zondagmorgen
netgedicht
4,5 met 6 stemmen
423 het park oogt nog
leeg en stil
enkel wat kraaien
zoeken en graaien
naar eetbare resten
tussen de bomen
ligt een roerloze
zwerver in het gras
onder een jas van
rafelend ochtendlicht…
een mijmering
netgedicht
3,6 met 14 stemmen
557 denk niet aan mij
als je ruikt
aan bloesem
na een malse bui
vergeet mij
als je hooi ruikt
in zon of wind
op het veld gedroogd
ik ben een mens in de rui
al even door
de aanstormende
ouderdom gedoogd
zie mij als gerijpte vrucht
zoet, zuur of beurs.
als bon vivant of kneus
of het bruine loof
van oude eiken
mag ook een grijze wolk…
aanleggen in gretigheid
netgedicht
4,0 met 2 stemmen
320 samen open maken
open
wat zo lang verborgen was
maken
wat de tijd vergeten had
vingers voelen zacht
aan achterkanten van mijn hart
gesloten zijn de kamers
boezems koesteren zij
het aanleggen in gretigheid
ging aan mij voorbij
samen sluiten
wat geopend is
fragmenteren van gedachten
ik kan niet langer wachten
samen…
Koortsachtig
netgedicht
4,3 met 6 stemmen
802 langs gebarsten lippen
fluistert een cri du coeur
nauwelijks verstaanbaar
door gloeiende malheur
verstrooid probeer ik te luisteren
naar het raadselachtig klankdicht
onsamenhangend verpakt in lucht
vaag beschenen door wat maanlicht
brandende ogen
zouden liever capituleren
maar haar onderbewustzijn
laat zich niet kalmeren
ze spiegelt…
Onnatuurlijk breekbaar
netgedicht
3,5 met 6 stemmen
903 zoals je daar nu ligt
onnatuurlijk breekbaar
tussen de witte lakens
zou ik van je kunnen houden
je kijkt me aan
zonder iets los te laten
maar laat eindelijk
wat houvast zien
ik beantwoord je blik
in stille aanvaarding
toen ik wegging
bleef de deur open
jij kon hem niet meer sluiten
en ik heb dat nooit gewild…
Vader
netgedicht
4,0 met 3 stemmen
1.017 Vader,
te lang geleden
heb jij mij
- ver weg van hier -
in een moment
van onverbiddelijke onachtzaamheid
droomloos
in het leven gestoten
voordat jij mijn tong brak
en mij mijn vergeten ontnam.
Toch:
nog eenmaal wil ik je omhelzen
voordat jouw huid
de kilte krijgt
van de oneindigheid.
De klokken klinken dagen
als uren.…
Psychometrie
hartenkreet
4,2 met 9 stemmen
693 Na de schok bij van het aanzien van de foto
met een gifgroen aura omgeven
Dring ik angstig door laag na laag in
het aan mij toegestuurde onbekende leven
De laan met aaneengeklonken bladerloze eiken
toont zwart glimmende raven krijsend bijeen
Hartverscheurende tranen wellend uit dode ogen
verdring ik angstig het beeld vervagend uiteen…
Hoofdpijn
netgedicht
4,3 met 16 stemmen
1.336 Geen zin in, voor niets echte interesse,
alleen het hameren, het drukken,
het boren, het zagen...
het vraagt allemaal zoveel energie
Hoe kom ik er vanaf?
Wat kan verlichting schenken?
Zal het straks anders zijn?
Nu is er alleen die
verdomde pijn...
Weg de lach, weg de lichtheid van het leven,
waar is zelfs mijn goede zin gebleven?
hopelijk…
De Nachtegaal en de Koekoek
poëzie
2,9 met 9 stemmen
4.069 Nachtegaal en Koekoek streden
Om de zangprijs van het dal.
Hoe gelukkig zal hij wezen,
Die die zangprijs winnen zal !
Koekoek sprak: ik weet een rechter,
Die ons vonnis wijzen kan.
Oren heeft hij om te horen
Groter dan de grote Pan*.
De Ezel kwam, men gaat aan ‘t zingen.
