Geloof
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
83 Waarom geloven?
Geloof geeft hoop, een richtlijn in je leven.
In de wereld kennen wij zoveel gelovigen.
Iedereen zijn eigen geloof.
Maar toch ontbreekt het aan respect naar elkaar toe.
Vooral de derde/vierde generatie.
Komt het door de opvoeding van ouders, school, samenleving, geschiedenis of verveling.
Iedereen maakt een keuze.
Maar waarom…
Herdenk
netgedicht
4,0 met 1 stemmen
77 De dood speelde een zwarte mars
in een toonsoort met een kruis
dat zich haakte in het hart
dat zich haakt zonder veilig huis
herdenk
...
hoeveel noten passen in de melodie
hoeveel noten passen in de maat
hoeveel tonen passen in het ritme
van een valse ideologie
wanneer is een maat eigenlijk vol
herdenk
...
wat waanzin van een kan…
Vogelvrij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
61 weer naar buiten heerlijk de jas los
liedje zingen met het raam open
met een cappuccino verwend
boek lezen op het balkon
zitten in de prille zon
wandelen in het bos
zijn wie je bent
na de winter de koude afgeworpen
geeft mei ervaring van vrijheid
we voelen ons vrij en blij
de heerlijke lentetijd
mei geeft ruimte
voelt vogelvrij
is het…
Dromend van mijn leven in de stad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
28 Het is drijfzand, lastig
maar er zijn geen beesten
die mijn ogen uitsteken
om me levend te verscheuren
ook is er geen getij
geen vloed die me verdrinkt
ik zit alleen maar vast
als in beton, het zand
is hard geworden, ja
als er toeristen waren
zou ik naar ze zwaaien
op hun foto’s, maar
er is niemand
ik voel niet eens meer
hoe koud…
waar liefde leeft
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
75 vandaag is het gebeurd
het is eindelijk gebeurd
het zoet geluid van nieuw leven
dat ons mensen het zijn verrijkt
kondigde zich met de kreetjes
van als tweede zoon geboren
james william als broer van george
met geen pen te beschrijven
is de trots van jouw pa en ma
net als ook jouw grote broer
toen zij voor het eerst jou zagen
met nog stevig…
Brokken in mijn keel.
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
22 Geef mij de schubben van het
gulden vlies, deken van visionairs,
meer onzichtbaar dan voorheen,
vooruit te lopen in de schreden
van hun kwetsbaarheid, ik omgord
het zwaard van woorden als harnas
waarmee ik het vege lijf wil redden,
maar ook in eigen vooroordeel.
ben ik de groene weiden die
door de wereld wordt begraasd
met de graten…
Maar 2 minuten, Joodse genocide onderbelicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
127 De homeopathische verdunning van de herdenking van ook de holocaust
wordt vanzelfsprekend ingegeven door de verbreding van die herdenking
wie in de harten zou kunnen, mogen kijken van de mensen op de Dam
en die van de duizenden op honderden andere herdenkingsplaatsen in Nederland
zou een mengeling van gedachten, gevoelens en verdriet zien en…
zwijgend
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
68 laatst liep ik
tussen witte stenen
ze droegen namen en
hier en daar een ster
maar ook kwamen er
naamloze witte
indrukken voorbij
voor hen neem ik vandaag
een extra stil
moment
ik vraag me af
wie hen heeft gekend
of zelfs nog mist
van deze aarde weggewist
en klankloos opgetekend
in de zwijgende curven
van een wreed verleden
in…
Druppels
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
49 wat is de waarde
van mijn aanwezigheid
hier op aarde
was de kwestie die door
de leerling bij z’n zenmeester
werd aangekaart
de meester antwoordde
misschien ben jij wel de druppel
die de emmer over lopen laat
of eentje van ver daarvoor
zonder welke hij ook niet
overstromen gaat
jij bent de druppel en met
vele andere lui
zijn we belangrijk…
Stilte in het bos
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
54 De avond valt in sobere stemming in het bos
het geritsel van geluid wegens een veldmuis
laat een uil onverstoorbaar zijn kop draaien
ook hier is de stilte voelbaar van de stad.
