Alle inzendingen over fagot

Bij hobo en fagot hoog aan de hemel na al die regen zonneklaar een blauwwit duel om ver weg te dromen…

je kwam vanuit de zee ik kwam vanover land lenig liep je met mij mee over het zachtglooiend strand je wou meteen de schelpen kraken het gaf je een intens genot ik dacht aan notenkraken tchaikovsky speelde fagot een dans van duizend elfen je voeten vatten vuur ik strooide venussschelpen onder een hemel van azuur.…

Een gesmoord lachen in avondrust terwijl feeksen sluiers plukken voor magiërs zonder gelaat regent stilzwijgen neer op het papieren strijkorkest de fagotten wenken hem terug ergens zwenkt een vogel zijn aftocht tegemoet de strijkers wikkelen al strengen om hem te binden zijn tong is rap en zwierig voorop in de bonte maskerade draagt…

Tussen hoorn, cello en fagot beweegt zij wiegend voor mij uit. ------------------------------- uit: 'De tussentijd', 2004.…

ik hang de noten aan de bomen en leg de takken in het gras zet de zon hier op de tafel heerlijk binnen op 't terras ik hang de wolken aan de waslijn en doe de regenboog op slot gooi alle bloemen in de leegte plant een linde in 'n fagot ik hang de lente aan de kapstok en veeg de vogels van de pui plak grimassen aan het plafond naakt…

Verderop, in de puinhopen van Marioepol, rijst als een feniks uit zijn as, onverminderd strijdbaar, met hernieuwde kracht, de VUURVOGEL Zo kalm het Lenteoffer van Strawinsky Begint met klare klank van een fagot Zo snel ontaardt ze, als een Kremlinzot Die grof geschut inzet tegen Zelensky Maar dan kondigt heel fel het voorjaar…

Zoals de zomerzachte klanken, van een in zichzelf gekeerd, en spelende fagot. Cirkels. Kozend, strelend, oneindig reflecterend, kruipend in elkaar. Cirkels. Zoals die, van jou, en mij.. -…

opnemen gevoed Een springfontein verspreidde nevelregen Vrouwen, kunstzinnig, lachten alle negen Een dichter kreeg weer broodnodige moed Kon schrijven weer na alle tegenspoed De goden waren hem weer toegenegen In Kassel’s Bergpark, fel zonovergoten Daalde hij af tot aan het oude slot Dat onmiskenbaar Griekse trekken had Daar groetten hem fagot…

Na zacht rumoerig wachten op eerste tonen terwijl gespannen snaren worden aangezet tot welluidendheid met fluit of klarinet om Grieg’s suite met schoonheid te bekronen klinken schuchter de eerste zachte akkoorden van het schone “Opus 40, Aus Holbergs Zeit” klanken vanuit de oudheid Muzen geweid tonen van cello en fagot die we als fuga hoorden…

het is daar een fluiten en gijgen ze smijten de trompetten erbij op een hoop de genodigden slopen de rieten en kleppen een select groepje poept fagotten vol een ander gezelschap spuit voor straf de celesta tussen de bellen men stampt er de bas in zijn kloten kontneukt de piano het podium af en dan ook ineens de hans in het bruiloftorkest…

het is daar een fluiten en gijgen ze smijten de trompetten erbij op een hoop de genodigden slopen de rieten en kleppen een select groepje poept fagotten vol een ander gezelschap spuit voor straf de celesta tussen de bellen men stampt er de bas in zijn kloten kontneukt de piano het podium af en dan ook ineens de hens in het bruiloftsorkest…

de orgelpijpen vallen hijgend dicht na hun halsbrekende toccata-plicht de galm versterft in deinende rimpels palliatief uitgeleid door hoofse klavecimbels partituren zien hun einde naderen dwarrelen neer als herfstige bladeren hobo en fagot slaken de laatste zucht wijl cello's vertrekken voor hun ultieme vlucht de harp streelt zich in weemoed…

Vraag niet, hoe blij ik werd door al dat stemgeluid als voorspel voor 't concert: viool, trombone, fluit, violoncel, fagot; dit was nog maar 't begin van muzikaal genot. De stemming zat erin. Daar kwam de dirigent! - Een enthousiast publiek. Nu zweeg het instrument. Ik taalde naar muziek. De stilte leek een straf.…

Instemmend blazen fluit, fagot en hoorn En strijkers een glissando van spiegelingen; Het timbre van het meer illumineert. Even nog deinst de avond van dageraad, Ondertonen zelfs bomen als kruinend goud, Maar zwavel voorspelbaar velt en kwik ontruimt.…