Alle inzendingen, jaar 2010, week 24

Het elftal zou laten zien wat het kan in de wedstrijd Nederland-Japan dus menigeen bleef zaterdag thuis voor die moeizame wedstrijd op de buis Uiteindelijk met meer geluk dan wijsheid won Oranje dan toch de wedstrijd…

met zo veel moeite zeg ik dag het voelt of het zo niet mag mijn hart is nog steeds niet vrij altijd nog voelt het als jij ik wij is dit werkelijk wel voorbij mijn hoofd zegt o wee wil daar maar niet in mee dat weet ik maar al te goed want alleen ik weet wat mij zo huilen doet…

zonder zijn lippen te bewegen vertelt de kluizenaar mij; je bent een vrij mens neen, niet zonder zorgen of pijn loslaten kent geen eb of vloed doch verlaat zich op een ander getij het is haast een gebed zonder end het draagt zaad dat lijkt te sterven in de nacht of wordt voortdurend in eenzaamheid gebaad ik ben aan mijzelf gebonden…

(Nederland – Japan 1-0) het was geen wedstrijd om des keizers baard verlies, daar zijn Japanners fel op tegen een schande, men zou harakiri plegen al is zo’n simpel spel dat weer niet waard ze hadden hier liefst roem en eer vergaard en dat Oranje dolgraag kleingekregen dus kwam die keepersfout wat ongelegen zo bleef de nederlaag ze niet…

Keer op keer Laag op laag As tot as keert Aard tot aard Gouden licht Luistert In de hemel En Donker op aarde Dood Erft Rijkdommen Jezus, Uwer Lam Is Aanstoots steen der Tehuis sancti spiritus Echter Looflied Zijner wijsheid Jezus Kon ik maar… O God….…

Steeds gaan er seizoenen voorbij en zie ik de bomen verkleuren. Vol van het groene blad dan het geel met de kaal wordende takken. Als de herfst komt met zijn storm zal hij in mijn hart gaan luwen. Heel langzaam het vertrouwen in mezelf weer zal gaan hervinden. Dan zal er ook voor mij weer een nieuw seizoen beginnen.…

Hun start was niet om aan te zien Toch staan ze haast in de kwartfinale Daar hopen ze alsnog hun gram te halen Al klinkt het van … waarschijnlijk en misschien. Oranje, in de polls en in de media, Geklopt door de meisjes van Bavaria ------------------------------------------------------------ De Nederlanders mogen dan wel de eerste twee…

Vraag mij niet ooit terug te keren naar onze bloedstollende sleur tussen vergeeld behang verkeren ontneemt het leven elke kleur op kruiend ijs wil ik verdwalen in een vuurrode vlammenzee ik burger in bij kannibalen met negerinnen op de thee vergeet voorgoed alle verhalen uit onze perkamenten rol je zal mijn kruin nimmer zien kalen ik…

Nederland - Japan In Durban stonden onze elf weer keurig opgesteld Vol goede moed en enthousiasme op het voetbalveld Met vd Vaart die Eliah op zijn beurt weer verving Want Robben zat nog op de bank met z'n gescheurde string Ik zag op de tribune de oranje Indiaan En het Japanse volkslied was uitstekend te verstaan We wachten ongeduldig op…

Voor 't eerst buiten zonder jas Liggen in 't gemaaide gras Blaadjes aan de oude eiken Lekker met jou wolken kijken Lammetjes daar verderop De zon boven de bomentop Een knipoog en een glimlach Mijn ideale lentedag…

Kan nog steeds niet wennen, getijden gaan vluchtig, ik vermijd dat ik hang aan een onvoltooide tijd, waar meisjes onbetaalbare kransen halen uit de lentezon, getooid met gekleurde linten, geschetste aquarellen van hun vragen, waarin schuld en schande is ontlast,toch zullen dragen, de kleine danseressen op de spitzen, stelen dansend…

Een bariton van oorsprong uit Lyon verzon in de salon van een wagon een bonbon ballon voor de baron.…

Een schreeuw om aandacht van een dronken man. De stilte wordt abrupt verbroken. Paniek, vallende mensen, benen gebroken. Een schreeuw om aandacht was hier de oorzaak van. De dronken man was tot zijn spijt, op de verkeerde plaats, op de verkeerde tijd.…

de nacht braakt water uit diepe wonden, geen delicatesse of een sierlijk teken maar een tastbaar iets dat alle leven omlijnt door slechts te zijn zoals het is geschapen vluchtige verschijningen, het speeksel van een kus, niets meer dan onmacht is de latente houding die de foetus aanneemt telkens wanneer het buikgevoel wordt geraakt door…

een vochtige ochtend na een nacht vol regen de koude wolken hangen veel te laag de koffie is te flauw de bloemen zijn teneergeslagen zelfs het gras heeft geen zomerse gedachten…