Trompetgeschal echoot door het bos
een groep edelherten buigt het hoofd
de das ligt met zijn voorpoten voor zijn ogen
onbewogen ligt de veldmuis onder een blad…
Als die mensen groot en klein gedenken
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
76 Hoe breekt ook jaren erna nog een bloem in knop
voelt zich nog steeds gebroken, van al het andere
wat bij gelukkig leven hoort te vaak nog verstoken.
Wat belichaamt toen en deze tijd, is en leeft er spijt.
Legt men nu deze nachtegalen het zwijgen weer op
hijst men op gezette dag nog echt wel de vlag in top.
Tranen welden vaak op deze dagen stom…
Op de tast
netgedicht
2,3 met 3 stemmen
107 wij hadden
niets afgesproken
zij zou nachts
niet komen spoken
met een streel of
vaag schreeuwen
om mij iets over
haar bestaan
te laten weten
zij is er gewoon
want sinds haar
verscheiden heb
ik mij niet van haar
kunnen bevrijden
waar zij vroeger
altijd bij me was
is dat nu zelfs bijna
letterlijk op de tast
ze kijkt me aan…
Leve een gedicht
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
37 LEVE EEN GEDICHT
Een gedicht moeten maken
van een gelukkig moment
wakker worden van het lied
van een merel op het dak
Jij bent al opgestaan
brood geroosterd, thee gezet
Ik ben meer een avondmens
wakker gemaakt door verse munt
Buiten tikt de ochtendregen
in bed voelt het laken als
achtergebleven vochtig
verwaaid met de wind…
Stiltes
netgedicht
3,2 met 6 stemmen
107 De stoere stilte van verzwegen zaken
Is telkens terug hard lawaai
De slappe stilte van niet vernoemde zaken
Is een oorverdovend in slaap wiegend kabaal
Rust in vrede is er niet bij, al is de oorlog gedaan
De dodendans ontsprongen
Herkerende herinneringen wegen
Stiltes vallen ... uit balans…
4 en 5 mei
snelsonnet
3,7 met 6 stemmen
146 Op deze frisse vierde dag in mei
denk ik aan bloemen in de knop gebroken.
Stil in het gras, van levenslicht verstoken,
staan daarvan de getuigen, rij na rij.
Wie mee herdenkt hoort straks bij 't ochtendgloren
de vroege vogelzang met nieuwe oren.…
Klokken in 't avondgrauw
poëzie
3,0 met 9 stemmen
1.384 De klokken van ellende en dood, de klokken!
Ze luien over de oude en grijze stede...
De klokken luien!
Hoor, ze brommen hol
in 't bonzend schomlen van de zware klepels,
en breken bronzen klanken, morzlen klanken,
die rollen traag, eentonig traag, en zweven,
en zich ontbindend dof en doffer smelten,
en sterven terendzacht door de…
Dodenherdenking 2019
netgedicht
2,5 met 2 stemmen
54 ze verdwenen
bij horden
tegelijk zonder
afscheid
nemen overal
en nergens meer
alleen de warme wind
verzette zich nog
tilde sterren op
met het eeuwigheid lied
een bloemenkrans
gevlochten met
kralen parels
om te herdenken
't herdenken
van slachtoffers
die zijn gevallen
in de tweede
wereldoorlog
alle mensen
die onvolwaardig…
Ik herinner en gedenk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
35 Hun blinde ogen zullen het niet echt zien
de tranen die in nachten wel eens stromen,
het zijn niet hun nachtmerries of dromen
niet hun verwanten die soms onverwachts
komen, onverplicht dat ene bleke gezicht
waar zo van werd gehouden vol vertrouwen.
Dat kruis , die gezichten, die markeringen
ja dat wat nog spookt soms in gedachtenis,
het…
De danseres
hartenkreet
5,0 met 1 stemmen
75 Ik zag haar zweven
sierlijk, met een zachte zweem van blauw
en met haar voeten schoof ze
over gras bedekt met dauw
Ik zag haar zwieren
magisch, in een droom van duizend draaien
en met haar rokken deed ze
alle bloemen licht opwaaien
Ik zag haar zwijgen
lachend, maar haar ogen spraken meer
en met mijn benen rennend
zweefde ik al evenzeer…
met kop en schouders
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
118 de afgelopen dagen
in het hoofd en daarbuiten
woekert mij de uitdrukking
wie het hoofd uitsteekt
boven het maaiveld
wordt zijn kop afgehakt
houd je op dezelfde hoogte
doe gewoon maar normaal
dan doe je al gek genoeg
kortwiekt klare taal mij
bijzonder bewonderenswaardig
meer mag je niet wezen
wie zich onderscheidt
met zichtbaar…
omdat...
