Alle inzendingen, jaar 2019, week 52

er is geen toekomst voor jou en die ander waar je heen gaat dat merk ik dan wel maar blijf maar hier en langer als een tel want ja hij kan en jij wil dat ik verander het gebeurd niet snel maar dat wist je al heb ook mijn kuurtjes en mankementen de onlangs opvoerde bombardementen waren meer de som der delen of toeval maar jij wou…

Terwijl er nu al vuurwerk wordt ontstoken op plaatsen waar de hitte veel verzengt zijn mensen bezig met de feesten die door de uren verder gaan tot volgend jaar. Maar is er dankbaarheid in vele harten of enkel maar vermaak en drukte, woordenvloed die afbrengt van wat tellen moet voor morgen? ‘k Geloof in kleine goedheid, niet gezien maar…

soms valt het stil dan stokt de tijd voor even... daarna is niets meer wat het was 't gemis dat blijft het hele leven…

Ze bedoelen het goed maar het is moeilijk om gezelschap te zijn en zelfs dan ben ik alleen zonder jou morgen kom je misschien nooit meer thuis uit het ziekenhuis Ik heb geen rust buren bellen aan tussen de bezoekuren ze willen iets doen en iedereen vraagt antwoorden die weer een dag geruststellen Ik word bewonderd ik ben…

Het einde nadert je kijkt terug en wenst dan: komend jaar beter…

Vandaag maakte ik mijn laatste wandeling bij de zee van dit jaar. Het jaar is ongelooflijk snel gegaan, in voor- en tegenspoed heb ik bij je gewandeld, zee. Merendeels dichtbij de vloedlijn, want vaak lopen daar leuke strandlopertjes. In welk jaargetijde ik ook bij je ben, het blijft uniek. Zonsondergangen, telkens zo verschillend…

twee kippenbouten als drumsticks op de borden - tok – tok – tokke – tok…

In mijn smakelijke droom vannacht had ik drie biggetjes gekocht omdat ik vlees zo lekker vind. Ik noemde ze Knir, Knar en Knor. Zwijnsvriendelijk woonden ze in onze lekke schuur. Ze hadden een zwijnenstal gemaakt en een modderpoel gewrocht. Mijn biggen denken nu dat ze zwijnen zijn die smakelijke mensen houden omdat zeugen lekker zijn.…

JA ook voor Jules Deelder de grote verbeeldert is het klaar met oudejaar…

als ik sterf dan heb ik vrienden zoveel vrienden niet normaal als ik sterf dan ben ik goed o, zo goed echt wel de beste als ik sterf word ik beroemd alleen maar dood word ik erkend!…

Ons lichaam is een knekelhuis. Het kleinste knekelhuisje dat ik ken. Wat botten in een zak van huid, met een kop die vol van zorgen is vier extremiteiten en nog wat weke delen middenin. Beenderen en een lege schedel, die na bevrijdingsdag, gewoon als knekels voortbestaan. Ontbonden. Zo noemen biologen dat. Het lichaam besteld ter aarde…

je danst goud in het licht van de zon rank en bevallig zelfs je schaduw kijkt even niet om ongeschoeid beschrijf je aarde jouw liefde zwaait naar het heldere blauw in atmosferische kou een energetisch fantoom met een hemelse droom in paradijselijke schoonheid als eeuwig symptoom nog is het je lach die de toeschouwer pakt…

Vertel het maar door, want ik ben geworden wat Jezus een kind noemt...…

het zal niet meer zo lang duren hooguit nog een paar uren voordat wij van het jaar tweeduizend negentien afscheid nemen met sterren vuren kleur en dennengeur ik dank U o mijn God voor wie zacht onze handen de handen van Uw kinderen strelen met ons delen blijdschap en verdriet in ‘t hart dat op U ziet Uw wonderolie giet…

Ons kickboksduo ging haast over lijken Het is onmenselijk, zulk grof geweld Miljoenen volgden dat. Ik was ontsteld Dat zoveel mensen daarnaar konden kijken! Zó zot. als mannen matten is ’t ‘hoezee’ Maar als ze zoenen is het meer ‘nou nee’ (Maar liefst 3,5 miljoen kijkers bij Badr en Rico…)…

het jaar verdwijnt en neemt z'n doden mee en alle dingen uit het heden verdwijnen daarmee plotseling in een verleden tijd - die waarschijnlijk alle wonden heelt. een klok slaat twaalf keer en de tijd staat even stil.. vuurwerk spat uiteen in bont gekleurde kringen als de herinneringen van vandaag worden ze langzaam vaag - en morgen…

