Alle inzendingen over gedichtje

We hebben een verleden, wij Mijn eerste liefde versierde jij Toen mijn charmes haar niet bekoorden leende ik schaamteloos uit jouw woorden "Klein gedichtje, klein gedichtje, klein gedichtje voor jou klein gedichtje,klein gedichtje, omdat ik van je hou" en, niet veel later, weer alleen begreep ik pas de stilte van Marleen negen…

Inspiratie komt in vlagen, soms vanzelf, soms in geen dagen. Maar vandaag is zo'n dag dat ik weer proberen mag eens iets op papier te schrijven. Echter, zonder overdrijven mag ik zeggen, 'k heb vandaag weer zo'n poëtische vlaag. Gauw, een pen en wat papier! 'k Voel me net een avonturier dwalend tussen frazen, zinnen, woorden schieten…

Een gedichtje voor het slapen werkt als een gebed tot God dan lig je niet te woelen of te verlangen naar genot Een gedichtje voor het slapen werkt als 'n geestelijk medicijn wat je lichaam laat voelen dat je er dag en nacht mag zijn Een gedichtje voor het slapen maakt zo veel meer mens van je zowel gapend, wakend en slapend God, mens…

Die bundel komt er ooit, gedichtje. Geen idee wanneer.…

Ik schrijf een gedicht voor jou Zoekend tussen alle woorden, probeer ik te vinden wat ik zoek Geen woorden van liefde, Die heeft iedereen Gewone woorden Die iedereen begrijpt Eenvoudig maar wel raak Hoeveel woorden zullen er zijn Ik zoek en zoek steeds dieper en dieper Mijn ogen branden En mijn hoofd loopt om Wanhopig wroet ik dieper…

uitnodigende bloembladeren naar een door hen te vormen woord op zoek naar hun plek in een bloemrijke zin en gaan dan zoals vlinders doen op zoek naar de kern het hart naar daar waar ze ooit zullen worden gelezen daar waar ze een onmiskenbare samenhang gaan vormen – een begin van een nieuw te scheppen wezen zoals dit hopelijk lieftallige gedichtje…

elke dag een gedichtje een frisse kijk een nieuw gezichtje een andere blik ter introspectie en zelfreflectie een switch een klik elke dag een gedichtje voor jou of mij een lach of traan het verlicht je als je je gedachten er over laat gaan over wie of wat of waar we zijn over al die dagelijkse dingen een klein gedichtje soms zo…

Er is een Elfje En dat elfje danst Hier voor mij op tafel En zegt ik mis je En het loopt nar het blad En het trekt aan mijn vingers En het schrijft een gedichtje Tussen de regels Het elfje vliegt omhoog Vliegt in mijn oor En dicteert me lief maar duidelijk De rest van het gedichtje voor Het vertelt iets van een elfje Dat enkel in…

ik kwam op een plaats waar veel kruisjes staan de zon die scheen zwak aan de hemel enkele dauwdruppels bespeelden het licht wat zorgde voor hemelse kleuren één graf dat viel op door de vele chrysanten waarschijnlijk nog gisteren geplaatst ik zag er een meisje... vol van verdriet en de wind dirigeerde een droef afscheidslied daar…

geestelijke pijnen ondermijnen mijn kracht hersenen kraken en rekken lichamelijk verschijnen krampen en spastische trekken ik zonder mij af wordt één met de nacht het duivels gespuis op mijn schouder gebied inhaleer en… geniet de rook maakt me wazig, slaperig, slap de pijnen verdwijnen warempel ik lach!…

het leven is lang niet altijd leuk nieuwsberichten en bange dromen en dan ook nog een keertje jeuk op een plekje waar je niet bij kan komen. je draait en zwaait en wringt en wiebelt je ellebogen kraken ervan maar nog altijd jeukt en kriebelt dat plekje waar je niet bijkomen kan. je draait je in kreuken en bochten en vouwen het…

ze laten kleuren en blozen jouw hart en jouw wangen weten perfect hoe liefde te vangen dit kleine boeket rode rozen... voor jou... speciaal uitgekozen uit mijn tuin van liefde en smart daar waar een bloem het leven ontwart dit kleine boeket... rode rozen!…

Ik maak een gedichtje voor je mamma kleine Aylan, omdat die ook met jullie twee om het leven kwam, ik maak een gedichtje voor je pappa kleine man, omdat HIJ nu zonder jullie leven zal. Ik maak een gedichtje voor jullie allemaal, omdat het mens- en kind wanhopig is wat er gebeurd, een hele familie uiteengescheurd.…

