Alle inzendingen over gram

vriendschap niet Mix dit samen met een gram teleurstelling En bak een taart vol gevoelens en verdriet Versier hem met een toefje verlangen En wat kleine stukjes zomaar vergeten Snijd er een lekkere grote punt vanaf Weg met die emoties en smakelijk eten!…

17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren, dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld, een kleine winterkoning kleurt de struiken, ik voel dit tere en slordige hoopje veren oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld, kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt, dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje, grootste woorden helpen nu niet…

Huig uw woorden, lever proza drein uw gram drammatica smijt fonemen zweem geen twijfel spuw uw abra ca dabra weeg uw wiksel in tonatie snik mij in uw geestesnood: ageert! - indien geen re-ageren is er toch weer tijd gedood…

Moderne baby’s halen graag hun gram, Hun kleine adertjes zijn veel te nauw en Ze spuiten daardoor liever niet: ze kauwen Hun bolletjes - en zingen zacht 'mjam mjam'. Maar dan verheffen junks hun stem aldus: 'Geef hier vervelend kind, die toys ‘r us'!…

gelijkgerichte neuzen tennisten heen en weer en stampvoetten de leuzen voor deze laatste keer het Antwerps sportpaleis veelvoudig uitverkocht Mauresmo voor de prijs wijl Kim uit eerzucht vocht ze haalde niet haar gram maar zorgde voor tragiek toen ze het afscheid nam voor haar wenend publiek…

Een vreemd verschijnsel was die strippenkaart Waarover men diens gram geregeld haalde Omdat men dubbel voor de helft betaalde: Twee strippen waren slechts één stempel waard! 't Is iets onwennigs uit vervlogen dagen Een nieuwe kaart biedt voortaan stof tot klagen…

Haar arm gespierd, geen gram te vet. Pats! Langs het blok en voor de lijn. Een aceje daar, een blokje hier. Wie krijgt zo’n grote speelster klein? Genieten bij een blikje bier op Eurosport van Manon Flier.…

Voorzichtig legde ze jou in mijn armen Zo klein en zo teer nog maar net 1100 gram Terwijl ik je bewonderde keek iemand heel stilletjes mee Maar heel even vasthouden en toen ik je terug moest geven Liep heel stilletjes twee onzichtbare voetstappen mee…

Laat zien waar het om gaat, haal nu je gram en toon met trots je boerenachterham.…

ALS EEN MUS VAN ACHTTIEN GRAM, WAT OLIJFDRAB AAN ZIJN TEENTJE Hamas, Hezbollah, Israël Ontvoeringen en doden Angst en gewonden, kommer, kwel Geen spoor van Tien Geboden Het gij zult niet verdwijnt uit zicht Bij het zichzelf verweren Het hele leven wordt ontwricht Als wraakgevoel gaat zweren Oneerlijk werd de grond verdeeld Dat zal…

O gij reuzen van het witte papier en letter Gij schrijft uw gram in cijfers met plezier En bezorgt uw lezers dagelijks veel plezier En kleineert met uw waardering menig kleine etter Maar u schiet dikwijls uw peilen veel te hoog Straks komen die dwergen treffender van hun boog…

ze zit naast mij, ik zie haar onzekerheid maar ook haar gram onlangs verloor zij haar zwager herinnering, te vroeg gestorven echtgenoot veel kwam terug, maar niet de aandacht die zij nodig had ik zie de eenzaamheid ik tracht te troosten we praten over de dood en genieten van de zon ik steek mijn hart onder haar riem op een bank…

de zuiverheid van eeuwen bloed doet mensen buigen rond hun erfgoed, maar verzet omvat veel meer het weigert elke keer om weer zijn gram te proeven…

Is dit gram halen? Of toch gewoon simpel balen En wat dan nog? De lange arm van vroeger krabt mijn nu daar waar het jeukt…

Speel klein spel Kus je sudoku Ren nergens naartoe Sta stil in haast Vermoord een droom Voel de volle maan Lees goed en streel je ego Haal je gram uit anagram Bedenk geen bede Verzin zelf en zie Hoe een holle bolle egel gele ballonnen vangt ? Leeg !…

zee heeft je er zacht neergelegd maar kan het niet hebben als de zon je droogt en bezitten wil hij stookt de wolken op maar als deze verleid door die zon gnuivend voorbijschuiven wordt de zee woest vergeet zichzelf en trekt in het hete zand als de zon zich verblindt verlaten door zon en zee blijft het strand kil achter als het water zijn gram…

in zijn gebogen geel doorstaat de berk het allerlaatste licht… de nadag nadert, bleek en oeverloos gezwicht in witte windsels rond een oude stam geen gram gehaald, doch zon verschaald op dorre takken in het stijgen van de maan hij moet gaan – de herfst – hij kon gekerfd in stugge bomen en de dromen van een kind niet langer naast…

