gespleten persoonlijkheid
hartenkreet
4,5 met 2 stemmen
66 verontwaardigd,
naakt en rechtopstaand
met een spiegel
tussen haar voeten
staarde ze naar haar...
gespleten persoonlijkheid!…
2019
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
177 flakkerende kaarsjes
flikkerende lichtjes
vrolijke kaartjes
olijke gezichtjes
oogjes die fonkelen
een sprankelende lach
vele mooie momenten
is wat ik wensen mag.…
Warmte en liefde
netgedicht
3,3 met 3 stemmen
153 Ik zie het
verdriet in je ogen
waarin
pijn is te lezen
kan ik wel voelen
wat jij doormaakt
nu je steeds
meer gaat vergeten
als je blik weer
op oneindig is gericht
zou ik alles willen geven
omdat web
in je hoofd te wissen
ik kan je alleen
maar met
mijn warmte en liefde
blijven omringen.
Paula Hagenaars…
Nattigheid
netgedicht
1,0 met 1 stemmen
28 Onvergeeflijk, die ene 'e', de 'e' van, en daar is
eerst een graad spellingskunde voor behaald, de 'e'
van 'ezel'. Ga maar in de hoek staan met een punthoed
en rode kaken. Droom maar van de borsten van Artemis,
terwijl de waanzin met zijn vlammende drietand door
jouw ziel steekt. Zak maar weg in de eindeloze
doolspelonken van de meest zwartgallige…
Liliane Verdonck
hartenkreet
3,5 met 6 stemmen
526 Het doolhof van haar laatste leven
Zij geraakte er niet meer uit
Wij geraakten er niet meer in
Wij hielden zielsveel van haar
Dat is wat ons nog bindt
Over haar plotse sprong heen…
Windstreken
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
35 Je bent het hoge noorden
de laagstaande eeuwige zon
het land van zangerige woorden
waar de liefdestaal begon
Je bent het diepe zuiden
de oase voorbij het eindeloze zand
waar broeierige muziek voor ons luidde
we in koortsdromen waren gestrand
Je bent het verre oosten
de beken met de wilde stromen
fonkelende glazen waar we mee proostten…
REBEL VOOR HET LEVEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
78 Grond verzet en bemest. Moedig de doornige
struiken gesnoeid. Hard zaad uit de peulen gewerkt.
Gedachten aan Manhattan uit mijn hoofd gezet.
Nu ziet de tuin er weer keurig uit en ben ik het
met al die overdreven geuren zat voor deze dag,
de rest komt morgen wel.
Hé, tovenaar met grauwe staar, we zijn wel klaar vandaag.
Kom mee met deze superdel…
In jouw ogen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
177 in jouw ogen
zie ik granieten bergen
waarvan lawines dalen
zie ik woeste rivieren
naar hun monding dwalen
zie ik de stormachtige wind
die altijd de juiste richting vindt
naar het dal
en naar de zee
van liefde
voor mij is het zaak
dat ik door het zand
niet verblind raak
ik zie en wacht af…
Hartverwarmend
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
87 je lach smeulde
zachtjes rood
in het aanblazen van
plezier gaven lippen
kleine vlammetjes bloot
hier wakkerde
later het vuur van
een zorgenvrij feest
met een opgetogen
heerlijk ontspannen geest
als altijd bewogen
je ogen als aanjagers
van wat er ging komen
in het oplichten van tipjes
uit illustere dromen
vol geestdrift stortte…
Ode aan Holland
snelsonnet
4,0 met 5 stemmen
263 Rivieren die traag door mijn brede laagland gaan
Met rijen populieren aan de waterkant
En dorpen, torens, olmen in een groots verband
Die trots verzonken eenzaam aan de einder staan
Een man daar aan het roer bezingt mijn fiere rijk
En wat ik hoor is dat ik op een vaasje lijk…
25 november 1898
poëzie
3,7 met 17 stemmen
2.987 De deur ging langzaam open; ik rook een kerkhofgeur.
Ik staarde stil in de zwarte leegte der open deur.
