Alle inzendingen over hinkelen

met hoeveel hinkelen we niet tussen de lijnen van het leven tot we afgepeigerd in overheersende verwardheid het evenwicht niet langer weten te bewaren tussen krijtwit en zwart basalt de hel afdalen…

Ik hinkel op twee gedachten weglopen voor de minste weerstand of blijven je tranen drogen liefde voeden en er zijn. Ik hinkel van een tot negen en weer terug.…

De tegels en het mos ze schreien hoe sterk kan een dag zijn. Had ik toen nog gouden dromen de oktoberdagen in mijn hoofd de uren knarsetanden vandaag minuten lang. Gedachten haspelen vreugde lacht niet meer de hoeken van je mond zelfs je oogleden zwijgen. Ik kan vandaag geen lied zoeken geen woorden vinden over ook jouw kinderschoenen…

Ik sta op en ik voel me Te groot voor deze ruimte Te breed voor deze stad Ik stoot mijn hoofd aan de hemel In te kleine schoenen Zet ik mijn voeten op de grond In één stap op mijn werk op tijd In een hinkel thuis - Hoe was het? Vandaag was… Ach laat maar schat Het is een kleinigheid…

als bloesem in volle zonlicht een boomgaard als belofte van een rijke oogst op het marktkraam even de volronde vrucht raken met lachende paarse lippen of als juweel bengelend aan de oren van hinkelende jongedames die heerlijke kers in een suikercomplot op mijn winterse toast…

Er is een liedje - wacht, ik leer het me - over een jongen die ze Hinkel noemen, omdat hij elke dag een steentje gooit, sprongen maakt en het op één been redt, nee: rooit. Dat liedje had ik graag een keer gezongen, maar het lukt me niet, het lukt me nooit. -------------------------------- uit: 'Verzamel de liefde', 2006.…

Als alle neuzen dezelfde kant op zouden staan ja is dat wat we willen het zou dan ook wel weer saai zijn zo nu en dan eventjes een klein opstandje lekker dwars tegendraads ik hoor mijn kleindochter verzuchten “oma, mijn moeder kan me zo voor schut zetten” en zie je me gniffelen en denken aan een hinkelende dochter vlakbij het schoolplein…

Je kunt ze uit de weg gaan erop hinkelen kun je als een kind dat van niets weet zoals mijn vader toen.…

onkruid woekert op verlaten pleinen er zijn kinderschoenen nodig hinkelen en touwtjes springen spelen en zingen schrijven, tekenen taal en rekenen kleuren op de tegels, geen groen zelfs het onkruid mist regels wat niet vergaat, kun je verlaat alsnog snoeiuh lekker boeiuh er zijn kinderstemmen nodig…

alles voltrekt onaf onder onafgewerkte tijd met zijn valse wimpers immer voortschrijdend knipperend en wij achterop hinkelend door het leven zonder houvast echter benevens de heipaal van de ambacht die we in ons bestaan gedreven hebben om wat tijd te ankeren en voor een paar stonden lijkt het alsof we weten waarmee we bezig zijn…

autopedje ballennetje hoelahoep avondwinkel kijk ik hinkel op de stoep eerste tandje handschoenhandje Bruintje Beer een biscuitje melodietje wil je meer?…

pak, neem, struikel, stap, hinkel, til, sta niet meer stil. vort, vooruit daar ligt het, daar, daar ligt het te wachten, te wachten in rust. de rust van ruisen, van niets, van bomen en bladeren en wind, van vogelgezang en vissen die drijven in sloten, kanalen en zeeën van tijd.…

Hinkelen en touwtje springen piano spelen, vele uren knikkeren en kaatseballen ruitje tikken bij de buren. Dat gewroet geeft zoete pijn van weemoed.…

Bloei het leven maar Laat de knop maar ontspruiten Geef je vriendelijke gebaar De wereld voor jou mag ontsluiten Laat je liefde maar twinkelen Straks spelen en met andere kinderen hinkelen Lach maar kleine schavuit Wees maar die heerlijke spruit Fleur met vrolijkheid maar op Ook al zit je leventje nog in de knop Beleef je de jaren als…

we hebben boodschappen gedaan passen geteld en het geld opgeborgen of we gaan op pad hinkelen naar de winkel van sinkel verbazen ons met dwazen lachen plezier in verwondering over de troep van zoveel onnodige dingen kopen ballonnen maar het lachgas is op blazen alle kleuren tegen de flop we zien de bekkies in het grauw van…

de straat vertelt verhalen van hinkelen en knikkeren het donker met lantaarnpalen laat sprookjes schitteren het gele licht spant samen met wat duisternis en zorgt voor rode oren want de grote ogen horen de kleintjes zijn naar bed en knorren vele dromen over water en wat zand de snoepjes die nog komen een straat waarin het leven…

