Alle inzendingen over glippen

nog zwaai je in een warm en rond bewegen maar de zekerheden lijken wel vergeten als los zand glippen zij door je vingers heen houvast biedt er op dit moment niet een toch straalt je lach en glimmen ogen de stem zingt moeiteloos in het chaos gedogen de ernst is afgevlakt die greep ons vroeger bij de keel en het nog kwetsbare…

nog voordat de avond in mij valt vertel me hoe het was streel nog eenmaal de zinnen wit en bedek me met jouw stilte er bestaat geen andere kunst dan het kussen waarin ik mijn dromen legde en mijn ogen met vogelmelk versierde bij het ontwaken laat de zon door de kieren glippen de tijd transparant maken mijn adem jij bloesemlicht…

Ik heb verdriet om de vrouwen die oud leed projecteren op nieuwe liefde en daardoor de kansen op geluk domweg laten glippen Ze stelen het meest armzalige van mij en blijven blind voor de ware liefde Ze denken hun vrijheid te nemen maar door hun kortzichtige acties verwoesten ze hun diepste integriteit en gaan ze onbewust hun heiligheid…

De engel sloot de ijzeren poort Ik kon nog net naar binnen glippen Mijn vrije geest, vormden mijn lippen Geluidloos, maar hij keek verstoord Eenmaal terug in ’t paradijs Zat ik nog even na te hijgen De slang begon mij dood te zwijgen Hij was het waard geweest de prijs Toch zou ik voortaan binnen blijven Het was echt voor de laatste keer…

nergens jouw naam komt in het boek des levens jij was mijn vangnet positieve mensen leven langer het leven is een spons het zuigt en verzwelgt ik kreeg gelukkig de tijd om te denken en na te denken ik had wel een heel leven nodig om geboren te worden maar nu voldoe ik aan de eisen van mijn leef-tijd ik laat het niet door mijn handen glippen…

Hoor de scharnieren kraken het hoofdseizoen is nu voorbij wankelend afgrond nabij opent zij herfstdeuren in haar dromerig verlangen tussen haar slanke vingers glippen er dagen langs herinneringen die ze ooit had aan vlinderverlangen groeien wilgen houdbare dromen verder tijdens nachten door duister smachten tussen talloze lippen…

Soms ziet men een adder glippen Fraai maar kwalijk om zijn beten Zigzagzigzag gaan zijn strepen. 't Sieraad dat de bomen dragen Zijn hun ambergele blaren En te midden van dit lover Zitten geelgeveerde vogels.…

Winden gieren zoals ze altijd waaien, zaaien spoken in mijn hoofd, cirkelen weg door open kieren, glippen weg met de magere lijven om die naar de kille boezem terug te drijven, rook dat waart langs vagevuur en blinde gaard, dooft de gulle lach om de vastberaden lippen, kan ik alleen verklaren, dat ik in dit verduisterd uur niet…

Huizen, bomen, tuinen, mensen - ze glippen je ogen binnen als vissen in een hongergrot. Aan jou de nobele keuze welke indrukken zullen gaan zingen voordat ze worden opgeslokt. Recht vooruitkijkend ontgaat je wat er zijdelings vliedt. Wolken blijven in rijen drijven. Je droomt hardop... en doet teniet. Inwendig roeren zich draken.…

Tranen glippen langzaam naar beneden verdriet dreigt op de hoogste plaats te staan handen trillen voeten beven mijn lippen zeggen niets een luide stilte heerst om me heen pijn spijt ongeloof…

Stil staan de dennen in de nacht, en vóór ik je aan kan spreken, glippen de jaren haastig weg, voorgoed naar het verleden. Ik ben op zoek naar jou, maar ik, ik ben een ander...…

Je praat heel anders dan voorheen het lijkt wel of de uren door je vingers glippen je onze band nog niet door kan knippen ik merk de diepe rimpel die om je mond verscheen Kunnen we niets meer verzinnen dit voelt zo oneindig leeg vanbinnen ik puur dat vertrouwde uit ons samenzijn toch lijkt het onafwendbaar ik ben de hemel dankbaar maar het…

ik ging er aan voorbij op het heetst van mijn dagen achteloos spelend met onbelangrijkheid ja ik ging er aan voorbij liet het door mijn vingers glippen als zandkorrels die ik op het strand door mijn vingers liet glijden achteloos spelend in onbelangrijkheid te kort nu mijn dagen ik speel allang niet meer hervonden geluk ik draag weer…

Ik wacht, laat de uren glippen en een geluidloze schreeuw verlaat mijn lippen. Vandaag schrijf ik mijn eerste vleugels.…

Elke dag een streepje ouder je kijkt niet op of om en je wordt ergens in de ruimte aan jezelf of in iemand hebt gespiegeld je volgt een reepje pijnloos licht, waarin je probeert weg te glippen, je verkleint het doel zonder dat je de dromen hebt verteert, in een bekend gezicht dat tegen zichzelf en tegen de ochtendspiegel keert,…