Een lange grauwe gestalte, bovennatuurlijk groot,
Stond zwijgend op de drempel en wachtte, het was de dood.
Met blauwe glans verlichtten de ogen het bleke gelaat
Met flauw en weifelend schijnsel, als hout dat langzaam vergaat.
`Wat blijft…
Doortocht
gedicht
2,0 met 360 stemmen
85.623 Langs zuring, wolfsmelk en bitterkruid
ga ik, gespijzigd door namen.
Aan de rand van de sloot beweegt speenkruid
en stinkende gouwe. Daaronder, nauwelijks
zichtbaar de zompige grond, als roest
achter spiegelglas. Laat rusten,
roer niet, jaag niet op. Geef alles
een eigen naam. Noem het niet
'Rode Zee'. Maar maak je gereed
en eet haastig…
bestemming
netgedicht
4,0 met 3 stemmen
253 zoals je uitstapt
op het station
met het vertrouwen
te zijn aangekomen
op de plaats
van bestemming
zo zal het gaan
een enkele reis
bij het vertrek
en de zekerheid
van het onzekere
zo heb ik dat
in gedachten als
ik er niet meer ben
iemand leest mijn
gedichten en voor even
kom ik weer tot leven
meer moet dat niet zijn…
oversteken
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
61 wanneer het
oude niet meer
is en het nieuwe
nog niet bestaat
groeit de chaos
turbulent zoals de
wind zich het sterkst
toont in de ring van het
oog van de orkaan
de Dood getooid
met hoed kantelt
in de tollende wind
weggaan is een
beetje sterven in
ieder uur en op
elke plek verlies
je iets van jezelf
rites de passage
de uitgebluste…
tijdlijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
67 hoe uit niets verschijnt
samenkomt en uiteenvalt
schemer die vooruit werpt
stilte die doorsnijdt, een vliegtuig
dat verhoudt tot lucht, lachend
zonder aanleiding, de ziel
die wacht op een hongerbruid
terwijl na vandaag niets
wederkeert tot morgen
afgelegd als weg
en na gedane zaken
weldra voltooid…
Oudnieuws
netgedicht
3,7 met 3 stemmen
187 waar is geluk
als het buiten regent
en het licht
als droefenis valt
voorbij het afscheid
spreek je dan over een gezicht
dat zwicht voor het gewicht
van de vergrijsde lucht
die zucht met reden
of door het lot wordt weggeleid
kan zijn dat gewoon dit ogenblik
wordt afgesneden en opgeteld wordt
bij dat allles wat toch vergaat en men enkel…
4#4
netgedicht
4,0 met 1 stemmen
101 September
Eind september. Ik doezel
in de Indian Summer
als een tijdloos lied.
Oktober
De avondlucht zuigt
een vogel verlaat zijn nest
om thuis te komen.
Blues
Als geluk pijn doet
en hoop hangt uit het lood
dan huilt mijn gitaar.
Haiku
Vijf lettergrepen
gevolgd door zeven en vijf
dat is een haiku.…
Het kind met een kroon
hartenkreet
4,5 met 2 stemmen
369 alle lichtjes flikkeren aan
't wordt Kerstmis overal
maar Zijn Licht
dat nooit is uitgegaan
gloort hoog boven de stal
het glanst in onze ogen
en straalt uit ons hart
nu wij verlangend hopen
dat het Kind wordt gebracht
ook de nacht toont zijn licht
en was nooit zo helder en schoon
met sterren en engelenscharen
voor het Kind met een kroon…
Liefdesverdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
819 Ik beleefde de zoetheid van de hartstocht
in het laatste jaar van mijn schooltijd,
toen ik bij een meisje naar tederheid zocht
en we toen vrijden met ongekende hevigheid.
Het leven dat toen zoveel bood en zoveel leerde,
leerde mij ook hoe smartelijk de liefde zijn kan,
toen het lot zich onverwacht tegen ons keerde
verloor ik haar, toen mijn…
eerste sneeuw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
35 De decembermorgen
bracht de eerste sneeuw
zonder te kloppen
aan te bellen
We kunnen stellen
als dief-in-de-nacht
niets vermist, weggenomen
slechts gebracht
Wie...
had dit verwacht?
onberekenbaar
het weer
Keer op keer
we tasten
in het duister
en luister:
Wind steekt op
legt z'n kille handen
om m'n keel
waarom geen sjaal.…
Hotelkamer in Rhodos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
92 Krekelwrevel.
Boorgeratel.
