Alle inzendingen, jaar 2019, week 23

konijn met pruimen fazant met witloof grijze garnalen met whiskeysaus lekker…

Wie wás toch die Lady Madonna en wie was miss Polythene Pam, waren 't liefjes van Paul en van Lennon zich lavend aan goeroes en zen? zij hadden geen roeping als Father McKenzie of Eleanor Rigby met zending, die liefjes van Paul en van Lennon maar waarom moest sweet Mother Mary Maggie May en Hey Jude dan gedogen, was zíj niet die diamant…

dit vraagt om volharding; breek de dagen, doorsta de uren, het staan in stilstand verblind het ogenblik, om samen geheugen in vlees te prenten om atomen van steen als rook tot lucht te blazen verzacht een rots haper de tijd…

er zijn loslippige tongen die beweren dat men op Flakkee minder (g)Christelijk is en vlakke psalmen worden gezongen dan in het aangebonden Goeree ten oosten ligt het Roomse Brabant komt het verval wellicht van gene kant? het moet gezegd en de waarheid duidt dat de Heer daar toch ook is geland en hetzelfde soort licht verspreidt spijtig…

Mijn vrouw en ik, passen niet bij elkaar. Dat weten wij reeds lang, dat weten we al vijftig jaar. Logisch, want volgens Socrates, weten mensen niets. Mijn vrouw en ik, passen helemaal bij elkaar. Dat is de kern van ons bestaan. Dat weten wij sinds kort. Logisch, want volgens Cornelis, voelen mensen elkaar gevoelig aan. Mijn vrouw en…

in het doolhof van zinnen lieten we elkaar los op lichte plekken lagen tegels losser naast elkaar in de dwaaltuin slingerde het verlangen naar terug bomen en stenen als stomme getuigen…

Gravend voor een nieuwe boom vind ik botten in mijn tuin die geleefd hebben waar ik nu woon in een huis als het mijne misschien wel hetzelfde aangekleed met vlees twee ogen en een mond een onbekende zoals de buurman met zijn wilde haren in badjas voor het raam zoals zoveel mensen personeel en passanten mensen die het druk hebben…

Al die jaren in het Hoeckie Die Hellevoetse kroeg Altijd gratis drank van de klanten Het was nooit genoeg Jarenlang verslaafd geweest Veel dingen gezien en gedaan Maar toch was het leven een feest Al die jaren in het Hoeckie…

natuurlijk zweefde jij niet wel dansten je voetafdrukken op het zand in een choreografie van zee en een warme zomerdag die golfjes transparant het strand opbracht waar zij en passant de sporen wisten van wandelaars en mensen aan de kant je hebt de ruimte waar jij zeegezichten schrijft tot mystiek decor verheven ook schepping…

Boskalis, Nederlandse baggeraar, heeft er een bergingsklusje bij gekregen. Maar wat gebeurt daar op die waterwegen? Wie vaart er wel bij ruzie en misbaar? Assange, die wist wel raad met zulk theater: Hij haalde alle bagger boven water.…

Opzij keek ik en zag een tas met boodschappen een vrouwenhand niets bijzonders tot ik las vijf letters, rood op wit: 'Be One' was het een oproep een bevel een loze kreet of een verzoek tot samensmelting van de blik van haar, de drager van de tas, met die der lezer, dat was ik, ze zag alleen de drager van de ogen -…

Ik ben nu ouder, Het is al een tijd stil in huis. Maar heb wel geleerd elke dag de slingers op te hangen. Laat het ouder worden je niet vangen. ik blijf heerlijk bezig.…

een lome zomerse dag mijn drie honden in de tuin een zwarte een bruine en nog zo een waar luisteren ze naar waar lijken ze naar te staren waar gaan hun gedachten heen kijken zij ook terug op wie ze waren? die ene wil het liefst bij mij zijn een aai een klopje een lief woord ach hij vindt het zo fijn en daarna gaat hij toch even naar…

Het is geweldig wonderlijk dat de jaren ons geduldig leren zijn. Hoe minder tijd ons rest, hoe beter we kunnen wachten.…

Amsterdam De stad is zo druk dat er geen enkel schaap meer over de dam kan. Nepnieuws Woorden vliegen op geruchten doen de ronde het regent leugens. Tik tak De tijd maakt sprongen het is later dan je denkt schenk nog maar eens in. Wisselend getij Geluid van water verder dan de horizon gebroken golven. Cirkelspel In…

In open veld is meer te zien dan je lief is, poep en pukkels niets privé, vertrouwen nergens goed voor, overal schaamte omdat het niet geheim is waarin je afwijkt, wat je eet aan welke angsten en ziektes je lijdt hoe je je wast en seks beleeft, wanneer je menstrueert, een miskraam hebt, huilt ruzie maakt, hebberig, gemeen en onredelijk…

zij cirkelden keerden in breed gevleugeld bewegen hongerig gefocust op begerenswaardige prooi dan stijgt hij de winnaar der slagen zijn trofee vol trots vooruit gedragen tot ook hij achtervolgd door velen de strijd moet staken omdat zij hem zijn prijs afhandig willen maken een snelle landing het nonchalant spiedend loeren…

