Alle inzendingen over gillen

‘Geef les en staak toch niet,’ roept Elias en elke leraar wil hem langzaam villen Ver buiten de Arena hoort men gillen "We zijn natuurlijk liever ín de klas Al jaren zijn we zo ontzettend boos Schoolteam is een anagram van machteloos"…

De vlegel van het dorp was op pad met een dodelijk rietje in zijn hand Op zoek naar een kikker of een pad tussen het hoge riet aan de waterkant Het slachtoffer zette het op een gillen, de dader vulde zijn longen met lucht. En met een rietje tussen de kikkerbillen slaakte de kikker z’n laatste zucht.…

later wacht je tot ik niet meer kan huilen en mijn tranen droog wacht je tot ik weer kan lachen en me niet meer zal verschuilen wacht je tot ik weer torenhoog van de daken wil gillen dat ik je zo graag zou willen liefhebben wacht je tot ik door zal hebben dat het moment is gekomen niet meer hoef te schromen om van jou te houden…

we zullen lachen zonder gillen we zullen weten en soms niet en daarna makkelijk vergeten wat niet weet en wat niet ziet we zullen eten en soms vreten tot we weer veranderd zijn we zullen eten weer verspillen al is het restje nog zo klein…

Haar rode krullenkop Als een roos uit de knop Met azuurblauwe ogen Met vragende roze lippen Haar volle romige borsten Onder haar slanke hals De ranke volmaakte taille Met uitnodigende heupen Haar lange slanke benen Met ronde dijenpartij Doet mijn bonzend hart gillen Je hoort bij mij van mij in mij…

Die griet die zit te gillen omdat zij een kater wil ga even met haar spelen dan is die meid weer stil.…

Had ik willen gillen! Had het willen schrijven, in de kiezeltjes van het Vrijthof. Had het op het beslagen raam van de Perroen willen noteren. Had het in de mergel van het wachthuis willen kerven had het gevoel van weleer weer terug; Giebelig en tienerig... Had jij mij nagedaan? en met de wijsvinger geschreven: I LOVE YOU TO?…

Ik zou willen roepen, schreeuwen, gillen Ik hou van je maar ik voel me leeg, zo leeg van binnen. Mijn handen beven, een krop in mijn keel Ik heb je nodig zin om me neer te leggen. ‘k Sluit mijn ogen, mijn gedachten rusten op tafel. Mijn hand wil niet meer, niet meer bewegen weigert, weigert te spreken.…

Weemoed ‘k Voel me weemoedig Bezeerd ‘k Zou willen bidden Zoals ik eens heb geleerd Hoe kan ik geloven Dat Hij mij nu hoort Als ik al jaren heb verloochend Het Goddelijk woord Ik zou willen gillen Dat ziek zijn ‘t geluk zo verstoort Ik heb mijn verdriet In de kiem gesmoord Wat zou ik dan willen?…

Schril gillen de sirenen: Schril gillen de sirenen. Onzeker gaan de mensen Ter Music-Hall; Onzeker staan de mensen In de zwarte zaal. -------------------------------- Music Hall (1916)…

Het bloed en het gillen jou daar zien liggen. Dat blijft in mijn geheugen ook al zal ik anders willen. Elke dag komt het voorbij de angst de pijn. Nooit zal het meer rustig zijn.…

Slaat z'n spullen kort en klein en staat in de tuin te gillen zouden er instanties zijn die helpen kunnen en willen.…

Zacht zitten zweten warme billen doezel zus foezel zo Hier niet gillen wees beleefd boven tafel met die handen vuig en vunzig Macht geeft kracht Wij zijn de goden De Meesters van het Universum Ik heb de wereld in mijn hand -dit tere vogeltje dat beeft Zal ik knijpen als ik durf? Zal ik knijpen als het moet?…

wat ik zou willen is tegen je gillen schreeuwen je muren omver dijken breken om commentaar los te weken de stilte is wurgend kilte nabij mijn bloed lijkt bevroren waarom gebeurt dit met mij initiatief is verloren spanning is weg geduld slechts een fractie van vroegere actie waarom wacht ik op jou…

