Alle inzendingen over deurtje

Want ooit opent het zijn rode deurtje. En is er een mooie vlinder die ontpopt. Een vlinder met bijzondere kleuren. Vliegt met de tijd mee naar buiten. Want over enkele dagen ontpopt hij. En zal het deurtje weer gaan sluiten.…

Jonglevenfanaat hangtnestkastjeop onbeheersbaarverlangen naartjilpgeluid stiekum loeren naar open bekjes deurtje even van het slot ademloos genieten van het wonder resultaatdrielijkjes enspijtalsharenophethoofd.…

veel plekjes dik genoeg het geruis van nieuwsgierigheid klinkt heel luid onwennig verlangen geeft een schot voor de boeg Misschien wil ik wel je warmte voelen als je in mijn armen ligt om te begrijpen wat ze bedoelen met liefde op het eerste gezicht Elke dag ben je een klein beetje hier ik balanceer tussen bang zijn en hopen maar het deurtje…

Klemde het deurtje? Een beetje. Maar ik stiet het open en liet - diep snoof ik de zeelucht toen blies ik mijn hand leeg - de dief los. Dicht boven de golvende golven, - natuurlijk klemde het hout, zo lang hield het dieren en goden gescheiden - vloog ik mijn dief. ------------------------------ uit: ' Hersenmutor', 2005…

Geef een klopje op het deurtje van je hart. Ga binnen in het innerlijke laat gedachten gaan. In deze stilte zijn geen woorden nodig. Luister naar het gevoel van je eigen ziel.…

Aan de horizon voor die voeding van de verboden vrucht zonder het spel van deurtje open deurtje dicht als in een klucht.…

een huisje in het bos een heel klein huisje met één raampje en een klein deurtje het deurtje was wat scheef en de scharnieren kraakten er liep daar een scharrelaar die het allemaal wel maakte ook was er een sprokkel vrouwtje die rommelde met wat blaadjes en takjes voor de schouw en ze vulde alle gaatjes ze zagen het niet zo nauw zo…

Geef een zacht klopje op het deurtje van je hart, waar je dan naar binnen mag gaan. In het innerlijke, waar je geen rol hoeft te spelen. Daar in de stilte, mag je eindelijk zijn, zoals je graag, daarbuiten ook zou willen zijn.…

Ik zou haar willen kennen, deurtje in haar hoofd en zo naar binnen. Omzichtig door de doolhof die zij is. Daar is een kamer vol met alles wat zij mist. Feiten, dagen, mensen door elkaar. Het heeft gewaaid in haar. Een man is hier die dood is. Een kind dat niet bestaat. Ik snuffel in een leven, kan met alles niets beginnen.…

de gedachte was lakenhal staat er niet voor niets op klein deurtje poppenhuisje je weet het gewoon niet of en wat daar achter school nu heimelijk schuilt kijk naar dat silhouet heel droog is je schaduw wie weet van die open mond jij ziet geen geluid horen wij antennes wie weet wat daar puilt…

triest als het vangen van gekooide vogels je opent het deurtje en met je hand versper je de uit- en- ingang groot gefladder, gesperde snavels met geluid maar ver zullen ze niet komen voor het huis langs intussen gaan zoals in een optocht speelse kinderen voorbij die jouw kinderen hadden kunnen zijn…

Alles netjes Schoon in huis, De kastjes, de Deurtjes niet te Vergeten - En toch hou ik Van die ene vlek Op het deurtje links Van de keukenkast - Een afdruk van de vingers Van jouw rechterhand Vervult mij van mijn Liefde voor jou, Het bewijs dat ik zielsveel Van je hou - dit ene vlekje Veeg ik echt niet aan de kant…

Vandaag voelde ik iets sterven Iets dierbaars in mij ging dood Wat mijn hart lang koesterde Ging plots bederven Een plekje dat ik liefhad Een deurtje dat zich sloot Op het einde Weer een scheurtje In mijn glaasje Weer een barstje In mijn hartje Stil verdriet Weer wat vragen Weer wat tranen Weer wat pijn Dat niemand ziet…

Laat mijn handen nu maar los, ik verbreek oude banden het deurtje van mijn hart laat ik nu wijd open gaan. Het verleden laat ik vrij wat zolang verborgen zat, waar niemand iets van mocht weten. Alleen de mooie herinneringen mogen binnen in mij wonen zodat er nieuwe levenskracht in mij naar binnen kan stromen.…

Jij wees me hoe ik moest leven alles wat was gebeurd vergeten het deurtje dat zolang goed was gesloten ging toch weer open. Aarzelend kwam ik naar buiten emotie in mijn handen gedragen gaf het mee aan de wind,waar het verwaaide tussen de wolken. De last van het verleden verdween mijn hart voelt nu licht en vrij.…

