HUIS VAN VRIENDSCHAP EN LIEFDE
hartenkreet
3,0 met 2 stemmen
172 hoe bouw je een huis
een huis van vriendschap iets wat blijft staan:
neem stenen van respect vertrouwen
wederzijdse bewondering metsel met cement
bestaande uit trouw begrip en solidariteit
wees voor elkaar een luisterend oor
en ga daarmee aan de slag – ga bouwen
ze zal elke tegenwind en stormen doorstaan
een beste klus – nee echt geen kleinigheid…
Joepie, een nieuwe lezer! (Papa was op mijn kamer)
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
90 Papa's vrienden drinken graag
lachend nog een bier
om naar mij te kijken
wanneer ik het breng
maar vandaag vallen ze stil
je zult er maar mee zitten
zo'n moeilijke dochter
die gedichten post
over seks en de liefde
van haar vader en
een verre minnaar
Wat heeft hij ineens
voor aandacht voor mijn innerlijk?
Alleen begrijpt hij het niet…
Toekomst
netgedicht
2,0 met 2 stemmen
88 Altijd
zal het ergens hier zijn
en vandaag en nu
altijd ergens zee met eb en vloed
golf over golf
ergens nog nazomer eind oktober
altijd een eeuw die zich verder boort in de tijd
met de snelheid en de wissel van seizoenen
altijd herinneringen aan iets
en woorden om te zeggen
Weet je nog, toen
ergens wel een hand die door je haren strijkt…
Zwart hart
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
56 in het zwart hart
speelt licht nog
met illusies omdat donker
geen schaduw kaatst
jij bent de eenling
die daar naar binnen gaat
in oprechte bewondering
de rest achter zich laat
er zijn geen contouren
op muren van kracht
en emoties die pulserend
bewegen in leven geven
soms varieert
licht naar helder rood
als zuurstof zijn
opgelichte…
Treinovergang Ermelo
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
38 Ik denk nog wel eens aan Kees Boek
en hoe hij mij niet meer herkende
terwijl hij mij nog op een glas whisky
had getrakteerd
en mij over de stroeve relatie
met zijn vader had verteld en hoe hij
zichzelf verloor
omdat hij zijn bedrijf moest overnemen
en hoe hij die ene dag
langs mij liep en ik hem groette
alsof hij mij wel zou herkennen…
Tory-overwinning
snelsonnet
2,7 met 3 stemmen
159 De Tory-overwinning overzee
maakt dat ik deze zaterdag alweer
een snetje over Britain componeer
met in de hoofdrol Boris, leave-premier.
Is straks de prijs voor onafhankelijkheid
het trotse Schotland dat voor zelfrecht strijdt?…
Gij zegt mij, vriend...
poëzie
3,2 met 10 stemmen
1.102 Gij zegt mij, vriend: 'o spreek uw lijdend hart
in schoonheid uit, die licht uw lijden stilt:
de stem der goudgelokte muze trilt
met dubble glorie op de snaar der smart.'
Maar kent gij onrecht, waarbij 't hart verkilt,
zo diep wraakroepend dat men, 't oog verstard
voor immer, wars van troost, in haat verhard,
stom voor het noodlot staat…
De plantjes water geven
gedicht
2,0 met 3047 stemmen
174.662 Het huis van een kennis,
die met vakantie is,
leeg halen.
De schilderijen, meubels,
tapijten, kachels, het servies,
grammofoonplaten, kleding, spiegels
en ander huisgerei
fotograferen en op
ware grootte afdrukken.
De gefotografeerde dingen
eventueel met een
standaard in de rug
- denk aan de meubels -
weer op hun oude
plaats terugzetten…
Vallen en opstaan?
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
20 De seconden gaan te rap om
de uren te vergaren, wat ons
alleen bindt is tijd, gesponnen
over de rug van de oude en
toegeworpen jaren, om elkaar
weer te ontmoeten, misschien
dan we zwaaien naar elkaar
en wel terug, al moeten we
bekennen dat we elkaar nog
steeds niet leren kennen. Wat
mensen scheidt, verleidt door
angst door dezelfde…
Veertien jaar geleden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
65 ( Dit schreef ik voor twee lieve mensen)
Veertien jaar geleden
Het is veertien jaar geleden,
dat je overleed.
