Alle inzendingen, jaar 2019, week 16

Als twee druppels vliegen vonken 's avonds nacht tegemoet Vuurvliegjes lichten immer altijd bij Hoewel hun schaduw reeds de dood vonden verloor te allen tijden de nacht Door subliem samenspel van krach- ten moet nu reeds worden ingebonden door krokodillentranen te plen- gen, nachten te verlengen Hoewel inmiddels poes su- blimeert…

Gezegend zij de jeugd der ouderdom als hij, gestreeld door jongevrouwen ogen, gekoesterd wordt door jonge vrouwenogen hun speelse blikken die de zijne roven hun woorden proeft van lippen halfgeopend gezegend schoonheid van de tweede jeugd de surprise in haar vraag gedogend haar ogen daarbij schaamtevol geloken zijn antwoorden spontaan…

Zonnen wil hij vreten nestelt zich in de dagdromen zonder zich door de inhoud en aangezicht te laten kwellen die zich afrollen op het netvlies, kind bij een kloppende rivier, hoopvol bloed in de stromende volheid van zijn avontuur, zijn aarde beweegt elk kwartier, ontdekt ongerepte schoonheid bij elke hartslag, de slinger in -…

De haard beschermt het vuur, en mij tegen het vuur het huis beschermt tegen het vuur van buiten de mannen en de jongens die overal oplaaien in de flanken van de huizen ze willen binnen woeden en doodslaan en dan met droge ogen uitdoven in as en onmacht dat is het gevaar voor mijn binnenwereld van keuken en bed waar ik mijn saaie…

als de wereld mij niet meer ziet beweeg ik me door de ruimte over een brug van dromen alsof er niemand is gooi ik het overbodige overboord woon ik op de rijke bodem van de poëzie als ik de wereld niet meer zie…

de verre blik in jouw ogen kijkt voorbij het felste licht om daar dromen te dromen die haar het hart vertellen over wat ons elkaar vinden deed de verre blik in jouw ogen kijkt voorbij de grens van tijd waarin wij ooit samen waren wij elkaar lief minnen konden zonder dat de wereld het wist de verre blik in jouw ogen kijkt voorbij de…

Ook God kon het niet droog houden op Koningsdag 2019 de Koning der Koningen liet dan ook z’n tranen stromen overal regen in de Nederlanden maar niet in “Wij Amersfoort” daar liet hij z’n zachte kant zien met lieve zoete zonnestralen de drieenigheid is Hem eigen de vader, de zoon en de Heilige Geest zo ook het afgeleide van zijn Goddelijkheid…

mensen zijn de tot vlees geworden gedachten van hun eigen zelf…

Sterfdag van een huwelijk Een droom werd bezegeld in solide, schitterend goud de geboorte was geregeld van een verbintenis, van jong tot oud Wij koesterden ons in de warme cocon gesponnen in de heerlijke lente wij investeerden en zagen de zon ontvingen geluk plus rente Samen gingen wij door goede tijden genoten, maar vergaten…

een doos vol vinyl met veel plezier maar ook verdriet draaiend komen zij tot leven om de bands weer hun muziek te geven zangeressen met een tik en hier en daar een ruis maar onmiskenbaar thuis de eerste beats in een totaal vernieuwen van het genre popmuziek in de hitparade repliek nu nostalgie van het beste soort in de afgelopen…

Ik keek door de bril van bisschop Ernst en alles zag er opeens toch verdomd scherp uit. Zelfs het orgel begon te glunderen doorheen zijn gouden opsmuk. De leeuwen stortten neer en maakten een brullende rondedans. Zonder de borsten van Maria, ik bedoel, de lieve geesten, die ooit in deze kerk aanwezig waren, zich nu aaneensluiten tot een…

Eerst lintjes met een knikje, en vandaag, op Koningsdag, kleurt alles fel oranje. Men tolereert met vlaggen en met franje die sjieke monarchie maar al te graag. ‘t Heeft niets te maken met saamhorigheid maar met de lentekriebelfeestjestijd.…

Wien Neêrlands bloed in d'ad'ren vloeit Van vreemde smetten vrij Wiens hart voor land en koning gloeit Verheff' de zang als wij! Hij zett' met ons, vereend van zin, Met onbeklemde borst, Het godgevallig feestlied in Voor Vaderland en Vorst, Voor Vaderland en Vorst. De Godheid, op haar hemeltroon Bezongen en vereerd Houdt gunstig…

