lang niet meer de vreemdeling kust de wilde deerne op de mond gooit ongevraagd een handvol zilverlingen op tafel wie wordt verraden…

Vind je hem mooi? De nacht die ik je geef? Is het alles wat je wou en dat je nu beleeft? Voel je soms mijn hart? Bonkend zink ik weg En voel je mijn vingertoppen, die ik op je leg? Overal nu ril ik Jij bent hier zo dichtbij Ik durf nu en ik wil het Je ademt dicht bij mij Vind je me mooi? Zo kwetsbaar en zo naakt? Een mooiere nacht…

Moet ik dan terug naar sagen En legenden, pralen Met de magische verhalen Wereld scheppen in zes dagen Om je hart beheerst te vragen In mijn wereld te verdwalen Ook de Muzen te onthalen Om je twijfels weg te dragen Weet nu, stekende gedachten Heb ik voor de donk’re poorten Van de hel, onmondig weggesleept Ik verdoemde alle nachten…

Met madeliefjes in je haar die stralen in de zon. Je handjes zwart, van papa helpen, in de bloementuin. Je oogjes staan zo vragend. Je hoofdje naar mij opgeheven: 'Mama, ben ik lief?' Je handjes wroeten in het zand, jij, papa's kleine hulp. Je kijkt omhoog, nee, niemand ziet het. De roos is nu van jou. Langzaam loop ik door het…

een kind in tranen verbergt stille wensen huilt zacht zijn dromen onvervuld het reikt naar sterren droomt van de zee ontdekt zijn angsten aan het eind van de dag waar duisternis valt in gesloten ogen tranen verdwijnen zijn wens verschijnt…

honderd kleuren blauw strelen stil jouw stranden onstuimig groen herrees waar eens de bossen brandden de pijn trok weg het uitzicht bleef een dal vol nachtegalen in de hitte rond het plein zwijgen de platanen hun middagslaap verstoord door het kraaien van de hanen de tijd staat stil het leven duurt al honderd jaren eeuwig…

Lief, de bomen waaien niet meer het zeewater is haar golven kwijt zie het landschap vergrijzen met een deken van wolken er over heen zo leef ik tussen de straatstenen de kruimels van wat overblijft vertrapt en vriendjes met een beeld wat hol van binnen bronzig klinkt Lief, mijn armen reiken tot niets graven een gat in mijn eiland waar…

Is het gepraat van kaarsen, laag over het arduin van kathedralen, het paars van de waakvlam om een aangebroken lichaam. De slagtand van de koplamp in het melkvlees van de nacht? Op woorden, in een kamer, de vlek die het ineens verstaanbaar maakt? Is het over sneeuwland de vonk die alles doet ontbranden? Over mijn dorp van kometen de regen…

Waarin mijn tijd zich verloren weet blijft het geheugen steken uit dagen staren onder wijzers die uren vragen stellen omdat zich het luiden van meet af, aan, uit, in, over, achter, langs, op gelegde aanwijzing die mij`t er in luist eren niet dragelijker op maakt, juist waar dat beter zou zijn voor mijn kop Want de aanhef draagt het…

Wie lang getrouwd is, scoort voor seks een zes En dat is op zichzelf nog net voldoende, Maar als je vroeger nou veel fijner zoende Dan moet je toch voor bijscholing op les. En weet je het daar goed van af te brengen Dan mag je weer je vrijbewijs verlengen.…

Kan het zo zijn na een eerste keer iemand ontmoeten en dan weet je het niet meer gedachten en gevoelens helemaal in de war ja ik weet het, het klinkt heel bizar Het tonen van gevoelens en gedachten maken mij kwetsbaar en heel klein en wat kan ik van jou verwachten die eerste kennismaking voelde zo fijn Vasthouden dat gevoel is mijn eerste…

het bijzondere in ons dat zijn wij en niet je nieuwe lange haren of je rimpels en je smalle dij alles wat jezelf niet ziet ben jij het bijzondere in ons dat zijn wij let maar eens op je dagelijkse leven en niet de drukte op het kantoor om die nodige uren zo na te streven het bijzondere in ons dat zijn wij zol lang ik je ken en zo lang jij…