Voor altijd dragen we je
bij je in ons hart, lieve
zoon.
Het blijft een
gedenkwaardige dag die
wij nooit kunnen vergeten.
Rust zacht lieve zoon.
Liefs,
je ouders.…
WINTERGEDICHT BEDEKT MET RIJM
hartenkreet
5,0 met 1 stemmen
153 Het leek een romantisch winterplaatje,
ik warm gekleed met sjaal en goed gemutst,
wachtende op de hoek van ons straatje,
op mijn geliefde maar die had het verprutst.
Na een uurtje te lopen ijsberen,
ben ik behoorlijk bekoeld weggegaan.
Hij hoefde nooit meer iets te proberen,
want hij had me ijskoud laten staan.
Hij zou geen woord meer van…
De ondeelbare tijd
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
40 Zie de stip aan de horizon en droom
mijzelf bloot te geven aan de wildste ideeën
en gedachten, waarin de beek eerst nog
helder leek, de bedding en transparantie
regelmatig door emoties werden verlegd.
Onder een kier van de ochtendmist hervindt
de ondeelbare tijd zich in de herhaalde
dageraad, waarin we alles kunnen
verwachten maar zijn…
Riddertocht
hartenkreet
3,0 met 1 stemmen
84 Enya opent
vrolijk haar kasteelpoorten
terwijl ik nader...…
Onder de zeespiegel
netgedicht
2,5 met 2 stemmen
49 Daar op de wadden
broeden de ganzen
steltlopers, sterns
en meeuwen die dansen
Uit zicht der duinen
vloedlijn en kreken,
tussen de schuimkoppen
in 't zilte nat
Waaien de wieken
op windmolenparken
midden op zee
en stevig verankerd
Achter het duin
de stem van het water
bij onderwater-
spiegelbewoners
Die ondernemende…
Bevende ledekens
netgedicht
3,5 met 4 stemmen
102 Het donker wijst ons op het licht
De mens versiert zijn huis en haard
Er wordt in kaarsvlammen gestaard
De blik naar binnen toe gericht
Men droomt dat vrede wordt gesticht
En daarna liefst voorgoed bewaard
Het donker wijst ons op het licht
De mens versiert zijn huis en haard
Voor even oorlog uit het zicht
Gezamenlijk op bedevaart
Een schaduw…
Handen (5)
hartenkreet
4,0 met 3 stemmen
136 Mijn handen rusten op de tafelrand,
bladeren door de ochtendkrant.
De kruiswoordpuzzel lost je moeder op.
Mijn handen voelen haar aarzeling,
kennen haar vertwijfeling.
Weten geen raad met haar verdriet.
Mijn handen die troost moeten geven
hebben zo hun eigen leven.
Wat moet dat lukt maar niet.
Mijn handen voelen zich schuldig,
bladeren…
bestemming
netgedicht
4,0 met 2 stemmen
38 hoe schuilt een
mens voor het teveel
aan bladblazers
snerpende stemenmen
luide meningen voor
het teveel van alles
verlang je soms
naar de winterrust
van beren kom!
laten we onder
het dikke ijs van
Antartica schuiven
vanaf het Koningin
Maud-gebergte onder
kilometers ijs kijk
je uit over diepe fjorden
en een uitgestrekte…
Ontheemde kinderen
netgedicht
4,0 met 1 stemmen
31 langs de mors bedekte korzelige muren
bomen en houten huizen om de azuren
drijft mij in de gloed van zon en sterren vuren
doorkruist de rode bloemen ‘t landlicht van buren
wat komt als trouwsel naar mij toe
dorens uit voeten het satijn aan doe
het dwalen langs distelhellingen moe
naar ‘t vredige landschap room van de koe
haar…
bouquet
netgedicht
4,0 met 2 stemmen
48 haar strakke vel omringt
de verlegen sierlijke pose
terwijl mijn gevoel
zingt van verlangen
en mijn armen zich
naar haar willen strekken;
zij, een bouquet van
ontluikende witte rozen…
Vriendschap dichter
netgedicht
4,3 met 3 stemmen
137 Wanneer kringen kleiner worden.
Banden nauwer aangehaald.
Dichtheid dichter.
Wanneer onenigheid eenheid wordt.
Wanneer alle rook is opgestegen.
Daar worden zure druiven zoeter.