Het is het dubieuze lot dat met inzicht de toekomst laat herbeleven, opgehaald in gedichten waarin de betekenis leeft dat alles een sleutel heeft, vaak onvindbaar in het sleutelgat van haar geschiedenis geselecteerd in onmacht of onvermogen, gevat in eigen speling, de vreugde in het kleinste wordt de liefde ingeleid, wat niet in protest…

de eik buigt zich naar mij neen, het blijken zijn jaren die mij echter groeten fluisterend wel te verstaan en spreekt in woorden die mij doen bedaren, hou mij vast, omhels mij ik zal je doen rusten en de loop van de sterfelijkheid verklaren ik groei als het licht mij kust en slaap als de koude mij in slaap sust ik bloei wanneer de zon mij…

zoveel forten cirkels en lijnen om me te verschansen terwijl het ondenkbare wacht op je binnenkomst lang vonden de beelden hun bijgesneden gedraaide weg ongewapend schuifel ik nu naar zwarte gruwelijkheden waar ik me in verduisterde tijd geen voorstelling van kan maken ondanks alles zijn de beulen onze gelijken…

Een Stille Zaterdag in Leuven Met op De Oude Markt het gonzen Van de toeristen, louter sponzen Het streekbier schuimt er in de sleuven Student, gezin en Koeienschieter Bevolken in april terrassen En het is veel te warm voor jassen Hoe koel is dan toch de Sint-Pieter Door ’t Groot Begijnhof bruist de Dijle Aan het stadhuis prijkt beeldhouwwerk…

“””De Koninklijke Familie zit op de voorste rij hoefden ook bijna niet te lopen vanuit hun Koninklijk Paleis op de Dam daar direct achter mijn eigen (schoon)familie aflopend van vol evangelisch tot overvol van eigen weten, gelijk en ongelijkheid ook mijn gehandicapte dochter met haar moeder zittend op een kleine verhoging met remranden…

Zonnestralen spelen met wolken een spel van schaduw en licht voor het venster zingt de lente luidkeels zijn schone lied ik probeer te schrijven maar vlotten wil het niet het buiten lonkt en lokt zoals die gevleugelde vriend zijn soortgenoten roept in gedachten ben ik buiten in de vrije open lucht maar de waarheid laat mij zitten achter…

je bent alweer een jaartje ouder groter geworden ook en wijzer het is verbazingwekkend benthe hoe hard ons en jou de tijd vliegt toen je 8 werd was je sterk slim en dapper nu je alweer 9 geworden bent staat vriendelijk bij jou de 6 ondersteboven om zo het getal van magie te wezen waar jij ons vrolijkt met jouw glimlach glijden ons de…

elfjes vleugeltjes klein vlinderen naar boven elke nacht geven ze sterrenlicht…

De raapsteeltjes en de noten koop ik bij de kabouters de rest wordt bezorgd onder het groene afdak Niet dat ik veel nodig heb lood en goud zijn maar wensen misschien een geluk in andermans ogen liever woon ik warm in tevredenheid een schoon nest van mezelf bewezen degelijk zo oud is het buiten heerst chaos en de avond verkilt…

Het regent en de zon heeft zich verborgen Het is voor nu gedaan met ’t mooie weer Achter de wolken schijnt de zon veel meer Dat voel ik op een frisse vrijdagmorgen Maar voor veel Nederlanders komt de zegen van boven als een warme lintjesregen…

Haar wereld is als een oude boom diep geworteld door het leven de bloesem allang voorbij maar nog niet helemaal uitgebloeid er zijn perioden dat de takken meebuigen met de stormen in plaats dat ze knakken hier en daar wordt wel gesnoeid geestelijk voedsel is haar behoud als krachtvoer voor het oude hout…

We maken het leven los van ons zetelen in alle rust, we staren zelfs. We zijn op ons gemak, bij vlagen. Hier zitten we samen langs de kant in de berm van deze herkenbare weg. Af en toe zweeft er een vogel over, kruipt er thuis straks vast een kruisspin vanachter de kast weer te voorschijn, zien we misschien een oud web door tocht als het…

ik heb je zien stralen in affectie en warmte van binnen uit een oogopslag doorbrak de werkelijkheid ademde scheppingstijd opende in vorm en ruimte de woordloze dialoog die liefde bood wat samen ooit als spel is ervaren zal in verliefdheid die intensiteit snel evenaren in licht fluctueren mogen wij ons geluk en blijdschap…

Hij voelde zich veilig in zijn woede: als iemand die zich op een mooie dag onderdompelt in een warme tuin. (De wind kamt de heg liefdevol in model, kinderstemmen klinken alsof ze verpakt zijn in watten van zonlicht en ver weg.) Niemand kon hem meer iets doen: hij had alles zelf als vernield. -----------------------------------------…

In vrome afschuw ben 'k door hen versmaad. 'k Zou , meelij smekend, knielen op de straat, Maar mijn verachting spuw ik voor de voeten Der huichelaren in hun plechtgewaad.…

Waar heb ik het verloren, toen ik omkeek en vele jaren ouder was, vergeleek me toen ik werd geboren, ben ik levend dood of begint het pas geschreven duel in een tweegevecht, lijken beide helften levensecht, door ervaring de waarheid kantelt en verder reikt dan op het toekomstig pad, zocht naar poort in het hof van Eden, maar dat…

Als schaamlippen konden praten dan was het gelul niet van de lucht!…