Eén moment
hartenkreet
4,8 met 4 stemmen
2.068 je glimlacht
ik voel de stroom
als een donszacht moment
bron van hunkering
geplukt uit de schaduw
van een donkere dag
je probeert me te analyseren
tracht te weten
wat er in me omgaat
je doet maar
je kunt toch niet
door me heen kijken
je denkt nog steeds
dat mijn gevoelens
zullen overwaaien
mee met de noordenwind
als waren…
Voor 't laatst
hartenkreet
2,8 met 5 stemmen
1.580 Vannacht heb ik
tegen je aan gelegen
heel zacht
Vannacht, voor even
gevoeld voor ‘t laatst
hoe ‘t was
Vannacht
bij jou te zijn
te leven
voor even
Vannacht
gezwegen over
straks
alleen
Vannacht…
OP JONKVROUW ISABELLE LE BLON
poëzie
3,0 met 8 stemmen
3.987 (Overleden de 28 van Zomermaand 1636)
Hier sluimert Isabel le Blon,
Die, als een roosje met de zon,
Blijgeestig op haar steeltje stond,
En riep met een bedauwde mond:
Wat is de schoonheid? wat 's de roem
Der jongheid anders als een bloem?
Dit was haar eerste en laatste leer,
Toen zweeg ze stil, en sprak niet meer.…
heeeee?
netgedicht
3,4 met 12 stemmen
1.288 hee? ja u daar
heeft u weet van dat u leeft
u ziet wel en denkt en denkt
maar dwaalt af, terwijl u
ogenschijnlijk leest,
doch het beeld dat u waarneemt
hangt nog bij het feest
van gisteren
of omdat u zich verveelt
of aldoor uw tranende ogen zeemt
heeft u weet dat u leeft
of zijn uw gewoonten gewoon
u doet maar wat
bent u het niet…
flitsrits de banaan!
hartenkreet
3,5 met 4 stemmen
615 let wel
het is teenkrommend
de Halve Egmond
over duin en strand
als voorlaatste
met grote haast aankomen
groots in cadans
op kilometerpunt 17
bij bananenstal
ONZE HAP TEGEN HONGERKLAP
met een in alle rust
je banaan pellende mevrouw
die lacht
zet door
blijf er voor gaan
bent er bijna
dat is pas echt krom
om niet te zeggen
bij…
Dit laatste uur
netgedicht
3,9 met 9 stemmen
2.511 wees maar stil nu
ik heb het al begrepen
wat je zeggen wil
heb jij allang gezegd
het staat te lezen in jouw ogen
mijn lief, het zijn jouw ogen
heel de wereld ligt besloten
in jouw blik
kom eens hier nu
we hebben nog maar even
voor wat ik zeggen wil
zijn woorden niet genoeg
het wordt geschreven door mijn hartslag
het woeste handschrift…
Rotterdams uitzicht
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
546 ‘melancholiek stonden haar ogen’
sprak de receptionist een groot liefhebber
van het vrouwelijk schoon
hij had haar begeleid naar de kamer
de minibar, de kaart, het uitzicht
op wat neuken
nu gaf hij mij de pass-key
bleek en bibberig dook hij
in de paperassen, held
in de gang wees een zweterig kamermeisje
mij de weg. het elektronische slot…
het blauw van vrede voelt zo goed
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
441 geluiden in mijn slaap
dwingen me te luisteren
mijn hart bonkt in mijn keel
ik ben niet eens ontwaakt
ik slaap terwijl ik wakker lijk
het donker weer gezichten
op de muren schrijft die
staren met hun dode ogen
ik moest beloven dat ik
het aan niemand ooit vertel
spelen met hem was een hel
dit had dat nooit gemogen
ik voel de pijn…
ijsboom
netgedicht
4,7 met 35 stemmen
804 eenzijdig belichte takken
steken hun vingers naar de zon
alles glimt en schittert
diffuus licht valt op een bron
druppels vallen in het water
met een precieze regelmaat
het hoopt zich op, stil maar zeker
de boom bevriest, het is al laat
als de nacht hem komt vertellen
hoe "wonderschoon zijn takken zijn",
ik breng je zwart vermengd met…
Rijtijd
netgedicht
4,2 met 6 stemmen
858 Gelukkig is de tijd waarin ik rij.
M'n weg gaat echter geenszins over rozen:
ik moet algauw onaangenaam verpozen.
