‘René Artois’ is dood, de antiheld;
Z’n zaak gevuld met Duitsers, lege flessen,
Begeerd door Gruber en twee minnaressen,
Dan vlug: het bed omhoog, want Londen belt!
En ná al die problemen, dat gedoe,
Zingt boven Edith hem een liedje toe.…
bij elkaar over de privévloer
daar is die straat, het café of dat restaurant voor
met panden indertijd niet te bewonen krotten
die nu tegen de vele, vele miljoenen op klotsen
in gedachten Nelis en Zwarte Gerrit die dood zijn
maar op de Lauriergracht nog wonende mooie Stijn
schuin tegenover Stijn in Uylenburg’s verzorgingshuis
‘floddert’ actrice…
Sprookjes zijn vooral bedoeld voor kinderen
maar als kinderen sprookjes op- en uitvoeren
wordt je als volwassen toeschouwer weer kind
en verbaas, beleef en ervaar je echt
"Utrechts Sprookjestheater"
met een meesterlijke
'REPELSTEELTJE':
Juliet Kruithof van 11 jaar
in het volwassen besef
dat er in werkelijkheid
zo hard is georganiseerd…
jaren nul
En dan was er nog Mabel-Gate,
en andere flauwekul
In tweeduizend vijf moesten we
om Rinus Michels rouwen
De man van wie we sinds ‘88
zoveel zijn gaan houden
De man die ons Europeesch voetbalkampioen maakte
Het was de dood die hem in 2005 pootje-haakte
Net als wat een jaar later kanker deed,
Toen mijn favoriete Nederlandse actrice…
Zo komt er dan weer een te overlijden
Van wie je al een tijd niks had gehoord
Succes is roemloos aan de hemelpoort
Daar kun je je alvast op voorbereiden
Maar toen Petrus maar wreef langs z’n kin
Riep ze: zeur niet en laat me d’r in!…
Kan niet voldoen
Aan de eisen die
Jullie aan mij
Stellen - had er
Niet moeten zijn
Zegt mama vaak
Tegen mij - en
Papa die mij
Twee keer in
De week opsluit
In de kelderkast
En mama's boosheid
Met klappen en
Schoppen onderstreept -
En zijn het niet de
Blauwe plekken die
Ik wekelijks krijg,
Maar de slopende
Verhoren…
Maar ik ken je wel
Ik weet dat je van theater houdt
Dat je zelf geen actrice bent
Ik weet dat je goed kunt communiceren
Dat je de taal van het lichaam leest en schrijft
Een tijd lang nam ik genoegen met minder
Ik kon je niet vinden, je bestond blijkbaar niet
Mijn zoektocht leek gestaakt te zijn
Maar ik ken je wel
Ik weet dat je zorgzaam…
De Führer van het vrije Westen meldde
- via zijn leger louche advocaten -
‘Wie gaat er nou toch over zwijggeld práten?
Zeer ongebruikelijk bij welgestelden!’
Na ieder avontuurtje in de bedden
‘Betaalt hij om zijn huwelijk te redden’…