Alle inzendingen over allemaal

het geamputeerde rokersbeen de vrouw met het hoofddoekje die niet begreep waarom ik de deur voor haar open hield de man achter die vrouw, wel op afstand de man op de fiets die anders nergens terecht kon de koningin van de botanische tuin de chef van het landschappenpark, bezorgd om erica, grasgrazend de vrijwilligster tegemoet ik ken ze allemaal…

Glob' is van ons allemaal Bedenk dit nou toch eens een keer Gun elkaar Licht en gun elkaar Ruimte met heel veel groen 't Is mog'lijk 't Moet kunnen…

dag o Ohhiuchus drager van hij die sist het is de laatste draai die ons evenwicht moet herstellen een schorpioen heeft geen schubben maar schilden zoals een insect de mug zit gevangen in een eindeloze strijd de tijd o haar wartaal is zo vaag het was ook maar een vraag of zij zich goddelijk voelt de tekens in de dierenriem naar ons allemaal…

Arm of rijk we zijn allemaal gelijk hetero of homofiel we hebben allemaal een ziel ook al is het lesbienne we zeggen allemaal: je t'aime…

Nog zoveel te doen, dus ik wil het allemaal en nu ook meteen!…

Er wordt in Nederland heel wat gegeneraliseerd met duidingen als 'wij allemaal' en 'iedereen' wordt 'de gemiddelde Nederlander' als één 'ons' gepresenteerd en apekool over 'allen' en nog meer beweerd. deze trend is mij op den duur tegen de borst gaan stuiten dus aan iedereen die iedereen gebruikt: laat mij erbuiten…

dat is de waarheid ergens vind ik iets dat lief is in jou En ik heb de lijn weer overschreden een lijn die ik in het zand tekende en nog steeds geef je me alles maar alles is niet genoeg ik ben bereid maar niet willende me aan jou over te geven soms Kom naar mijn kant ga naast me liggen en ik probeer En ik probeer want ik wil het allemaal…

staan ik ben er elke dag mee bezig net als mama, en lief muis Kees hangt aan zijn staart hij kijkt mee en snuffelt dan aai ik hem, dat vindt hij fijn Ik was twee, nu ben ik zeventien mijn kamer is van mij, en Trini is van mij, mijn spullen vrienden, baantjes, geld en alles wat mama niet goed zou vinden als ze het wist, is van mij allemaal…

Vandaag neem ik na maanden een besluit: Door braaf één van de vakjes rood te kleuren, Bepaal ik mede wat er zal gebeuren, Al maakt het eigenlijk niet zo veel uit. Het nieuwe kabinet, dat zal je zien, Bestaat allicht uit een partij of tien.…

Stuk voor stuk, verdwijnen ze, in het niets, stuk voor stuk zwaaien we ze uit naar, het iets! Iedereen vertrekt, een ieder al dan niet geboekt naar een vakantieplek we zwaaien ze uit! Stuk voor stuk, verlaten ze huis en haard om bij te komen van de dagelijkse beslommeringen. We zwaaien ze uit, wensen ze plezier, kijk je wel uit?…

Geen mens, is zonder fouten, geen individu, zonder een min geen enkel persoon is meer dan 'n ander breng daar maar iets tegenin. Want: we komen allen op dezelfde wijze op aarde, daar valt niets aan te tornen, en zij, die denken te bewijzen zullen van een koude kermis thuiskomen!…

eerst vrijen in ons bed en dan bij 't naar beneden gaan de geur van versgebakken brood de zon, de aardbeien op toast en prachtige muziek, het kan niet op, bijzonder allemaal' dat kom je mij vertellen-kus- terwijl het bad volloopt en ik de virtuele werkelijkheid opzijschuif voor de echte- ik heb de zondag lief ik voel mij goddelijk…

Als ik champagne drink, word ik gemeen, Ik zeg dan achteloos de rotste dingen, En ga ook luidkeels vieze liedjes zingen, Voor mij dus géén glas bubbels, nee, niet één! Ook zónder kan het best gezellig zijn, Na zestien bier en zeven glazen wijn.…