Een onschuldig ogende vraag gesteld Wantrouwig in het antwoord Is er achterliggend geweld Wordt hier de vrijheid in de kiem gesmoord De huiselijke vrede wreed verstoord Al je stappen nageteld Alle grollen doorverteld Het hinkelen op een slap gespannen koord Is wantrouwen wederzijds geboden Vertrouwen we ons zelf niet Zijn de feiten met…

zelfontplooiende wijze als een bezwering van het perfecte organisme buitensporig hoe de weg versmalt wanneer je je land achter je laat hoe de fantasie verschaalt in de weerspiegeling van de werkelijkheid hoe makkelijk de eenvoud uit zichzelf rolt en ik daar niet van kan leven mijn ruggengraat ligt zowiezo op de achterkant en ook daar hinkel…

ook dromen die vleugels in zich dragen laten sporen na ze ravotten als kinderen in ongeremd lawaai hinkelen roze op wimpers en rennen roekeloos door huizen ze worden stil als nerven in een boom en bovenop baden ze zich in regen en eenmaal vastgeworteld draaien ze het hoofd naar alle richtingen laten vogels uit ogen los wie zal…

Hinkelen of elastieken kon je niet, Lien, wie wilde er nou met je worden gezien? Zou je nu zo graag eens in kleur willen zien, In de tijd vooruit, denk ik dat er misschien van ons allen toen op die zwart en witte plaat geen een mooier is dan jij nu bent, Caroline, Geen een die nu zo stevig in het leven staat.…

Toch hinkel ik op tegels in mijn straatje en speel de blues en jazz en spiritual en dank ik God en speel soms een psalm.…

wij zijn dwergen die aan het grootse appeleren wij banen ons een weg vanuit een stoel waar we onze dromen projecteren wij hinkelen achter op onze hoogtechnologische benen wijzend naar de buitenmenselijke einder vol epossen van vuurstenen tot androïden ooit bemannen wij de regenmakerlasers van op onze droomeilanden ons ozonrijk boven de…

idolatrie verkerend leg ik me wat op mijn zij alsof ik zelf niets bedenken kan tot ik sta waar jij ooit stond en ik zij aan zij met het besef loop dat je het verst gaat als je nauwelijks nog kunt gaan en het vanzelfsprekend wordt dat je er staat want elke weg gaat je in de benen gaan zitten onderweg zag ik je langzamerhand gaan hinkelen…

Er is een nieuwe jongen in onze straat Onhandig in hinkelen en knikkers moet hij lenen Vandaag heeft hij iets, een bloedknikker Volgens hem is het echt bloed maar niet van mensen De knikker rolt in zijn hand Het is zwaar bloed, zegt hij je weet wel, net als zwaar water Er bestaan gemuteerde dieren die beter overleven…

monden staan niet stil in samen vergelijken terwijl ze weten dat anderen achter donkere ramen kijken opgeschoten jeugd waar een verdwaalde vader honkbalt met zijn zoon onder het kritisch oog van vrienden en hij bedient ze met twee deuken in een auto zonder kreuken gaat in drieslag af de straat van Jeroen Bosch ze tollen hinkelen…

Een putje om te knikkeren of hinkelen op de stoep doof zijn als je niets wilde horen je ogen dicht als je trapte in de poep. Graven in mijn herinneringen soms met een traan of een lach dankbaar dat ik nog herinneren kan en al deze dingen weer zag.…

Een putje om te knikkeren of hinkelen op de stoep doof zijn als je niks wilde horen je ogen dicht als je trapte in de poep. Graven in mijn herinneringen soms met een traan of een lach dankbaar dat ik nog herinneren kan en al deze dingen weer zag.…

Misschien pas je wel beter in een sonnet: ik knoop je wijken in kwatrijnen open, zet je kerken en kastelen in rijmen vast, hinkel in terzinen op je beiaardmuziek. Maar je wil vrij zijn, houdt van het ongerijmde. Je rijmt van binnen oud en nieuw bijeen, balt je jonge clubs, verzorgt je grijze wijzen.…

Ik ben doorgeprikt en moet weer opnieuw beginnen, en hinkel terug naar het begin.-…

ze trekt de lijn strak aan met luchtellebogen de trapeze met ondergoed anorak, rugzak en uitgerafeld linnen ze doet alsof ze voorziener is van stroom vierkante kabeldrager boven rails zonder enige trein, en met of locomotief met een paar mouwen zonder haar valt alles in elkaar hinkelen van mand naar knijper kreunen onder een vermeend…