Alle inzendingen, jaar 2020, week 12

Wat heb ik nu toch weer verkeerd gedaan? Ben niet meegaand en blèr meestal tegen. Vind mijn weg langs hobbelige wegen, en kijk de familie schaapachtig aan. Een mak lammetje ben ik nooit geweest, want als er één schaap over de dam was, liep ik beslist niet in dezelfde pas. Ik ben een door de wol geverfd beest. Men heeft van alles over mij…

ik probeer je met m’n ogen te omarmen jij probeert mij met je borsten op te warmen je pupillen verwijden wie ben ik om je gespreide benen te omzeilen heb erbarmen heb erbarmen ik val niet of juist wel te benijden en dan dan verliezen en verdwalen we voor eeuwig in ons beiden jij en ik zomaar door die ene die alleszeggende…

(versje van hoop en vrees) wanneer we straks terug mogen kijken op de crisis zal alles anders zijn blijkt dat niets is wat het was kijken wij met andere ogen naar het aards bestaan waarin een bres is geslagen die leemte opvullen met warmte en genegenheid wordt nog een hele klus…

Ademnood, ademnood, ademnood en dan volgt de dood. Met gerochel en gepiep is hoe het leven afliep. Een week geleden nog volop in het leven gestaan, nu in quarantaine eenzaam heengegaan.…

De ziekte van jouw vader schilderde heimwee aan zee papieren schepen op golven van een onzichtbare wereld de aftakeling, zijn dementie het verliezen van zijn geest toen de planeet verkoos te zwijgen, ademde jij onzekerheid, zocht naar veiligheid, maar de dichtgetimmerde waarheid had geen spijkers op laag water, slechts onbeminde…

In het land van Lek en IJssel ligt een bungalow zich te verlekkeren aan een groenrand met ‘n groot vergezicht licht en lucht hebben vrij spel spelen zowel buiten als binnen en als de zon z’n intrede doet straalt de rijkdom er vanaf niet in geldelijke zin maar in overweldigende zin zelfs als het regent, giet, stormt, ijzelt of sneeuw de…

Tussen waan en waarheid tussen belofte en gemis tussen verbod en genot tussen filter en duisternis Tussen ongekende hoogte en onbekende diepte tussen vreugde en heimwee tussen afstand en diepte Tussen stijgen en dalen tussen roof en tocht tussen slagen en falen tussen schoot en schot Tussen wal en schip tussen vloek en gebed tussen…

opmerkelijk genoeg liggen in zwaar gesteente volle kleuren in het verschiet we gaan onze stenen nog breken zo dadelijk met blote hand of tegenwoordigheid van geest maar nu even niet…

Het idee duwt me naar later naar terugkijken op mijn leven sinds het antwoord dat ik nu moet gaan geven op zijn vraag, zijn tweede aanzoek: hij wil een kind Op mijn buik zit hij zo verleidelijk en lief te kijken dat ik het graag wil houden zoals het is met zijn tweeën en de pil het beste zeg ik maar niets trek hem naar mij toe kus…

er is angst er is isolatie er is hamstergedrag er is ziekte ja dood is er zelfs er is zelfs dood maar we horen de vogels weer zien elkaar op afstand beter nu dan dichtbij de lente kondigt zich zoals alle jaren weer onder kleurrijke hemel die van donkergrijs naar hemelblauw tint mensen zingen voor elkaar klappen en applaudisseren…

Elke dag ben je ermee bezig. Anderhalve meter van elkaar, want anders loop je een gevaar. Boodschappen doen, één persoon achter een boodschappenkarretje, het wordt er niet gezelliger op.... Personeel in de winkels nog steeds hard werkend om de schappen gevuld te blijven houden. Groot…. Respect!! Bezoek ga je zoveel mogelijk…

Vroeg in de morgen Zong de merel een nieuw lied Wees tot troost en hoop…

Zelfs in tijden van ellende nationaal en internationaal weet hij toch altijd weer verdeeldheid te scheppen…

zij rolden haar snel uit het grote 5g tapijt snelheid en geluid alleen nog met publieke ruis in strak zender en antenneframe leek de stad een stalen bos maar de co2 uitstoot bleek een grote flop straling bereikte grote hoogte omdat wij steeds scherper wilden kijken ook diepte bracht ons onbekende ziektes hopelijk zijn die…

Judith Kloosterman, mijn eerste liefde, speelt nog steeds 'Für Elise'...…

voor mijn blinde buurman Hij stond daar zomaar voor het raam. Ik dacht - naar mij te staren - Ontzet trok ik de blinden strakker aan, Heb hem voor wie of wat hij was gelaten. Niet in de zon, in het teken van de koude maan Moet zijn gesternte zijn gevallen Toen het bijtend zuur hem naar de ogen greep, Hem in hem sloeg, hem dichtte in het…