Wat al lang niet meer opvalt is de somberheid en het doemdenken. Met korte zinnetjes die alle hoop wegnemen. De samenleving is mislukt. Jongeren zullen de gevolgen van de coronacrisis hun hele leven meedragen. De economie zal het nog lang heel moeilijk hebben. Ze gaan gepaard met sentimentele verhalen over pijn en verlies. We koesteren…

'n Ochtend dat je wakker wordt geknald Op zo'n inwisselbare eindejaarsdag Waarin je toch al nooit iets wonderbaars zag 'n Dag die in constant geknal vervalt Elk jaar is nèt zo kleurloos als bijzonder Maar telkens eindigt alles met gedonder…

voor hun Valentijn, gapt hij een fles champagne - plofkraak in het hooi...…

Hij kreeg een zonnig kleurtje, ’t kwam allemaal door jou.…

Te kort door de bocht. Dat komt deze tijd veel voor. Begrip blijft dan uit.…

menselijk leven weet u nog die sneeuw laatst in de Achterhoek files, paniek, verwijten en het was maar even zo snel, ja, zo snel is de mens al uit balans daarom is het goed dat er rustpunten zijn ---- de geboorte van een Kind ---- een Lichtend Voorbeeld voor groot en klein laten we leven met het goede in ons hart ook al zit het allemaal…

Het is allemaal eenvoudig als de lucht in september die niet goed weet wat ze wil: regen of zon doorlaten en straks alweer het tegendeel.…

Die Donald Duck is in zijn drift beslist Een onberekenbare patjepeeër En snel ontvlammende A.D.H.D.-er Dat maakt hem zéér geschikt als terrorist Nee, deze analyse is geen larie Het is een theorie à la Bolkhari…

donker of blond licht of een beetje zwaar ik vind ze allemaal lekker echt waar neem ze liever in gezelschap dan alleen ober doet u mij er nog maar één…

de stad weifelt over de huizen de morgen vaart over de daken de stad binnen de zon staat op tussen de huizen onder carillonmuziek de mensen wandelen in het donker als het elf uur is de zon spoelt aan op de daken aan het strand van de verten ligt de stille zee der lucht waarin het schip van een kerktoren flikkert in de buik…

gewoontes Zegt de klinisch psycholoog - Rot in het vak die waakt over Menselijke kwetsbaarheid - Hoe anders is het voor Marja Die vaak niet weet hoe ze Met onverwachte schuivers in Het menselijk leven om moet gaan - Als kind al kwetsbaar geworden Door een grillige moeder die Aan een verstoorde stemming leed En een vader die het allemaal…

heb de stenen voor je neergelegd in de bedding van het leven ze lagen op het pad waar jij ook ging natte voeten heb jij nooit gehad het waren zorg en bewondering die stilte vulden van onuitgesproken woorden maar eens per jaar liet ik jou mijn liefde zien mijn kaart werd nooit ontdekt jij was de valentijn van allemaal…

‘t is waar, allemaal waar en toch, wie weet helpt dit immens gebeuren zodat we eindelijk en samen een leuker liedje leren fluiten?…

Nu steekt die Russische gemenerik, Uit vrees voor die gevaarlijke insecten, En als bewijs voor de totale gekte, De bloemen uit ons landje in de fik. Zou er wel íemand zijn die hem gelooft? Dat beestje zit gewoon in Poetins hoofd!…

Nu de vakantietijd weer is begonnen, En iedereen vertier, ontspanning zoekt, Heb ik dit keer geen verre reis geboekt, Ik hoef niet aan een drukke kust te zonnen. Nee, ik blijf lekker thuis en word tòch bruin, Door Pokémons te vangen in m’n tuin.…

donker of blond licht of een beetje zwaar ik vind ze allemaal lekker echt waar neem ze liever in gezelschap dan alleen ober doet u mij er nog maar één…

het virus overkomt ons rakend tot in de kern maar, niet jezelf kwijtraken blijven verlangen naar de lentebomen met de vogels dromen luisterliedjes binnenlaten de lach van een gezicht we hebben de liefde in de kleinste dingen allemaal licht…