(voor Sophie Heesen) In het zwart op jouw stoere, zwarte racefiets snelde je voorbij. Een vorm van afschermen. Sfinxachtig. Op zoek naar hem, die je zo intens blijft missen. Die nu anders verschijnt, maar nog dieper verbonden. Vanaf de bank voor het oude stadhuis keek ik naar de zangeres in het groene jurkje. Ze gaat naar Zuid-Frankrijk…

Zie haar eens lachen...kijk haar achterwerk. Zoom in...valt er in `t kruis iets te bespeuren? Welnee geen vlek en ook geen vreemde geuren. Alles is opgeslorpt, is dat niet sterk? Denk je nu echt dat alles is verdwenen? Er zit een lapje pis tussen je benen!…

Verliefd op het leven Op het kindje dat lacht Op de mus in de bomen Op een ster in de nacht Verliefd op de wolken Op de regen en wind Op de mooiste verhalen En de schelp die ik vind Verliefd op de vlinder Op de tulp en de roos Op de geur van de weide De muziek uit een doos Op trouwe hondenogen Een kwispelende staart…

langzaam sijpelt dagelijkse sleur uit zinnen zonder punt oren in het boek kleuren dieper ondanks zonlicht dat door vale gordijnen naar binnen wil gluren ongeopende vraagstukken liggen her en der in vergeten stapels zij verbloemen inzicht, dat ooit daar was, maar nu verloren is gewaaid vertwijfeling kreeg ruim baan zo koos je…

Ik voel mij het beste buiten de gebaande paden ik voel mij het allerbeste buiten, in de open lucht dat is ook goed voor de mens dat unieke wezen, die ongelijke want alle mensen zijn ongelijk dat maakt het gelijkheidsbeginsel zo lastig, zo moeilijk, zo onredelijk zelfs vaak worden allen op die grote hoop gegooid voor jou, ja, jij, duizend…

Nauwelijks letten op de druilerige druppels die samenklitten tot een zwellende zondvloed. Geen acht slaan op het tromgeroffel van regen op het verbloem(en)de regenscherm. De wind briest de waarheid en knaagt aan de vergullende dijken van de helende tijd. Zakjes vaderland zullen later de diepe bres opnieuw dichten doch de brakke…

Zoekt en gij vindt er een baaierd aan spullen als hulp in de huishouding zó kant en klaar gun ze een tweede kans een nieuwe toekomst bij leven en welzijn weer recyclebaar en hebt u op zolder in schuur of in kelder nog bruikbare dingen als tweedehands waar besef dan dat u net als ik zit te springen om minder materie voor minstens…

In zijn hart woonde een wilde geit die droomde van het paradijs dus besloot hij erheen te gaan en het was groter dan gedacht Hij keek wekenlang uit naar de allermooiste plek om te gaan wonen, tot hij op een dag de grens naderde, een muur van bergen, en hun gewicht vulde zijn benen, hij kon niet verder en bleef waar hij was zonder antwoord…

Bron zonder einde (was er niet wel een begin?) iedere minuut één druppel, iedere druppel één leven, geschakeld, verbonden meer stil in de grot. Druppels blijven volgen, versmelten en toch hebben ze geen weet van elkaar, anders dan via water. Maan trekt aan het meer onder de rots, al zien ze elkaar nooit. Meer zonder…

stil bewoog je hand boven mijn huid het was geen raken meer een vriendelijk vragen net geen ontmoeten wel een warm begroeten in een vluchtig eerste verkennend contact getraind als jij was voelde je energieën ontspannen de hunker naar meer in verbazing opvlammen jij lachte om de focus in rust te vertragen leidde af…

De Populariteit in Hellevoetsluis Is Negatief en Positief Vele noemen mij een legende en vele een Dief Er is in die stad veel met mij gebeurd Maar niet getreurd Daar rookte en dronk ik gratis als bekendste van de stad Ik wil wel terug maar kan niet terug En dat is uit het hart Ik kan daar met mijn populariteit niet veilig over straat Er…

Dat ze hem in de Notre Dame zó knijpen Voor onheil dat misschien wordt aangericht Dat men het dragen van een helm verplicht, Dat kan ik godsonmogelijk begrijpen. Want eeuwenlang is het erin gepompt Dat alle zegen toch van boven komt.…

En ik zweefde dicht bij de bron van al het leven. LICHT eindeloosheid, puurheid, zelfheid. Hier woont mijn geluk, want hier ben ik geboren. En al mijn kracht heeft op dit moment gewacht. Dit is mijn zijn, dit ben ik en dat wat was, was maar een beetje....…