Alle inzendingen over afbreken

Je draait gehakt, je maakt van vlees en vet een soort van regenwormen, rood-witte minislangen uit de mond van onze tafelmolen, die afbreken en vallen in een groen geëmailleerde kom. Het is oktober en je stopt worst, bloed aan je handen en je schoot. De winter, en de braadlucht in mijn trui.…

De kermis is nu weg en ook weer niet: Niet alles is in één dag afgebroken Dus staan er nog ruïnes na te spoken Wat elk jaar weer een trieste aanblik biedt Het zicht op zo'n half afgebouwd gevaar Schudt mij nog wel het meeste door elkaar…

Bij een herinnering hoort een gevoel dat sneller opstijgt in het bewuste dan de herinnering; ik voel het als een negatieve gedachte onderweg is en kan de komst afbreken als ik geen zin heb in zelfkastijding.…

kind van me gekregen Wil je in mijn leven komen Dan zal je de sleutel met mijn kind moeten delen Maar mijn kind zal altijd de hoofdsleutel dragen Pas je in ons leven dan kan je na je proeftijd een reservesleutel vragen Als mijn kind het goed vindt mag je die om je nek dragen Mensen komen en gaan in het leven Een reservesleutel kan in het slot afbreken…

Voor Jeannet Ik zwijg want Ik weet de waarheid Woorden die zichzelf Afbreken al voor Ze gevormd zijn Zwangerschap die Plotseling ophoudt Zonder reden Want alles was Toch goed, zeiden De specialisten, En zij konden het Weten want ze Hadden er voor Doorgeleerd - Maar wij wisten Wel beter - daar Hoef je geen…

Roest klopt in het mechanisme van het aan ons aangemeten uurwerk, het lijkt even stil te staan, het reinste bronwater aangetast getapt uit het bloed, waarin de waarheid afbreekbaar wordt reeds voorspeld in de oerziel, afgedaan als onzin, klopt het aan de poort, vaak ontzegd en komt het ijkpunt dichterbij waarin ik droom…

zoekt de kerstboom houvast een blikje rammelend achter zich aan de wind zet nog een tandje bij zijn kracht neemt alsmaar toe Begin januari van dit nieuwe jaar lijkt het alsof hij de straten op wil schonen als waren het kronkels van de geest ontsproten aan het menselijk innerlijk Homo sapiens, wezen met intellect vaak niet nadenkende, afbrekend…

Bemoste treden prikkelen buiten mijn bereik mijn fantasie Hier is vergeten een koning gestorven, een geest heeft hij niet achtergelaten, een schat misschien maar je zou alles moeten afbreken om dat te weten te komen en langzaam gaat het zo ook wortel voor wortel, spriet voor spriet, druppel voor druppel regen, zon…

het onzinnige was er net zoals hij op stijve benen om nee te zeggen tegen geweld het afbreken, aftuigen en vernielen van wat mensenwereld zou kunnen zijn wordt hij nu vermeld en binnenkort waarschijnlijk ook geteld als slachtoffer van zichzelf verkeerde plaats, verkeerd verbonden en onomwonden ook als vergissing een mens onder de soorten…

. ----------- Als u elkaar nu eens millieubewust beminde Met een verantwoorde gezichtsmassagestaaf Dan stijgt de stem van uw geliefde één octaaf Als u tenminste niet vergeet hem op te winden Maar ecologisch komt u echt pas goed op stoom Met het onmiddellijk afbreekbare condoom.…

Mijn weg loopt stil en moeizaam, klimmend tegen 'n hoge vrije muur, afbrekende barmhartige pijnscheuten, heilzaam vecht ik naar bekwaam. Ik volhard in al wat ik ontmoet, ze zeggen, "toon je weelderigheid", maar kan niet zijn, wat ik niet ben, het simpele in mezelf tegemoet.…

Een dag als zoveel anderen een dag, zo lijkt het, heel gewoon en ik zie om mij heen om te zien wat is blijven hangen ik zie verkeerd gekozen woorden, verkeerde afbrekingen, niets meer oorspronkelijk maar nu gestuurd -lees vermoord- door ó zo gezellige groepjes Ik zie mensen mijmerend, mensen zoekend, soms zelfs vloekend…

Ik wil niet vervallen in zelfhaat Niet weer afglijden naar het afbrekende kwaad maar dat ik mijzelf volledig inspan om mijn gevoel naar haar niveau te tillen en te begrijpen wat zij voor hem voelt en waarop ware liefde is gestoeld…

bewijzen dat op veel vlakken Humaan leven serieus vooruitgaat De middenklasse regeert stilaan de wereld Traag maar gestaag worden we veredeld Dat zelfs Rwanda zijn wonden likt Daar heeft ze nu even geen boodschap aan Nu haar bestaan aan dom wordt gekoppeld en ze zich uiteen voelt vallen Ooit scheen het als methode Opvoedkundig een kind afbreken…

