Alle inzendingen over deren

Wat kan mij nog deren nimmer weer te keren; ook al spreekt mijn hart een andere taal. Naar een land waar soldaten marcheren, en zijn dictator zal negeren de mening die ik zelf bepaal. De bevolking nimmer zal leren hoe het in vrede leven kan. Wat kan mij nog deren nimmer weer te keren; ook al spreekt mijn hart een andere taal.…

Niets kan haar deren.…

houdt van kleineren maar het kan hem niet deren hij moet immers nog zoveel leren…

Niets dat je echt kan deren. Niemand is perfect.…

Mij zal het niet deren zolang ik leven mag. Ik zou zoveel nog willen vragen. Zoals zonnestralen iedere dag. Mij zal het niet deren. Ik begroet ze met een vriendelijke lach. Ik wil van de werkelijkheid leren. Na regen komt zonneschijn. Ik wil mijn laatste twijfels verteren om op een dag gelukkig te zijn.…

een koe die graast op zulk kort gras kan niet an- ders dan boe roepen.…

op de top van de zendmast spiedt de gevederde koning sombere wolken deren niet hemels is zijn uitzicht en king size!…

Er is iets maar ook niets dat tussen gedachten spookt gefluister in de ruimte loze woorden in je dromen. En als ik dan luisteren wil dan hoor of zie ik niets omdat de wil niet is verdwenen maar de mogelijkheid meer dan ooit. Begrijpen is wat lastig in dit moeilijke parket maar niets is onmogelijk in deze omdat je nooit weet wat niet deert…

Wat deert me nieuwe liefdes-tijd; wat deren waan'ge dagen? 'k Heb mij in bedden neer-geleid waar vreemde doden lagen... Wat schade aan hergenoten waan? Misschien zal ik vergeten hoe doornen langs een liefde-laan mijn lede' aan stukken reten...…

langzaam wordt het boerenpad weer zichtbaar na het neerdwarrelen van opgewaaid in de verte stoft een John Deere met haspel en al op zoek naar water zuchtende akkers wachten droogkeels…

Verlatenheid schijnt jou niet te deren. Het is de schade waarvan wij ooit hopen te leren. Het is de schade van het teleurgestelde hart; het is de schade met de optie voor een nieuwe start.…

als klein meisje had ze het al ze danste dolgraag in de regen soms zelfs op blote voeten niets kon haar deren en nu, wat ouder als ze zich onbespied waant huppelt ze nog even graag tussen de regendruppels…

Alleen zuurstof produceren, en zorgen voor nageslacht, dat kan me alleen niet deren, ik had heel wat anders van het leven verwacht...…

De Panama papieren, wat een klucht Want presidenten, sporters, delinquenten Parkeerden in BV'tjes al hun centen Tot er een lek kwam in de wegsluisvlucht Petro Porosjenko zal 't niet deren Geen onderzoek maar dollars en geweren.…

De zondagsrust zal weldra wederkeren Als dat tenminste is wat u behaagt Hoe lief de hand die voedt het u ook vraagt De dwingelanderij kan niet meer deren Dus ziet u zondag Drieks gedicht hier staan Dan weet u: 't is voor hem niet slechts een baan…

In een grijze lucht vliegen grijze meeuwen door een druilerige regen ...het schijnt ze niet te deren... onder zich de grijze gebouwen van een doods Almere Dit alles waargenomen door de gaten van een aan stukken gereten zonnescherm ...zelfs dat is grijs...…

Geen lelijk overblijfsel Van een grote operatie Maar het bewijs Van een meegemaakte situatie Het doet me niet denken Aan een moeilijke tijd Maar het is een tastbare herinnering Aan een gewonnen strijd Het hoort gewoon bij mij Het kan me niet deren Maar zal ik altijd Die blikken moeten blijven negeren?…

zie ze daar nou eens staan zo fier kondigen ze de lente aan de kou kan ze niet deren de sneeuw dragen ze als kleren zo brengen ze als bloemrijke bode een ongekende kleurrijke ode…

De strijd tussen Sap en Dibi is voorbij als runmate gaat Tofik Jolande assisteren er zit een groene deuk in de partij maar dat kan Tofik niet deren. Slechts in de schaduw mag hij staan runmate van Sap, wat een baan.…

Geleerde Engelsen beweren dat flink veel drank ons niet zal hoeven deren; het mannenhart slaat zich daar wel door heen. Want vóór een hartinfarct ons op kan breken zijn wij al aan een leverkwaal bezweken.…

De wervingsacties blijken wéér mislukt De krant schijnt weinig mensen iets te deren Geen jongere wil zich nog abonneren De doelgroep wordt zo grijs als het product 't Is wonderlijk, maar 't is ons echt gegeven Dat wij de krantentijd gaan overleven…

Ik kan echt toveren...het kan verkeren Wel kantje boord maar ‘k heb het net gered Voortaan houd ik nog meer onder de pet Wat ze niet weten kan ze ook niet deren Onder een pet...je weet dat dát niet past Haal snel je grootste hoed maar uit de kast…

Kalm grazend De dagen herkauwend bezien Samen en toch alleen Kou lijkt niet te deren En toch, daar is de zon Aanbeden door je fiere horens Berustend en sereen Spiegelend in je blik De voedende warmte gedeeld aan kalf en kind…

Vele geluiden hoor ik hier, die me niet deren kunnen. Gedachten denk ik nu, die vanzelf arriveren. Straks weer gaan. Niets hoef ik hier te doen, dan alleen maar bestaan. Niets hoef ik te verklaren. Niets dan alleen te hopen, dat ik later op mag staan. Ik ben in mijn boshut en ben.…

Verende passen en gedachten op een slingerweg in jonge zomerwind blaffen honden verte maar deren niet ik huppel dus groet het groen en lila met vurige harten blaas geel paardebloemmeel een epifanie van pluis langs Pinksteren in de late zon zal ik dansen…

Nu lichtvergeten De avond rust Wordt alle weten Dieper bewust; Maar elk begeren Dat liefde deren Zou, en bezeren, Is nu gesust. En wijder sperren Zich ziel en zin, Nu ver de sterren Ontvonken in De onbetogen Azuren hoge... Klaar als de ogen die ik bemin!…

dit moment grijpen en genieten, mateloos genieten van het mooie, van het nu afreizen naar verre oorden waar vooroordelen niet bestaan donk’re gedachten ons niet kunnen deren daar het alleen zou gaan om jou en mij we ons laven aan de schoonheid van alle dag aan ons, ons samen zijn omdat het dan helemaal mag…

een beer van ijs leek niet goed wijs toen hij ging liggen zonnen naast hem lagen twee nonnen ook beiden van het beergehalte zonder nongekrijs zijn berenhart smolt bij het zien van beide nonnenberen toch kon het hem niet deren dat beide nonnen krijsten nu in een plas van ijs…

Doorns deren, enkel harten. Schroeien, schaven, langzaam weer. Tranen trachten, verdriet te bedwelmen. Stromen, stormen, beglijden mijn huid. Verlangens verliezen, innig gevecht. trance in tranenput, de druppel gedroogd. ----------------------------------- Meagen, 12 jaar.…

Op zondag was de keus van elke Rus beperkt, maar niemand leek het iets te deren. Democratie is moeilijk aan te leren. Er kwam dus geen verrassing uit de bus.…