Alle inzendingen over boren

Het is hier te warm Ik voel en lijk een oven Hoe kan dit nou Ik hoor toch daarboven Ik hoor acht keer boren Het is gebeurd Ik leef dus echt niet meer Gek dan dat dit mij treurt Het licht valt uit Ik ben de malloot want Het valt toch niet mee Een echte schijndood…

Door Tesla’s, molens, zonnecollectoren moet men misschien weer meer naar gas gaan boren. Zo’n energietransitie eist z’n tol. Een oplossing die ik nu kan bedenken is voortaan maar weer diesel te gaan tanken…

twee paar handen aan mijn mond lig ik daar en onderga de koeien tegen het plafond kijken me aan en lijken te lachen daar lig je dan met de zenuwen bloot rustig ademen maar je gaat er niet van dood gelukkig hoor ik slechts een boor geen boegeroep in koeienkoor…

De aarde gromt, de scheuren door het boren Schieten in boerenschuur en akkerland ’t Is Bommen Berend uit het Drentsche Land De noodklok roept van de Martinitoren Gij volk verlaat terstond uw woningen Weldra gaat alles boven Groningen…

De tranen die Ik in dit leven Op voelde wellen Zijn nooit aan De oppervlakte gekomen, Ze liggen ergens onder In deze diep donkere Duiker opgeslagen - Nu ik ouder ben Probeer ik ze aan te boren Maar ze liggen te diep, Het lukt me niet Om er bij te komen, Ze liggen bevroren In stil verdriet…

Nu wil men in Oost Groningen gaan boren Naar nog zo ’n pareltje van Gronings goud, Naar het van smetten vrije Gronings zout, Waar ze zich in die streek nou wild aan storen. Alsof ze door de ratten zijn gebeten: “Wie hebbn het nog nooit zo zolt gevreetn”.…

de boor boort.…

Zo nu en dan komt er een lichtstraal boren tot waar ik mijmer, in mijn droef gevang dan kan ik eventjes de fijne zang van een verdwaalde Vogel horen, zo nu en dan… Het venster is te hoog voor mijn bereiken, zwak is de schemer, die er binnen dringt, maar ‘t is somtijds of buiten iemand zingt dat straks de wrede muren zullen wijken, - zo nu…

Dus boor ik gauw een gaatje in mijn kop En zet de grijze-stofzuiger er op.…

groene oase houdt haar adem in zij wacht op de streling van de zon die hen zal doen blozen, kleur bekennen in deze groene wereld specht moedigt torretjes aan om tevoorschijn te komen zodat zijn honger gestild zal worden in hoeveel bomen hij zal moeten boren weet niemand…

in ijs heb ik je vormen bevroren geen natte vingerwerk maar zagen en grof boren met branders heb ik de details verfijnd jou elegantie meegegeven je transparant gelaat gedecoreerd met haar uit sneeuwkristallen jij bent het mooist van allen ontdooien als de lente komt zal je dan ook heel zwaar vallen…

Men vindt steevast een bron om aan te boren gevolgd door wederom een “wijs” besluit. Vanmorgen kwam het biogas erbij. Men keert en keert maar weet men wel welk tij?…

M'n patiënten vermaken zich best: als ze wachten op trekken of boren, speelt een vierkoppig stemfluitorkest. Het zijn kiestonen, die het laat horen. Ter verdoving geef ik hen geen prik, als ik bij hen moet boren of trekken, maar met boorzalf of trekzalf zorg ik, dat ze niet van de kiespijn verrekken.…

En nog voel ik je ogen In mijn rug boren, Roepende: "Waarom wil je me niet horen!" Ik probeerde weg te komen Keek om. Je stond er nog.…

De kans op een elfstedentocht verkeken Een windwak en het sneeuwgat op de Luts Dat komt door als dat ijsmeestersgepruts Dat steken, zagen, boren, prikken, breken Maar ik ga door, zo'n bord zegt me geen fluit Gevaarlijk ijs, dat maak ik zélf wel uit! Veel mensen gaan ondanks alle waarschuwingen toch het ijs op.…

koortsachtig in toom verbeten lippen verstrakt tot dunne strepen niet wijkende nagels boren zich in onze handpalmen het zwijgzame verleden ingepakt in koffers met uitgesproken bagage op de granieten vloer…