ik heb gegeven tot de onzen minder wogen dan het gram dat ik ooit nam het was gedogen te mogen lopen op de lijnen die jij in gedachten had ik balanceerde wat nee nu geen hand ik breek de blikken in je ogen want je woorden zeggen koud ik heb je nooit gemogen geen samenspel jij redt je wel uit onze vroege eenzaamheid er was iets…

het residu dat achterblijft gewogen aan de hand van eenentwintig gram woorden en daden kunnen doorslaan of balanceren op de rand ik weeg mijn wit en letters zorgvuldig als een apotheker ijdel en trots zo het een dichter betaamt…

de dood van mijn dochter is een rode draad zijn laffe daad -toen hij haar nam kwam onverwacht; mijn gram voor altijd durend na zoveel dagen nog haar geest in duizend meisjes zien blond en lang geschouderd bovendien verwaait door mijn verlaten zien tot goud ik voel me oud als ik haar jeugd in stilstand weet het glas is koud, maar…

de woonkamer ligt er onverlicht bij, de gordijnen gesloten, de woorden stil uitgesproken, heb je het gehoord van de zeven, de zeven de mensen op straat haasten zich blauw verijsd in wel zeven sloten tegelijk al is het eerder er op met kermende handen en knieën ergens duister verscholen haalt een man zijn gram op, net zoals zijn neus…

Oost west thuis best Welkom in ons warme nest, Yoeri Hendricus Franciscus ten Brinke 3150 gram, 49 cm geboren op 19 juni 2009 om 14.50 uur Moeder en zoon maken het goed Papa volgt bewonderend en trots de gebeurtenissen op de voet!…

Zij zoekt dagelijks ouwe koeien haalt haar gram niet meer per ons laat elke maand verzen loeien verstopt zich graag in dansend dons zwijgt nooit over het verleden haalt de hekel uit het stof wil privacy met voeten treden verbergt nagels in haar mof wanneer zal zij eindelijk zwijgen over al het leed haar aangedaan zal zij dan terstond neigen…

nu kou de adem nam van zachte bloesems twijfelt leven of ze verder kan, de kille dood neemt kleur uit welig groen de lente wacht alsof ze stilletjes vertellen wil dat uit één nacht geen gram valt te behalen over zeven weken bloeit april in witte jacobsladders tree voor tree beklimt mijn spijt langs bloemen die er niet toe doen…

Hij kocht een hele gram, de eerste lijn kwam. Voor het gevoel van een machtig man. Nu is het leuk, tot het te hevig word. Dan laat zijn maag een krijsende knor. Zijn gezicht vervalt, vermagerde wangen. Dan komen de bacterieen de porien vangen. Het maakt hem af zonder slaap. Langzamerhand word zijn ziel toch gekaapt.…

nog sneeuwt het winterse gedachten haalt felle hagel venijnig zijn gram maar verdrinkt in de milde regen wij schaatsen op het ijs dat niet kwam ik zie lente in je ogen kleuren als je zacht ontluikend lacht de zon klimt iedere dag iets hoger in het subtiel verkorten van de nacht toch zal ochtendvorst de ruiten rijpen gelukkig…

Ik ben lang en slank en weeg geen gram teveel ben wel een beetje mank terwijl ik dagelijks speel Ook zit ik te vaak in de knoop vooral toen ik nog langer was maar heb nu toch een beetje hoop dat ik beter bij m’n maatje pas Schichtig schiet alles om mij heen ervaar soms pijnlijk elke meter sleur door een plas, raak weer een steen het trieste…

Zou kunnen denken aan "bot" of het jaar van de "buffel" en Olympische spelen In het merg der dingen een Chinees met twee gratis boodschaptasjes Links de groenten zo'n elf honderd gram rechts de tofu Het gaat om het zoeken naar evenwicht de juiste afstand tot de dingen vervolgens ervoor gaan staan bijvoorbeeld een tank op weg…

Maar wie ben ik zonder gram? Niemand nog. Hier valt niet af te remmen. Het lijdt geen twijfel dat ik aan mijn slaande trom en al te schel trompetteren tenslotte stil zal ondergaan Tot dan nog zal het zijn dat ik gebruik maak van de letteren.…

een aartsvader leest de uitgevaren nymf in mollige winterdagen postuum de les voor in ‘t hijgend oor, strijkt de hand over de verzilverde gram een binnengesmokkelde vriendin dringt in, de ritselende tuin staart naar het kronkelend gebaar van het schijnverloren wild een balsemstruik op de borst haalt aan, de slakken breken door,…