Jij wees me hoe ik moest leven alles wat was gebeurd vergeten het deurtje dat zolang goed was gesloten ging toch weer open. Aarzelend kwam ik naar buiten emotie in mijn handen gedragen gaf het mee aan de wind,waar het verwaaide tussen de wolken. De last van het verleden verdween mijn hart voelt nu licht en vrij.…

Je kunt een schuurtje worden, een deurtje met een hangslot door je navel, het is afgezaagd maar het geeft voldoening als ze bij je komen schuilen. Je kunt nog altijd fier rechtop als telefoonpaal dienst doen, stijf tot in de lengte van jaren, onbuigzaam maar met uitzicht op de helling en het dal.…

Handmatig uit hout gesneden bladeren omlijsten zijn woonst Voor het kind is hij een mysterie Voor de oude man een boodschapper Zware dennenappels hangen onder zijn huisje als roerloze kegels omdat hij zonder hen zijn taak niet vervullen kan Zo vlug hij verschijnt Zo vlug hij verdwijnt Een krakend houten deurtje opent bij aanvang van de nacht…

toch als ik daar in mijn tranen zwem ontwaakt de liefde weer die ik nog voel, voor hem herinneringen...dalen op mij neer in deze duist’re ruimte waar weemoed overheerst en ik als kleine jongen huil is altijd weer dat laatste licht waarin ik mij verschuil niet voor jou mijn liefste want in het licht.. dat voor jou schijnt doe ik het deurtje…

Zachtjes klop ik op het deurtje, totdat U open doet. U zegt misschien: “Wat kom je doen?” Voor mij is dat heel goed. Het klonk misschien niet aardig. Zo bot en niet zo waardig. Toch ben ik blij… Maar wat verheugt mij nog het meest? Dat U het weet… Dat ik hier ben geweest.…

Vannacht deed jij het deurtje open ik wist niet hoe laat het exact was Jij bleef alleen maar naar mij kijken alsof je door mij heen iets zag Tot ik het niet meer kon verdragen tranen vielen onafwendbaar, omlaag Jij klopte op mijn hand ten teken van verbondenheid en om te breken Ik kon niet met je meegaan en jij, lief kon zoals altijd niet…

Hij trok zijn mooiste rokje aan om op zijn doedelzak te spelen en ging voor Emma's deurtje staan en stotterde toen heel spontaan: 'k-'k-'k wil met jou mijn leven delen'. Emma antwoordde bedaard: 'Hoe moet ik mijn liefde schenken aan een man met 'n rosse baard en zijn armen heel behaard, ik wil me nog even bedenken'.…

gewenning wordt door leren hoe je pijn bekort want vaker ondervonden ben je minder te verwonden omdat litteken een pantser wordt je krijgt eelt op je ziel als je vol vuur je verweert maar een ongelijke strijd je leert dat je nooit zult overwinnen en langzaamaan van binnen een kille kou je vlam verteert als je eeltgelaagde ziel een deurtje…

Degene die het leest, wordt als het ware in vertrouwen genomen en een klein deurtje wordt opengezet. Denk daar niet te lícht over, want dat is niet voor iederéén weggelegd!…

Kooitje open, deurtje dicht - stom wicht dat de geur van het hooi is vergeten - vlinders van het zwaargewicht. Vleugellam en nooit ontpopt. Larven opgekropt met huisarrest.…

verstopt zich ervan in het licht van de geest waar angst overheerst en de moedigen blijven staan tot de rust weer keert moeder blijft me roepen de lente spurt van de winter maar remt voor de zomer en ik ben op mijn hoede het is koud en stil achter die grote witte deur ik zit in de frigo maar er is altijd nog dat licht zelfs met het deurtje…

Als plotseling een deurtje opengaat dat al die tijd gesloten was Als je met iemand praat die altijd zo dicht bij je staat maar niet was te bereiken Dan merk je pas dat leven alle kant op gaat en ook bij situaties zonder hoop die wendingen kan maken waardoor het kluwen wordt ontward en je een zucht kunt slaken Dan slaan de ramen van je…

Een meisje drentelt vóór een deurtje vol geheimen; haar gekruiste benen zijn met "Twijfel" te rijmen.…

Deurtje dicht Lichtje uit Verwarming laag Truitje aan Maar mijn huis Heeft een energiezuinig label Maar hun huis Heeft gaten, grote tochtgaten Hun zijn de Oekrainers Nu nog 8 graden onder nul Maar de winter is jong Straks 20 graden onder nul Ik kijk Op1 en ik zie er 1 Sander de Kramer Een recht door zee man Een man van enorme warmte…

Telkens als ik me eenzaam voel ga ik naar mijn schatkamertje toe en als het gouden deurtje open gaat... vergeet ik dat ik treurig ben mijn verborgen schatjes schitteren.. als edelstenen...wat ben ik eigenlijk toch RIJK!…