Jean-Paul kon heel wat kinderziektes krijgen, Ik noem slechts roodvonk, kinkhoest en de bof. De kinderziekte die hem echter trof Wist hij tot nu succesvol te verzwijgen. Wat helder is -hier past geen welles-nietes -: Boëtius kreeg in zijn jeugd rachitis.…

Onder de douche verblijven wij zoenend en strelend gaat de tijd voorbij mijn handen door je haar langs je lippen je borsten passerend voel ik je tepels door mijn vingers glippen van achter jou druk ik je tegen me aan je billen tegen mijn……….…

Ze plukte nog één keer breekbare, grauwe schelpen en duizelig liet ze het onschuldige strand voor het allerlaatst als los zand door haar vingers glippen.…

haar vraag stelde voor de rollen om te draaien in eigen- zelfreflectie te graaien haar fermiteit kenterde ietwat traag gaandeweg zochten haar ogen woorden beet venijnig in haar rode lippen slanke handen stonden op vermoorden plots begon ze heen en weer te wippen twijfel nam reeds plaats in het verwoorden daarna wist zij uit haar baan te glippen…

Onuitgesproken zoals de noorderwind, zijn tijd liet glippen. De ritmiek van dingen de dood niet te verzwijgen, van het ongeborene. Het bloed stuwt de zon wind verstuift de ballon van glorie baart vruchten in victorie. De dromenklok waagt zich in de vaandels van de heroïek de waarheid voort te planten.…

Jij bent voor mij speciaal Echt een lot uit de loterij Lang gekoesterde droom De allerliefste aan mijn zij Jij bent voor mij de liefde Het allermooiste cadeau De warmte van mijn hart En dat blijft voor altijd zo Jij bent voor mij de man Niemand kan aan jou tippen Het geluk dat naar me lacht Mn hart wist binnen te glippen Jij bent voor…

Als het mijn tijd is om te gaan En ik mijn leven moet besluiten Dan hoop ik dat aldus te doen: Trots van binnen, waardig van buiten En dan hoop ik dit te voelen, alvorens weg te glippen: Jouw hand in mijn hand Jouw kus op mijn lippen En waar ik terecht kom? Ik zou het niet weten Hel? ‘k Hoop het niet Hemel?…

Ik kan uren Zitten turen Naar het wisselend zilveren spel Van de stippen, Die er glippen Over 't water bij de wel. Ik kan uren Zitten turen Naar 't krioelen door het mos Van de diertjes En de miertjes In het boom-gekroonde bos.…

Willem Drees op vorstelijke vleugels vloog de tijd dan komt de dag, ook voor de majesteit dat zij kan zeggen: basta ... klaar is Kees mijn jongen, heb geen last van hoogtevrees je pad heb ik met liefde geplaveid na 45 jaar geborgenheid mag jij beginnen aan je eigen race vertrek nu uit het dorpse Wassenaar en laat de Spelen en het water glippen…

De gladde golven glippen naar de rede Met klaterend even, weer gesmoord gekoos, De hemel schemert over zee, en mede Is vrede wijd en zijd en tijdeloos. En uit de haven komen zij gegleden De boten met hun zeilen roereloos, Een kantige schaduw tegen donkerheden, In 't spiegelende nat een schaduw broos.…

Noordenwinden gieren zoals ze meestal waaien en zaaien twijfel in het hoofd, spoken sluipen door de kieren, magere lijven gekluisterd aan ketting van de tijd, glippen langs de gekozen paden om de daadkracht in te lijven, slierten wierrook waart langs vagevuur en blinde hellegaard, dooft de gulle lach om al té vastberaden lippen,…

het zonlicht valt op de lege tafel kruimels blijven over gaten glippen ongezien naar binnen in deze rafelige dag buiten kronkel je je een weg door de wei die kleurt in zoveel tinten groen je loopt jezelf voorbij verbeten zoek je de draak het veelkoppige monster dat je pijnlijk uitholt en de dood buigend begroet krassende…

Waarom zou je een ander moeten geloven Jouw hart is vele malen groter en mooier Of je mooie lippen, die laat je altijd glimmen Een kans op echte liefde mag niet voorbij glippen Lieve woorden lijken simpel voor ons Bedenken ons geen seconde Dat zou zonde zijn, dus wil ik dat je bij de tijd blijft En niet vraagt wat ik heb gezongen Ik weet…

voor een handvol zilverlingen in een beslissingswedstrijd tegen NAC bewust drie ballen doorliet glippen...…

Ik kan uren Zitten turen Naar het wiss'lend zilv're spel Van de stippen, Die er glippen Over 't water bij de wel. Ik kan uren Zitten turen Naar 't krioelen door het mos Van de diertjes En de miertjes In het boom-gekroonde bos.…