53 resultaten.
TROMPE L'OEUIL
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 548 ik was een visser in een ander leven
en wierp mijn aas uit in het koele meer
of nee, een veerman en voer heen en weer
van oost naar west, was eindeloos omgeven
door bergen die als hooggeëerd publiek
op spiegelingen staarden van het water
hun hoofd op hol gebracht door zacht geklater
dat tegelijk applaus was en muziek
de vakjes blauw verschoten…
een zonnige ochtend
gedicht
4.0 met 6 stemmen 3.309 blinde schermutselingen
in het omstreden grensland: in het jonge zonlicht
gaat het oude weerlicht nog even
volledig verloren
de rest is pakpapier, houtwol
journalistiek, psychologie, voort-
planting, het uitstellen van zelfmoord
de romankunst, heldendom, lafheid, liefdes
als lieveheersbeestjes bijtend, als vliegen
wegvliegend naar ander aas…
Niets
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 891 Als voor de ratten strooien ze er hun aas
Maar ik ontwijk de val.
Buiten verstrooiing zoeken.
Soms struikelt hier een kleuter
Of een herderin blaat naar haar schapen.
Dan hol ik zuchtend naar de wei.
Geen zon kan mijn bloed verhitten.…
een hart verloren
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 860 je wang
een dwang onbedwingbaar om te kussen
terwijl jij verlangend naar dansende ogen kijkt
het zal niet langer gaan om te beheersen
wegdraaien is niet eens een optie meer
want ik wil niet minder, dan raken, kussen, strelen
niet eens dat mijn hart nu sneller slaat
maar slechts het lekkere dat jij me brengt
jij hebt gevangen waar ik het aas…
Een gedicht
gedicht
2.0 met 165 stemmen 31.898 Soms lijkt het
net of er iets uitkomt: hapt er een vrouw in een aas.
Maar soms gooit er een hand plots een kaart op: je moet bekennen.
Je aarzelt, weet het niet, hijgt, bijt een stuk uit je lip:
onmiddellijk is de hand er met leukoplast.
'Dank je wel', zeg je. Maar moet je nu ook al de heer
en de negen opgooien?…
Drie geslaagde veranderingen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 229 Ooit hapte hij als visje in d'r aas.
Hij is toen als de neten gaan verhuizen
en liet de boel de boel. Hij vond algauw
een nieuwe baas en ook een nieuwe vrouw,
waarbij hij zich niet wéér erin liet luizen.…
Spiegel bij nacht
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 357 Jagend over barre grond bloest,
eenmaal met de kop in aas, haar gierenkraag
en gaat ze op hinkepoten rond.
Gevangen is ze in de ommegang van zon en maan.
Het zweven heersend in een ander rijk
vegeteert ze tot de zon weer aan de hemel prijkt.…
God zou de ziel vergodlijken door smart
poëzie
4.0 met 13 stemmen 1.337 Stinkende mestvlieg werd ik, die op drek
Aas van het gore en vunzige, en bevlek
Met vuile spot 't mooiste van 't mensenhart.
Mijn ogen hunk'ren naar de ellende heen,
En gaan gulzig te gast op elk gezicht,
Waar lach van leed wreed-ingevreten ligt,
En 'k denk gretig: 'Hij ook, niet ik alleen!…
Hoge Raad
netgedicht
3.0 met 58 stemmen 988 Een Hoge Hoed en gestreept gras langs zijn kuitbroek
geen blauw oog te zien achter de schutting
Marjelle draagt graag botten naar haar hooizolder
op roze pantoffels schuift zij door de wintertuin
Mondjesmaat wankelen haar manke afdwaalkinderen
citroengeel verpakt in glas, aas voor haaien
Fijngestampte wurmen mengen zij met brood…
Ontkenning
snelsonnet
2.0 met 31 stemmen 2.504 Een worm lijdt aan een vishaakje geen pijn
Diens zenuwstelsel is te onontwikkeld
Ook grote hersenen zijn niet geprikkeld
Zodat zo'n haak de worm echt worst zal zijn
Zo zijn de mensen vaak ook ongevoelig
Maar dat maakt deze tijd niet minder woelig…
In memoriam mijzelf
poëzie
3.0 met 30 stemmen 4.435 Door vijanden omringd,
Door vrienden in de nood
Geschuwd als aas dat stinkt,
Houd ik mij lachend groot,
Al is mijn ziel verminkt,
Mijn lijf voor driekwart dood.
In 't leven was geen dag
Ooit zonder tegenspoed.
Ik leed kwaad en deed goed;
Dat is een hard gelag.
