Alle inzendingen, jaar 2020, week 34

De weg naar Sippenaeken is lang En biedt tijd tot overdenking. Voorbij de snelweg, voorbij Vijlen ligt een donker bos Een tunnel naar een andere wereld Het stille staren van de bomen daalt in de auto neer. Een enkeling steekt schuin de weg over Kwijt, verloren, zonder GPS. Uit het hooggelegen bos daal ik Af, op zachtremmende treden.…

volg MIJN pad alleen veeg de straten schoon een kind doet de was dans naar mijn pijpen het is een simpele wals hoor het 1-2-3- klappen van de zweep doorbijten is het devies mijn wil is de wet een blok aan je been al die toxische mensen iedereen heeft wat wie niet horen wil zal snel spoorloos verdwijnen in nor kist of kuil 1…

Gedragen door de wind In een bed van veren Waar overzicht bezint Navigeren Contouren geven aan Uitzichten geven Lijnen die door een landschap gaan De wind laat je zweven Neem waar en overzie Het kleine daar beneden Rivieren, zeeën en bergen die je ziet Drukte heb je vermeden Je passeert grenzen De zomer is gedaan Er zijn andere wensen…

In de vroege ochtend ontving ik de waarheid een helder geluid Ik zocht en zag niemand, ook niet het licht van een engel, het was stil en ik was alleen met de waarheid, die rustig afwachtte wat ik zou doen en zich niet meer liet horen Ze was er gewoon, en ik zag duidelijk wat eerst verborgen was voor mij: ze was groot, wanneer ik wegkeek…

dit heb ik overduidelijk van pa dat komt zeker weten echt wel van moe ach ja in dat gedrag herken ik weer onze oma en die gewoonte schrijf ik hoe kan het anders – zonder enige schroom aan opa toe kan er over juichen kan erover wenen men heeft mij weten te overtuigen dat hoe je het wendt of keert zij vulden voor een groot deel mijn…

rijpend hangt de oogst in aromatisch zachte wolken voortgedreven door een warme wind jij liet ons dwalen door dit sprookjesland de mooiste vruchten in je slanke hand kijkend waar de smakelijkste hangt daar waar de seizoenen samenkomen met de producten van hun lentedromen is het uitbundig jaarmarktfeest de natuur kleurt…

Wanneer is gezegd en gezwegen. Voorzitters naar huis zijn gegaan. Wanneer deelnemers nog blijven, begint een bijeenkomst pas goed. Nazitters vatten vaardig samen, want ze hebben goed geluisterd. Wakkere nazitters zijn slimmer, dan slapende voorzitters weten. De nazitter schrijft en schenkt zich thuis nog eens nuchter in. De voorzitter…

aan de zuidzijde van de Punt van Reide slaat de regen putjes in het slik zoet regenwater spettert op zout water vermengt zich en wordt dik opkomend en afgaand tij houdt de uren bij duwt zich traag omhoog en valt daarna weer droog keer op keer hier lag eens het dorp Tysweer maar dat is voorbij opkomend, afgaand tij schuurde het dorp…

Nu Grapperhaus weer op zijn trouwpartij En eerder onze koning en zijn vrouw Ze namen afstandsregels niet zo nauw Toch komen ze met sorry zeggen vrij Een boete en een strafblad ware beter Dit klopt nog voor geen anderhalve meter…

Een knecht bemint een meiske, 't bemint ene andere knecht, die andere bemint nog ene andere en stort zich met haar in de echt. Uit wanhoop neemt het meiske, goed kome het uit, een vent, de eerste de gereedste; de knecht, hij, is miscontent: Dat is een oude historie, maar ze is nog altijd nieuw, en wie zij voorvalt gaat het alsof…

zijn familie en wij buren ineens allemaal tegelijk op bezoek in zijn kamer de spullen onder ons verdeeld. alleen de brief in het linkervakje van de zelfgemaakte groene, houten kast durven we weg te gooien noch te posten of te lezen een week later loop ik onder het erfstuk, zijn paraplu. door zijn regen…

gisteren zag ik jaren alle jaren vleugels krijgen hoger dan de hoogste allerhoogste wolken stijgen vandaag staan ze heel even op de grote aarde stil ze zijn voor nu bereikbaar niet meer buiten onze wil en morgen doen we onze onze warme handen open de jaren zullen vliegen en wat rest aan ons is hopen…

Behoedzaam schuifelen wij elkaar voorbij met ogen die gedogen mogen ogen naar andere ogen achter gesnoerde monden liggen woorden gevangen blijft taal bekrompen ik zie jou,jij ziet mij in traagheid coronisch vanop afstand maar toch dichtbij blijft onze verhouding platonisch.…

Grappenhaus maakt geen grap hij had gewoon lak en staat in net pak zijn excuus te verkondigen als burger mogen we niet zondigen en volgt zelfs een boete en een strafblad zo hebben we alles wel gehad ik snuit mijn neus nog eens goed om het voorbeeld die zogezegd goed doet we hebben niet opgelet zei onverlet de koning, het was in het…

uiteindelijk zijn het mijn eigen keuzes mijn zelf gekozen pad wat gelukkig maakt om wie ik mag zijn gewoon omdat uiteindelijk zal ik loslaten andermans oordeel een niet gangbare weg mijn keuze was het niet ook niet mijn pad al had ik eeuwig lief gehad geïnvesteerd, geïncasseerd gewoon daarom uiteindelijk keer ik om en wandel…