Ja, daar gist het bier.
Wanneer de dichter uitgesproken is.
Wanneer ons vuur gloeien blijft.
Wanneer duister lichter wordt.
Wanneer de stilte valt.
Zo verdicht…
[ Als jij mij omhelst ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
22 Als jij mij omhelst
kan ik niets anders meer doen –
dan jou omhelzen.…
De zon
hartenkreet
3,0 met 1 stemmen
50 Als er zon schijnt, is er een mooie
frisse lucht.
Als je bij de zee wandelt
ben je lekker actief.
De vrijheid
die er heerst, is vaak
ongekend.
De golven hoog of laag
komen bij de vloedlijn
uit.
Het blijft fraai
om er te zijn.
De zon
heeft meestal een positieve invloed.
De zee en de zon geven.
Foto Dick Voogd…
Geen lucht voor vocalen
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
70 zij omvatte
ademloos mijn huid
ik had geen lucht meer
voor vocalen
maar in de bellen
die stegen en daalden
kon men mijn boodschap
uitstekend vertalen
er was geen huis
we stroomden in en uit
al naargelang de stroming
en stemming van de zee
nooit waren wij alleen
vissen zwommen net
zo gebonden als vogels
vlogen in hun rijk alleen…
Onverklaarbaar
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
39 wat is er dat nog over is gebleven
van het nutteloze streven in de
gloed van een wereld
koud en vervormd
dan het onverklaarbare ?
onverwacht innig de
glimlach die je omarmt
het gezicht streelt
een gouden golf dat aanstroomt
naar je hart
en binnenrolt
het dringt nog
niet door er is alleen
verwondering het moment…
Zwarte bladzijde
snelsonnet
3,3 met 3 stemmen
180 Van de belasting mijn dossier gekregen
Ik las het maar toen raakte ik verward
Veruit de meeste regels waren zwart
De woede is mij naar de kop gestegen
Kalm aan meneer...het staat er echt wel hoor
U leest niet goed tussen de regels door…
Voor Ilse Starkenburg 1963 - 2019
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
101 Voor Ilse Starkenburg 1963-2019
Nu jij ook bent overgegaan
ik dat pas na weken heb gezien
het besef dat nu pas bezonken is
Jij weet wel hoe ik ben
altijd op de vlucht
Hoe we samen genoten
van een broodje kaas
met mosterd in een tramhuisje
Daarna verloren we elkaar
uit het oog maar niet het hart
Het regent in december
verlangen naar…
Er komt een man…..
netgedicht
4,2 met 4 stemmen
92 Er komt een man die
zijn luie stoel verlaat,
zich kalm verheft, zich
naar believen kleedt,
z’n baard herschikt en
zich verdiept naar eigen
traktaat en met zijn hand
de uitstoot van het jaar
behoedzaam van de rode
mantel slaat, hij maakt
zich even vrij om een
nieuwe gesp aan zijn
broekriem te maken,
elk jaar komt er een
gaatje…
MELK EN HONING ZONDER WONING
hartenkreet
3,8 met 6 stemmen
218 Heb je een baan en een vriendin
Wil je op eigen benen staan
Ben jij die brave Jan Modaal
dan loop je tegen muren aan
Waren het je eigen muren
zo valt de schade mee
Maar eigen is niet te betalen
zelfs al werk je voor twee
Want in dit land van melk en honing
zoek je vergeefs naar een woning
Huren dan?
Urgent zonder baan gaat vóór…
Kerstmis
netgedicht
5,0 met 2 stemmen
94 het is een troost
jou naast mij
te weten
door de kuilen
van de nacht
beroofd van kracht
terwijl de
wolven huilen
als wij bij
elkaar schuilen
in de met sneeuw
bedekte
winternacht
rondom
witte sparren
pracht
een moeder
met een kindje
in de kribbe
herdacht
Hemelse Vader
heeft aan een in schuld verloren…
(T)HUIS
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
73 Nog één keer zal ik gaan
en van op afstand zien
de voordeur met vers vernis
oplichtend in een scherf najaarszon
en daar
achter trendy vitrages
de geur van oude muren
tussen de spleten
de echo's
van mijn vroegste jaren
de kleurige loper
van de trap naar boven
die hele perceptie van gemis
opgeslagen in het landschap
achter mijn ogen.…