Nu, in verloren slag,
Strijd ik met starre moed.…
genadesteek
netgedicht
3.0 met 47 stemmen 17.492 1
in de arena zwellen de geruchten tot een gifwolk
de keizer keert zijn vlakke hand
een halve meter boven de schoot
een wenk die kwade tongen sust
onder hem een ovalen bekken
de walm van ranzig zweet
zuilen stutten de gevels
met een krullend blad bekroond
gieren staan vleugel aan vleugel
te reikhalzen naar het aas dat nog wemelt…
VEREEUWIGDE HELD
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 155 Zelfverzekerd speurt een gier naar verhoopt aas,
gelijk zoeklust kalm verkent, oneindig vindt.
De aanvoerder vertrouwt onbevangen
een zwervende prediker zonder huis,
wiens wonderwerk weergaloze zegen geeft.…
Horror waanbeelden en bezuiniging taferelen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 117 het begon
zo ongeveer in de tijd
toen ze elkaar wijs maakte dat wat
niet aanzienlijk is
ook niet bestaat, er klonk bijval en applaus
onder de gelijkgezinde dieren
onvrede sloeg de pan uit en
de raaf is er in gevlogen
smulde van het aas van wat was begonnen gewekt
in het boze bed
woede duisternis en verdriet
met de halsstarrigheid…
Spiegel bij nacht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 506 Met nevels omhangen zonder zicht
met niets om handen doods en dicht
waart onder haar spiegelende huid
het donker rond
zoekt ze naar beelden van her
jaagt die hun holen uit naar de barre grond
waar ze hen op snelheid klopt
en haar kop vervolgens traag
in hun aas verstopt
Onderaan de nek bloest een gierenkraag ...…
De rozen
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.488 Ik heb ze zien bloeien
Bij ’t ochtendontgloeien;
Nu hangen de bladen en storten in ’t stof
Tot speeltuig der stormen,
Tot aas van de wormen,
Tot schaamte van d’op haar zo pralende Hof.…
Volharding
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.526 snaken naar het brood,
Noch lichte vlam, noch zwaard van bloede rood,
Noch scherpe bank, noch ketenen gespannen,
Noch goedverlies, noch knevelen of bannen,
Noch hoge macht, noch diepe waternood
Noch tijdsbeloop in leven of in dood
Noch wan-geloof der licht-vervoerde mannen,
Noch duivels list die menigen verschrikt,
Noch werelds aas…
Aan de waterkant
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 565 De vis is door 't aas verraden
Dan vangt aan, de ongelijke strijd,
het topje doorgebogen...
Ten lange leste, ligt de dapp're vis,
gevangen op het droge.
Honger of mededogen?
De visser stelt zichzelf de vraag.
Maar ziet het leefnet vol, de pan dus gevuld,
deze vis heeft geluk, vandaag.…
Zonder Boudewijn
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 108 hoopte hem genoeg te hebben gegeven
en een muze heeft ook haar recht op
een eigen leven tussen de spetters
van zoëven. hodie mihi, cras tibi
knarste er door jouw mooie hoofd,
toen je zijn grafmonument bezocht,
je had hem heel wat anders beloofd,
maar dat zal voortaan anders rijpen,
zoals hij met Goethe communiceerde
en ik op jou aas…
visserslatijn
netgedicht
5.0 met 11 stemmen 971 We praten elkaar lege zinnen,
de dobber wacht haar kans,
en terwijl we elkaar soms een half woord geven,
is er geen brasem, zelfs geen voorn
die het waagt in die halfstomme woordendans
het aas te grijpen om ons te verstoren.…
Zielzucht
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.062 In 't gewemel
En gewoel
Rondgedreven
Door een leven
Zonder doel;
Prooi der stormen;
Aas der wormen;
As van stof;
Heb ik 't leven
Weg zien zweven
Als een boomblad in de hof.
Wat 's de blinden
't Ondervinden
Van het licht,
Zo 't zijn stralen
Onder 't dwalen
Op hen richt?…
Een simpel gebed
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.767 Regen die de visser verjaagt
met een lege fuik en aas dat wemelt
Het zog van een laatste schip verdwijnt in spatten
‘Een reus drinkt uit een rietje’ zeg jij.
We dralen langs het grint.
jouw hemd toont delen van borsten.
Het klaart op.
De zon nipt aan de stroom, vluchtige slierten.
Jij rekt je uit, jouw romp slikt haar stralen.…
Drie koningen geven handen vol leven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 412 De tijd kruipt huiswaarts in de Randstad
Wegen voelen als vijanden die men schuwt
Buslijnen rijden rond op ringen kruipen over het pad
Niet prompt verwarmde wissels lijken niet te ontdooien
Hoelang kost het de NS om het juiste spoor te ontvlooien
Sneeuw voelt als aas vermengt met pekel
Het oogt als een zwaluwloze hemel heeft een hekel
Aan…