't Is jammer, maar het daluur is voorbij.
De torenklok geeft thans het spitsuur aan:
de hoogste tijd om in de rij te staan.…
vorm
netgedicht
4,4 met 19 stemmen
1.413 contouren van mensen
bestaan uit lijnen, vormgegeven
door hun houding, krom of
recht, zittend of staand
de vorm, ofwel gestalte, mag
je ook van binnen bekijken,
ook dat heeft een naam
en is kneedbaar, te manipuleren
door andere mensen, die geleerd
hebben die contouren
binnen het visueel aanvaardbare
te houden, zodat individuen…
Inspiratie
netgedicht
3,0 met 3 stemmen
410 Een poëtisch proces
borrelt in grijze cellen
verhoogt de frequentie
in snel stijgende pieken
zinnen en woorden
strijden om voorrang
taalkundige chaos
die structuur behoeft
bedachtzaam open ik
de creatieve uitlaatklep
en ontrafel de inhoud
op het maagdelijke scherm…
letters voegen
netgedicht
3,4 met 8 stemmen
382 ik voeg letters aan elkaar
om mijn brein te verlichten
soms heet dat schrijvend dichten
of zo maar, een sprekend gebaar
ik wil ze met leven bezielen
opdat ze in woorden
worden geboren
scheppen in een beeld
van schitterende eigenheid
ik wil hen,
met schoonheid toebedeeld,
in gemeenschap bekoren
vaak valt mij de gedachte te binnen…
Zo
gedicht
2,9 met 77 stemmen
24.843 Een hond met ijzeren ogen had mijn hand
in zijn mond genomen. Ik wilde
niet dat dit gebeurde maar was bang
te scheuren als ik mij verzette. Luister
hond, zei ik, laat me los en ik geef je
wat je verlangt. Maar wat hij wilde was alleen
dat ik niet verder ging en met mijn andere hand
hem streelde. Zo. Dagen en nachten in
zijn ogen zag wie van…
Op weg naar stilte
netgedicht
4,5 met 15 stemmen
1.268 hij braakt zijn droom
in een dronken nacht
vergrijpt zich blind
aan roemloos denken
beschuldigt zichzelf
begrijpt enkel de leegte
zonder rust en met
een stervend gelaat
met onbestemde vleugels
breken zijn ogen en
de grens waar nooit meer
een dag zal wachten
een schaduw valt neer
marmert zijn mond
donker glijdend
- het is voorbij…
behang de hemel blauw
netgedicht
4,5 met 2 stemmen
438 behang de hemel blauw
met wolken en wat zon
verjaag de wind met kou
en keer de buien om
bedek de aarde met tapijt
kies gemengde kleuren
de vleug geeft al het onderscheid
van wat erop zal gaan gebeuren
neem de tijd in eigen hand
ontspan de opgewonden klokjes
maakt het haasten maar van kant
stop het leven niet in hokjes
dan…
Het volle pond
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
674 Grachten met feloeken
Handel alom
Groente en fruit
Kleding en kunst
Koopwaar met waarde
Potten en pannen
Zilver en goud
Met komst van de koopman
Woede niet bedaarde
Een rechtbank vol mensen
'A pound of flesh'
Joodse koopman
Shylock als naam
Die voldoening eist
Water en boten
Handel en gif
Voor onbetaalde schuld
En handel, veel…
Besmetzorg
snelsonnet
2,6 met 17 stemmen
1.954 Het nieuws bezorgt mij dikwijls kippenvel.
Ik las bijvoorbeeld laatst tot mijn ontzetting
Hoe de gevreesde vogelgriepbesmetting
Veroorzaakt was door simpel kinderspel.
