Alle inzendingen over hart

Toen nog niet, Je was van mij Voor even Je ogen die voor zich spraken Je lach die meer dan 1000 woorden zei Ik kon niet met Of zonder je Het deed pijn Mijn hart verscheurde Geen gevoel Het was een droom Niet meer dan dat Jij was mijn wereld uit Het deed m’n ogen tranen In het hart van mijn gevoel Ik wilde jou Te graag Maar ik vraag…

Als ik denk ik houd van jou dan bruist het in mijn hart zoveel gezichten namen lieve momenten al ging het mis elk een plaatsje apart maar waar juist die ene zijn naam schreef in onuitwisbare inkt is mijn gebleven…

mijn rafelig hart dat nauwelijks kloppend slechts af en toe schoppend mijn uithoudingsvermogen tart en ik die als een wakkere heilsoldaat gebogen over een dodelijk ziek wezen onmachtig de gebroken ogen te lezen wacht, opdat het mij eindelijk verlaat.…

ik heb mijn hart maar uit mijn borst gehaald er waren teveel klachten het werkte niet of juist teveel nooit wat ik ervan verwachtte het was van slag sloeg op hol sprong voortdurend uit de band het is vervangen door een manuele pomp en alles is weer in de hand…

Mijn hart is niet perfect toch zou ik met niemand willen ruilen Ondanks alles blijft mijn hart openstaan waar een ieder mag blijven schuilen…

Mijn hart danst Alleen voor jou Elke keer weer Als ik aan jou denk Leg ik mijn problemen Even naast me neer Tijdens die dans Kwets je mij Keer op keer Ik kan je gewoon Niet meer vergeven Mijn hart danst niet meer…

Het tikt Seconde per seconde De klok in het lichaam Motor van het leven Het is emotioneel Breekbaar Broos als glas Het doet pijn Van verdriet Het bonkt Van angst Het klopt van verlangen Het klopt voor de liefde Het klopt voor alle mooie dingen Geef het geen balast Het doet wat het kan Maar ook niet meer Dan doet het zeer Bewaar…

hartzeer af and the beat goes on zolang leven duren kan haiku van het hart…

Je zit in mijn hart ik dacht je eruit te hebben gezet, maar het blijkt dat je er nog in zit.…

dank zij de dichter las ik opnieuw de lezer sprak voor een enkeling de taal schrijven in dit zo woelig jaar verschilde niet zo veel maar wel het hart…

Rozengeur Verleid mij tot zinderende maneschijn Laat mij jouw liefde kolken In woestgeurende intensiteit Laten wij elkaars gedachten omarmen En bezegelen met weeldekussen Laten we ons laten meevoeren In sluimerende begeerte Van onze besuikerde harten…

zo vaak gevallen in scherven ver uit elkaar die ik voorzichtig oppak en aan elkaar plak ik bewaar mijn schervenhart nu voor haar lief, kom maar we gaan naar buiten het is droog mijn hart is klaar..…

door werk gedreven gekozen voor het leven verscheurt heimwee je hart met luchtpost vol tranen glij je zoet verlangend en woekerend door je oude jaren heen immers: er is nu geen weg meer terug... Elinora, 1 April 2010…

de glimlach in haar donkere kijkers vertelt van vier kleine lieverds ze wonen in haar hart…

zuiver hart zoals jij haar kloppen laat – steeds – in alles zo verloopt de wereld tot een eindeloze geste, mooier in een waterplas gevat in dat wat liefde heet jouw weergaloze boodschap fluistert wit in lichte vlinders en de zon vertaalt mijn hart warm, geborgen in de tijd dat blikken samenvielen ach, ik ben je nimmer kwijt -want…

en was de prijs van liefde zo allesomvattend in omslag van leven toen ik inzag wat jij werkelijk voor mij betekende besefte ik dat ware liefde nooit verkeerd kon zijn verloor ik mezelf in jou want jij plukte het verdriet en gooide alles over mijn schouder in woord van vriendschap en uit gebaar van liefde hoe ik leefde met het halve hart…

ze kijkt en ziet haar weggegeven hart dat voorbij vliegt donkerpaars bijna zwart door de overvloed van verdriet ze zwaait dag lief hart het ga je goed ik laat je gaan tot waar de hemel gaat waar jij nu staat laat je zelf binnen ga dan ga nu opnieuw beginnen herinner mij zonder smart en open je open je hart…

door takken vol schimmen mistige flarden schijnt de nieuwe dag haar lila licht heeft de zon zich vergist zie ik door schimmige takken flarden van mist alleen de nacht die zich verschuilt voor de werkelijkheid een tak zwaar en rijp breekt valt op de grond mist mijn hart rakelings mijn god…….…

Laat mijn handen nu maar los, ik verbreek oude banden het deurtje van mijn hart laat ik nu wijd open gaan. Het verleden laat ik vrij wat zolang verborgen zat, waar niemand iets van mocht weten. Alleen de mooie herinneringen mogen binnen in mij wonen zodat er nieuwe levenskracht in mij naar binnen kan stromen.…

Zij vertellen de verhalen die goed zaten verborgen in mijn hart.…

In mijn schrijven vond ik de weg weer naar mijn hart.…

Toen voelde ik heel diep in mij ik heb jou niet voorgoed verloren mijn hart zal je altijd toebehoren.…

Mijn Hart, dat ik eveneens niet zie merk ik op door met de stroom mee te drijven, helemaal te ontspannen zodat alles verdwijnt en mijn Hart alleen overblijft in een immer nieuwe maagdelijke lente…

Daarna blijf ik een poos in de wow toestand aan de voet van de ochtend met de taal van mijn hart.…

schemering begint bij het geluid van vallend sneeuw zijn onze armen als molenwieken die smeltwater laten stromen ondergedompeld en ontboezemend wakkerend in tijdloze liefde tussen donker en licht de oude tijd voorbij zal ik je zoeken al zou het anders kunnen ik zou niet weten hoe ontembaar vuur ten tijde van onze schrijfdans kent ons hart…

Men zegt: da’ k het hart op de tong draag, echter, neen zeggen tegen 'n vraag, vergt iets meer moed, dan 't gewicht van 't hart op de tong!…

Onstuimig hart vol van verlangen ik sluit je in mijn armen. Hart dat houdt gevangen behaagt, vlamt op in rood met wilde, hartstochtelijke passie galopperend als een vurig paard heb ik je weer beteugeld tot kalmte bedaard. Bonzend hart jou koester ik om al wat je me geeft om het sneller kloppen te weten dat ik leef.…

Zij heeft haar hartje vastgehouden Het klopte niet; het moest gelapt Ze zag het hart verscheurend aan Heb jij erop getrapt? Haar hart was toch zo vol van jou Je was een manneke naar haar hart Nu is 't verloren, zoekgeraakt Ze noemt je bikkelhard.…

Nu, ga met mij naar de hoekjes van mijn hart en breng mij terug, elke Godvergeten part die je van mij hebt gestolen, met nauwelijks verholen spot misbruikt en nu kapot.…

Ik had haar hart geraakt, Haast volmaakt, Opengemaakt. Ze had het niet meer, Haar hart ging hard tekeer…