Vandaag is het weer deadline-dag. Zo'n dag die niet meer over mag. Net zoals gister. Laat ze gaan, die dagen met hun doodlijnwaan!…

De lege vervallen fabriek in Friesland aan de snelweg, eenzaam aan zijn lot overge- laten zag ik het vele malen en doet me al- tijd weer denken aan de oude man in zijn stoel, zijn rug naar de toekomst alleen met zijn herinneringen, er worden geen nieuwe bijgemaakt. Eens de droom van een onder- nemer die tijdens de bouw…

Het wild vliegt op te laat fazanten fladderen weg de zon tegemoet verblind staar ik ze na ik val, glijd uit geweer gezekerd klauter ik omhoog nog net zie ik het hert een prachtig dier zijn vrijheid tegemoet aarzelend ga ik weer op weg een vos sluipt door het hoge gras een slank bruinzwart dier spiedend kijkt het rond ik ben het gevaar…

met zee als oorsprong beroer ik mij als een vis in eeuwig water…

streel zachte krullen speels warme handen doen twee olijke kijkers stralend glanzen liefde geeft blozende wangen zelfs na twaalf en een half jaar doet hartstocht nog immer branden zij is de bruid hij is de gom twee kleine meisjes volgen dansend 18-12-’97 18-06-2010…

onder volle maan heb ik mijn heliotroop in het gras gelegd gebed in bergkristal verzamelt zij de krachten uit heelal het groen en blauw gelaagd met rode vonken in oranje vangt kosmisch licht dit schitterend juweel met energieke lading is alle moeilijkheden net teveel…

soms weet ik niet waarom ik doe wat ik doe boodschappen, werk, wandelen in het park verwondering is mijn deel dan sta ik voor dat verkeerslicht, het is immers rood en de rest raast door, met een doel dat ik niet heb, het maakt mij jaloers ik wacht hier, op mijn fiets op bevrijdend groen en rijd vervolgens naar niets ik steek nog wel…

nu komt de zomer weer en hun parken lopen vol met tomen van mensen zij vragen niet hoe het is om mens te wezen en te denken hoe het voelt om eend te zijn zij weten niet hoe ze in elegante eenvoud windstil het water scheiden en vertellen niet met arrogant gesnater dat water H2O is maar tonen ons stilzwijgend de diepte van hun…

(voor Virginia Woolf) Hoe moest zij het zeggen, hoe kwam er verlossing van de vele beelden, stemmen in haar depressieve hoofd, die zwart als teer waren, als de levensbedreigende schaduwen in de vernietigende ramen om haar heen. Zij schreef romans om de doem te bezweren, van zich af te wenden, maar dat werkte tot op zekere hoogte, op een…

De dag is weer voorbij en de nacht is gekomen. Buiten staan de bomen te dromen. ze fluisteren toch nog zacht: "Ik wens je een goede nacht. 'k ben zelf niet bij machte... De wens is de vader van de gedachte....!"…

Ons vaderland is reddeloos verloren: Oranje had in Dublin geen succes. Of was het anderzijds wellicht expres Dat onze sterren weigerden te scoren En is het een hommage aan Wim Kan Dat Nederland niet meedoet in Japan? ------------------------------------------- ... Door een 1-0 nederlaag tegen Ierland was het Nederlands voetbalelftal uitgeschakeld…

boven de roos heb ik troostwegen gezien om een hart als de jouwe twee zomers elastische veren sterk aan ons oor en hart rondom het vuur bekend jij wist mijn verborgen gedachten in elk bloempje waarin het eigen gevoel adem verzachte langs een zonnige weg alsof er geen zorgen waren tussen de bloemen van gelukzalige tijden maar die liefdesroute…

Tegen de helling op baan twee verblind door blauw en rood uit Worpswedes schildersschool sloeg ik die morgen af naar zee. De grenzen waren weggedaan. In Wismar bladderde het binnenskamers nog. De verf is aan Hanze-gevels opgegaan. Op de rug van het landschap ligt het golfterrein zich naar de einder uit te rekken. Het strandtafereel…

Ik droomde 't Leven als een groot, groen Bos, De vogels zwegen en het loot hing stil, De beken vloeiden niet, geen windgerucht Voer door de takken - en het gras boog niet, - Eenzaam lag ik daar, tussen zwijgend loof, Het was een bange droom, - want alle dingen Die ik toch schoon wist, waren mij zo vreemd, Spoken van schoonheid in vaal schimmenlicht…

voordat alles is vergeten loop je met je hoofd tegen een muur zonder pijn blussen tranen alleen een vlam niet het vuur het vuur smeult na wakkert aan en uit en weer aan doorgaan met leven alleen nog geven ongenaakbaar onvatbaar onbrandbaar maar lief oh zo kwetsbaar…