Alle inzendingen over dromen

Teleurgesteld blijf ik maar hopen… Wat is die droom raar afgelopen.…

Laat ik eens gek doen Lekker gek doen En iets doen Wat alleen doeners durven doen Ze zijn ook dromers, durvers, doorzetters, douwers, Ook wel drammers, maar vooral doeners En is er een aanleiding? Ja er is een aanleiding! De 1500ste digitale schrijverij van Jan Jacob Krediet van den Bos is openbaar 'De Taalalliantie van ons Koninkrijk…

In een toestand van slapend Waken heb ik deze nacht Min of meer bewust meegemaakt, Verstrikt als ik was in dromen Die achteraf geen dromen bleken Te zijn, maar een schijnvorm van De werkelijkheid - míjn werkelijkheid Die voor anderen niet waarneembaar is Maar voor mij een bestaande verbeelding Van ziek zijn dat door medicatie Binnen…

Stap voor stap Voelen mijn tenen Het koele Van de spiegel Waarover ik droom Terwijl ik mijn teen stoot Aan een druppel water Breekt de spiegel In ontelbare cirkels Omringt door het voelbare Vloeibare Laat ik me zakken in een kolk van Liefde Tot op de bodem…

Wanneer meningen me hebben verward. Wanneer het in mijn kop gaat gisten. Wanneer ik ben vastgelopen op mijn pad. Dan wil ik weten wat de wijzen wisten. Weer verlang ik naar dat stille meer. Daar ga ik zitten op een houten bankje. Het water stroomt er als mijn eigen leven. Onzichtbaar blijft de geheime levensbron. En toch, wat troebel is…

hij wilde de hemel bestormen zich warmen aan de zon sterren vangen in z’n kamer ophangen en de wakende maan aaien maar voor hij daar aan begon moest hij de schoolbus zien te halen huiswerk maken een Engelse tekst vertalen harde noten kraken verliefd raken alvast als sommige grote mensen een beetje leren graaien en toen hij daarmee…

Echter als mens wordt men geboren, om te baden in de warmte van het licht, Blijf daarom vechten , ga niet zomaar verloren, zorg dat jij je weer op jouw mooie dromen richt. Want elke nieuwe dag, begint met een schittering in de morgen. Als je opnieuw weer dromen mag, over dingen die in de toekomst nog zijn verborgen.…

mijn droom, kom en geniet…

droom na droom splijten de rotsen open steken ravijnen scherper af verstuivend gebied getijde na getijde onder de blauwe koepel tekent helder een woestijn terrassen van zand resten van een tempel in stralende verlatenheid ------------------------------------ uit: 'Verstuivend gebied', 1979.…

Blote voeten in het zand opgerolde broekspijpen het koude zilte zeewater veroorzaakt gilletjes brrrr verfrissend ogen vol van weemoed dromen van toen dromen van nu met in de hand wat opgeraapte schelpjes haren in de wind kind, vrouw, kind…

Ik droom wel eens dat ik kan vliegen dat is de droom der dromen.…

in een droom ...…

het licht van de zon dat door de groene bladeren speelt legt warme schaduwen neer op mijn armen - mijn benen mijn hele lijf verlicht mijn hart de last mijner gedachten met een schat aan emoties droom ik mijn droom tot werkelijkheid…

dromen van margrieten dansend in de wind madeliefjes gevlochten als een haarlint dromen van de dauw zilverbolletjes in het gras van zongerijpte tomaten in de broeikas dromen van pasgeboren roodborst jongen van het veulentje met zijn rare sprongen dromen van de hartjes de poesjes van mei van lakenvelders grazend in een wei…

Toen schrok ik wakker in mijn droom en merkte, terwijl ik dromend verder sliep, dat de zee zich zwijgend had teruggetrokken en nu iets heel anders mij riep.…

muziek uit vele kanalen mengen zich tot een band die vol overtuiging mij in banale dromen vind geshockeerd door wonderen verlaat de slaap mijn verfijnd geweten dat door alle mazen van een normaal bestaan mij als een enkeling plaatst in het kader van een vreemd individu vaak prijs ik me dat ik geen standaard belofte van mijn ouders…