Dus heb ik ook mijn kat moeten bevelen
Nooit meer met dode vogeltjes te spelen.…
Ex aequo
hartenkreet
3,7 met 7 stemmen
1.579 Er zei laatst een dame uit Groesbeek:
Hoewel mijn ex vaak nogal louche keek
Vond ik het toch naar
En dat is echt waar
Als men zei dat hij zo op Bush leek…
INCOGNITO
netgedicht
2,9 met 10 stemmen
1.103 mijn ogen, neus en mond zijn uitgewist
wie naar mij kijkt, staart in een leeg ovaal
een atlas op een onbekende schaal
de aarde hult zich in een dichte mist
het rookgordijn van een illusionist
die speelt met vuur en zaagt met roestvrij staal
en kan verdwijnen voor een volle zaal
op een manier waar het publiek naar gist
ik tover telkens als…
de Symfonie van Jacob Slorp
netgedicht
3,7 met 12 stemmen
933 op het marktplein van mijn dorp
speelt de Koninklijke Fanfare
gesteund door bier en ouwe klare
de Symfonie van Jacob Slorp
na tien volle en vijf halve noten
onderbreekt men de geschreven muziek
om op te staan met de hele kliek
en wordt de alcohol snel ingegoten
halverwege het schone andante
raken de gemoederen verhit
de dirigent heeft…
Chichén Itzá
hartenkreet
3,7 met 6 stemmen
1.211 Verhalen vallen
als dichte sneeuw
uit de lucht
ze bedekken
wat is
geweest
dan waait de lucht bleek
door de wolken
uiteen gescheurd
tegen de stroom
naar diepe wateren
in peilloze diepten
de verbinding verbroken
in het woud
van mijn gedachten
aan de rand van de bron
staat de tovenaar
van het water
ik spin een web
van zon…
het licht gaat uit
netgedicht
4,2 met 6 stemmen
458 zwart
ontleent
zijn kracht
aan een duistere macht
het
ontbreken
van helder licht
heeft mij naar binnen gericht
de avond
is zeer nabij
de geest van de nacht aan zijn zij…
linde
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
2.503 de melkweg in flonkerende
kristallen op zwart fluweel
dan een trage zon
voorzichtig stralend
door zilveren ochtendnevels
jouw dag was geboren
om je te ontvangen
in een wereld
van gouden herfsttinten
je kleurt ons bestaan
elke dag een wonder…
want morgen is van glas
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
426 je speelt vandaag
droomt voorzichtig
over morgen
lacht en praat
staat mannen uit te dagen
weet waar je voor gaat
toch vlecht de zon
onzekerheden in de uren
versombert in een ander licht
je weet dat dit niet lang kan
duren stikt weer in herinnering
door een omgeving zonder zicht
wilt verdriet met handen
breken vergeten wat…
Zonnebloem
netgedicht
4,4 met 40 stemmen
805 Zonnebloem, gele pracht
lijk zijn voeder
zon die kracht
schijnend op stoep,straat
ordinair balkon
geel,penseel
linnen doek
als schilderij
in gebonden boek
Vincent v Goch
bestaan ze nog
Jouw gele bloemen
mensenhoog
vrijend met de zon
ordinair op ons balkon…
Kat in het Nauw
netgedicht
4,0 met 7 stemmen
1.135 Stellig kijk ik naar beneden,
hoor voeten onder deze zoldervloer,
zijn er soms spoken om mee te spelen?
Beren in de hoek ze lijken me tevreden.
Dan komen de passen rap omhoog,
klinkt er gestommel en gebrom,
bliksemt het ganglicht fel naar binnen,
waag ik mijn zevende leven, springend in een boog,
recht op mijn aanvaller af, die geschrokken…
Het Kleine Zoeken...
hartenkreet
4,4 met 5 stemmen
880 Wanhopig zat ik op mijn knieën,
zoekend op de grond.
Turend onder een wagen,
die daar geparkeerd stond.
Ik had mijn contactlens verloren,
net voor de moskee
en zoeken met vertroebelde ogen,
dat valt echt niet mee.
Toen hoorde ik een kuchje,
naast me stond een oude Marokkaan.
Hij hielp me recht en samen
zijn we de moskee binnengegaan.…
hellingweide
netgedicht
4,9 met 20 stemmen
602 tussen zwevende vlinders, vliegende
herten en opgerolde grashelmen
had ik jou lief, zo lief mijn lief
de warmte kleedde ons uit, zelfs de
wandeling er naar toe was uitlokkend
bedoelt, je kwam van alles tegen
we overtraden een regel die ik niet kende
jij wreef door mijn haar en je lichaam
smolt in mij, wat hield ik toch vast
hier onder…
blonde koppen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
304 de stengels als navelstrengen
verbonden mer de zomeraarde
wiegen ruizend ritselend
de rijpheid van de korrels in de korenaren
de molen scheert
met zacht gezang van wind
en zachte glans op wieken
het kaf
der blonde koppen van het koren
en voorproeft de instroom van de oogst
met ronde slagen
het gulle graan tot meel vermalen
voedend de…