Langoor bromt eens in de keel,
Rekt zich uit, en geeuwt en luistert…
In Exsilium
netgedicht
5,0 met 14 stemmen
381 Meestal is de lucht hier
gevuld met zinderend stof
behalve wanneer er een
westelijke zeewind waait
dan kan de verte
pijnlijk helder zijn
de zon schijnt hier
van kleur te veranderen
met het wisselen
van de jaargetijden
en de toevallige regen
ruikt naar mos en paddestoelen
ik wandel veel
door het rotsachtige bergland
me verbazend over…
Rêverie
netgedicht
4,7 met 17 stemmen
685 Kom dan kleine melodie
speel nog eenmaal je maanlicht
op mijn bevroren vingers
geef je nachtkrijt aan mijn dromen
bedek het wit, het wit van stilte
op maat gezwegen, eenzame
uren van voorbije levens
laat de geplooide tijd weer spreken
tot de essentie in mijn adem rust
bewaar me.…
Mango's
gedicht
2,6 met 23 stemmen
8.874 Quickstep, slowstep, de stad licht op in klinkende muntjes,
doet haar lampen aan. Zestien fruitkistjes
heeft men buiten staan,
groentejongens rennen af en aan
met mango's;
lichtgeprijsde, Argentijnse mango's
van het kwikstaatjesmerk
dat de mond doet tuiten, fluiten
van een cent. Blozende,
van ver vervoerde, feel-good
mango's;
in mango's steekt…
dag Ellen
netgedicht
4,0 met 31 stemmen
2.447 een werveling
als een zuchtend
flirtend kind
in een spelend
strelend leven
een sterveling
bleek je…
op de koffie
netgedicht
2,0 met 2 stemmen
356 vriend en vijand zie
hier het oor gekromd
aan een pot vol koffie
vloeibare verzoening om
samen mens te zijn
met vogels gekooid om te zingen
over tapijten vol geschiedenis
twee voor de prijs van één
ware wereld, erg ver weg,
met het raam altijd open
de geur wil je tegemoet
hier ligt het welkom altijd
op de loer voor offers
te slachten…
Het kind en de dood
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
1.199 Zij zat zich te vervelen in de kerk.
Een kind nog, onervaren en blijmoedig.
Ik wil hier echt niet zijn, dacht zij mismoedig.
En door de vensters tuurde zij naar ’t zwerk.
Zij voelde zich verloren; waar was zusje?
’t Was stomvervelend hier zo zonder haar.
Jessica, haar voorbeeld, steeds met grollen klaar
en een afleidend, snel gegeven kusje.…
dwaas staat op de hoek
netgedicht
4,3 met 3 stemmen
299 de dwaas staat
op de hoek
en mompelt
mensen na
zijn armen zwaaien
naar de trams
zijn ogen lachen
auto’s toe
en fietsers trappen
op hun rem
want hij wil spelen
op de weg
hij plukt
de wolken
uit de lucht
en zucht de hitte
van de zon
zijn hemd gaat los
hij pakt de rails
en fluit vooruit
zijn treinen uit
hij wordt
in wit…
je stierf toen je geboren werd...
netgedicht
3,7 met 3 stemmen
842 Wees maar niet bang,
m’n lieve kind
wees maar niet bang
het is de wind...
Het is de wind
die fluistert naar de bomen
dat jij, m’n lieve, lieve kind
mag gaan zo als je bent gekomen
Het is de wind
die, ademloos,
jou zachtjes weg zal dragen,
dus laat maar los,
m’n lieve kind
en adem, met de wind...
de wind die met jou,…
De bejaarde soldaat van Oranje
hartenkreet
3,6 met 11 stemmen
1.948 Ik lach
want liefde bestaat
en de wereld vergaat
vertellen de plooien
in jouw gelaat
je bent oud
en loopt steeds langzamer
door je éénpersoonskamer
het wordt voor jou
steeds onaangenamer
maar je leeft
en met jou je vrienden
de mede-oudgedienden
tevens doven
en slechtzienden
ze saluteren voor jou
jij bloost
om deze welkome troost…
Passies in marmer en brons
netgedicht
2,5 met 4 stemmen
331 Het thema 'paar' was voor Rodin niet te draineren
Steeds opnieuw door hem gecreëerd
Onuitputtelijk gehouwd en getekend
Als een ware kunstenaar: in brons en marmer
Op papier
Van ambachtsman tot beeldhouwer
Menselijke passies in marmer en brons
Met een buiging in de richting van
Michelangelo. Zichzelf duidelijk
Plaatsend. Fier
De hand…
Strijdpunt
snelsonnet
3,4 met 16 stemmen
1.266 Voor de Hezbollah en voor Israël
Geldt voor zo lang of kort het maar zal duren
Nu eindelijk goddank een staakt-het-vuren,
Maar toch strijden ze daar nog altijd fel:
