inloggen

Alle inzendingen over fauteuil

48 resultaten.

Sorteren op:

Mijn oude fauteuil

netgedicht
1.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 536
In de warmte van je schoot omarm je mij ontkleedt mijn verdriet zo bloot als ik schrei. In jou wonen echo’s van mijn ziel je draagt mijn kruis in gebed als ik kniel. Je laat me mijmeren hunkeren en dromen leunend op je gestel liefde tot je komen. In een grenzeloze vrijheid dat je biedt overzie ik het leven schrijf ik mijn…
fidelray2 februari 2005Lees meer…

Het piepjonge lezertje

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 106
Het oude zware boek onder zijn arm geklemd De oude fauteuil daar in de hoek wacht al op het moment dat de lezer, nog zo jong en klein, met de wereld van verhalen verzonken in zijn kussens zal zijn en uit de werkelijkheid zal dwalen Hij is zo trots, die versleten fauteuil, als die kleine zich heeft ingebed en zoveel liever in het geschrevene…

Opslag

netgedicht
4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 485
ooit was ik belangrijk maar mijn rug is versleten en mijn armen ontveld mijn tijd is uitgezeten compleet ontsteld word ik eruit gesmeten de poten onder mijn bestaan weggezaagd ben ik verlaagd tot nutteloos accessoir mijn gat bedekt met een grand foulard…
Hanny1 augustus 2009Lees meer…

Tijdloos

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 304
ze wrijft grijsheid uit haar ogen terwijl de klok twaalf slaat krult de fauteuil om haar heen vergroeid, één met het heden spint er in haar schoot een lapjes met wie ze lieflijk de tijd dood…

Schildpad

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 663
Veel liever pakt hij een fauteuil. Zeer passend is naar zijn gevoel daarvoor de naam schildpaddestoel.…
Hans Duiser30 september 2009Lees meer…

Over de fashion fauteuil.

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 681
Als trendwatcher Kocht ik deze eyecatcher. Maar in eenmaal huis geïnstalleerd Bleek de kleur totaal verkeerd Ik was niet langer gecharmeerd. Ik gaf de zetel maar aan mijn vrind Want die is bijziend en kleurenblind.…

Stereotiep

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 150
De ouderen zitten in hun leren fauteuils tableaux vivants tussen rekwisieten. Het duurt fracties van de tijd voordat de kinderen die iets van buiten iets van wind en zon iets van dier en plant binnen de gedecoreerde muren brachten stereotiep hun benen over elkaar slaan in de leren fauteuils tussen de rekwisieten.…

Nooit te oud

netgedicht
2.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 1.324
Bij aaneengeregen opzwepende noten in het jagende ritme van een zomerse bui spring ik acuut uit mijn zachte fauteuil en vergeet voor even mijn kraaiepoten Dan dans ik vurig en lenig de lambada ondertussen kort vertoevend in het nirwana…

Normaal

snelsonnet
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 257
Voor iedereen met klein of groot verdriet Houden de zielenknijpers open huis Neem plaats in comfortabele fauteuils Op elke straathoek wordt getherapiet Dus knots, getikt, van lotje, abnormaal Vandaag staan u en ik nou eens centraal.…

Verwarring

netgedicht
4.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.374
De onberispelijk geklede man in de lederen fauteuil haalt een hand door zijn grijze haar en knijpt zijn ogen toe in een poging om nu en verleden te ontwarren.…

Boulevard

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 113
Genot van´t leven met eindeloos gemak op terras in fauteuil klagen over-gewicht. Vrij zicht over zee jongens van Jan de Wit klachten over gebak omdat er kersenpit in zit.…

Zomergasten

netgedicht
1.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 55
Hoogseizoen zomert dromende gasten loom achterover geleund in fauteuils schudden onbeschaamd veren van 't kleed tussen intro en retro gemangeld etaleren hun intimiteiten in camera-ogen gevangen bekennen openlijk familiariteiten Freud voor miljoenen: kijkcijferhit…
Nemo10 augustus 2019Lees meer…

Stil je gelaat

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 183
groots zijn jouw woorden alhoewel deze na enig rond dwarrelen opgaan in het niets ogen vurig gebarende handen welke graag het voorgaande onderbouwen worden nageaapt op de muur mondhoeken zakken stil je gelaat langzaam wegzakkend in de te grote fauteuil alsof de strijd verloor *…

Geruwde wol

netgedicht
4.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 32
het schoteltje bewoog op geruwde wol wel geen grote uitslagen het kopje was nog vol de houten planken kierden en de warmte kraakte alle kanten heen zo ontspon zich een licht gevecht om wie er nu de precieze aandacht trekt tot oma zich uit de fauteuil verheft de koektrommel luchtigjes opent met goedgeefse trek…
wil melker9 augustus 2022Lees meer…

Helder moment

netgedicht
4.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 1.666
Toen je op een middag zei dat je dacht je verstand verloren te hebben, viel je hopeloos neer in een fauteuil met verwarring in je handen.…

Buiten onweert het

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 23
In een fauteuil bij de receptie van het hotel oefen ik mijn tekst buiten onweert het de regen klettert elke keer dat de deuren opengaan Zinnen herhalen tussendoor steeds kijken naar het publiekstheater van de mooie buitenkant van het bejaarde echtpaar dat nipt aan een drankje en ongeduldig op een taxi wacht napratend over vrienden en…
Zywa21 maart 2020Lees meer…