Je ogen gillen wanneer ik de koffers pak en van je afgewend zeg ik verslagen het is over...uit genoeg wat rest blijft zonder klagen na jouw ontstelde blik iets luider jij legt àlles bij mij neer het voelt zo overladen echt...…

de trein knarst gillend stil na een mensonterende reis onder de hemel het gillen van moeders families uiteengerukt en geslagen bange kinderen kruipen bij elkaar bevend huilend troostend de brallende bewaking denkt nooit zeker niet aan hun eigen kinderen die leven thuis in liefde daar huist een vreemd geweten…

nog zijn wij op jacht naar geld en macht denken dat dit streven het echte leven is een ideaal met de lepel ingegoten als keurig lid van de maatschappij zo hoor je er gelukkig bij geordend door simplisme de leiders nihilisten als alles gaat vervelen zijn er altijd brood en spelen dit is niet wat wij willen kuddes die steeds gillen…

Kon ik maar grijnslachend gillen: één twee drie los! --------------------------------------------- uit: 'Met de plezierboot mee', 2007.…

Er is een weg met gedichten aangelegd Achter mij dragen dichters gedichten voor Ik hoor rat en vanger gillen Weg met gedichten! © Jan Bontje 2013…

Piepende wielen van een bagagekar, mengen zich met het gillen van een rem. Geroezemoes. Hier kan een mens alleen zijn. Plotseling ontmoet ik iemand, een niemand die ik niet goed ken. Ik ben het zelf. Verbazing.…

Gedachten stromen zonder rem wie ik ben wat ik wil stil Woorden zonder reden noch doel geluidloos gaan zij hun gang ik wil het stoppen en verstoppen het benauwd en maakt mij bang Ik wil krijsen gillen het razende bloed in mijn donder stillen Ik wil zoveel maar ben gebonden met handen en voeten aan gedachten het verwachten…

' ik heb geen schaamte voor mijn billen maar ik denk dat ze zit te gillen van het lachen na mijn vertrek 'billen met een hondebek'…

op drift langs paden van een verlaten stadsplantsoen doorprikt zij kil het zwervend gillen van resten consumentenleven in gedrukte schetterwoorden met halfgeschoeide vuile handen vouwt zij scherpe kerven als sporen van berouw voor kassabanden vol bederf in zwaar gevulde plasticzakken draagt zij ons nog vragend na de lasten en de stank…

Het donkere water dat mijn voeten kust En de geheimen meetrekt naar Een oneindige diepte Waar ze verzwolgen en Vergeten worden Alle sporen gewist Door de niets ontziende Handen van waternimfen Die gillen als sirenes zo hoog Je dieper meesleuren met hun zang Langzaam zweef ik richting Deze blauwe hemel Waar mijn woorden Slechts uit…

Als je de gang wel ziet maar je benen niet willen, als je mond wel vormt maar niet kan gillen. Als lopen, vliegen, dansen, hopen, voor jou niet meer is weggelegd. Als vriendschap, liefde, warmte, thuis, aan jou niet meer is toegezegd. Het liefst wil ik voor jou wat zonder wensen niet lukt.…

Ik spring, ik spring zo hoog als ik kan Ik ben de trampolineman Met mijn armen hoog in de lucht val ik weer neer met diepe zucht Ik stuiter en bons ‘t blijft onder ons op schouders en billen zonder ‘t uit te gillen Ik kom toch steeds weer eigenlijk zachtjes neer Ja, heus ’t is waar Er is geen gevaar maar wel veel pret als de trampoline…

De helft van het eten ligt reeds op de grond, het kind zit te gillen, ze houdt nooit haar mond. Geraspte kaas ligt naast de pannen en borden, hoe moet dat in Godsnaam ooit opgeruimd worden?! Sausvlekken zitten op handen en mouwen, die hadden we misschien beter om kunnen vouwen.…

je komt zuchtend omhoog uit de keel van de nacht er is geen hemel meer ik wacht op het gillen en vloeken en slaan van boven waar jij ook heen was gegaan ijle gezichten dicht tegen de wand ik verbrand vast mijn kleren gooi jou aan de kant gegraai dan het zwijgen onze grotten op slot we houden ons vast aan de rug van het lot…

Waarom wij lachen, gillen zonder Mond uit vele kelen,want wij Zijn één, veel één, met velen Vertrapt, gekust door Zachte rubbervleug'len En Vergeten. Wij zijn gezien door vele ogen en Niet gezien, haast-ogen Hoog en haastig. Wij bevelen in lijnen, In onderdanigheid.…

Zij speelde met haar poppen heel stil, heel zacht want als ze wacht met stil zijn en gaat gillen, zingen, springen dan is mamma daar een groot gevaar met de slof. Zij is vrolijk en lacht en als het moet dan doet ze net alsof. Mamma mag het niet horen dus in stilte maar praten met de knuffelbeesten om je heen.…