'k Moet zien da'k er geen stukken afbreek. Da's hier zijn schoonste hemd. Ik was er nog zo fier op toen ik het gekocht heb in de solden. Min zeventig procent, 't is gene prijs, dan kan 'ne mens zich een folieke permitteren. Amai, het is hier koud, koud in dat windgat hier. Die handdoeken, dat zijn juist plankskes.…

Een schapenhoeder kan soms niet om de wolven heen, die zijn kansen afbreken tot de laatste steen. Grote steden zijn soms heel gemeen; en breken vaak door de horizon van de argeloosheid heen. Ze lokken de plattelandsman met hun mooie kanten; maar zijn geluksboompje zal hij daar nimmer planten.…

Eens zal ik weer liefhebben maar tot die dag is het de enen hand die de ander wast schilderverf van mijn kwast Doeken eentonig kleurend de verf monogeurend, a-sociaal misselijkmakend slecht werk trots afbrekend honderd maal schietgebedjes in de kerk.…

redeloos naar extreme haat, ik dreigde gek te worden, alsof je uit twee verschillende mensen bestaat, de één kent de ander niet, dat heb ik goed gevoeld, ik hoop dat het niet waar is voor jou, maar ik denk er wel aan, die term die ik liever niet uitspreek, want ik ken de desastreuze gevolgen, die niet te keren zijn en de persoonlijkheid rigoreus afbreken…

partner waar we mee samen leven maar niks meer om geven Een baan die zo saai is geworden maar het is normaal het is een sleur geworden Het loslaten van gevoelens die ons tegen werken Een gebroken hart, diepe rouw of een verliefdheid die onbeantwoord blijft Of een muur waar je achter leeft, waar je veilig achter bent verscholen Die je moet afbreken…

gas Neen, we gaan van het gas af De aardkloot in Groningen verdient rust Onze portemonnee wordt onrustig Het wordt kiezen tussen eten of warmte Het wordt eten met mate 2 maal per dag Kleding aanhouden en dekens doen de rest We moeten wel meer bukken bij Albert Heyn Hij, zij, die voor de kleintjes zorgt We struinen de markten af bij het afbreken…

Vrijgelaten van hun inspiratieloze klokkenslag wil ik eigenhandig zijn huis bouwen of het hunne afbreken, koraalrif langs de Noordzee, met veel lucht, licht, prachtig uitzicht en weinig inhoud. Ik knokkel mijn conventies in elkaar, wars van alle mist. Naaktvlezig en verward piepen trillende woorden.…

Een muur kan je alleen maar afbreken als je iemand zijn geloof in de liefde kunt herstellen, de pijn en verdriet uit het verleden kunt verzachten, iemand die zich klote voelt kunt laten lachen, als iemand verdrietig is en je die kan troosten in je armen, iemand die zich veilig zal voelen als je diegene omarmt.…

Het voelt soms best nog triest dat ik een verhaal liet afbreken toen het juist was in zijn mooiste vorm die trieste dag in de herfst toen je terugkwam uit Spanje waren we weer samen in de klas voor een feestje een terugkomst van klasgenoten die ooit over duinen holden voor het vieren van een feest met bier en rollende stofnesten nam…

leven Ik weet hoe het is om tegen een muur aan te lopen In het verleden ben ik vaak te snel weg gelopen Nu ouder nu ben ik wijzer en zal ik door die muur heen breken Maar een muur die iemand heeft opgebouwd door alle pijn en verdriet uit het leven Die kan je niet in één keer breken maar dat doe je met beleid Steen voor steen moet je die afbreken…

Soms moet je geduld hebben, want die muur is er niet zonder reden, die kan je niet één twee drie afbreken. Maar dat doe je steen voor steen, met geduld en liefde breek je door die muur heen! Als je gelooft dat je hart de waarheid spreekt, mag je nooit opgeven Als twee mensen echt samen horen zullen ze zeker samen komen...…

Het glas is halfvol Als het roodborstje zingt Als de dagpauwoog de tuin bezoekt Als de bomen fluisteren op het ritme van de wind Het glas is meer dan leeg Als de tv aangaat Als de ene mens de ander een vreemdeling noemt Een vluchteling En er is geen plaats meer in de herberg Het is vol Ga maar in de stal geboren worden in een kribbe Je…