stop, hier vliegen geen kraaien
de lucht lijkt helder maar
ongeklaard, zolang blijft
een woord zonder beweegreden
roerloos en in ijs gevangen
ondiep als het zicht in hoogte -onderhuids-
zonder gedicht blijven vuurstenen koud
en is nadere toelichting overbodig
een zomer is er om zich staande te houden
tussen voetnoten van voortduren…
Noem mij een beweegreden,
het is en blijft een breinbreker.
Mensen zijn gewoon mensen,
bang uit angst voor niets.
Met even zoveel wensen,
het wordt ineens heel groot,het kleine iets.
Is het bewuste,bewust van het onbewuste,
kan het verdwalen in jezelf.
In onwaarheden kan ik niet berusten,
word toch eens wakker van jezelf.…
beschrijft
in blauwe lucht, in zwevende vlucht, zo wil ik
onze innige liefde beschrijven
in liefde
die meegaat met het deinen van de zee
in liefde die
in de ochtend de zon begroet
zo zal ik steeds beweren
om de onrust te bezweren
hoog in de lucht in vogelvlucht
om het land te overzien
het leed te overstijgen
in stilte en zonder beweegreden…
Leven gevoed door ‘t licht
ontstijgt de natte aarde
evolueert tot levensvorm;
nu ik dat proces begrijp-
zie ik de mens vanuit
een ander perspectief,
begrijp zijn beweegreden
zijn storm en drang.
Op de snelweg overleven
tussen ontelbare bemande
‘torpedo’s’ toont de mens
als consistent ontwerp.…
Bleek licht in de morgen,
Menig beweegreden gespeend
van zegen...
Veel gericht op eigen baat
en tegen het eind van de dag
blijkt leven een hard gelag.…
154
Bezig met laden