Die opgelaaide strijd in Libanon
Gaat om de vraag wie of de oorlog won.…
De maan
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
250 Zij is bang en kijkt niet. Ze kijkt niet in de zee.
Bang voor haar eigen schoonheid want
wat moet ze daar toch mee.
Bang te verdrinken, tenonder te gaan of een donderwolk te worden.
Zo bang is de maan!
Maar eens zal ze kijken, heel lang kijken, want
ze moet.
Ze moet verdrinken in de zee, dan pas wordt ze eb en vloed.…
Vondst
hartenkreet
3,0 met 1 stemmen
1.003 ik vond je leuk
ik vond je hart
ik denk dat jij
mijn vondst bent!…
Liefde
netgedicht
4,8 met 5 stemmen
419 de picolo die piept piept
de cello heupwiegt wat
de triangel doet van ting ting
de liefde slaat de maat
klanken zwellen langzaam aan
bekkens schuiven langs elkaar
zing zang zing zang
violen aaien hoog en laag
tuba's hijgen zware lucht
't orgel pompt en spuugt en pijpt
en de pauken doen van
boem boem boem boem
boem…
De mens
netgedicht
3,5 met 4 stemmen
1.203 de mens
een echo
in diepte, in leegte
kaatst klank en weer
kaatst trilling
buigt
vervormt
verstomd…
Vechten
hartenkreet
2,8 met 17 stemmen
2.936 Vechten om een doel. Vechten om een wil.
Elke dag vechten. Elke dag zo stil.
Alsof het niet lukt, lukt wat ik doe.
Ik voel me zo verschrikkelijk moe.
Vluchten voor de mensen.
Vluchten voor mezelf.
Dat wil ik nooit wensen.
Hoe is het om echt te leven?
Jezelf te zijn en te zien?
Langzaam breekt het af.
Zo pijnlijk, bovendien.
Zal ik ooit…
het Reservaat
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
291 Gegeseld in tijd
gevangen in ruimte
gegijzeld onder de zon
en vastgelegd in wetten
pretendeer ik vrijheid
in een ongelijke strijd.…
in Colorado Springs
netgedicht
4,1 met 8 stemmen
729 tussen Cripple Creek en County Kiowa
testte Nikola Tesla uit Kroatisch Lika
een nieuwe meertraps transformator
die vonken via reuzebollen produceerde
een elektromagnetisch giga-veld creëerde
elke lamp in de omtrek gaf vanzelf licht
en niemand deed meer een oog dicht
‘s nachts spectakel en lichtshow
formidabel de flitsen en knallen
het electronet…
Onhandig
hartenkreet
4,0 met 1 stemmen
999 het is soms moeilijk
je gedachten te doorgronden
in je ogen lees ik
liefde en verdriet dooreen
je geduld is ontzettend groot
verdraagzaamheid en geven uit je hart
zijn je bondgenoten
maar toch ...
maak ik je het af en toe moeilijk
want ik kom soms
met mezelf niet overeen
maar ik wil dat je weet
dat ik je enkel liefde wil geven
al…
een laatste kreet
netgedicht
3,5 met 14 stemmen
1.009 schor schreeuwde
mijn keel
de laatste kreet
ver weg was ze al
haar haren
door de wind gespreid
en op een fiets
naar ver geleid
zij wilde
niet meer keren
en zien
hoe zij mij
in het zeer
liet teren…
Het geheugen van zand
netgedicht
4,0 met 9 stemmen
366 Als een brok graniet valt
mijn leven uit elkaar en
valt doorheen de nevel.
Steeds omlaag en
omlaag in het rulle zand.
Heel snel om de pijn te breken.
Het valt in ontelbare kleine
zachte , verloren en dode stukjes
in het zand.
Daar worden die kleine, dode en verloren
stukjes
zo maar weggedrukt
Door voetstappen in het zand.
Harde en…