Gij preekt: 'de tijd vliegt snel; het vluchtig leven slijt!' Och, wees gij zelf nu ook wat zuinig met de tijd.…

de nieuwjaarsklokken luiden blij gezind over een dorpje dat in slaap is verzonken de verstilde straten zijn met confetti getint op 't oudejaar werd gefuifd en gedronken we worden wakker in een gloednieuw jaar om verder te schrijven aan ons levensboek al dagen ligt een vernieuwde planning klaar laat…

wees blij leef als de vlinder ontwapen iedereen die rondloopt met een hart van steen met je eerlijkheid met je eenvoud en levenslust met je kleurenpracht met je ongedwongenheid met een vrijheid zoals zij ook ieder bloempje kust met je heerlijkheid met je onschuld met het ook zo willen zijn met verbazing en sympathieke lach met verwondering…

Hou van je naaste net zoals jij van je eigen, staat in de Bijbel en dat weten we allemaal, maar als je van jezelf de zenuwen kunt krijgen, wat blijft er dan over van dit hele verhaal. Kun je dan zeggen: "Naaste ik moet je teleurstellen, maar voorlopig hoef je niet meer aan te bellen, want aan mezelf heb ik zo hardgrondig de pest dus flikker…

Lieveke Vlinder Windekind Boeleke Snuiteke Bolleke Vriend Venteke Mijn gelaat in jouw lieflijke vacht Een wonder!…

Sta eens stil bij wat er dit jaar voorbij is gekomen. Er zijn mooie maar ook verdrietige momenten waar je stil bij mag staan. Ieder mens maakt genoeg mee in een tijd waarin het allemaal zo snel gaat. Het leed kan verlies zijn van een geliefde die altijd zo dichtbij je heeft gestaan. Verdriet heb je, omdat je nu alleen verder moet.…

Meester Vreeze sluipt naar binnen, hijst het doek en gaat beginnen. Hij speelt met schimmen op een scherm. Een stripverhaal in duizend delen, schaduwen die mij bespelen, tot ik het niet meer kan velen en onzinnig beef en gil. Hij kruipt onder al mijn leden en grijnst meer dan tevreden. Het doek daalt weer naar beneden. Tot de een…

Toen ze ooit samen vloeiden als een stromende beek in alle opzichten in hun bedding ongelijk tot in hun midden een steen viel hun wegen tijdelijk gescheiden, elk draaiend aan hetzelfde levenswiel door gedachten uiteengedreven, hadden zij veel en zoveel meer gemeen, ze vloeiden uiteindelijk ineen als twee druppels water, in het geheel…

Wie zich nooit vergisten en het zeker wisten zijn exclusivisten op twitter en mail Die nooit kansen misten of achter 't net visten die lieten zich nooit door een bonnetje kisten Tenzij extremisten - de falangisten onder orangisten - zich vergewisten Van lagen en listen en listen en lagen van duizenden zevende- dag adventisten…

ouder worden is plezant een kwaaltje hier een krampje daar ja, ouder worden is zo plezant. Je neemt je krukken bij de hand en zwaait ermee van links naar rechts je zingt en lacht en doe je best kijk nu , de vaas vliegt van de kast. je ogen zien niet meer zo goed en dat is wat je echt niet wil je bent op zoek naar uwe bril en trapt daarbij…

~ 2019 revisited ~ Ook dít jaar stelde uitgever Van Dale In casu taalgeleerde Ton den Boon De vraag welk modewoord in het patroon Van kanshebbers de shortlist wel zou halen Van uiterst inventieve combinaties Tot één geheel gesmeed en heel frekwent Door menigeen gebruikt, tot zeer recent Maar zonder misverstand of aberraties Zo…

hoe de spoelaarde zich ook ontvouwt dringen vreemde entiteiten achter het etiket dat half verbleekt de wereld verkent achter het verdroten ongeletterd verdriet handen voelen in het woelen van de gekrulde vingers die in elkaar gestoken iets delen, het delen van gepassioneerde woorden die in het stemgerei hun kracht van gisteren hebben…

Er woont een stilte in dit afgelegen huis totdat een schip komt. In het open veld staat een vogelverschrikker moederziel alleen. Nachtbloei De nacht is zo zacht als de vacht van een eekhoorn die zijn droom penseelt. De opluchting Ik laat mijn wind zacht en geluidloos ontsnappen als een lente-ui. Eeuwige branding Tussen hier…

Laat me verdwalen in dit mysterie van verwarring, totdat ik niets meer weet over niets weten, totdat dit ik verdronken is in deze rivier, en het enige dat blijft het leven zelf is.…