Op goed vertrouwen ben ik hierheen gekomen – Wie heeft mij nodig?…

Voorzichtig schuifelen wij elkaar voorbij met ogen die gedogen ogen naar andere ogen achter gesnoerde monden liggen woorden gevangen blijft taal bekrompen ik zie jou, jij ziet mij in vertraagde wereld nog coronisch veraf maar toch zo dichtbij blijft elke verhouding platonisch.…

mijn vader is mijn naam niet vergeten hij heeft hem nooit gekend als je jezelf niet aan een naam went je hem nooit hebt horen uitspreken kon hij hem ook niet echt weten weet je je voor altijd niet erkend…

Midden in de rimboe Waar menigeen verdwaalt Een mens ook niet naar taalt Daar is soms veel gedoe Eikenstaken rijzen in de lucht Waar heuvels dekking bieden Een zwijn gaat er niet op de vlucht Je kunt ze achter een dikke boom bespieden Daar over het lang verdwenen pad Ja, daar ligt een modder bad Waar zwijnen zoelen en kroelen De teken…

Wel nondeju wat is er aan de hand Was Willem-Alexander het vergeten Kon Grapperhaus opeens niet goed meer meten Let beter op uw saeck o Nederland Kom op Mark geef het volk weer brood en spelen Onthoofd die lui of laat ze vierendelen…

Laudermarke het vlakke boerenland op korte afstand van de grens afgelegen een kruising van wegen gemetselde opstand een afdak, huis daarin Jezus aan het kruis om stil te staan voor een gebed auto aan de kant gezet een bosje bloemen, kaars een wens die leeft aan hem die onze zonden vergeeft in heel Westerwolde de enige plaats waar zo'n…

in de door kaarsenwalm berookte crypte hingen lichte papiertjes tussen eeuwenoude stenen met nog niet uitgesproken vragen wensen en gebeden door de tocht flakkerden vlammen hun toegeeflijkheid langzaam droop het vet waarin oude zielen verstillend leken te huizen heb de drukte niet gezien in mijn visioenen waarbij ik de heer…

opengegaan onder blauwe lucht, de maan schuift de rivier, een koude voorjaarswind waait door het raam anders dan toen het nieuwe seizoen; donkere holen geheimzinnige bomen exotisch gegeurd de vogels gekleurd; een zeurend lied is aangekomen och, arm zwijgzaam murw gemaakt besmet volk dat naar adem moest hijgen meegesleurd in de corona…

Stad, langs uw blinkend water liep ik voort, ik zag uw markten in het morgenlicht, ik heb van u gedronken en gedicht en 't stromen in uw aderen gehoord. De toren met het trillend vergezicht, een schrale trambel, die de morgen stoort,- ik daal en wandel langs het water voort het ruime land in, dat rondom u ligt. En zijn die u bewonen nors…

Van Lauwerzee tot Dollard tou, Van Drente tot aan 't Wad, Doar gruit, doar bluit ain wonderlaand Rondom ain wondre stad. Ain Pronkjewail in golden raand Is Grönnen, Stad en Ommelaand; Ain Pronkjewail in golden raand Is Stad en Ommelaand! Doar broest de zee, doar hoelt de wind, Doar soest 't aan diek en wad, Moar rustig waarkt en wuilt…

ze is een blondine zoiets als Marilyn Monroe met een voorkomen waar menigeen de puntjes aan zou willen zuigen hoe haar gunsten ooit te verdienen stel me dus maar voor als: ‘doch sehen sie ich bin ein Kennedy’ zij heel gevat: ‘dear mister president jarig bent u en ik uw Marilyn Monroe niet mijn zingen is echter ook niet om aan te luisteren…

zichtbaar straalt het licht uit haar nog niet gebluste ogen zilvergrijs eenzaam met God gemeenzaam wijsheid waarmee God de harten brandt het laatst verlopen uur van 't vergankelijk leven het staat in geen dichtbundel beschreven 't is de wetenschap van de Heer van dood en leven de auteur die het Boek der Boeken heeft geschreven ach ,…

Op vakantie in Duitsland doen mijn man en ik om de 2 jaar Berlijn aan lopende op de ‘Unter den Linden’ van Oost naar West Berlijn raak ik bevangen door de zo verkregen verenigde vrede van de Duitslanden en haar hoofdstad Berlijn maar nog meer van de nog zo gewenste vredes voor de zovele nog lopende conflicten in zovele werelddelen de tranen…

Altijd moet je wat doen. Zo voelt het als je stilzit. Van wie hebben we dat gevoel? Je doet niet niks als je niks doet. Mijn huismus tuurt al een kwartier naar wat er zo voorbijkomt, en o wat kan die supermooie poes zich in de vensterbank verrijken! Als je niets om handen hebt, de tijd staat te verstenen, niemand naar je toestand vraagt…

Nog geen twee vierkante meter dat is maar weinig huid om contact te maken met zoveel mensen die mij aantrekken, alle kinderen die ik wel zou willen koesteren de koeien en de ezels bovendien met wie ik wel zou willen praten te veel dieren om op te noemen ook nog de wonderlijke wezens die planten zijn, hun kracht en aanvaarding wat…