Hamerslagen.
Daartussen gehark
in het woordenpark.
Herinneringen glijden
van heuvel naar zee
inslapend naar benee.…
Vragend gebaar
netgedicht
3,3 met 3 stemmen
50 ik schoof
de wereld
aan de kant
maar uit de
spiegelwand vroegen
ogen om mededogen
openden handen
in een vragend gebaar
zonder te eisen
ik keerde me af
voelde het dreigen
door onmacht verhard
zij waren met velen
wilden graag delen
maar moesten langs mij
de scherven voorbij
van een failliete en
destructieve maatschappij…
De lidwoord
snelsonnet
3,2 met 4 stemmen
232 Ik vind ook dat de lidwoord “het” verdwijnen moet
De allochtoon spreekt dan goed Nederlans
Want de verschil wie weet dat nog bijkans
We halen “het” dus uit de Neêrlands bloed
De “kofschip” moet ook worden afgezinkd
De probleem d of t zo afgevinkd…
Alles deed pijn
gedicht
2,5 met 578 stemmen
73.909 Alles deed pijn. Twee uur lang in kleren
gehesen worden deed pijn. Zijn vrouw zijn
deed pijn, lachen deed pijn, grijnzen al minder,
moed niet. Moed wordt ervan gemaakt
zoals een vuist van vijf vingers.
En verdriet is die vuist weer opendoen.
Sterven doe je alleen.
Niet sterven ook.
Dood zijn doe je met twee
Achterblijven ook.
----…
Schitterende starre
poëzie
2,6 met 14 stemmen
2.221 Ik zag een starre schittren,
Maar ’t was niet aan de trans;
’t Was in twee dierbre ogen,
Een starretje vol glans.
’t Betoverde en bezielde
Mijn hart, mijn geest, mijn jeugd,
’t Spreidde in mijn blijde woning
Gods licht en vrede en vreugd.
Het blonk op al mijn wegen
Zo vriendlijk en zo zacht,
Een zonnetje van zegen,
Te morgen…
Schotse emotie!
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
173 Jagers schieten
in hun verrekijker
een bedampt konijn…
Verstoorde vrijage
hartenkreet
3,5 met 2 stemmen
518 Ik vroeg haar het liefdespel even te staken
want ik dacht iets op de trap te horen,
wellicht dat haar moeder ons kwam storen
duidelijk hoorde ik een trede kraken.
Ik gleed van haar af om het bed uit te zijn,
zocht mijn kleren die ik in het duister was verloren,
sprong in mijn broek, trok de trui over de oren
en rende naar het venster achter…
Eén en ander
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
25 Mijn portret lijkt uitgestreken
Fijnbesnaard doch dun gestoffeerd
Volks ontaard en doorgeleerd
Voortdurend getoetst en vergeleken
Ontsnapt aan mijn bibliothecaris
Nergens onbekend gegrond
Nooit volledig afgerond
voorbij bevrijder en archivaris
Een mysterieuze betekenis is
Bij toeval geheim te houden
Wat het woord vermag
Wanneer ik mij…
truuk
hartenkreet
4,3 met 3 stemmen
107 light verse
dood is de truuk
van het grote verdwijnen
je bent zó vertrokken
't is net als bij treinen…
We ademen eeuwigheid
netgedicht
4,3 met 3 stemmen
137 Het verleden heb ik slechts in
fragmenten, vervormd, vertekend
en soms geladen met een grijs
gevoel; wat ooit als verse sneeuw
gevallen is, het blinkt niet meer,
het zingt met valse tonen van
verval, van ontoegankelijkheid.
Het roept nog enkel om berusten.
Wat heb ik wel? De zekerheid
dat niets voorgoed gevonden is, beleden
of geliefd,…