Alle inzendingen over dingen

’t Zijn de kleine dingen zoals een vrije dag, een gelukkig kind, volwassen maar nog steeds een kind. ’t Zijn de kleine dingen, zoals ’t kind van mijn kind, na een enerverende ochtend zich moegespeeld nu in diepe rust bevindt. ’t Zijn de kleine dingen van datzelfde kleine kind die oma laten schateren om zijn capriolen, het…

Nieuwslezer deelt mee zestigduizend kippen verbrand niemand is gewond…

Het zijn de kleine dingen die ervoor zorgen dat het leven de moeite van leven waard is.…

kan er mee zege vieren volgens het ding is dat zo één ding dat zichzelf als een ding beschouwt en blijft inhoudelijk alle dingen doorzoeken naar het ding aller dingen het gebeurt wel eens dat ding zijn eigen staartje bijt zonder zijn hoofd te herkennen dat komt door een vloek die in ding zelf rust: groot vermogen om te relativeren…

naast de gewone dingen natuurlijk : pennen, spiegels, paraplu's, lampen, sleutels die rinkelen, en zo voort...…

Van die kleine dingen onbelangrijk als ze schijnen zullen de zon net iets mooier laten schijnen, de kleine dingen op deze aard, zijn veel, veel meer in gewicht waard, dan goud ooit doen zal.…

Uit: " De dingen, zoals ze werkelijk zijn." Foto: Erik Johannson…

Een glimp, waarin het eerste licht als traan geboren wordt, handen verleggen schaduwen over mijn verweerd gezicht, geleefde wraakgodinnen verhangen zich aan gouden ringen, alles afgewogen, blijft zonder gewicht, de maat van kwetsbare dingen.…

Het zijn maar van die kleine dingen, die je dag een kleurtje geven, de zon hoeft er niet voor te schijnen. Het zijn die kleine gebaartjes die je dag opfleuren, het zonnescherm kan ingeklapt blijven. Het zijn die hele kleine vraagjes, die worden gesteld: hoe gaat het met je? En mijn dag is zonnig en gekleurd.…

Een simpel ritje met simpele dingen, die een mens in deze tijd, nog gelukkig maken kan. En bij thuiskomst als we besluiten wat we eten, is het: we bestellen een pizza, heb je ’t ooit zo gezellig zoet gegeten!?…

Het zijn de klein dingen, nee, het waren de kleine dingen die ‘t hem deden, maar dat is voltooid verleden tijd.…

De bomen ruisen, de vogels fluiten, het gras is weer gemaaid, het geurt naar buiten! De koolmeesjes vliegen af en aan, moeten hun kroost van eten voorzien, de zon schijnt volop, heeft er iemand nog iets te klagen misschien? Ik namelijk niet! Prijs de dag niet voor het avond is werd me altijd gezegd, nu is het avond en we treffen…

Waarom de dingen Die mij raken En mij geleidelijk Aan mijn verstand Doen verliezen zo Voortdurend om mij Heen zijn, geest Van het lichaam Losgezongen, ziel die zich Op het ergste voorbereidt, En de wind die om het huis Giert op deze gure zondag Mij op mijn plaats Houdt en verblijdt…

Dat dit een grapje is, begrijpen we wel Het zit 'm in de kleine dingen die ik wonderwel Heel goed weet te waarderen! Want DIT zijn nou de echte feestdagen!…

Het zijn de doodgewoonste dingen die een dag kleuren, of het nou de wind is of de bladeren die geuren, de lach van een kind is wat ik het mooiste vind, maar de doodgewoonste dingen, maken je dag compleet…

Smiddags nog een bakkie, zo gewoon, zorgen voor een prak of zo ...zo gewoon, na de prak weer een bakkie, tjonge wat gewoon, een avondje tv ach ach wat gewoon, maar wat zijn we gelukkig met gewoon, want: zo gewoon is dat niet, als je al die nare dingen ziet. Laat ons maar vallen in de categorie, GEWOON!…

De moralist Wint want de moralist Weet Waar het land zich in bevindt De moralist Heeft kennis Een geweten Vaart terug Op hoe het ooit begonnen was Kent de waarde der dingen Hij heeft echte herinneringen Bouwde een wereld Daar waar hij zichzelf moest bevrijden van oude waarden Hij ziet nu hoe waar de wereld Zonder dat In kan ontaarden…