Alzheimer

netgedicht
4.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 1.178
Toen je op een middag zei dat je dacht je verstand verloren te hebben, zeeg je huilend neer in een fauteuil met verwarring in je handen.…

Madame Tussaud

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 235
vloeibare kleur, lintmeter en een alpenhoorn op een virtuele reis als tussenstop neemt ze in haar fauteuil de maat op met een grote elegantie gipsen en accordeon trekken op tocht tussen Zwitserland en het mondaine Versailles met een bijencocktail gekruid in de blender zit ze geheel onderuit de pointe is haar bestaan nat…

cluedo

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 150
een oneindige vlakte hier en daar een struikje, rotsblok er stroomt een beekje meanderend in één van zijn lussen een lege fauteuil plompverloren neergezet de zon schijnt een zwoel briesje kietelt receptoren op het bijzettafeltje een asbak en een glas cognac halfvol op de grond een manuscript onaf de gsm met een open smsje ligt aan de…
enrico27 november 2011Lees meer…

De huisvrouw

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 395
ochtend of de avond maar de middag valt mij zwaar groente schoon aardappels geschild vlees gebraden alles staat klaar huis geboend kleding gestreken boodschappen binnen wassen gedraaid vuilniszak buiten bloemen geschikt wat knoopjes aan een vest genaaid dan neem ik even een rustmoment voel moeheid in ieder gewricht zet mij neer in een fauteuil…
Dianah10 september 2015Lees meer…

Omlijst silhouet

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 186
Nu jij daar weer zit geprojecteerd silhouet omlijst aan de muur deel jij weer in jouw fauteuil zonlicht van de dageraad. Op ontwaakt netvlies gezien als het blauwe uur met oranje gloed ver weg aan de horizon voelt jouw schilderij dichtbij.…

als het inzicht kwijnt

netgedicht
3.0 met 33 stemmen aantal keer bekeken 1.205
je zit in jouw eigen stoel hij ruikt nog naar de flat een eiken fauteuil met een verleden gevoel er was ook een ander maar al jaren onbezet de beweende leegte nog wel in een lijstje gezet de wereld in jezelf verliest steeds meer ook het gezicht van weleer je vraagt naar de onbekende weg ontelbare malen, keer op keer over van…

En dan nog een keer

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 78
Halverwege kwebbel kwebbel ik plagerig om je klein te krijgen en dan opnieuw je groot te likken en het genot uit te smeren, gemengd met het avondlicht de wieken aan het plafond de lange gordijnen, het geel van de muren en de twee dikke fauteuils van groenbruine aarde Er zweeft een warme zucht over ons zweet van bevrediging en dan…
Zywa9 november 2021Lees meer…

Van adel

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 333
Hij zit op zachte fauteuils en hij krijgt de malste vleeswaren voorgeschoteld. Hij moet wel van adel zijn, dat kan niet anders, zo weelderig en er wordt volop gelachen.…

Thuiskomen 2

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 305
Dan steek ik de sleutel in het slot van de kunststof voordeur en draai ‘m voor de zoveelste maal alweer, om Een soort verwachting, een beetje een mengeling van hoop en twijfel, en tegen beter weten in, doet iets met mijn buikspieren God mag weten waarom Je zelf gek maken, heet dat, maar wie ben ik Ik laat me in de oude fauteuil…
Peterdw.5 februari 2014Lees meer…

De topvoetballer en de burger

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 158
de penaltystip Bedachtzaam achteruit wandelen Cool keepers branie negeren Gierende zenuwen bezweren Vastbesloten loopt hij aan Trapt krachtig, met panache, De bal over de liggende keeper Hoog over het lege doel Radeloos zoeken zijn handen zijn hoofd Atletisch krimpt hij tot een bal ineen Zichzelf op een hoopje gespeeld In zijn fauteuil…
Eric Vervaet12 september 2016Lees meer…

Raamzicht

netgedicht
4.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 57
de fauteuil spant strak om haar frêle lijf hij draagt haar het liefst op een mooie dag over zijn rimpels doet ze geen beklag het raam bij de tuin is sinds kort zijn verblijf ze houdt van het panoramisch uitzicht de bloemen die uit de knoppen sprongen het voorjaar had hen prachtig bezongen en ingelijst in opkomend ochtendlicht zijn strakke…

Voor het einde...

netgedicht
1.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 735
Een fles Chateau Margeaux staat te ademen De afdronk wordt er beter door Twee comfortabele fauteuils naast het vuur Ik getroost mij veel u te behagen Kom, laten wij praten tot het einde Vergane tijden passeren ons Wij weten samen de eindigheid van het jaar Wanneer de nieuwe maan zich wast Breken er andere tijden aan, voor u En ook…
onbezield7 december 2011Lees meer…

Zonder titel

gedicht
1.0 met 321 stemmen aantal keer bekeken 103.622
Hij neemt fauteuil en ether in, hij snijdt mijn adem af. Dan sluip ik nors de kamer uit, ze werd te veel de zijne. Te veel zijn lucht, zijn bloed, zijn brood dat ik wel eten moet. De hand die ik dan buit en die me steeds weer voedt. En dat ik zwaarder werd van heupen met de jaren.…

De werkster spreekt

gedicht
3.0 met 32 stemmen aantal keer bekeken 15.893
.' Ik had maar weinig schik in zijn fauteuils. Zijn staande schemerlamp werd neonbuis. Ik ben tenslotte bezemkunstenaar. Ik gaf zijn bed mee aan een scharrelaar - Zijn dikke, donzen dekens ook.…
Meer laden...