energie
tomeloos kolken slaat
met koffie als hiaat
maar na de morgen
kruipt gestaag iets
van twijfel in haar
kleine zekerheid en
staart zij naar de TV,
denkend aan niets
achterover op de bank,
niet slapend, maar
met de ogen dicht
voelt zij hoe de uren
van de middag wegglijden
in trage strepen licht
klein geluk komt met
het avondeten…
Je avondeten staat in de magnetron,
wij gaan een paar dagen naar de zon,
en morgen eet je maar bij je vriend kees,
daar ben je toch ook dagen mee vissen geweest!
Op zo’n moment denk ik met pijn,
deden we niet veel…veel te veel water bij de wijn.…
Toch weer ontvouwd, na 't eenzaam avondeten,
Des nachts op wacht, te kooi en na 't verhalen;
Voor hen die zoveel eenzaamheid verbeten
Is uit die letters leeftocht nog te halen.
Tussen lieve en liefhebbende steeds staat er
Van kroost, huis, dorp en eiland weer 't alleen
Bij trouw, geboorte en dood gevarieerd relaas.…
Men zegt dat de liefde diep gaat
de zin en lust daarna
slechts enkele centimeters
zeg mij dat het maar momenten zijn
waar mijn, inmiddels volwassen heupen
een schort voor dragen
waar ik, ook voor het avondeten
wederom mijn eigen boontjes dop
en je keer op keer,
iedere Goddeloze zondagochtend
smeek om diepgang
ik wil je niet meer uitzwaaien…
Een uitgebreid ontbijt
dan naar het strand of om het even wat
een leuke bijziends waardigheid
Een lekker hapje tussendoor,
een drankje niet vergeten
En genoeg trek krijgen voor lunch of
avondeten.…
En zomers, als het avond wordt
in ‘t hoge gras teneergezeten,
Brengt moeder daar mijn tinnen bord
En schaft mijn avondeten.
Het eerste stierf mijn zusje Brech;
Wat lag ze lang in bed te klagen!
God nam op eens haar pijnen weg;
Toen werd zij uitgedragen.…