Het zijn de kleine dingen die het doen Dank God , voor grote en kleine dingen Laten we Hem alle lof en eer toezingen.…

Het zijn de kleine dingen die het doen Goede vrienden te mogen ontmoeten En elkaar met alle liefde te begroeten. Het zijn de kleine dingen die het doen Je behoeftige buurvrouw verzorgen Haar hulp aanbieden iedere morgen. Het zijn de kleine dingen die het doen Dank God, voor grote en kleine dingen Laten we Hem alle lof en eer toezingen.…

De dingen zwijgen zij horen bij een ander en zeggen mij niets…

Teruggaan naar de plek waar ik geboren Daar me op verheugen van tevoren Zon duingeur, geel en distel Vogelfluit, strandslag zuid Waar ben je? Terwijl twee keer eerder iemand voor jou aangezien En dan jij echt, een hartelijk Langs de vloedlijn, langs de kleintjes, tederheid van jonge moeders ook van hen een lach Een meeuw die…

Het heel gewone, dagelijkse leven, het glimt van zin en van een diep geheim, al weten we ook niet hoe alles met elkaar verweven is, het zindert wel van moed en van een groot geduld om telkens weer te herbeginnen: te leren lopen, schrijven, praten en beminnen. Het gaat gewoon maar door, al eeuwen lang. Vandaag veel zon en morgen zeker regen…

De vonk in het vuur de druppel in het water het voelt als jouw hartslag waardoor 'n beweging ontstaat Niet om het vuur te doven maar om warmte te verspreiden…

Hij woont in de hoogte, maar ook bij de verbrijzelden, de nederigen van geest, want als dát niet zo was, dan was Hij ook nooit de Verhevene geweest. De goddelozen vergelijkt hij met modder en slijk, opgeworpen door een woelige zee, zij die weigeren Hem op het hart te leggen, de Verhevene draait hier niet in mee ! Hij is niet met hen die zich…

Mijn hart is van steen. Het heeft emfyseem. Het is zwart geworden, door gebrek aan toevoer van liefde, die normaal door mijn aderen stroomt. Afgesnoerd zoals bij een amputatie. Nu zal ik het aan niemand meer kunnen geven. Het is dood, het heeft het begeven. Ik kan niet meer, heb geen verweer. Ik zie wat er nog komt, Ik ben nu de mond gesnoerd…

Het is de angst De angst dat je me vergeet De angst je nooit meer in de buurt te hebben De angst je nooit meer te zien of te spreken De angst je voor altijd te moeten missen De angst dat jij en ik nooit meer bestaan Helaas geeft angst je zelden wijze raad De angst Vergeef me alsjeblieft.…

Al wat ouder, wat meer mankerend, niet alles meer, "zelf kunnen doen, helaas" zijn daar de toestekende handen, telkens weer bieden soelaas. Een bureau moet worden "afgebroken" om plaats te maken iets wat wij niet meer kunnen helaas, kleinkind en schoonzoon bieden uitkomst, staan klaar om te helpen, zonder relaas. Een bakkie koffie,…

Vandaag zag ik jouw stropdas terug. Mijn zoon droeg hem. Ook hij is als een duif zo grijs... Ik weet nog dat je die stropdas kocht, je lette niet eens op de prijs. Maar bij de kassa: vijf en twintig euro. Je zei: “Wat een afzetterij.” ik hoor nog de verkoper: “Het is niet duur, Meneer, 't is echte zij.” “Nou vooruit, voor deze keer.”…

Als broodkruimels raap ik woorden, plaats die achter elkaar in de passende zin. Zo beschrijven ze liefde, droefenis en prachtige oorden, elk onderwerp is een nieuw begin. Ik laat me erin verdrinken, zweef als een vrije vogel in de lucht. Men hoort er mijn ‘ik’ in weerklinken, vaker begeleidt met een diepe zucht. Want niet altijd kan…

We kunnen er nu niet meer aan ontkomen De uitrol van de meimaand is van start Wat treft ons straks in ’t Hemelvaartse hart Een dadendrang? Of blijft het nog bij dromen? Herinneren, herdenken en herleiden Bespiegelen, bezinnen en bevrijden…