Het heeft vannacht precies één graad gevroren Dus koning winter is weer in het land Straks staat er zo'n rayonhoofd in de krant Die gaatjes in de ijslaag zit te boren Dus voor we daarmee worden doodgegooid Is er gelukkig preventief gestrooid. ----- Omdat het vanacht licht gevroren heeft is er door Rijkswaterstaat…

Jouw lippen beroeren de mijne M'n hart slaat over Voel jouw warmte op m'n gezicht Jouw ogen boren zich in de mijne Ik open mijn mond ontvang jouw tong je piercing maakt me gek Met knikkende knieën geef ik me over aan de dans van onze tongen...…

De Kepler heeft nu een planeet ontdekt Die als twee druppels water lijkt op aarde Dat is toekomstig mogelijk van waarde Hij wordt nu nog op leefbaarheid gecheckt Waarna we binnenkort hopen te horen Wanneer we er naar olie kunnen boren.…

gedachten belijnen het beeld in hakken boren en slijpen handen voeren het uit vingers verstaan intuïtief de intenties die ik ze stuur in creatie steen is weerbarstig maar alleen met mij in relatie ik dicht het mijn zinnen toe beziel het met vorm en glans hij heeft mijn emoties gevoeld geweten wat ik met hem bedoel beeldschoon…

. __________________________________ Er gaat niets boven Groningen, maar zie Vanuit de spits van de Martinitoren Zie je waar NAM naar olie zat te boren En als je heel goed keek Delfi-C3 Door wolkenluchten aan de hemelboog Werd veel onttrokken aan het blote oog...…

krampen schuren alsmaar door mijn nek voelt zwaar, een boor drilt onverstoord diepe gaten in verloren machteloosheid ik verzuip in verbeten strijd raak mijn gedachten niet kwijt schud mijn hoofd in moedeloze onverdraagzaamheid sla wild om me heen, verhard als steen, dolend in donkerzwart de tijd glijd vooruit en verdwijnt in gepijnigde…

Het was in een ver verleden dat ik je tegenkwam Zo ver weg, en toch dichtbij gevoel, gedachten, geluk samen en toch alleen Pijn, verdriet en onmacht boren in mijn ziel een donker gat Misschien kom ik je opnieuw weer tegen op een verlaten weg En is er weer licht aan het einde van de horizon En kunnen we samen herinneren, voelen…

Franjes maanlichten, als wormen zich boren door stilten van kastanjes Verlaten is het hier, geen gelaten kinderziel in de schuilhut van het bos.…

als bougies niet willen vonken als de krukas niet meer draait als de brandstof onverrichter zake de motor druipend weer verlaat als lampen niet langer boren door de bodemloze nacht als de olie slechts kan kruipen waar de peilstok het niet verwacht breng dit wrak dan naar de sloper alles verdwijnt in het verleden ook de haren van…

Zoek geen speld in de hooiberg als je pijn hebt in je donder maar ga naar de fysiotherapeut die drukt en drilt als een boor en zet ‘n naald op de pijnlijke plek prikt je niet lekker maar niet lek laat die plek wel lekker sudderen als oma’s draadjesvlees in de pan je wordt losgemaakt, vrijgemaakt van ongemak, pijn, ‘t voelt als herboren zijn…

(Voor Maarten Ducrot) Sierlijk over het algemeen is het allerminst Harken op het buitenblad Puur op kracht Doorzettingsvermogen Boren door de wind; mijnwerkers- gezicht verbeten Kijken wie dat het langst kan Ondoordacht Voluit in een mooie Stijl; althans naar beste kunnen Respect spreek ik uit naar die keihard-werkende Stoempers…

En telkens zal ‘t verdriet dieper in me boren, en de vragen en de twijfel, en de bitterheid om ‘t eigen lot.…

Hebben we doordeweeks de bladblazers gehad, de vuilnisophaal, de kolossale afvalcontainervrachtwagen voor plastic, de vrachtwagens met rolkarretjes om de supermarkt te bevoorraden, denkt op een vrije dag meestal ergens een buur wel: wat is het stil laat ik eens wat van me laten horen met de grasmaaier een zaag, een boor, een afstandsbedienend…

Het alfabet is als een recept Schrijven komt eerste plek Het is als een zwarte vlek Die verwijdt zich rap Over het papier En vormt vele woorden Die zich in je hoofd boren Een ingewikkeld concept Volgorde bepaalt gelijkenis Willekeur speelt geen rol Kennis vraagt zijn tol Van ons systeem Zesentwintig tekens Miljarden combinaties Slechts…