Alle inzendingen over aankleden

De mooiste foto's nam ik niet: het aankleden – het onderweg zijn.…

winter snijdend koud géén mes nodig wel warm aankleden hoor brrrrrrrrr…

toen ze in het naakt begin zichzelf voor het eerst herkent nam ze me in haar verder aankleden zo graag mee om verheven te leren dat groei het leven beheerst…

Zij tilt zich overeind en in het licht en maakt een stil begin stil met zich zelve, langs het smalle lijf liet zij het hemd afvallen, dat zakt tot in een dunne kring van plooien, een weinig mijmering zet zich, zij ziet naar beneden de blootheid van haar eigen leden, het vreemde van het nu gebleken lichaam en de schemerbleke…

De Sint wil de dames en heren en kinderen gaarne vereren met wat bij hen past en deswege verrast hij de mens met geëigende kleren. De voetballiefhebbende meiden zal Sint met een baljurk verblijden. De kloeke soldaat krijgt een vechtjas. Paraat is-ie zo aan het front om te strijden. Een oliejas krijgt de friteuse. Oom Jan vindt een pandjesjas…

stil wit en steriel huisde zij professioneel in haar outfit als deel van sfeer en aankleding alleen het heldere blauw van ogen in wit gaf haar gezicht een indringend intens raken zonder woorden in klare oogopslag waarbij haar lach de inhoud wereldkundig maakte met blijdschap in een warm mystiek delen…

Dus dit is het aas het zoetste zingen en fluiten en daar staat de picknickmand vol met zelfrijzend verschiet en hier heb je eersteklas stof waarmee ik je aankleed, wil je het. Of toch liever niet nee ik ga al blijf rustig hier bij de graten schubben en staarten.…

Mama jij gaf mij het leven Iets moois wat jij deze aarde hebt gegeven Jij gaf mij het leven Jij was de eerste vrouw die mij liefde heeft gegeven De eerste liefde uit mijn leven Jij gaf mij te eten, te drinken en heel veel liefde Het was jij die mij aankleede en schone luiers heeft gegeven die me troostte als ik huilde Die me maakte…

Ik zal er omheendraaien, het verpakken, speciaal voor jouw aankleden. Of wil je het niet hebben, zal je het wederom afstoten... Hoe meer ik geef, hoe minder jij openstaat. Mij aan het verdrijven met al je kracht aan het duwen. Steeds harder, met zoveel afkeer dat het sprankelende mij verlaat.…

Mijn leven is een reeks details van aankleden en praatjes maken willen weglopen of omhelzen en moe zijn aan het eind van de dag zonder een rode lijn, geen spel van dubbele tong, taaltrucs of beeldspraak, niet eens een virtuele werkelijkheid van bloedeloze liefde en gepolijste pijn in losgezongen gedichten die duwen voorbij het bekende…

Hij was ziek maar had nog zoveel om voor te leven kon zijn aandeel daaraan geven ook al zag de maatschappij alleen wat de medische kosten ervan waren tafeltje dek je elke dag de verpleegkundige om het ontbijt klaar te maken het aankleden en het douchen en de tussentijdse ziekenhuis opname onder druk van de maatschappij…

Wanneer het nog altijd winter is en zo heerlijk koud, met dagen die korter zijn dan de nachten, moet een mens zich met veel humor en warmte aankleden wanneer hij door het leven wandelt. Onder de lage wolken en in de bijna vrieskou voelde ik mij die ochtend de koning te rijk met mijn twee vriendinnen.…

eindeloos zoenen wij door ik voel de allerzachtste huid jouw hand kruipt stiekem voor Een voorspel om nooit te vergeten geweldige uren in sensueel balans in extase beginnen wij te zweten deze nacht slaagt met glans Miljoenen sterren vallen tegelijk als wij samen de hemel betreden en terwijl ik in jouw ogen kijk wil ik mij nog lang niet aankleden…

In een serene stilte laat koning winter de bomen met een ijsmantel aankleden Langzaam verlicht de ochtendzon het ijsrijp en begint tot het witte landschap toe te treden Het is een wonderlijk schouwspel van ijzige kleuren aan een azuurblauwe lucht die zich wijds uitstrekt De wind laat de bomen zacht kreunen onder de ijsdeken en hierdoor zo nu…

Ondanks energieke aankleding aan mijn vitale oase. Een droom met dezelfde kijk en identieke woorden. Tevergeefs toch een woestijn zonder een waterbron. Bleek deze ideologie een hoogstaand van andere orde.…

vroeger wordt bewaard in schuren alles was toen van hout brood werd op de borst gesneden krullend op de smeuïge tongen klappend in het verleden kon je je nog met zomer aankleden de liefde ontsprong met de natuur bruusk met geweldloos geweld de weerstand breken in spaanders knieën mennend naar het bekken en zo kuste hij haar met de aren…

De dag breekt aan Geen doel, geen zinvolle gedachten Met geen stok uit mijn hoofd te slaan deze donkere negatieve machten Opstaan, naar buiten kijken, ontbijten scheren, douchen, aankleden Aan mijn bestaan valt geen woord te wijten Weer tijd om de leegte te betreden Ik loop wat wezenloos in de kamer Ik voel geen grond Liever had ik een hamer…

Roept ze De baby brult voelt zich ongelukkig De moeder dolblij met háár kindje Ze kan het jaren aankleden als een popje een huilend popje dat wel Maar ze wordt het gehuil zat en neemt een nieuwe deze huilt niet als ze mooie kleertjes krijgt maar straalt de perfecte dochter is geboren Baby 1 is vergeten op eigen benen staan in…

doctoren verrichten wonderen met aandacht en medicijnen slopen zij wat mij verlamd het dammetje in mijn hoofd dat mijn zijn zo belemmert terwijl ik woorden zoeken moet exploderen woordeloos de emoties tot gedwongen de aanvaarding mij de strijdlust wakker maakt omdat ik nog niet klaar ben hier dat ik nu even hulp nodig heb bij het aankleden…

Een nieuwe dag weer We gaan beginnen keer op keer Opstaan douchen aankleden Ontbijt ook nog gegeten Krantje erbij Het gevoel zo blij Dan gauw de taxi in En nu het begin Bellen naar de zaak Antwoord op de onbesproken vraag Rijdend naar je klant Nadenkend over de krant Het is heel gewoon In de morgen zo schoon Komt een lachebek aan…

Het thuiskomen in een leeg huis, alsof wij nooit hebben bestaan Zo'n leeg huis, spullen staan er wel, spullen die me er aan herinneren wie hier was Degene die de boel wat opfleurde en aankleedde in haar kleuren. Ook degene die er voor zorgde dat deze dag is aangebroken Degene die de relatie heeft verbroken.…