(een tautologisch gedichtje) Ik weet waarom u mort. Ik weet waaraan het schort, waarom het nooit wat wordt: het menselijk tekort.…

Een klevertje ontmoette eens een kleverin ze was erg mooi; hij werd verliefd op haar Hij vond, ze is voor mij dé prima vriendin leven zonder haar, is nauwelijks denkbaar Haar gevoelen leken even vol liefde te zijn Ze meende, wat een schitterend exemplaar Ja ze kusten ook urenlang in de maneschijn dat kussen duurde zelfs langer dan een jaar…

"Stralende ogen Lachende mond Blozende wangen Fris en gezond Lief en eenvoudig Keurig en net Is dat niet sprekend Rika's portret"? Bijna tien jaar was zij toen dit voor haar werd geschreven Bijna veertig jaar heb ik haar gekend in dit leven Meer dan twintig jaar is het al geleden, dat deze unieke vrouw van mij heen ging Veel…

als het vandaag je laatste levensdag was waarna je voorgoed zou verdwijnen nam je dan nog tijd en moeite een gedichtje te schrijven ? wat zou je anders nog gaan doen ?…

spring maar op mijn wagen we slaan de handen samen alle zorgen langs de kant bestemming niemandsland een rit van vele jaren ver weg van duistere gevaren een tripje naar het licht weg met het weerbericht laat het gras maar groeien hoor de bijen zoemen snuif alle liefde op sta eens op je kop met retro muziek in oren rijden…

speelse mooie meiden kronkelende dansende lijven moeilijk ze te scheiden die meisjes die de paal berijden hete mannen zullen geven de prijs voor erotisch spel aan lekkere kontjes die bewegen biljetten, tussen slip en vel!…

lompe Jan uit Waasland Beveren onhandig en zo nerveus hij had een grote wipneus waar alles bleef aan kleven hij was ook zo erg nieuwsgierig stak die neus in alle zaken wou de mensen goed vermaken want dat vond hij echt plezierig bloemen met bruine meeldraden geurden als chocolademelk dus wou hij ruiken diep in de kelk wel ja, de rest…

Een erotisch gedichtje las hij. 't Was in braille. Het maakte hem blij in het diepst van zijn wezen. Hij bleef het maar lezen; zinnenstrelend. Het stond op d'r dij.…

Ik schreef een haiku, journalist zei gedichtje, over de vrede. Over de vrede heb ik iedereen gezegd: liefde is vrede. Vrede is liefde voor en van alles wat is, moet je nu lachen?…

ik wil een gedichtje schrijven over mooie dromen die beklijven en het geluk dat mij omringd als de zwoele zomerwind... maar wat telkens toch weer blijkt het is altijd anders dan het lijkt…

Och, wilt u zo vriendelijk wezen dit korte gedichtje te lezen? Het doet me heel goed, dat u 't werkelijk doet! Daarom dank ik u gaarne bij deze.…

Ik wil een klein gedichtje voor je maken, over het licht, de warmte en de zon ik weet dat ik je niet meer kan bereiken, omdat je leeft vanuit een andere bron dan de onze, kinderlijker, misschien stiller je leven is, de koffie, en bezoek een beetje aandacht en een beetje zingen teruggaan in de tijd van spel en koek...…

poëzie is vaak niets anders dan met een vinger in je neus grutten een balletje draaien en het tussen beide vingers wegschieten als het lanceren van een gedichtje dat vervolgens in de dampkring als een zeepbel uitéénspat…

Ik blijf dromen van dat ene gedicht dat alles omschrijft de ziel, de kern die overblijft als alles is omschreven ik adem even diep in en dan verschijnt een klein gedichtje hier op het eens zo lege vel papier.…

wat heeft de dichter bewogen en waar dacht u aan vraagt men mij weleens dan denk ik dikwijls de dichter bewoog nauwelijks en dacht nergens aan dus zó kan het ook een gedichtje schrijven zonder pretentie en dan maar wachten op de reacties…

een vleugje boerenjasmijn kan je daar een gedichtje over schrijven vroeg ze mij de geur bij benadering in mooie woorden vatten of blijft 't een cliché ach het maakt niet uit als ik mijn ogen sluit ruik ik boerenjasmijn…

mijn handen deed ik samen mijn laatste woord was amen daar tussen klonk mijn wensje voor dit lief, klein mensje ik vroeg geen spel, geen speeltjes geen kleurtjes of penseeltjes ik vroeg voor jou met veel plezier voor elke dag een klaver vier…