Soms voel ik me eenzaam voel ik me alleen Wil ik graag jouw armen weer stevig om me heen Dan voel ik weer die warmte die ik nu zo mis Hoeveel ik om je geef Als je dat eens wist…

De ochtend keerde alles, bloedsomloop En haperingen maakten rechtsomkeert De binnenzijde van mijn kussensloop Was ook geheel naar buiten toe gekeert Geluiden klonken anders, het getal Was niet meer logisch en de mijmerij Verlichtte elk bereik van het heelal De waarheid werd gewoon een schilderij Ik werd verdwaasd gewekt als nooit tevoor…

ik pak wind voel zonnewarmte in mij stromen geluk glijdt langs mijn lijf, met jou ga ik weer zomer dromen witte wolken en wat strand, branding zingt verkoeling zand is heet ogen in vervoering als ik over liefde spreek in schelpen horen we de golven het bulderen van de zee de mooiste heb je al gekozen, je geeft me die met je…

Ik vind het heel moeilijk om te geloven, Dat jij mijn hartje wil beroven, Ik heb al heel lang in niemand vertrouwen, Dat heb je wel nodig om een relatie op te bouwen. Je moet niet denken dat ik je niet mag, Dat is wel zo, en al duidelijk vanaf de eerste dag. Ik weet met deze situatie echt geen raad, Omdat ik bang ben dat mijn vertrouwen weer…

Onstuimige gevoelens van liefde in de min Ik voel me zo neerslachtig heeft dit alles nog wel zin Machteloos en intens……voel ik diepe pijn Gedachten glijden ongeremd en zwaar moedig door mijn brein Teleurstelling en verbijstering hebben me gevonden Als een dier dat langzaam sterft….. Aan zijn diepe wonden Heel stilletjes ben ik zomaar van mezelf…

het hemelraam staat open terwijl het glas-in-lood de nacht in staart een wolkjesrand draagt mijn gewicht, niet zwaarder dan een ziel onhoorbaar ben ik daar omgeven door het stille licht beneden is het bijster koud het wintert overal in asemtocht mijn dode blik richt zich in orkaangeweld het oog naar boven een kille wolk sluit…

Leg jouw vingers op mijn zinnen leer mij elk woord beminnen wees mijn nachtelijke ogen laat geen lijntje onbewogen stil mijn honger, raak mijn vel bevredig iedere hersencel voel mijn rug en vouw mijn randen bespeel de titel met beide handen even wordt oneffen betast wanneer een teken mij verrast geef jouw vingertoppen zicht raak mij aan…

Dwars door de muren rond mijn hart kwam het binnen met een stormram pure liefde van een klasse apart die al mijn gevoelens in beslag nam Platgewalst en volledig overdonderd maakte deze inslag plots alles stuk als onder hypnose door mij bewonderd vragend wat ik moest met al dit geluk Ik heb me er hevig tegen verzet dat bleek zinloos geweld…

mijn hersenen zijn weggevreten door het jarenlang gekweel van de voltallige vogels staren zich blind op de foto’s van vroeger zien het kind en verzinken in wroeging schrompelen tot mos de fakkel is doorgegeven aan ongeboren leven te oud om nog als leerling door het leven te gaan een vos die nieuwe streken leert de medemens verschalkt…

Hij was niet zo'n held maar zijn schild beschermde hem als hij op pad ging.…

Een golfer, een man uit Rosmalen Liep laatst op de green zwaar te balen Eerst miste hij al Op 'n haar na een bal Om daarna de cut niet te halen…

De taal doorbreekt geen wijfelbare wetten Al is hij in gebruik een kunst met blijken Een diep begrip eenvoudig te besmetten Op golven die de luchtkritiek verrijken Een eerlijk woord wordt letterlijk verwezen Naar marginale speelterreinen en de Geronnen regels worden slecht gelezen Opzij geschoven, zwakjes, onder ede Een ieder spreekt, een…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

Er was eens een kwartel in Tsjaad Die zong ieder lied uit de maat Dat was ongepast Maar geen mens was verrast Hij was altijd een kwart tel te laat…