netgedicht
4,0 met 4 stemmen
140 omdat gedichten soms
zó snel zijn vergeten
omdat je nog altijd
kunt verdwalen in de tijd
omdat de weg terug dikwijls
geplaveid is met scherven
omdat scherven volgens
overlevering geluk brengen
omdat je het geluk
zelf moet koesteren
omdat je niet zal
verzanden in treurnis
omdat je treurnis kunt wegmoffelen
in de kruipruimte…
Sprinkhanen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
88 In het boek Exodus staat beschreven,
hoe sprinkhanen de zon verduisteren.
Alleen superieure dieren kunnen dat.
Toen veranderde de dag in nacht.
Ooievaars overwinteren ook in de Sahel.
Sprinkhaan is voor hen een delicatesse.
De mensen die er wonen verhongeren,
wanneer sprinkhanen uit zwermen gaan.
Toen en nog steeds.…
De pelgrim
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
39 Ga met God
en laat je leiden door de zon.
Stel je open voor verdriet
De wind zal je tranen drogen
Je stappen in het zand zullen vervagen
De aarde zal je zorgen dragen.
Ga met God
en laat je leiden door de zon.…
Blauwe ogen
netgedicht
4,5 met 4 stemmen
115 Twee diepblauwe ogen neem ik met me mee
Ik kwam ze zomaar tegen, aan de rand van de zee
Tijdens voetje baden met mijn kuiten nog droog
Terwijl ik voor een mooie schelp diep voorover boog
Blij met het kleinood bewoog ik omhoog
En dacht dat mijn zicht mij beloog en bedroog
Een veel te mooie man met twee veel te blauwe ogen
Staarde mij…
Rome
hartenkreet
2,0 met 1 stemmen
567 Een zeer zondige bisschop te Rome
heeft vaak last van kletsnatte dromen
en heeft toen het kon
door een vlijtige non
zijn eeraarde pik dicht laten zomen!…
alles is veel
netgedicht
2,0 met 1 stemmen
37 in het miniatuurhuis
slaapt een baby
van ivoor in een
zilveren wiegje
in de keuken
koken we met
blinkend gepoetste
zilveren pannetjes
alles is veel voor
wie niet verwacht…
Notre-dame en haar gargullen.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
77 Zie die triestige fleurons!
Een verschroeiende vlam
verweesde Notre-Dame.
Nog slechts nat verkoold hout,
gesmolten klokspijs,
en zwart en roze gebrande stenen.
Echt fout!
Zo 'n droevig Parijs...
Een drieste stamp tegen de schenen.
't Was die dansende vlam die er grapte,
en met de rapte, al d' aloude balken weghapte.
Komt er dan nu een robotvieringstoren…
Eerst de tol, dan….
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
20 Het lot ver van het gevoel
gebracht in de lusten en
de lasten verzadigt mij in
het eenzaam doel, doet
bezweet ontwaken in een
voortdurende gewetenspijn
tevergeefs in dromen op je
gewacht, toch zal ik je eens
ontmoeten, de ochtendstond
gaf mij je hand en beeld, je
zonden zal ik strelen in het kleed
van lief en leed in verlangens…
[ Mijn verloren sok ]
netgedicht
3,3 met 3 stemmen
70 Mijn verloren sok
is terug bij zijn maatje –
lepel-lepeltje.…
Je hebt er geen Hond aan
hartenkreet
3,5 met 2 stemmen
77 ADORATIE
mijn hond vind mij God
bid mij dagelijks om brok
met smekende blik
SPIEGEL
de hond houdt van ons
omdat hij weet dat we veel
op zijn soort lijken
HULPHOND
de voor reddingswerk
gehaalde Sint Bernhard hond
redt zichzelf het best
WAKER
je bent een waakhond
hebt geen waakzame genen
knijpt een oogje toe
EMOTIE
mijn…