Alle inzendingen over frutselen

Zijn ogen twinkelden die dag de kleuren van mijn frutsel en met een licht geluksgevoel sloot ik hem in mijn hart.…

jij loopt niet maar je gaat in harmonieus bewegen op hoge hindelopenbenen droomt nooit weg maar je ogen trekken met magie de blikken van een ander naar je toe lacht wolken weg tot blauwe hemel en laat jouw zon de mensen warmen verstaat wat wij steeds camoufleren knipt lint en frutsels af als wij dat willen etaleren waar je…

ik groef in zand vond schelpen en wat waardeloze frutsels tot ik dieper stak en stootte op een eeuwenoud geknutsel ik schoonde laag na laag ontdekte kunst in het schrapen van de jaren jouw vormen kwamen bloot de zee kleurde je haren ik voelde hoe de tijd ontbond en las hoe jij me wilde sparen kuste zacht je zilte mond geen emotie…

zie glazen bellen in felle kleuren met glitter glans en verse geuren tussen dennen dans wat katoen gepluis het sneeuwt er thuis een kinderwens in flinterdun glas flits, fliksem flonker lichten aan en uit pinken in de donkerste nacht als de nachtwacht galmt met glazen dronken stemmen 't papier geritsel met scheuren frutsel en flits…

buiten guurde de noordooster schuurde hagel langs de ruit binnen lachte warmte vlaagde plezier door het versieren van boom en takken thuis frutsels en tierelantijnen van lang geleden alles heeft een plaats en maakt geschiedenis jij manoeuvreert tussen velen en iedereen in regel en beslissen of het resultaat minder is dan vorig…

- kijk, overal oranje frutsels - ziet er niet uit - oranje gekte! - oranje sekte! - vliegensvlug naar paal 84 - vanavond is het weer heerlijk rustig bij 82 - maar... wij hebben op onze snavel ook een oranje stip - nee, dat is ‘n rode stip - nee, oranje!…

waar mensen elkaar ontmoeten het is de dag van de ontdekking dat verleidelijker de hunkering is dan het verwaarloosd te bezitten het is de dag van het erkennen dat wij alleen betekenis hebben voor wij ons iets betekenen laten is merkwaardige meeslependheid van naar elkaar genegen mensen die wij niet verrommelen moeten met de ijdele frutsels…

willen terwijl je kind nog mag zijn het voortdurend stoeien waarmee jij jouw kunnen bewijst jezelf metend met en aan anderen levert en kost jou soms het podium waarop zo graag jij schittert de rekening van het rijpen wisselt als het getij van de zee zacht deinende lachgolfjes met donderende golven van verdriet zo knutselend en frutselend…