Jij vloog weg van mij op geen vleugels gedragen, onze vlucht was voorbij in de dood verslagen. Nog in het winterlicht een toekomst beloofd. Met de lente in zicht, nieuw licht al gedoofd. Nu ben ik vleugellam, poets geen veren meer. Toen jouw einde kwam, stortte ook ik hard neer.…

Corona zet ons leven op z’n kop Wij mogen niet naar buiten gaan in groepen Maar het verbod op de contactberoepen Dat levert ook wel mooie dingen op Ik mocht het vroeger echt niet van mijn ouders Maar strakjes heb ik haar tot op mijn schouders…

Gelijk een hond die drentlend draalt en druilt om eigen vuil, beruikt met schroom'ge teugen... - Waarom uw avondlijke vreê bevuild met slijk van derf verleden, o Geheugen? Gelijk de vogel die zijn woonst beslecht met peerlen bloeds, door de eigen pluim te plukken... - Waarom, waarom uw beeltenis…

Er komen dagen dat alles weer zijn gang gaat. Want hoop doet leven.…

hoe kan ik licht worden ik ben niet klaar vergeefs reikte ik naar het waardevolle schuilt er schoonheid in duisternis is het een mooie reis misschien laat ik de herfststorm los en vertrek ik in een lichte lentebries vaar ik in een bootje onder een blauwe hemel de zee op misschien…

En toch wordt alles weerom groen, al zijn we thuis haast opgesloten. Corona heeft met ons te doen en er wordt veel ontsmet, gespoten, maar ééns komt toch de betere tijd en zullen we weer samen zingen. Het nieuwe groen lijkt haast gewijd en vreugdevol worden de dingen, al is het nu een harde pijn, verliezen ook nog mensen ‘t leven, we gaan…

Latent tot de lente verschuilen zij zich als entiteiten zonder ID, verbreken de ketens als fabelwezens zwevende virale schimmen Voor ieder ongrijpbaar, ontsnapt uit de fles, tonen de geesten in wazige mist hun valse karakter op klaarlichte dag, onstuitbaar, niet langer te dimmen Kruipen bij voorkeur bij nacht en ontij in…

kan een oorlog schoon zijn? Nee niet uiterlijk mooi natuurlijk maar niet vies niet smerig zonder afgrijselijke slachtpartijen zonder mensen aan flarden geschoten opengereten hoofden als kokosnoten gespleten kan dat – zo schoon? Ja dat kan want er zijn bommen die gebouwen heel laten die mensen van binnen raken ze creëren levenloze straten…

Wij zijn als de kinderen die zeilen op de wind wie zal 't verhinderen? Rondom bloemsem geuren de kleuren die ons blij maken als een kind klots de zee waarin wij onze ziel op haar tijd weerspiegeld zien in eindeloze deining; tot God erover wandeld en tot zwijgen brengt Wij zijn de kinderen die zeilen op de wind wie zal 't verhinderen…

al jouw jaardagen zijn een geschenk voor ieder van ons die ooit of eens het genoegen beleven jou in het leven te hebben al jouw jaardagen brengen blijdschap in de herinnering van een stralende lach jouw liefde ook voor alles in het leven al jouw jaardagen doen ons denken aan jouw gevoeligheid de dienstbaarheid ook die jij als een…

Iedere morgen: Goedemorgen! Iedere middag: Goedemiddag! Van maandag tot en met vrijdag elke dag met een vertrouwde glimlach. Ze geeft ons haar tijd Ze geeft zoetigheid Ze geeft veiligheid Ze nam leiding en koos haar ding: een loopbaan op de ringbaan! eenieder die de ringbaan kruist wordt er veilig doorgesluisd. De klaar-over, mijn…

Op woensdag vond de koningin het saai op het kasteel. Dus riep ze haar lakei en zei: Omdat ik mij verveel, wil ik vanmorgen vroeg mijn trouwe inwoners ontmoeten en met een hoffelijke handdruk zal ik ze begroeten. Maar de lakei die snikte luid en riep: O majesteit. Het is een ramp, nee een tragedie. O, wat een narigheid! Vanaf vandaag mag u…

op alle wegen die wij betreden gaat geen voetstap meer zonder een bord met een rode pijl waarop een waarschuwing voor corona staat geschreven laboratorium, ontwikkeling, voorbereiding en de hoop op een vaccin hoe bitter is ons lot in afwachting; elke dag meer doden en besmette mensen, elke dag strengere regels en meer isolatie…

Praten met mannen die ik niet ken meezingen met de muziek waarop ik dans in de ogen die mij volgen als schaduwen begeerd willen worden zonder dat het gevaarlijk is erop gekleed, ook dat is wie ik ben, vrij voor zover toegelaten door de hel van andermans ogen die mijn lichaam liefhebben en mij erom haten maar dat ben ik niet…