Voor een huis dat bekend zou moeten zijn misschien eigenlijk meer een flat stond ik te aarzelen een druk groepje mensen stond voor de ingang bij een man die iets vertelde ze zochten huisvesting begreep ik acht of negen etages waren er maar nauwelijks leesbare naambordjes de meeste ontbraken zelfs geheel waar moest ik zijn, wat was zijn…

Ik neem mijn pen, klaar om weg te dromen, woorden beginnen uit mijn hart te stromen. Ik schrijf over hoe het ooit eens was, toen ik nog mijn leven in jouw ogen las. Ik schrijf over jouw tranen, soms alleen aan mij gericht. Over waar wij samen waren, in het middelpunt van het licht.…

Ik droom van een gezond bestaan. Ik droom van een liefde die me nooit laat gaan. Ik droom van een leven zonder verdriet en pijn. Ik droom dat iemand er altijd voor mij zal zijn. Ik droom van mensen die eerlijk zijn en oprecht. Ik droom van iemand die voor mij vecht. Ik droom van mensen om mij heen.…

Op aard wordt hierdoor het verdriet niet weggenomen, op aard ontvangen wij alleen een droom om over te dromen. Het leven wat ons wordt gegeven. Het leven wat onze dierbaren al is geschonken. De trompetten hebben voor hun al geklonken.…

een droom waarin het licht in het midden is je rent vol hoop om te krijgen wat je zoekt het lijkt alsof je niet verder komt dan dit alles is groter, hoger dan jij je kijkt omhoog dan weer naar het licht in het midden van de ronde vol vuur ren je door, de hoop van alles is daar…

Ik droomde van de zon hij was een gladde bol van bloedkoraal en werd toen op mijn smeken een gespierde jongeling in strak zwart trainingspak met glanzend rode haren. Het was onder een perenboom dat hij mij toen besprong: een zalige ervaring.…

Dromen en wensen langzaam weer vervlogen zuchtend met de tijd meegegaan maandenlang mezelf bedrogen zie me zelf met lege handen staan Weggedrukte gevoelens, waar zijn ze gebleven! in een bewaakt hoekje van mijn hart komen ze ooit weer tot leven? of word ik bitter, door het leven verhard…

Dromen verlichten de nachtelijke rust.…

En je mij ook al had herkend van je droom eerder die nacht. En dat je deze ontmoeting ook nooit had verwacht......…

Als ik weer een kind was Dan zou ik de wereld nog niet kennen Niets weten van verlies en strijd Dromerige kindertijd Als ik weer een kind was Dan speelde ik mijn dagen vol Nog niet geperst in een andere rol Vertrouwend op mijn eigenheid Dromerige kindertijd Vaak droom ik over die voorbije dagen Naieve onschuld, er bestaan geen vragen…

een wereld vol gedachtes in vogelvlucht voeren je naar een paradijs een paradijs vol hoop en dromen die werkelijkheid worden in je fantasie…

Ik wil voor jou de sterren plukken, De zon voor altijd laten schijnen. De duistere wolken uiteen gaan rukken, En het donker voor immer laten verdwijnen. Ik wil met jou nog zoveel dingen, Maar rest ons nog de tijd daarvoor? Van geluk kan ik wel zingen. Jubelend als eenmanskoor. Maar wij zijn net als zoveel stellen, Nuchter, en met beide…

" Maar juist wanneer je dan, als oude rakker, je zou gaan storten in een woest festijn, werd je, vanuit je wilde dromen wakker omdat de wekker je met vals festijn terug bracht tot jezelf, jij arme stakker. Het leven is te waar om mooi te zijn!…

Als ik eens op een dag wakker word en niet terugdenk aan de laatste tijd dan zie ik een toekomst voor me liggen, een toekomst die ik wil m'n leven in rustig vaarwater en stil mooie en leuke gedachten die overheersen overheersen over de angst m'n leven in eigen handen, mijn vangst Dan word ik wakker uit mijn droom ik rek me uit, lekker loom…